Prospects of a Kurdish state and what it means for Armenia

[Vrej1915]

Re: Prospects of a Kurdish state and what it means for Armenia

Քրդական զինված պայքարը հայտնվել է բարդ իրավիճակում
Իգոր Մուրադյան
Երկուշաբթի, 22 Ապրիլի 2013



Քուրդ քաղաքական գործիչներn ու քաղաքական կուսակցությունները հաղթահարել են միամտության ու ոչ հասունության ժամանակաշրջանը եւ դարձել են միջազգային քաղաքականության ակտիվ ու հասուն մասնակիցներ, եւ առաջ են քաշում բավական մտածված ու հեռատես նախաձեռնություններ: Ներկայիս փուլում քուրդ քաղաքական գործիչները փորձում են խաղարկել տարբեր երկրներում տարբեր խմբերի համակարգված գործողությունների հեռանկարային սխեման:

Իհարկե, Իրաքյան Քրդստանի կառավարությունը, զգալի ֆինանսական ռեսուրսների տիրապետելով, փորձում է դառնալ ողջ քրդական ազգային շարժման առաջնորդը եւ բավական հաջողությունների է հասել: Այժմ Իրաքյան Քրդստանի քաղաքական գործիչները որոշիչ ազդեցություն ունեն Սիրիայի, Իրանի եւ Թուրքիայի քրդական կազմակերպությունների վրա՝ փորձելով նույնիսկ նրանց անունից հանդես գալ միջազգային ասպարեզում:

Տարբեր երկրների որոշ քուրդ ֆունկցիոներների կարծիքով, քուրդ ժողովուրդը վերջապես քաղաքական ղեկավարության միասնության հույսեր ունի: Սակայն Քրդստանի աշխատավորական կուսակցության առաջնորդների մեծամասնությունն ակնհայտորեն գոհ չէ դրանից ու չի կարողանում համակերպվել, որ Իրաքյան Քրդստանի քաղաքական գործիչները չափից դուրս սերտ են համագործակցում Թուրքիայի կառավարության հետ:

ՔԱԿ-ում շարունակվում է խորը պառակտումը, ինչը գործնականում հանգեցրել է մի քանի լիովին ինքնուրույն խմբերի այդ անվան տակ: Թուրքիայում ձեւավորվել է ազգային-ազատագրական պայքարի «իռլանդական» սխեման, որտեղ Աշխատավորական կուսակցության մի մասը հանդես է գալիս «Ժողովրդավարության ու խաղաղության կուսակցություն» անունով, որն այժմ իրենից ներկայացնում է չզինված քաղաքական շարժում:

Հետաքրքիր է այն, որ հենց այդ կուսակցությունն է ամենաքիչը պատրաստ համագործակցել Իրաքյան Քրդստանի քաղաքական գործիչների հետ եւ կարծես թե ֆինանսապես անկախ է Իրաքյան Քրդստանի կառավարությունից: Իհարկե, ժամանակի հետ շատ բան կփոխվի, սակայն ընդհանուր առմամբ Թուրքիայի քրդական խմբերը մեծ անվստահությամբ են վերաբերվում Իրաքի քրդական գործիչներին:

Չնայած միջազգային հանրության «խորհուրդներին» ու Թուրքիայի քաղաքականությանը, թուրքական քրդերը չեն շտապում ընդունել Իրաքյան Քրդստանի քաղաքական գործիչները գերակայությունը՝ հասկանալով նպատակների ու շահերի արմատական տարբերությունների առկայությունը: Իրաքյան Քրդստանի կառավարությունն անմիջական կապ ունի որոշ բավական կասկածելի ու հազիվ թե «լեգիտիմ» որոշումների հետ, որոնք կապված են Թուրքիայի տարածքից զինված խմբերի դուրսբերման հետ, եւ դա Թուրքիայի քրդերի կողմից չի կարող դիտարկվել որպես նրանց շահերի արտահայտում:

Թուրքիայից քրդական զինված խմբավորումների ակնկալվող դուրսբերումը ոչ այլ ինչ է, քան մոտակա շահերի համար հաշվարկված բլեֆներից մեկը: Քրդական զինված շարժումը հերթական անգամ հայտնվել է բարդ իրավիճակում եւ հնարավոր է մտադիր է դադար վերցնել անհրաժեշտ հանգստի համար: Եթե ինչ-որ խմբավորումներ դուրս էլ բերվեն, ապա չեն գերազանցի ընդհանուր թվի 20%-ին:

Պետք է ընդգծել, որ ներկայում ՔԱԿ-ը ֆինանսավորման լրիվ նոր աղբյուրներ է ստացել, այդ թվում Արեւմուտքի երկրներից եւ շատ քիչ է կախված Իրաքյան Քրդստանի աղբյուրներից: Բացի այդ, ՔԱԿ-ը, բաժանված լինելով մի քանի խմբավորումների, այժմ շատ գումարային «օբշակներ» ունի, ինչը ֆինանսավորման աղբյուրները գործնականում անխոցելի է դարձրել: Դրա հետ մետեղ, սպառազինութան մատակարարումն այլեւս խնդիր չի հանդիսանում, եւ դրա միա մասը ստացվում է Թուրքիայի տարածքից:

Պետք է նշել նաեւ, որ վերջին ժամանակներս Իրանը նշանակալիորեն ճշգրտել է իր քաղաքականությունը քրդերի հանդեպ՝ ուղղելով իր կոպիտ սխալները, ինչը հանգեցրել է հարաբերությունների կարգավորմանը, այդ թվում պանիրանիզմի գաղափարների տարածման բազայի վրա: Ամենայն հավանականությամբ, Իրանում քրդական խնդիրներով են սկսել զբաղվել ոչ միայն կառավարական կառույցները, այլ նաեւ հասարակական, այդ թվում, լիբերալ, արեւմտամետ ուղղության կազմակերպությունները:

Թուրքիայում քրդական միջավայրում զգալիորեն ուժեղացել են իսլամամետ խմբավորումները (բնականաբար, սուննի ճյուղի), ինչը, հնարավոր է, բլեֆներից մեկն է, որը տարածվում է արաբական նավթային հարուստ միապետություններից ֆինանսական միջոցներ ստանալու համար: Ինչպես մյուս դեպքերում, քրդերը կառուցում են իրենց քաղաքականությունն Իրանի ու Սաուդյան Արաբիայի եւ նրա արբանյակների միջեւ հակասությունների վրա:

Ընդհանուր առմամբ, արեւմտյան հանրությունը կանգնած է քրդական խնդիրների հանդեպ սկզբունքային նոր հայեցակարգի մշակման հեռանկարի առաջ, եւ չնայած Արեւմուտքի արտաքին քաղաքականության ակտիվության կրիտիկական անկմանը, այդ թվում մերձավորարեւելյան քաղաքականությունում, քրդական խնդրով հարկ կլինի զբաղվել, հակառակ դեպքում սին է հենց արեւմտյան լիբերալ արժեքային համակարգը:

Քուրդ ժողովուրդը կանգնած է իսկական ցեղասպանության վտանգի առաջ, եւ կարեւոր չէ, թե որ երկրում դա կլինի, ինչը աղետ կդառնա համաշխարհային հանրության համար: Մինչ այժմ արեւմտյան հանրությանը մեծ դժվարությամբ է հաջողվում վերահսկողության տակ պահել Թուրքիայի իրական նպատակները, սակայն որքա՞ն կբավականեցնեն ջանքերը մոտ ապագայում:

Այժմ, որքան էլ տարօրինակ է, Թուրքիայի ծայրահեղական գործողությունների զսպման գլխավոր գործոնը թուրքական հասարակությունն է, սակայն այն երբեք վճռորոշ նշանակություն չի ունեցել: Այդ մասին պետք է մտածեն Թուրքիայի հարեւան բոլոր պետությունները, երբ դրանցից ոչ մեկը նույնիսկ հայեցակարգի ու պատկերացումների նմանվող որեւէ բան չունի, թե ինչպես վարվել նման իրավիճակում:

[Vrej1915]

Re: Prospects of a Kurdish state and what it means for Armenia

Opinion: Kurdish issue resolution may help tackle Armenian question

May 4, 2013 - 16:12 AMT

PanARMENIAN.Net - Hopes that Turkey could ever solve its almost
intractable Kurdish issue have never been as high as they were in the
first quarter of 2013. If this peace process can continue with all its
ups and downs but without rupture, it could that suggest that another
perennial issue as old as the Kurdish issue, the Armenian question,
can also be tackled, Turkish journalist Cengiz Çandar says in `No
Incentive for Turkey, Armenia To Normalize Relations' article
published by the Assyrian International News Agency.

`Of course, there is a fundamental difference. The Kurdish issue
directly concerns 15 million people living in Turkey as Turkish
citizens and more than 30 million other Kurds living in the region and
majority populations of tens of millions living in those countries.
The Armenian question is about the perishing of a national community
on the land they have been living for time immemorial. Today, the
question is more about its deep psychological scars rather than its
physical aspects,' he says.

`For the Armenians, a large part of historical Armenia, what they call
Western Armenia, covers a substantial portion of today's eastern
Turkey. It is not unusual for countries and lands to change names but
for the Armenians and Turkey, the issue is more than losing land but
the almost total annihilation of a nation on the land where they used
to live,' he says.

`In the meanwhile, we have to remember that the assassination in 2007
of Turkey's most influential and best known democratic figure,
Armenian journalist Hrant Dink, constituted a breaking point in
Turkey's Armenian issue that heralded the emergence on the political
stage of the "Turkish Armenian" identity, even though they are but a
60,000-strong minority living only in Istanbul, down from 1.5 million
in 1915,' Çandar continues.

`Since that time, an increasing number of Turks and Kurds of Turkey,
in solidarity with Armenians, began to discuss the Armenian issue and
to observe April 24 as Genocide Remembrance Day, first in the center
of Istanbul and then, this year, in many provincial capitals, led by
Diyarbakir.

Turkey faces a complex structure of Armenia-Diaspora-Turkey's
Armenians. For the late Hrant Dink, normalization of relations between
Turkey and Armenia was a life mission. A year and half after his
assassination we came very close to his ideals,' Çandar says.

`2015 will be the 100th anniversary of the genocide, and Armenian
mobilization in the international arena in 2015 will be a potential
irritant for Turkey. But, then, Turkey's own domestic developments and
bringing in the Diaspora to share April 24 observances, also means
that genocide will no longer be something Turkey owes to Armenia. In
other words, the need for closure of the Genocide File is no longer an
incentive or sine qua non for normalization of Turkey-Armenia
relations. No Turkey-Armenian normalization is detected in the
horizon. And there won't be unless there are mutually enticing and
strong incentives,' he concludes.

http://www.panarmenian.net/eng/news/157084/

[TomServo]

Re: Prospects of a Kurdish state and what it means for Armenia

YouTube comment sections are the worst.

The amount of (mostly eastern European or Near Eastern) Orthodox Christians living vicariously through PKK fighters is rather startling.

[TomServo]

Re: Prospects of a Kurdish state and what it means for Armenia

Anyone know where I can find an objective and scholarly work (whether an article or monograph) on the Zaza? Amazon has a book called The Zaza Kurds of Turkey listed, written by a certain Mehmed Kaya (who I am assuming is Kurdish). I couldn't find any academic reviews of the book online.

Here is part of the introduction: "The Zaza-speaking Kurds are a people who can bring us closer to ancient Middle Eastern civilizations. The Zaza region is an area on which Persians, Armenians, Arabs, Mongols, and Turks have left their marks. But these groups have been perceived as intruders and oppressors. Throughout history, the local population has successfully fought against intruders to preserve its distinctive character."

[bell-the-cat]

Re: Prospects of a Kurdish state and what it means for Armenia

Anyone know where I can find an objective and scholarly work (whether an article or monograph) on the Zaza? Amazon has a book called The Zaza Kurds of Turkey listed, written by a certain Mehmed Kaya (who I am assuming is Kurdish). I couldn't find any academic reviews of the book online.

Here is part of the introduction: "The Zaza-speaking Kurds are a people who can bring us closer to ancient Middle Eastern civilizations. The Zaza region is an area on which Persians, Armenians, Arabs, Mongols, and Turks have left their marks. But these groups have been perceived as intruders and oppressors. Throughout history, the local population has successfully fought against intruders to preserve its distinctive character."

I doubt that anything produced in English (0r any European language) will be something more than a propaganda work. And its title and the first few pages indicates that that particular book is propaganda (or maybe an otherwise bland ethnological study of the population of an obscure part of Turkey, with the Kurdish propaganda bit pasted onto it to make it more saleable).

Solihan and its surrounding villages are completely modern settlements, inhabited by migrants placed there by the Turkish authorities (probably in the 1940s and 50s). It's in a strangely green flat valley amid very desolate mountainous landscapes full of old lava flows. There used to be lots of storks nesting there - but the expanding town has covered over most of the area they once inhabited (the town has probably quadrupled in size since the 1980s). The district is called Menaskut on Lynch's 1901 map. It is but a short distance away from the Mush valley, a heartland area of historical Armenia. Becasue of that closeness, I would have expected its original population to have been Armenian, but probably a very sparse population.

[TomServo]

Re: Prospects of a Kurdish state and what it means for Armenia

Hasn't there been any interest from anthropologists, for example? Or is there pressure to not write about them?

[bell-the-cat]

Re: Prospects of a Kurdish state and what it means for Armenia

Hasn't there been any interest from anthropologists, for example? Or is there pressure to not write about them?

Don't know, but I'm not really the person to ask about this. Though I'm distrustful of anything with the work "Kurd" in it, and I have never seen any work that details the migration patterns and the ever expanding areas inhabited by "Kurds" (whether they are real Kurds or ones just claimed to be Kurds by other Kurds to support their irredentist claims). One thing will be certain - those Solihan Zaza "Kurds" will have come from somewhere else, probably in the very recent past. That book, if it is a propaganda work, will not mention that. This lack of any mention of Kurdish migration and their expanding territory is probably the key way to distinguish a Kurdish propaganda work from a genuine academic work (if one exists).

[Vrej1915]

Re: Prospects of a Kurdish state and what it means for Armenia

LE NOM D'UN ARMENIEN DONNE A UN HOPITAL

Kurdistan Syrien

Le Groupe Actukurde a poste sur Facebook le message suivant a propos
d'un armenien dont le nom a ete donne a un hôpital.

" Le nom du medecin armenien Hrant Qurunfulyan a ete donne au centre
medical d'Amude, au Kurdistan syrien, qui a ouvert ses portes mercredi
18 septembre.

Membre du croissant rouge kurde, le medecin d'origine armenien Hrant
Qurunfulyan est decede le 28 aout. Il a travaille pendant 30 ans
comme medecin dans cette ville.

Un responsable du mouvement de la societe democratique du Kurdistan
Occidental (TEV-DEM), a affirme que le medecin armenien est un
exemple de la fraternite et de la vie commune, lors de la ceremonie
d'ouverture. "

jeudi 19 septembre 2013, Jean Eckian ©armenews.com

http://www.armenews.com/article.php3?id_article=93208

[Vrej1915]

Re: Prospects of a Kurdish state and what it means for Armenia

Ի՞նչ կհասնի Հայաստանին «թուրքական տորթից»
Նաիրա Հայրումյան
Ուրբաթ, 20 Սեպտեմբերի 2013,


Մեծ Մերձավոր Արեւելքում մոտենում է «իքս» ժամը, երբ իրականացվելու է դրված նպատակներից մեկը եւ տեղի է ունենալու անցում այլ նպատակների:
Սիրիան մտադիր է զինված ընդդիմությանը հաշտության կոչ անել: Հաշտության հասնելու համար կողմերը պետք է վերացնեն հակամարտության պատճառը: Առավել հավանական է այն վարկածը, ըստ որի ընթանում է Սիրիան ֆեդերատիվ բաժանման խաղը՝ ալավիական, իսլամական եւ քրդական:
Արդեն բաց խոսվում է այն մասին, որ Սիրիայի հյուսիսում քրդական ինքնավարությունը դե ֆակտո կայացել է: Մնում է միայն Ասադի համաձայնությունը երկրի ֆեդերալացման հարցում: Ըստ ամենայնի, նման համաձայնություն ստացվել է, Իրանի ու Ռուսաստանի «շնորհիվ»:
Սիրիայի հյուսիսում քրդական ինքնավարության ստեղծումը եւ նրա դե ֆակտո ինտեգրումը Իրաքի Քրդստանին կհանգեցնի նրան, որ ռազմական գործողությունները կտեղափոխվեն Թուրքիայի տարածք: Էրդողանը ոչ սպառնալիքներով, ոչ էլ խոստումներով չի կարող կանխել իրադարձությունների նման ընթացքը: Առավել եւս, որ Թուրքիայի դեմ պատերազմ կսկսվի միանգամից մի քանի ճակատով:
Թուրքական քաղաքներում վերսկսել են հակակառավարական ակցիաները, որոնք արդեն դուրս են գալիս էկոլոգիայի շրջանակներից: Թուրքիան ահռելի տնտեսական վնասներ է կրում ամերիկյան պետական կառույցների որոշումների արդյունքում:
Քրդերը հայտարարել են, որ կանգնեցնում են գրոհայիններին դուրս հանելը, քանի դեռ Անկարան չի արել պատասխան քայլ: Վանի գավառում քուրդ երեխաները բոյկոտել են դպրոցական պարապմունքները, պահանջելով քրդերեն ուսուցում: Թուրքիայի քրդերը պահանջում են ինքնավարություն եւ ֆեդերալացում: Էրդողանը դիմադրում է, սակայն համաշխարհային մամուլում Թուրքիան արդեն համարվում է «չկայացած կայսրություն» եւ կանխատեսվում է դրա մայրամուտը:
Այս ֆոնին պատահական չէ հայկական գործոնի աշխուժացումը: Մասնավորապես, Եգիպտոսի դատարանում քննվում է հայերի ցեղասպանության զոհերի ժառանգների փոխհատուցման հարցը: Թուրքական մամուլը գրում է, որ ծպտյալ հայերն իրենց երեխաներին նվիրում են սեփականության վկայականներ, որոնք շուտով կհայտնվեն դատարաններում:
Հայաստանն, ինչպես միշտ, սպասում է, ավելի ճիշտ ինդիֆերենտ դիրքորոշում է որդեգրել: Մաքսային միություն մտնելու որոշում կայացնելուց հետո Հայաստանը հրաժարվեց անկախ արտաքին քաղաքականությունից: Եւ չի բացառվում, որ «թուրքական տորթի» բաժանումից Ռուսաստանի հետեւում թաքնված Հայաստանը ոչինչ չի ստանա: Ավելին, Ռուսաստանը կօգնի Թուրքիային, հայկական շահերի հաշվին: Ինչպես արդեն եղել է մեկ անգամ:
- See more at: http://www.lragir.am/index/arm/0/pol....WyD8GOvV.dpuf

[Vrej1915]

Re: Prospects of a Kurdish state and what it means for Armenia

Star (in Turkish), Turkey
Oct 24 2013


Be Careful!

Column by Orhan Miroglu

[Translated from Turkish]

The PKK [Kurdistan People's Congress, KGK] and the BDP [Peace and
Democracy Party] have been saying that the process that has been
underway for the past year has been a process of dialogue, and that
the time has finally come for negotiating.

To the extent that can be seen, topics that could be negotiated under
the current conditions, such as disarmament, the future in Turkey of
the KCK [Assembly of Communities of Kurdistan] structure, the
dismantling of Makhmur [refugee camp], bringing about the return to
the country of Kurdish political activists living in Europe, some of
whom have served as parliamentary deputies, and the economic
development of the region, are not being much mentionedaœ

The Kurdish side understands negotiations primarily in terms of a
"special status."

And it conceives of this autonomy as "building a democratic nation."

There will be a special status, and the KCK will administer this
special status, and will carry out nation-building on behalf of some
Kurds! And what the remainder of society says or thinks about this
makes no difference!

The others are no doubt seen as a portion of society that will become
adapted to a "democratic nation" to be constructed with a Jacobin
approach.

And the adaptation to the revolution or the "nation-building" of
peoples who are unable to adapt to national or class revolutions has
been possible, since the French Revolution of 1789 in the world, and
since the Dersim massacre in our own country, via "revolutionary
terror"!

And it is the Kurdish people who have been harmed the most by the
"revolutionary terror" or "revolutionary violence" that has been
implemented over the past 30 yearsaœ

***

The fact is that the letter that [imprisoned PKK leader Abdullah]
Ocalan wrote, which was read before the people on 21 March in
Diyarbakir, amounted, in terms of its substance and the future of the
Kurdish movement, to a strategic paradigm change, and put an end to an
era.

Ocalan called for a farewell to arms, and stated that, henceforth,
Kurdish politics should take a democratic place and follow a line that
eschewed violence.

But afterwards, very little in accord with the contents of this letter
was implemented.

Three conferences have been held -indeed, now a Democratic Islam
Conference is being held at Ocalan's request -but nothing regarding
the new paradigm foreseen in the letter, or regarding "internal
issues," has come onto the agenda in those conferences. A number of
messages and demands from the other side came out of those
conferences, and that is all.

The PKK has dragged its feet in withdrawing. Today we are debating
whether or not the cease-fire, rather than the withdrawal, is going to
continue.

Unfortunately, a broad circle of people both inside and outside the
country, including Turkish intellectuals ranging from leftists to
liberals, have done all that they could and ensured that the PKK will
remain, with its weapons, in Turkey for another year.

And under just these conditions, Kurdish politics, during a period in
which Turkey has entered into the run-up to elections, is demanding
negotiations.

Even if a negotiating table should be set up, talking about the
conditions of disarmament, or of laying down arms, which is a sine qua
non issue of negotiations, and even an agreement that would be reached
on this issue, would not in actual practice be of any benefit.

Because it is impossible for the armed groups to withdraw during the
winter months. Turkey is going to experience two elections within a
single year; in the Middle East, gigantic developments that have the
potential to impact the Kurdish issue as well are expected. [Syrian
President Bashar] Al-Asad is up to his neck in the Kurdish issue. He
is sending a special aircraft to Arbil, and is making attractive
proposals to the KDP [Kurdistan Democratic Party] and the PYD
[Democratic Union Party]. The translation of the proposals is as
follows:

If you turn hostile towards Turkey, I am prepared to govern Syria
together with you!

Ocalan is trying to pursue a cautious policy in order for the process
in Turkey to be able to be controlled, and so that things do not get
off track, but the PKK and the BDP have turned their faces more
towards Syria and the Rojava [Kurdish term for 'west,' used in
reference to northern Syria]. The thesis that there can be no solution
without the Rojava is being played up, and even Turkish intellectuals
are seen to have taken up this thesis with enthusiasm.

If, since after all no solution is possible without the Rojava, then
it is truly difficult to understand what the desire to negotiate is
focused on. Because not only is the address for a solution in the
Rojava not Turkey, but years and years could pass without any solution
in the Rojava, an even more bloody war could develop, or that
geographical region could, in the short term, turn into a depopulated
regionaœ

Why should the Kurdish citizens of a Turkey that is sitting down to
negotiate with the EU sacrifice the solution of their own problems,
and their own futures, to the uncertain future of Syria, which is a
country fractured by poverty and hunger in which clergymen issue
fatwas that "you can eat the flesh of dogs and cats," and just how
realistic is it, I wonder, to expect such a political solution from
them?

Certainly it is impossible to remain merely looking on at the
humanitarian tragedy taking place in the Rojava and in Syria; in this
regard, sensitivity can be shown in every area, and methods can be
sought to alleviate the tyranny.

But how appropriate is it to index politics to the Rojava?

I remember Hrant [referring to slain Turkish-Armenian journalist Hrant
Dink] more frequently these days.

We were together at a panel discussion in Diyarbakir. He was offering
advice to his Kurdish brothers and said: "Be careful; the world's
playing with the Armenian people led to a process that destroyed a
million and a half Armenians, so be careful!"

God willing, I am mistaken, and my concerns are groundless. But what I
see is that the ancient hegemons of the world and of the Middle east
are preparing to play a bloody and murky game with the Kurds, and are
working to send the Kurds against Turkey in an ethnically-based waraœ

So be careful!


[Translated from Turkish]