Announcement

Collapse

Forum Rules (Everyone Must Read!!!)

1] What you CAN NOT post.

You agree, through your use of this service, that you will not use this forum to post any material which is:
- abusive
- vulgar
- hateful
- harassing
- personal attacks
- obscene

You also may not:
- post images that are too large (max is 500*500px)
- post any copyrighted material unless the copyright is owned by you or cited properly.
- post in UPPER CASE, which is considered yelling
- post messages which insult the Armenians, Armenian culture, traditions, etc
- post racist or other intentionally insensitive material that insults or attacks another culture (including Turks)

The Ankap thread is excluded from the strict rules because that place is more relaxed and you can vent and engage in light insults and humor. Notice it's not a blank ticket, but just a place to vent. If you go into the Ankap thread, you enter at your own risk of being clowned on.
What you PROBABLY SHOULD NOT post...
Do not post information that you will regret putting out in public. This site comes up on Google, is cached, and all of that, so be aware of that as you post. Do not ask the staff to go through and delete things that you regret making available on the web for all to see because we will not do it. Think before you post!


2] Use descriptive subject lines & research your post. This means use the SEARCH.

This reduces the chances of double-posting and it also makes it easier for people to see what they do/don't want to read. Using the search function will identify existing threads on the topic so we do not have multiple threads on the same topic.

3] Keep the focus.

Each forum has a focus on a certain topic. Questions outside the scope of a certain forum will either be moved to the appropriate forum, closed, or simply be deleted. Please post your topic in the most appropriate forum. Users that keep doing this will be warned, then banned.

4] Behave as you would in a public location.

This forum is no different than a public place. Behave yourself and act like a decent human being (i.e. be respectful). If you're unable to do so, you're not welcome here and will be made to leave.

5] Respect the authority of moderators/admins.

Public discussions of moderator/admin actions are not allowed on the forum. It is also prohibited to protest moderator actions in titles, avatars, and signatures. If you don't like something that a moderator did, PM or email the moderator and try your best to resolve the problem or difference in private.

6] Promotion of sites or products is not permitted.

Advertisements are not allowed in this venue. No blatant advertising or solicitations of or for business is prohibited.
This includes, but not limited to, personal resumes and links to products or
services with which the poster is affiliated, whether or not a fee is charged
for the product or service. Spamming, in which a user posts the same message repeatedly, is also prohibited.

7] We retain the right to remove any posts and/or Members for any reason, without prior notice.


- PLEASE READ -

Members are welcome to read posts and though we encourage your active participation in the forum, it is not required. If you do participate by posting, however, we expect that on the whole you contribute something to the forum. This means that the bulk of your posts should not be in "fun" threads (e.g. Ankap, Keep & Kill, This or That, etc.). Further, while occasionally it is appropriate to simply voice your agreement or approval, not all of your posts should be of this variety: "LOL Member213!" "I agree."
If it is evident that a member is simply posting for the sake of posting, they will be removed.


8] These Rules & Guidelines may be amended at any time. (last update September 17, 2009)

If you believe an individual is repeatedly breaking the rules, please report to admin/moderator.
See more
See less

Syrian Armenian

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • #31
    Re: Syrian Armenian

    GARO AND MHER: THESE QAMISHLI ARMENIANS PLAN TO STAY IN KOVSAKAN
    Hayk Ghazaryan

    It’s not only their accents that distinguish Syrian Armenians from local Artsakh residents. It’s also their viewpoints. If locals resent the wealthy lifestyles of state officials, Garo Magaryan, who moved to Armenia seven years ago from the...

    19:43, March 19, 2013

    It's not only their accents that distinguish Syrian Armenians from
    local Artsakh residents. It's also their viewpoints.

    If locals resent the wealthy lifestyles of state officials, Karo
    Margaryan, who moved to Armenia seven years ago from the Syrian town
    of Qamishli, doesn't seem to mind.

    "So what if top Artsakh officials are engaged in business. What's
    important is that they aren't leaving the country and taking their
    money with them," he says.

    After moving, Karo spent two years in Stepanakert and later relocated
    to Ashtarak. Later on, he decided on Kovsakan (former Zangelan)
    in the extreme south of Artsakh's Kashatagh Province.

    His friend Mher Boghosyan, also from Qamishli, moved to Kovsakan
    three years ago.

    Today, they jointly farm some 200 hectares of land. Most residents
    of Qamishli, on the Tirkish border, are farmers as well.

    I met Karo and Mher in Stepanakert,

    Garo's family is now living in Sweden. They will move to Kovsakan
    after Garo builds a house large enough for them all. Mher's family,
    all seventeen of them, are waiting back in Qamishli. He says a spate
    of financial problems has delayed their move to Artsakh.

    They both say one can live normally in Artsakh. It just takes hard
    work and perseverance.

    Garo said he didn't stay in Armenia because all the land is being
    privatized and fenced in. "In Armenia, you can't sit down on a river
    bank and eat a bit of cheese and watermelon. It's all posted land."

    He points out that a similar trend is evident in Kashatagh and that
    it must be countered. "The law in Artsakh is that if someone doesn't
    farm their land, someone else can. If you work the land, it's yours. If
    not, it doesn't belong to you. I believe this principle is correct,"
    Garo says.

    Garo says that everyone must do their bit to ensure that the rule of
    law is established in Artsakh and gives a personal example.

    "Once, I was stopped by a traffic cop. He told me that he would fix
    my 10,000 fine if I paid him 3,000. I told him that if he did this
    I would lodge a complaint."

    Many Artsakh residents complain that they can't pay off their loans by
    farming. Garo thinks differently. "There are those who receive loans
    and then spend the money foolishly, on drink, expensive clothes and
    other baubles. In the end, they're in a bad way."

    Both Garo and Mher Boghosyan believe that the roads around Kovsakan
    need immediate attention. There's also the matter of improving cell
    telephone reception and building a temporary shelter for arriving
    Syrian-Armenians in addition to a granary.

    Karabakh Telecom still doesn't provide telephone service in Kovsakan.

    "You often see people up in trees with their phones in order to link
    up with a service provider from Armenia. But their connection is very
    weak," says Garo.

    The two former Qamishli Armenians believe that a temporary shelter
    for 15-20 people would be a great help for others just arriving.

    They say that more Armenians from Qamishli will come if the government
    continues to provide assistance.

    Unlike Aleppo Armenians, those from Qamishli are quite used to village
    life, the two friends comment.

    Garo and Mher say they have no plans to return to Qamishli because,
    whatever the outcome of the civil war in Syria, the border town won't
    be the same.

    "If the rebels win, they won't forgive the Christians for siding with
    the government. It would be like moving to Baku and living amidst
    the Turks," says Mher.

    Robert Matevosyan, who heads the Kashatagh Repopulation Department,
    believes that new families will relocate to the area once houses
    envisaged for the Syrian Armenians are completed.

    Right now, a building with 12 apartments is being built for them
    in Kovsakan.

    There are 28 Syrian Armenian families now residing in Kovsakan;
    74 individuals all together.

    Comment


    • #32
      Re: Syrian Armenian

      «Մենք կքաջալերվինք, երբ մեզի կըսին՝ ասիկա քու հայրենիքդ է». սիրիահայերի անմոռանալի լահմաջոն Երևանի կենտրոնում
      28/03/13


      Խոհարարի ճերմակ գլխարկ ու խալաթ հագած երիտասարդը փայտե տախտակի վրա է փռում խմորի շերտերը, վրան հավասար հաստությամբ տարածում արևելյան համեմունքներով խմորված մսի խճողակը ու վարպետորեն այն տեղադրում ջերմությունից կարմրած վառարանում:

      Սիրիական լահմաջոյի ախորժալի բուրմունքը տարածվում է Խորենացու փողոցի այն անկյունում, որտեղ մեծ եռուզեռով աշխատում է Հալեպից Հայաստան տեղափոխված Ջաբախճուրյանների ընտանիքը: Զաքյան-Խորենացի փողոցների շրջադարձում` շենքերի արանքում գտնվող լահմաջոյանոցում, երբեմն արաբական երաժշտության ներքո Հայաստան տեղափոխված սիրիահայերը սիրում են հավաքվել հարազատ բույրերի ու խոսակցությունների շուրջ:

      «Վեց ամիս է, ինչ եկած եմ Հայաստան: Սկիզբը 2 ամիս աշխատեցի մի ռեստորանում` որպես խոհարար, այնուհետև հասկցա, որ երկար ժամանակ պետք է մնանք ընտանիքով ու չեմ կըրնա հոն աշխատել: Ապրելու համար բավարար չէր, ու որոշեցինք այս տարածքը վարձով վերցնել, աշխատցնել»,- ասում է 25-ամյա Կայծակ Ջաբախճուրյանը:

      Նա իր ծնողների և քրոջ հետ հայրենիք է գաղթել Սիրիայի սկսված պատերազմի և երկրում տիրող ծայրահեղ վիճակի հետևանքով:

      Ջաբախճուրյանները այնտեղ են թողել իրենց 15 տարվա ստեղծած կարողությունը` տուն, ավտոմեքենա, 3 սեփական խանութներ:

      «Մենք Սիրիայում 15 տարի աս գործով կզբաղվեինք, լահմաջո կպատրաստեինք, մեր խանութներն ունեինք, աշխատողներն ալ: Մեր սեփականությունն էր հոն ամեն ինչ,- ասում է Կայծակը՝ հերթական լահմաջոն տեղադրելով վառարանում: - Շատ դժվար է ամեն ինչ թողել, գալ ու նորեն սկսիլ: Բայց պիտի աշխատես, ջանք պիտի դնես, որ ստացվի»:

      Հույս ունի, որ ամեն ինչ լավ կլինի, և հայերի քաջալերությունը կօգնի իրենց գործն առաջ տանելու:

      Ջաբախճուրյաններն թեև այժմ միայն լահմաջո և արաբական հաց են թխում, սակայն հույս ունեն հետագայում պատրաստել նաև պիցցա, հավի սենդվիչ, սպանախ, ղաուրմա, պանրով լահմաջո և այլն:



      Իր գոյության կարճ ժամանակահատվածում` մոտ 3 ամիս, սիրիական համեմունքներով բուրող լահմաջոյանոցը բազմաթիվ հաճախորդների է գրավել:

      Հաճախորդները հավատացնում են. «Մի անգամ լահմաջոն փորձելուց հետո չես կարող կանգ առնել»:

      20 լահմաջո պատվիրած միջին տարիքի կին այցելուն «Մեդիալաբին» ասում է, որ երկրորդ անգամ է այցելում Ջաբախճուրյանների լահմաջոյանոց և ավելացնում. «Իսկական լահմաջոյի համը այստեղ առաջին անգամ զգացի»:

      «Սիրիահայերը հիմա ավելի շատ կուգան մեր լահմաջոն փորձելու, բայց աստեղի հայերը, որ առաջին անգամ եկան-համտեսեցին, երկրորդ անգամ էլ եկան, կըսեն՝ իսկական համով լահմաջո կերանք, ասիկա մեզի համար ուրախություն է: Մենք շատ կուրախանանք, որ աստեղի հայերը կուգան, կհավնին»,- ասում է Կայծակի մայրը՝ Սալբի Ջաբախճուրյանը:

      Սալբին նշում է, որ թեև Հայաստանում ամեն ինչ թանկ է՝ սկսած սննդից, իրենք հույսը չեն կորցնում, որ գործը հաջողությամբ կընթանա:

      Որոշ աշխատանքային գործիքներ այստեղ չկան, իսկ եթե կան, որակապես զիջում են: Այդ իսկ պատճառով Ջաբախճուրյանները պատվիրել են Սիրիայից, որպեսզի կարողանան զարգացնել իրենց աշխատանքը:

      «Ես տեսա, որ հոս մարդիկ կան՝ կյանքեն դժգոհ են, ինծի կըսեն՝ ինչո՞ւ հոս եկար, ուրիշ տեղ երթայիր: Մարդիկ ալ կան, կըսեն՝ ասիկա քո երկիրդ է, ո՞ւր պիտի երթայիր, ադիկա մեզի ուժ կուտա: Մենք կքաջալերվինք, ավելի հանգիստ կզգանք մեզի, երբ մեզի կըսեն՝ ասիկա քու հայրենիքդ է, ճիշտ ըրիր, որ եկար»,- ասում է տիկին Ջաբախճուրյանը, և նրա աչքերը լցվում են արցունքով:

      Նա նշում է, որ իրենք Հայաստանը շատ են սիրում և բազմիցս են այցելել շրջագայելու:

      «Սփյուռքին մեջ ամեն սփյուռքահայ, երբ նեղության կհանդիպի, աչքը միշտ մայր հայրենիքին կդարձնի: Երբ որ մենք նեղություն կզգանք, կուզենք Հայաստան գալ»:

      Հայաստան մշտական տեղափոխվելուց հետո նրանց միակ մտահոգությունը աշխատանք գտնելն էր: Եվ քանի որ Ջաբախճուրյանները նույն աշխատանքով զբաղվել էին Հալեպում, որոշեցին այն բացել նաև Երևանում:



      Իսկ նրանց դուստրը՝ Մեղրիկ Ջաբախճուրյանը, աշխատում է Երևանի Նար-Դոսի անվան դպրոցում՝ որպես աշխարհագրության և արաբերենի ուսուցչուհի սիրիահայ երեխաների համար:

      Ընտանիքի հայրը՝ Գրիգոր Ջաբախճուրյանը, պատմում է, որ Սիրիայում մնալն արդեն կյանքի անվտանգության խնդիր էր իրենց համար: Թեև շատ հարազատներ ունեն, որոնք դեռ մնացել են Սիրիայում, պատերազմական իրավիճակը գնալով ահագնանում է:

      «Կարողանում ենք խոսել անոնց հետ, երբ կապ կըլլա, օր կա՝ կըլլա, օր ալ կա՝ չի բռնում: Հիմա հոն ամեն բան շատ վատ է, ամեն բան թանկ է, մարդիկ կեսօրեն ետք ժամը 3-են տուներնին կքաշվին, կվախնան, չեն ուզեր դուրսը մնալ, որովհետև լիքն են գող, ավազակներ: Մարդ կա՝ կուզե Հայաստան գալ, բայց դրամ չունե, չի կրնար գալ»,-ասում է Գրիգորը:

      Նա հիշում է նախկին օրերը, թե ինչ անհոգ էին ապրում Սիրիայում, երբ չկային ներքաղաքական խնդիրները, որոնք պատերազմի պատճառ դարձան:

      Իսկ որդին՝ Կայծակը, կարոտում է Հալեպի իր աշխատավայրը, հայ և արաբ ընկերներին, որոնք իր կյանքի անբաժանելի մասն էին: Չնայած դրան՝ ուրախ է, որ Հայաստանում նույնպես լավ ընկերներ ունի թե՛ սիրիահայերի և թե՛ բնիկ հայերի շրջանում:

      «Ավելի դյուրին է հոս ժողովրդի հետ, կհասկնան քեզի, ազնիվ են, ընկերական հետդ: Արևելահայերեն ու արևմտահայերեն տարբերություններ կան, բայց կհասկնանք իրարու»,- ասում է Կայծակը:

      Նա նկատում է, որ Հայաստանում ապրող մարդիկ շատ խնդիրներ ունեն, որ քիչ են ժպտում, բայց ազնիվ սիրտ ունեն: Նա հորդորում է բոլորին՝ փոքրիկ նեղություններից կյանքը չկործանել ու հույսով լցված լինել:

      «Ես ալ շատ նեղություն տեսա, խանութներս թողեցի Սիրիա, եկա, թանկանոց գործիքներ գնեցի, գործի դրեցի, բայց ձգեցի, եկա: Ու չըսի՝ գործ չկա, աս չկա, ան չկա, դժվարություն կա: Ուրեմն դուն ծույլ ես, դուն աշխատասեր մեկը չես, որ ատանկ կըսես: Դուն պետք է աշխատիս, ջանք թափիս, որ ստացվի: Արդեն սկսած ենք, հույս ունիմ, որ ամեն ինչ լավ կըլլա, առաջ կերթանք»,- հավելում է Կայծակը:

      Լիլիթ Առաքելյան

      Լուսանկարները` Փիրուզա Խալափյանի

      Ֆոտոպատմությունն` այստեղ

      © Medialab.am

      Comment


      • #33
        Re: Syrian Armenian



        Akhorjagnit anuuuush

        Comment


        • #34
          Re: Syrian Armenian

          DAMASCUS-LATAKIA-YEREVAN TO BE REPLACED WITH QAMISHLI-YEREVAN FLIGHTS

          NEWS.AM
          March 29, 2013 | 15:04

          YEREVAN. - The Damascus-Latakia-Yerevan flights between Syria
          and Armenia are not conducted as of yet, but the state-run Syrian
          Air company plans to launch Yerevan-Qamishli flights starting from
          mid-April, a Syrian Air Yerevan office representative told Armenian
          News-NEWS.am.

          In the words of the representative, information about the Syrian Air
          flights might be provided in early April.

          To note, the last Damascus-Latakia-Yerevan flight was conducted on
          February 5. A total of 75 passengers arrived in, and 13 passengers
          departed from, Armenia's capital city with that flight. Prior to that,
          this flight was conducted on January 22 and 29.

          Comment


          • #35
            Re: Syrian Armenian

            Հալեպի հայաբնակ թաղամասերը՝ պատերազմի օղակի մեջ

            Նաիրա Բուլղադարյան
            Հրապարակված է՝ 01.04.2013

            Սիրիայում շարունակվող արյունալի բախումներից մինչ այժմ քիչ թե շատ հեռու մնացած Հալեպի հայաբնակ թաղամասերի շուրջ պատերազմական օղակը օրըստօրե սեղմվում է։

            «Հայաբնակ Վիլլաններ կոչվող թաղամասի հայերը թողել են տներն ու փախել»,- այսօր «Ազատություն» ռադիոկայանի հետ զրույցում պատմեց անցած տարեվերջին ընտանիքով Հայաստան տեղափոխված Ալեքսան Սողոմոնյանը, ով տարբեր ուղիներով թարմ տեղեկատվություն է ստանում հարազատ Հալեպից։

            Վիլաններ կոչվող թաղամասը այս տարեսկզբին դեռեւս հեռու էր հակամարտությունից:

            Իրավիճակն Հալեպում այնքան վատ է, որ ավանդապահ հայկական համայնքի շատ ներկայացուցիչներ երեկ փակված են մնացել տներում՝ խուսափելով անգամ Սուրբ Զատիկը տոնելու համար եկեղեցի գնալուց։

            Տարեսկզբին Սիրիայից ընտանիքով ցամաքային ճանապարհով Հայաստան փախած Նիկողոս Քուլաջյանն ասում է, որ մեծ դժվարությամբ երեկ ինտերնետի միջոցով կարողացել է զրուցել հարազատների հետ, ովքեր պատմել են, որ Հայոց առաջնորդարանը անվտանգության նկատառումներից ելնելով՝ հայերին խորհուրդ է տվել եկեղեցի չայցելել։

            «Ռմբակոծում կա, հայկական շրջաններին շատ մոտ է։ Եկեղեցուն մեկ ռումբ եկել է», – պատմում է Քուլաջյանը՝ նկատի ունենալով Հալեպի Աստվածածին եկեղեցին, որն անցած շաբաթավերջին վնասվել էր ռմբակոծություններից:

            «Բախումները հասել են հայկական թաղամասեր, վախի մթնոլորտն ավելի է սրվել»,- նրան պատմել են հարազատները:

            Սիրիահայ, Արաբական էմիրություններում տպագրվող «Ազատ-Հայ» կայքի խմբագիր Հրաչ Քալսահակյանն «Ազատություն» ռադիոկայանի հետ հեռախոսազրույցում նշում է, որ Հալեպից դուրս գալու համար սովորական ճանապարհներ չեն մնացել, դրանք վտանգավոր են, ամեն քայլափոխի յուրաքանչյուր ոք կարող է առեւանգվել կամ սպանվել։

            Քալսահակյանը նշում է, որ այն թաղամասերը, որոնք անցնում են ընդդիմադիրների ձեռքը, ռմբակոծվում են կառավարական զորքերի կողմից: Ուստի հայկական համայնքի շրջանում որոշ մտահոգություն կա, որ ընդդիմադիրների ձեռքը անցնելուց հետո իրենք կզրկվեն իրենց տներից, գույքից, ունեցվածքից, չնայած շատերը հավատում են, որ նման բան չի պատահի ու դեռ հույս ունեն, որ կառավարական ուժերը նման զարգացում թույլ չեն տա: Անցած տարեվերջից փակված Հալեպի օդանավակայանի բացման մասին իշխանությունները դեռեւս չեն խոսում, միայն հայտարարել են, թե այն փակել են նորոգման նպատակներով:

            «Ընդհանրապես այդ շրջանը ընդդիմադիրների ձեռքի տակ է հիմա։ Ես չեմ կարծում, որ կարելի է օդակայանը բացել այդ առումով», – մանրամասնում է Քալսահակյանը։

            Սիրիայից հեռացած հայերը, ովքեր շարունակում են մտահոգվել իրենց հայրենակիցների ճակատագրով Հալեպում, ասում են, որ մեծ դժվարությամբ են կարողանում կապ հաստատել հարազատների հետ, ովքեր գտնվում են շատ վատ վիճակում՝ օրեր շարունակ էլեկտրաէներգիա չկա, խմելու ջուրը միացվում է օրվա մեջ ընդամենը մի քանի ժամ, առաջին անհրաժեշտության ապրանքները եռակի թանկացել են:

            Շուրջ երկու տարի տեւող հակամարտության հետեւանքով Սիրիայում զոհվել է ավելի քան 70.000 մարդ, ավելի քան մեկ միլիոն մարդ դարձել է փախստական: Հայերի շրջանում զոհերի թիվը հասնում է 4 տասնյակի: Հայաստանի արտաքին գործերի նախարարության տվյալներով, դեռեւս նորություն չկա մարտի 26-ից առեւանգված երկու հայերից ՝ ֆաբրիկատեր Արտո Ստամբուլյանից եւ ավտոմասերի վաճառական Հարութ Թյուֆենկչյանից:

            Comment


            • #36
              Re: Syrian Armenian

              Սիրիահայ գործարարը կաշառքի փոխարեն հարկ է տալիս Հայաստանին
              Մարինե Մադաթյան
              Ժամը 20:00-ն անց էր. փակ էին մոտակայքի բոլոր խանութները, իսկ Հովիկը դեռ առևտուր էր անում: Արդեն հինգերորդ ամիսն է, ինչ աշխատեցնում է...


              14:57, 1 ապրիլի, 2013
              Սիրիահայ Հովիկ Բաղդասարյանին ընկերներն ասել են, որ ինչքան էլ հաջողության հասնի Հայաստանում, «պիտի ցույց չտա, պիտի լացի անպայման, ասի՝ չկա, չունի, ձևն այդպես է»: Ծիծաղելով հարցնում է՝ իսկապես այդպես պետք է անել, հետևի խորհրդին, թե չէ:

              Ժամը 20:00-ն անց էր. փակ էին մոտակայքի բոլոր խանութները, իսկ Հովիկը դեռ առևտուր էր անում: Արդեն հինգերորդ ամիսն է, ինչ աշխատեցնում է Երևանում բացած իր խանութը:

              Նա նկատել է, որ հայերը «Հայաստանին մեջ չեն աշխատեր, ուզում են նստին, լավ դրամ շահեն»: Բայց եթե նույն հայը Հայաստանից, օրինակ, Ֆրանսիա է գնում,ասում է, ավելի շատ է աշխատում և անում է ցանկացած գործ: Հալեպում Բաղդասարյանների ընտանիքը «ամենամեծն էր կոշիկի գործով»:

              Անցած տարի օգոստոսին ընտանիքով Սիրիայից «պատերազմեն փախան», երբ մահմեդականները սկսեցին հարձակում գործել նաև Հալեպում գտնվող իրենց տան վրա: Որոշել էին Հայաստանում մնալ մեկ ամսով, բայց քանի որ իրավիճակը չշտկվեց, այստեղ են մինչև հիմա:

              Հովիկն ասում է, որ ինքը վարժվել էր աշխատելուն. մի ամսից ձանձրացավ անգործ մնալուց ու որոշեց կոշիկի խանութ բացել:

              1988թ-ից Հովիկի հայրը կոշիկի գործով է զբաղվել Հալեպում: Այնտեղ կոշիկի ֆաբրիկա են ունեցել և խանութներ: Հիմա ֆաբրիկան փակ է, իսկ խանութներից միայն մեկն է աշխատում: Ասում է, որ Հալեպում իրենց ֆաբրիկան միակն էր, որ նաև բժշկական կոշիկներ էր կարում: «Պզտիկներ կան, որ ոտքերնին տակ շիտակ կըլլա, փոս չունի, մենք այնպես բոթեր էինք կարում, որ ոտքը շտկվի: Կամ կան մարդիկ, որոնց ոտքերնին տակ շատ խորունկ կըլլա, երբ որ կքալեն, կրունկներն ու մատները կցավին, մենք անոնց համար ալ կոշիկներ կշինեինք: Մենք գործիք մը ունեինք, այդ գործիքի վրա կելլեին, կչափեինք ու ոտքին կոխվածքին համեմատ կոշիկ կկարեինք: Մեր ամենամեծ գործը դա էր»,- պատմում է Հովիկը: Նրա խոսքով` Սիրիայում երկրորդ այդպիսի ֆաբրիկան գործում է Դամասկոսում. դարձյալ հայեր են աշխատեցնում:

              Հիմա Հալեպում Բաղդասարյանների խանութներից մեկն է գործում՝ օրական 3-4 ժամով: «Անոր մեջ էլ դրել եմ միայն հայ գործավորները, որպեսզի ամսականներ ստանան, իրենց ծախսը հանեն: Բոլոր արաբները գործեն հանեցի»,- ասում է Հովիկը:

              Արդեն չգործող ֆաբրիկայում կարված կոշիկները հիմա տեղափոխել ու վաճառվում են նաև Երևանի խանութում: Ապրանքանիշը «Hovig» է, իսկ ներբանների տակ էլ գրված էր «Kevork». Հովիկի ազգականներից մեկի անունն է: Խանութում վաճառվում են նաև Դուբայից ու Չինաստանից ներկրված կոշիկներ:

              Հովիկը Ֆրանսիայում տուն ունի: Ասում է՝ կարող էր նաև այնտեղ տեղափոխվել ընտանիքով, բայց չի ուզում: «Կուզենամ հոս ապրիլ, որովհետև Ֆրանսիայի անունը մեծ է, բայց կյանքեն համ չես առներ. հոս ավելի Սուրիայի պես է, կնստիս մարդու հետ կխոսիս, կխնդաս, ավելի հանգիստ է: Ամառները Ֆրանսա կանցնենք: Բայց վերջնական ապրելը չեմ ուզեր: Չեմ ուզեր, որ իմ պզտիկներս Ֆրանսայի մեջ մեծնան»,- ասում է նա:

              Երևանի կենտրոնում գնած բնակարանում հիմա ապրում է կնոջ, երկու դուստրերի, մոր և հոր հետ: Բաղդասարյանները արմատներով մշեցի են: Հովիկի պապը Մուշից է, իսկ տատը՝ Վան քաղաքից: Աղջիկներից մեկի անունը տատի՝ Վանուհու անունով Վանա է դրել: Խանութի անունն էլ է «Վանա»:

              Երեխաներից մեկը մանկապարտեզ է գնում, իսկ մյուսը դպրոցական է, «Կիլիկեան վարժարանում» է սովորում: Կինը՝ Նաիրին է հիմնականում զբաղվում երեխաների հարցերով: Հովիկը չէր հիշում, օրինակ, թե աղջկան դպրոց տանող ավտոբուսներին ինչքան են ամսական վճարում: «Նաիրին կիմանա դա»,- ասաց նա:


              Հովիկի մայրը` Անտուանետը
              Մայրը՝ Անտուանետն օգնում է Հովիկին խանութն աշխատեցնելու գործում: Ցերեկները երբեմն ինքն է առևտուր անում, Հովիկը գալիս է երեկոյան:

              «Վանա»-ն ընտանիքի նախաձեռնությունն է, որ պահում է նրանց Հայաստանում: Հալեպի խանութում աշխատող հայերը, ասում է Հովիկը, «կարողություն չունեին երկիրեն դուրս ելլելու» հենց նրա համար, որ Հայաստանը սիրիահայի համար շատ թանկ է, և եթե Սիրիայում իրենք սովոր էին 150 դոլարով 3-4 հոգի մեկ ամվա հացը ապահովել,ապա «հոս 150 դոլարը մեկ շաբաթ չբավեր»:

              Խանութի դռան մոտ՝ դրսից երևացող մասում, Հովիկը դասավորել էր գունավոր կոշիկներ՝ վառ դեղին, վարդագույն: Ասում է՝ թեև վարդագույն կոշիկը մնում է տեղում, և վաճառվում են նույնի մոխրագույնն ու սևը, բայց այդ գույները հաճախորդին դրսից խանութ են բերում:

              Խանութ մտած հաճախորդին անպայման պետք է առաջարկել, որ «սրտին ուզածի չափ» փորձի կոշիկները, մինչև որևէ մեկը հավանի: Դա նշանակում է, որ եթե «ատ օրը չառնե, երկու-երեք օր հետո կգա-կառնե, վերջը կուգա, կառնե»: Ավելացնում է, որ Հայաստանի խանութներում «աշխատողները շատ չոր-չոր պատասխաններ կուտան, կոշտ կվարվեն» հաճախորդների հետ, ինչը բիզնեսի կանոնների մեջ չի մտնում. «Եթե նույնիսկ առնելեն ետքը ետ կբերե կոշիկը, դրամը ես ետ կուտամ»:

              Բիզնես գիտելիքների մեջ չի մտնում կաշառք տալը` ասում է նա: Հովիկի կարծիքով` «հեչ դժվար չէ» Հայաստանում օրինական բիզնեսով զբաղվելը. «Ինչ ծախես, ՀԴՄ պիտի տաս, ամսվա վերջը ինչ-որ ծախել ես, հարկը կվճարես, ի՞նչն է դժվար»:

              «Սիրիայում հայերը արաբներուն շատ լավ դրամ գիտեն տալ: Կառավարությունն ալ մեզի շատ լավ կնայեր: Ամեն գործում հայերին առաջ կտանեն, որովհետև գիտեն, որ մենք իրենց ամենալավ դրամ տվողն ենք: Բայց մենք հային չենք գիտեր դրամ տալ: Հալեպին մեջ հայը հայի դրամ չառներ: Կամչնան: Ես հայի կաշառք տալ չեմ գիտեր»,- ասում է նա:

              Առաջին նկարում` Հովիկն ու կինը` Նաիրին

              Comment


              • #37
                Re: Syrian Armenian

                Originally posted by Vrej1915 View Post
                GARO AND MHER: THESE QAMISHLI ARMENIANS PLAN TO STAY IN KOVSAKAN
                Hayk Ghazaryan

                It’s not only their accents that distinguish Syrian Armenians from local Artsakh residents. It’s also their viewpoints. If locals resent the wealthy lifestyles of state officials, Garo Magaryan, who moved to Armenia seven years ago from the...

                19:43, March 19, 2013
                Robert Matevosyan, who heads the Kashatagh Repopulation Department,
                believes that new families will relocate to the area once houses
                envisaged for the Syrian Armenians are completed.

                Right now, a building with 12 apartments is being built for them
                in Kovsakan.

                There are 28 Syrian Armenian families now residing in Kovsakan;
                74 individuals all together.
                This is all so disturbingly similar.

                Pre-Genocide, this was the normal way for Armenian communities to sustain their numbers. There was nothing the aspiring elements amongst the native Armenian population of Constantinople could to do to better themselves in Constantinople, so they moved to Europe or America or Russia. There was nothing the aspiring elements amongst the native Armenian populations of Malatya or Kayseri (or similar) could do in Malatya or Kayseri to better themselves - so they moved to Constantinople. There was nothing the aspiring elements amongst the Armenian populations of eastern Turkey's towns such as Van or Erzurum or Erzincan could do to better themselves in those places, so they moved to Malatya or Kayseri (or similar). There was nothing ANYONE in ANY Armenian village in Eastern Turkey could do to secure for themselves even the most basic and secure lives, so they moved to Van or Erzurum or Erzincan.

                Post Genocide, the Armenian population of Constantinople/Istanbul managed to sustain itself until the 1990s by living parasitically off the very last remnants of that migration trail. Then it found a new trail, coming from Armenia itself.

                Now a new trail starts. ROA Armenians in Yerevan leave for America, Europe, Russia. Armenians from Armenia's provinces leave to live in Yerevan. Armenians from Armenia's villages leave for the towns. Artsakh Armenians leave for ROA, Syrian Armenians leave for Artsakh. And the problems and bad conditions that led to all that movement remain untreated because the safety valve works both ways - Emigration releases social pressure for change, Imigration artificially sustains the state and enables its failed political system to avoid addressing the reasons that change is needed. And so things will continue - until the supply of Armenians finally runs out (there are few new sources left to be tapped once Syria is emptied).
                Last edited by bell-the-cat; 04-02-2013, 06:12 PM.
                Plenipotentiary meow!

                Comment


                • #38
                  Re: Syrian Armenian

                  Deranged pet you are missing things in your argument, as usual.



                  How long are we going to listen to anti Christian propaganda by this pet? Anyone who does not understand the suffering of the Syrian Armenians, and makes fun of such horror is no friend to the Armenian! To discount all the pain and suffering suffered by Armenians, now we should stay in toorkey where they kill old ladies, and to sum them all up as just packing it in has no clue as to reality. In the West they call this blaming the victim, on this forum it is normal behavior of a pet because this is all so disturbingly similar!
                  Attached Files
                  Last edited by Vahram; 04-02-2013, 06:11 PM.

                  Comment


                  • #39
                    Re: Syrian Armenian

                    Another knee-jerk reaction.

                    Comment


                    • #40
                      Re: Syrian Armenian



                      PHOTOS OF 30???

                      _____

                      Սիրիայում մոտ 30 ադրբեջանցի զինյալ է ոչնչացվել

                      Սիրիայում սպանված ադրբեջանցիների անունները չեն նշվում, բայց կայքերում տեղադրվել է նրանցից մի քանիսի լուսանկարները...


                      Ապրիլ 02, 2013 | 22:35
                      Ադրբեջանցիները շարունակում են կռվել Սիրիայի զինյալների շարքերում: Արդեն հրապարակվել է Սիրիայում սպանված մոջահեդ-ադրբեջանցիների մոտավոր թիվը եւ նրանց լուսանկարը:

                      Ինչպես հաղորդում է APA-ն՝ վկայակոչելով մոջահեդ-թուրքերի կայքը, մինչ օրս Սիրիայում մոտ 30 ադրբեջանցի զինյալ է սպանվել: Սիրիայում սպանված ադրբեջանցիների անունները չեն նշվում, բայց կայքերում տեղադրվել է նրանցից մի քանիսի լուսանկարները:

                      Ավելի վաղ Սիրիայի պետական լրատվամիջոցները հայտնել էին մեկ սպանված ադրբեջանցու մասին: 2012-ի հոկտեմբերի 19-ին Հալեպի նահանգի Ալ-Աթարեբ եւ Աս-Սաֆիրա շրջաններում զինված ընդհարում էր տեղի ունեցել կառավարական զորքերի եւ ընդդիմադիր զինյալների միջեւ, որի ժամանակ սպանվել էր նաեւ Ադրբեջանի քաղաքացի Հասին Քազլին:
                      Last edited by Vrej1915; 04-02-2013, 11:20 PM.

                      Comment

                      Working...
                      X