Announcement

Collapse

Forum Rules (Everyone Must Read!!!)

1] What you CAN NOT post.

You agree, through your use of this service, that you will not use this forum to post any material which is:
- abusive
- vulgar
- hateful
- harassing
- personal attacks
- obscene

You also may not:
- post images that are too large (max is 500*500px)
- post any copyrighted material unless the copyright is owned by you or cited properly.
- post in UPPER CASE, which is considered yelling
- post messages which insult the Armenians, Armenian culture, traditions, etc
- post racist or other intentionally insensitive material that insults or attacks another culture (including Turks)

The Ankap thread is excluded from the strict rules because that place is more relaxed and you can vent and engage in light insults and humor. Notice it's not a blank ticket, but just a place to vent. If you go into the Ankap thread, you enter at your own risk of being clowned on.
What you PROBABLY SHOULD NOT post...
Do not post information that you will regret putting out in public. This site comes up on Google, is cached, and all of that, so be aware of that as you post. Do not ask the staff to go through and delete things that you regret making available on the web for all to see because we will not do it. Think before you post!


2] Use descriptive subject lines & research your post. This means use the SEARCH.

This reduces the chances of double-posting and it also makes it easier for people to see what they do/don't want to read. Using the search function will identify existing threads on the topic so we do not have multiple threads on the same topic.

3] Keep the focus.

Each forum has a focus on a certain topic. Questions outside the scope of a certain forum will either be moved to the appropriate forum, closed, or simply be deleted. Please post your topic in the most appropriate forum. Users that keep doing this will be warned, then banned.

4] Behave as you would in a public location.

This forum is no different than a public place. Behave yourself and act like a decent human being (i.e. be respectful). If you're unable to do so, you're not welcome here and will be made to leave.

5] Respect the authority of moderators/admins.

Public discussions of moderator/admin actions are not allowed on the forum. It is also prohibited to protest moderator actions in titles, avatars, and signatures. If you don't like something that a moderator did, PM or email the moderator and try your best to resolve the problem or difference in private.

6] Promotion of sites or products is not permitted.

Advertisements are not allowed in this venue. No blatant advertising or solicitations of or for business is prohibited.
This includes, but not limited to, personal resumes and links to products or
services with which the poster is affiliated, whether or not a fee is charged
for the product or service. Spamming, in which a user posts the same message repeatedly, is also prohibited.

7] We retain the right to remove any posts and/or Members for any reason, without prior notice.


- PLEASE READ -

Members are welcome to read posts and though we encourage your active participation in the forum, it is not required. If you do participate by posting, however, we expect that on the whole you contribute something to the forum. This means that the bulk of your posts should not be in "fun" threads (e.g. Ankap, Keep & Kill, This or That, etc.). Further, while occasionally it is appropriate to simply voice your agreement or approval, not all of your posts should be of this variety: "LOL Member213!" "I agree."
If it is evident that a member is simply posting for the sake of posting, they will be removed.


8] These Rules & Guidelines may be amended at any time. (last update September 17, 2009)

If you believe an individual is repeatedly breaking the rules, please report to admin/moderator.
See more
See less

SEVRES treaty & WILSONIAN DELIMITATION's Actual Force

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • #21
    Re: SEVRES treaty & WILSONIAN DELIMITATION's Actual Force

    Originally posted by bell-the-cat View Post
    Are you serious here?

    The landings at Gallipolli were intended to knock Turkey out of WW1 by capturing Constantinople and forcing an Ottoman surrender, and the operation was planned as a result of cowardice and incompetance by the allied naval forces who, rather than forcing an attack on Constantinople directly by sea, chose to cower in their ports for the entire war after a few of their ships were sunk by mines in the Dardanelles.

    Why would anyone want to attack Cilicia? It would be like attacking Moscow via Siberia, or Washington via Alaska. Or Austria via Salonica (that one is a real example of WW1 imcompetance but too complicated and obscure for the typical BBC propaganda to address).

    [/I]
    My point was: if the landings in Gallipoli were planned and managed better (succeeded), our fate would have been different.

    When the landing option was being discussed, among main allies: France and GB, there was an option of landing in Cilicia, with more realistic and less ambitious target (capture of Bolis), rather with the aim of cutting the Levant front (Where the Allies were to have hard days in Jordan and Irak), from the capital Bolis.
    The last aim of that operation were to join the Russian advance in Malatya.
    That landing would have been much more easier to achieve, since the Turks had virtually no coastal defense, plus the territory was still partly Armenian populated.

    Comment


    • #22
      Re: SEVRES treaty & WILSONIAN DELIMITATION's Actual Force

      Originally posted by Vrej1915 View Post
      When the landing option was being discussed, among main allies: France and GB, there was an option of landing in Cilicia, with more realistic and less ambitious target (capture of Bolis), rather with the aim of cutting the Levant front (Where the Allies were to have hard days in Jordan and Irak), from the capital Bolis.
      The last aim of that operation were to join the Russian advance in Malatya.
      That landing would have been much more easier to achieve, since the Turks had virtually no coastal defense, plus the territory was still partly Armenian populated.
      I know of no such plan, and find the idea of there even being such a plan amongst the Allies unlikely. What you are talking about sounds more like Turkish post-wartime propaganda, or some ill-informed wartime speculations (by newspapers, perhaps) in non-involved nations (America?) using small-scale maps. (Probalby using the same small-scale maps America uses for its current middle-East policies )

      The Russian strategy in the Caucasus was always one of active defense - they would have had no strategic plans (and insufficient manpower) to ever extend their control as far as Malatya. It was only through Turkish incompetance and local Russian initiatives that the Russian forces were able to capture large areas of Eastern Turkey, and that only happened much later than the Gallipoli planning, in 1916 and 1917.
      Plenipotentiary meow!

      Comment


      • #23
        Re: SEVRES treaty & WILSONIAN DELIMITATION's Actual Force

        Սենսացիոն բացահայտում Մոսկվայի պայմանագրի վերաբերյալ

        ՆԱԻՐԱ ՀԱՅՐՈՒՄՅԱՆ, Մեկնաբան
        Մեկնաբանություն - Չորեքշաբթի, 09 Հուլիսի 2014,


        «Երկրամաս» թերթը հրապարակել է հանգուցյալ դիվանագետ Լևոն Էյրամջյանցի սենսացիոն հոդվածը, որում անհերքելի ապացույցներ են բերվում, որ Մոսկվայի պայմանագիրը ստորագրվել է ընդամենը 25 տարով՝ մինչև 1946 թվականը: Պայմանագրով հայկական հողերը բաժանվել են Թուրքիայի, Ադրբեջանի և Վրաստանի միջև, այն գործում է մինչ օրս, չնայած պատմաբանները վաղուց են խոսում, որ նույնիսկ Թուրքիան էր 1946 թվականին պատրաստ վերադարձնել Արևմտյան Հայաստանը, սակայն հայերին, այլ ոչ թե ռուսներին:

        Սա Հայաստանը բաժանող գլխավոր պայմանագիրն է, և Հայոց ցեղասպանության 100-ամյակին աստիճանաբար հասունանում է այն վերանայելու անհրաժեշտությունը: Լևոն Էյրամջյանցը պնդում է, որ այդ պայմանագիրը և որոշ գաղտնի արձանագրություններ քիչ են ուսումնասիրված և հրապարակային քննարկման չեն դրվել: Մինչդեռ այդ պայմանագրերում բոլոր հիմքերը կան Արևմտյան ու Արևելյան Հայաստանների միավորման համար:

        2011 թվականին Հայաստանի նախագահի հրամանագրով ստեղծված Պետական հանձնաժողովին կից ստեղծվել է հայ-թուրքական հարաբերությունների վերանայման համար իրավական փաթեթ նախապատրաստող հանձնախումբ: Այն գլխավորել է Հայաստանի նախկին գլխավոր դատախազ Աղվան Հովսեփյանը, ով առաջին խորհրդակցություններից մեկի ժամանակ սենսացիոն հայտարարությամբ է հանդես եկել՝ չբացառելով Թուրքիայի նկատմամբ Հայաստանի տարածքային պահանջները: Հետո Եվրասիական միություն Հայաստանի մտնելու որոշումից հետո հանձնաժողովի մասին մոռացել են, քանի որ այն հակասում էր Ռուսաստանի և նրա գործընկեր Թուրքիայի շահերին:

        Խորհրդարանի խոսնակ Գալուստ Սահակյանը, սակայն, հետաքրքիր առաջարկ է արել Ռուսաստանին: Նա իր ռուս գործընկերոջն առաջարկել է մասնակցել միջազգային խորհրդարանական համաժողովին, որը կայանալու է 2015 թվականի ապրիլին Երևանում: Համաժողովը նվիրված է լինելու ցեղասպանության և տարածաշրջանային իրավիճակի հարցերին, որովհետև ցեղասպանության և հայերի արտաքսման նկատմամբ մոտեցումների վերանայումը կարող է ամբողջությամբ փոխել տարածաշրջանային դասավորությունը:

        Դեռ հայտնի չէ, թե հանձնաժողովն ինչ թղթապանակ կպատրաստի, ակնհայտ է սակայն, որ Հայաստանը կարող է միջազգային պայմանագրերի վերանայում կամ էլ չեղարկում պահանջել: Մոսկվայի պայմանագրի դեպքում, որը «ամրապնդվել է» Կարսի պայմանագրով, վերանայումը կարող է հեշտ լինել, քանի որ պայմանագիրը ստորագրվել է մինչև 1946 թվականը, և Թուրքիան, փաստորեն, մինչ օրս անօրինական է պահում հայկական հողերը:

        Հայաստանը պետք է նման նախաձեռնությամբ հանդես գա անկախ այն բանից՝ կաջակցեն արդյոք Արևմուտքը կամ Ռուսաստանը: Հայաստանը 100 տարի առաջ բաժանվել է միայն այն բանի համար, որ հետապնդել է ոչ թե սեփական շահերը, այլ թաքցրել է Ռուսաստանի մեղքերը և Արևմուտքի կողմից ռուս-թուրքական դավադրությանը լուռ աջակցությունը:


        - See more at: http://www.lragir.am/index/arm/0/com....Y8CjJVqn.dpuf

        Comment


        • #24
          Re: SEVRES treaty & WILSONIAN DELIMITATION's Actual Force

          Originally posted by Vrej1915 View Post
          Սենսացիոն բացահայտում Մոսկվայի պայմանագրի վերաբերյալ

          ՆԱԻՐԱ ՀԱՅՐՈՒՄՅԱՆ, Մեկնաբան
          Մեկնաբանություն - Չորեքշաբթի, 09 Հուլիսի 2014,


          «Երկրամաս» թերթը հրապարակել է հանգուցյալ դիվանագետ Լևոն Էյրամջյանցի սենսացիոն հոդվածը, որում անհերքելի ապացույցներ են բերվում, որ Մոսկվայի պայմանագիրը ստորագրվել է ընդամենը 25 տարով՝ մինչև 1946 թվականը: Պայմանագրով հայկական հողերը բաժանվել են Թուրքիայի, Ադրբեջանի և Վրաստանի միջև, այն գործում է մինչ օրս, չնայած պատմաբանները վաղուց են խոսում, որ նույնիսկ Թուրքիան էր 1946 թվականին պատրաստ վերադարձնել Արևմտյան Հայաստանը, սակայն հայերին, այլ ոչ թե ռուսներին:

          Սա Հայաստանը բաժանող գլխավոր պայմանագիրն է, և Հայոց ցեղասպանության 100-ամյակին աստիճանաբար հասունանում է այն վերանայելու անհրաժեշտությունը: Լևոն Էյրամջյանցը պնդում է, որ այդ պայմանագիրը և որոշ գաղտնի արձանագրություններ քիչ են ուսումնասիրված և հրապարակային քննարկման չեն դրվել: Մինչդեռ այդ պայմանագրերում բոլոր հիմքերը կան Արևմտյան ու Արևելյան Հայաստանների միավորման համար:

          2011 թվականին Հայաստանի նախագահի հրամանագրով ստեղծված Պետական հանձնաժողովին կից ստեղծվել է հայ-թուրքական հարաբերությունների վերանայման համար իրավական փաթեթ նախապատրաստող հանձնախումբ: Այն գլխավորել է Հայաստանի նախկին գլխավոր դատախազ Աղվան Հովսեփյանը, ով առաջին խորհրդակցություններից մեկի ժամանակ սենսացիոն հայտարարությամբ է հանդես եկել՝ չբացառելով Թուրքիայի նկատմամբ Հայաստանի տարածքային պահանջները: Հետո Եվրասիական միություն Հայաստանի մտնելու որոշումից հետո հանձնաժողովի մասին մոռացել են, քանի որ այն հակասում էր Ռուսաստանի և նրա գործընկեր Թուրքիայի շահերին:

          Խորհրդարանի խոսնակ Գալուստ Սահակյանը, սակայն, հետաքրքիր առաջարկ է արել Ռուսաստանին: Նա իր ռուս գործընկերոջն առաջարկել է մասնակցել միջազգային խորհրդարանական համաժողովին, որը կայանալու է 2015 թվականի ապրիլին Երևանում: Համաժողովը նվիրված է լինելու ցեղասպանության և տարածաշրջանային իրավիճակի հարցերին, որովհետև ցեղասպանության և հայերի արտաքսման նկատմամբ մոտեցումների վերանայումը կարող է ամբողջությամբ փոխել տարածաշրջանային դասավորությունը:

          Դեռ հայտնի չէ, թե հանձնաժողովն ինչ թղթապանակ կպատրաստի, ակնհայտ է սակայն, որ Հայաստանը կարող է միջազգային պայմանագրերի վերանայում կամ էլ չեղարկում պահանջել: Մոսկվայի պայմանագրի դեպքում, որը «ամրապնդվել է» Կարսի պայմանագրով, վերանայումը կարող է հեշտ լինել, քանի որ պայմանագիրը ստորագրվել է մինչև 1946 թվականը, և Թուրքիան, փաստորեն, մինչ օրս անօրինական է պահում հայկական հողերը:

          Հայաստանը պետք է նման նախաձեռնությամբ հանդես գա անկախ այն բանից՝ կաջակցեն արդյոք Արևմուտքը կամ Ռուսաստանը: Հայաստանը 100 տարի առաջ բաժանվել է միայն այն բանի համար, որ հետապնդել է ոչ թե սեփական շահերը, այլ թաքցրել է Ռուսաստանի մեղքերը և Արևմուտքի կողմից ռուս-թուրքական դավադրությանը լուռ աջակցությունը:


          - See more at: http://www.lragir.am/index/arm/0/com....Y8CjJVqn.dpuf
          Cannot find the original source to this article.

          There is an English version available





          .
          Politics is not about the pursuit of morality nor what's right or wrong
          Its about self interest at personal and national level often at odds with the above.
          Great politicians pursue the National interest and small politicians personal interests

          Comment


          • #25
            Re: SEVRES treaty & WILSONIAN DELIMITATION's Actual Force

            Originally posted by londontsi View Post
            Cannot find the original source to this article.

            There is an English version available





            .
            Erkramas is the publication of the (Northern) Hamshentzis, living mainly in Krasnodar/Sotchi/Abkhazia.

            Thank you for posting the photo of the two bastards.
            One of the pro-russians on this forum, was questioning the fact of that episode, not so long ago....

            Comment


            • #26
              Re: SEVRES treaty & WILSONIAN DELIMITATION's Actual Force

              Originally posted by Vrej1915 View Post
              Erkramas is the publication of the (Northern) Hamshentzis, living mainly in Krasnodar/Sotchi/Abkhazia.

              Thank you for posting the photo of the two bastards.
              One of the pro-russians on this forum, was questioning the fact of that episode, not so long ago....
              Treaty of Moscow

              The Treaty of Moscow or “Treaty of Brotherhood” was a friendship treaty between Grand National Assembly of Turkey under the leadership of Mustafa Kemal and Bolshevist Russia under the leadership of Vladimir Lenin, signed on March 16,1921 and based on the Treaty of Brest-Litovsk, which was signed with Ottoman Empire in March 1918.

              Both of the signatories were not yet recognized Internationally as countries at the time of signing the friendship treaty. Hence, the treaty is void, null and has no value by international law.


              The Treaty of Moscow or “Treaty of Brotherhood” was a friendship treaty between Grand National Assembly of Turkey under the leadership of Mustafa Kemal and Bolshevist Russia under the l…


              What intrigues me is that on the one hand we arguing that the signatories were not recognised entities
              therefore the treaty is invalid on the other hand we are arguing that the treaty had an expiration date.

              Not sure how much of this is wishful thinking, self consoling propaganda.
              In any event cannot see in the treaty reference about its expiration date.
              Politics is not about the pursuit of morality nor what's right or wrong
              Its about self interest at personal and national level often at odds with the above.
              Great politicians pursue the National interest and small politicians personal interests

              Comment


              • #27
                Re: SEVRES treaty & WILSONIAN DELIMITATION's Actual Force

                "Not sure how much of this is wishful thinking, self consoling propaganda."
                Yeh that is all it is. Treaties are only as good as the power to enforce them.
                Hayastan or Bust.

                Comment


                • #28
                  Re: SEVRES treaty & WILSONIAN DELIMITATION's Actual Force

                  Նոր մոտեցում Սևրի պայմանագրի հարցում
                  Lragir.am
                  Քաղաքականություն - 11 Օգոստոսի 2015,


                  Ամերիկյան հայտնի Foreign Policy պարբերականը ծավալուն անդրադարձ է կատարել Սևրի պայմանագրին, վերնագրելով այն` «Մոռացեք Սայկս-Պիկոն: Սևրի պայմանագիրն է, որ բացատրում է ժամանակակից Մերձավոր Արևելքը»:

                  95 տարի առաջ եվրոպական դիվանագետները հավաքվեցին Փարիզի Սևր արվարձանում` վերաձևելու Մերձավոր Արևելքը Օսմանյան կայսրության մոխիրներից: Այս ծրագիրն այնքան կարճ ժամանակում փլուզվեց, որ դրա մասին հազվադեպ ենք մենք հիշում: Սակայն կարճ կյանք ունեցած Սևրի պայմանագիրը, ոչ պակաս, քան բազմիցս քննարկված Սայկս-Պիկոյի համաձայնագիրը, ունեցավ հետևանքներ, որոնք այսօր էլ են տեսանելի:

                  1920 թ. Թուրքիայի նկատմամբ հաղթանակ տանելուց հետո, դաշնակից երկրները Թուրքիայի պարտված իշխանությունների հետ ստորագրեցին պայմանագիր, որը կայսրության տարածքը բաժանեց եվրոպական ազդեցության գոտիների: Սևրի պայմանագրով, Անատոլիայից հատվածներ տրվեցին հույներին, հայերին, քրդերին, ֆրանսիացիներին, բրիտանացիներին և իտալացիներին: Տեսնելով, թե ինչպես Մերձավոր Արևելքը բաժանելու եվրոպական առաջին ծրագիրը ձախողվեց, մենք կարող ենք ավելի լավ հասկանալ տարածաշրջանի ներկայիս սահմանները:

                  Օտարերկրյա օկուպացիային դիմագրավելու համար, օսմանյան բանակի սպա Մուստաֆա Քեմալ Աթաթուրքը վերակազմակերպեց թուրքական բանակի մնացորդները և մի քանի տարվա դժվարին մարտերից հետո դուրս քշեց օտարերկրյա զորքերին, որոնք փորձում էին պարտադրել պայմանագրի կետերը: Արդյունքը եղավ ժամանակակից Թուրքիայի կայացումը, որի ներկայիս սահմանները պաշտոնապես հաստատվեցին 1923 թ. Լոզանի պայմանագրով:

                  Սևրը գրեթե մոռացվեց Արևմուտքի կողմից, սակայն այն որոշակի ժառանգություն թողեց Թուրքիայում, որն օգնեց ազգայնական պարանոյայի ձևավորմանը, որը որոշ մասնագետներ անվանում են «Սևրի սինդրոմ»: Այժմ Սևրը մեծ դեր ունի քրդական սեպարատիզմի նկատմամբ Թուրքիայի զգայունության գործում, ինչպես նաև Թուրքիայի այն մոտեցման մեջ, որ Հայոց Ցեղասպանությունը, որը եվրոպական երկրների կողմից օգտագործվում է` արդարացնելու 1920 թ. Անատոլիայի վերաբերյալ իրենց ծրագրերը, միշտ եղել է հակաթուրքական կոնսպիրացիա, ոչ թե պատմական ճշմարտություն:

                  Կասկած չկա, որ եվրոպական երկրները ուրախ կլինեին ստեղծել այնպիսի սահմաններ, որոնք կհամապատասխանեին իրենց շահերին: Բայց Սևրի տապալումը ցույց տվեց, որ երբեմն նրանք դա չեն կարող անել: Երբ եվրոպական գործիչները փորձեցին վերաձևել Անատոլիայի սահմանները, նրանց ջանքերը ճնշվեցին: Փոխարենը, Մերձավոր Արևելքում եվրոպացիները կարողացան պարտադրել սահմանները, որովհետև ունեին բավականաչափ ռազմական հզորություն` կանխելու դիմադրություններն իրենց դեմ: Եթե սիրիացի նացիոնալիստ Յուսուֆ ալ Ազման` օսմանյան բանակի մեկ այլ բեղավոր սպա, կրկներ Մուստաֆա Քեմալի հաջողությունները և հաղթեր ֆրանսիացիներին Մայսալունի ճակատամարտում, եվրոպական ծրագրերը Լեվանտի հարցում կունենային նույն Սևրի ճակատագիրը:

                  Պատմությանը նայելով Սևրի պայմանագրի տեսանկյունից` այն առաջարկում է ավելի խորը պատճառա-հետևանքային կապեր` եվրոպացիների կողմից գծված քարտեզների և Մերձավոր Արևելքի անկայունության միջև. այն տարածաշրջանները, որտեղ հաստատվեցին Եվրոպայի պարտադրած սահմանները, արդեն իսկ շատ թույլ էին ու անկազմակերպ` պայքարելու համար գաղութատիրական օկուպացիայի դեմ: Թուրքիան դարձավ ավելի ուժեղ, քան Սիրիան կամ Իրաքը, որովհետև հնարավորություն ունեցավ ստանալու ճիշտ սահմաններ: Ավելին, այն գործոնները, որոնք Թուրքիային օգնեցին ձախողելու եվրոպական ծրագրերը և գծել սեփական սահմանները` ներառյալ բանակը և Օսմանյան Կայսրությունից ժառանգած տնտեսական ենթակառուցվածքները, օգնեցին նրան նաև կառուցել ամուր, կենտրոնացված եվրոպական ոճի ազգ-պետություն:

                  Ամերիկյան պարբերականը, այս հետնախորքի վրա վերլուծելով Թուրքիայում վերջին շաբաթներին տեղի ունեցող իրադարձությունները, նշում է, որ Թուրքիան 95 տարի իր օգուտներն է քաղել Սևրի պայմանագրի նկատմամբ տարած հաղթանակից: Սակայն այժմ նա պետք է ստեղծի նոր և ավելի ճկուն քաղաքական մոդել` նոր փոփոխություններին և գործընթացներին պատասխանելու համար:

                  - See more at: http://www.lragir.am/index/arm/0/pol....1ohhIRUR.dpuf

                  Comment


                  • #29
                    Re: SEVRES treaty & WILSONIAN DELIMITATION's Actual Force

                    Հայաստանը կամ պետք է լինի մեծ ու հզոր, կամ չի գոյատեւի. Սեւրի պայմանագրի 95-ամյակը

                    ՌՈԶԱ ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ, Լրագրող
                    10 Օգոստոսի 2015,

                    Սևրի պայմանագիրը Հայաստանի համար հնարավորություն է, իսկ ցանկացած հնարավորություն կարող է իրականանալ, եթե այդ ուղղությամբ քայլեր կատարվեն: Այս կարծիքին է Մոդուս Վիվենդի կենտրոնի ղեկավար Արա Պապյանը, ով Lragir.am-ի հետ զրույցում նշեց, որ ցավոք սրտի, այսօր Հայաստանի կողմից քայլեր նկատելի չեն:

                    «Սևրի պայմանագիրը կարևոր քաղաքական և իրավական փաստաթուղթ է: Քաղաքական, որովհետև դրա մեջ կան Հայաստանի և Քրդստանի վերաբերյալ կետեր, որոնք դեռ չեն իրականացվել, բայց դրանց նշանակությունը պահպանվում է: Քրդերն ըստ էության այսօր թեժացնելով պայքարը՝ վկայակոչում են Սևրի պայմանագիրը: Իրավական առումով այն ևս կարևոր փաստաթուղթ է, որովհետև դա հիմքերից մեկն է, որի հիման վրա իրավարար վճիռ է կայացվել: Անկախ նրանից՝ այդ փաստաթուղթը վավերացվել է, թե ոչ, այն ուժի մեջ գտնվող փաստաթուղթ է, որովհետև միջազգային իրավունքն ասում է՝ եթե պայմանագիրը ստորագրվել է պայմանավորվող կողմերի միջև, այն պարտադիր է՝ անկախ վավերացումից»,- ասաց Պապյանը:

                    Թե ինչքանո՞վ է այն հնարավոր կյանքի կոչել, նրա խոսքով, դա հնարավորություն է, իսկ ցանկացած հնարավորություն իրականություն դարձնելու համար պետք է հետևողական քայլեր կատարել:
                    Արա Պապյանը նկատում է, որ Հայաստանի կողմից մինչ օրս Թուրքիայի նկատմամբ կոշտ քաղաքականություն չի վարվել: Այն քաղաքականությունը, որը վարվում էր Ցյուրիխյան արձանագրությունների շրջանակներում, խնդրողի քաղաքականություն էր, որը չտվեց արդյունք:

                    «Սևրի պայմանագիրը և Վիլսոնի իրավարար վճիռը լծակներ են, պարտադրանքի միջոցներ, որով կարելի է ինչ-որ բան ստանալ Թուրքիայից: Եթե մենք հարցը չբարձրացնենք, որևէ մեկը չի բարձրացնելու: Շատերն ասում են՝ իրավարար վճռի առումով ինչո՞ւ ԱՄՆ-ն չի բարձրացնում հարցը: Բայց ինչո՞ւ պետք է Ամերիկան բարձրացնի: Ո՞վ է շահող կողմը՝ Հայաստանն է, Հայաստանն էլ պետք է բարձրացնի: Եթե մեզ հաջողվի հարցը բերել արդիական քաղաքական դաշտ, հետևողական ջանքեր լինեն, հնարավոր է, որ հայտնվեն երկրներ, որոնց հետ կարելի է համագործակցել: Իսկ քանի որ մենք դա չենք անում, բնականաբար չենք էլ իմանա՝ ով է շահագրգռված, ով ոչ: Իսկ այն, որ գնալով շատանում է այն երկրների թիվը, որոնք պատրաստ են Թուրքիայի վրա ճնշում բանեցնել, դա էլ ակնհայտ է»,- ընդգծեց նա:

                    Արա Պապյանը նկատում է, որ Ցեղասպանության 100-ամյա տարելիցի համահայկական հռչակագրում աշխատանքային խումբ ստեղծելու վերաբերյալ դրույթ կա: Սակայն գործնական աշխատանք կարծես նկատելի չէ:

                    «Գործնականում այդ խումբը չկա, ինչ-որ մի բան ստեղծվել է, բայց գործնականում որևէ արդյունավետ աշխատանք չի իրականացվում: Լավ է, որ հռչակագրի մեջ հիշատակվեց, բայց դա բավարար չէ: Քաղաքականության մեջ պետք է տարիների հետևողական աշխատանք իրականացնել, հարցը առաջ տանել ու բարենպաստ պայմաններում բարձրացնել: Իսկ եթե ոչինչ չես անում, ոչինչ չես ստանա»,- նշեց նա:

                    Պապյանի խոսքով՝ վաղուց էր պետք գործել, քանի որ Հայաստանը ներկա սահմաններով ոչ կենսունակ պետություն է: «Եվ պատահական չէ, որ արդեն հնչեցնում են Ռուսաստանի կազմի մեջ մտնելու մասին և այլն: Հայաստանը կամ պետք է լինի մեծ ու հզոր, կամ չի կարող լինել, այլ կդառնա ինչ-որ երկրի մարզ: Իհարկե, երկրորդը շատ ավելի հեշտ է, բայց առաջինին հասնելու համար, մեծ ու հզոր դառնալու համար շատ ծանր աշխատանք է պետք տանել: Միայն մեծ ու հզոր Հայաստանը կկարողանա գոյատևել»,- ասաց նա:

                    - See more at: http://www.lragir.am/index/arm/0/pol....XsSAj4L0.dpuf

                    Comment


                    • #30
                      Re: SEVRES treaty & WILSONIAN DELIMITATION's Actual Force

                      Խմբագրական. Սեւրը` Պատմական Եւ Ժամանակակից Իրաւաթուղթ (Սեւրի Դաշնագիրին 95-Ամեակին Առիթով)
                      August 10, 2015
                      Սեւրի դաշնագիրին եւ անոր իրաւական պարունակին մէջ ամրագրուող Ուիլսընեան իրաւարար վճիռին մասին որեւէ քաղաքական հրապարակում, այսուհետեւ շատ թերի եւ բացթողեալ բաժիններով կը յատկանշուի, եթէ յղում չկատարէ Սեւրի պայմանագիրին մասին Հայոց ցեղասպանութեան 100-րդ տարելիցին առիթով ընդունուած Համահայկական հռչակագ



                      Սեւրի դաշնագիրին եւ անոր իրաւական պարունակին մէջ ամրագրուող Ուիլսընեան իրաւարար վճիռին մասին որեւէ քաղաքական հրապարակում, այսուհետեւ շատ թերի եւ բացթողեալ բաժիններով կը յատկանշուի, եթէ յղում չկատարէ Սեւրի պայմանագիրին մասին Հայոց ցեղասպանութեան 100-րդ տարելիցին առիթով ընդունուած Համահայկական հռչակագիրի հետեւեալ բաժինին.

                      «Արժեւորելով 1915 թուականին միջազգային հանրութեան կողմից Անտանտի պետութիւնների մայիսի 24-ի համատեղ հռչակագրով հայ ժողովրդի դէմ իրականացուած ծանրագոյն յանցագործութիւնը պատմութեան մէջ առաջին անգամ որպէս «մարդկութեան եւ քաղաքակրթութեան դէմ իրականացուած յանցագործութիւն» որակումը եւ օսմանեան իշխանութիւններին պատասխանատուութեան կանչելու հանգամանքի շեշտադրումը, ինչպէս նաեւ 1920 թուականի օգոստոսի 10-ի Սեւրի հաշտութեան պայմանագրի եւ 1920 թուականի նոյեմբերի 22-ի` Միացեալ Նահանգներու նախագահ Վուտրօ Ուիլսընի Իրաւարար վճռի դերը եւ նշանակութիւնը Հայոց ցեղասպանութեան հետեւանքների յաղթահարման հարցում»:

                      Հռչակագիրի այս բաժինին մէջ Ցեղասպանութեան պատասխանատուութեան եւ հատուցման գաղափարներու իրաւաքաղաքական ագուցումը փայլուն ձեւով բանաձեւուած է: Նախ նշուած է մայիս 24-ի միջպետական համաձայնութիւնը` Հայոց ցեղասպանութիւնը մարդկութեան եւ քաղաքակրթութեան դէմ իրականացուած յանցագործութիւն ճանչնալու, ապա մատնացոյց եղած է ցեղասպանը եւ վերջապէս յստակացուած է հատուցումը` Ուիլսընի սահմանագծած տարածքները եւ ընդհանրապէս Ցեղասպանութեան հետեւանքները յաղթահարելու անհրաժեշտութիւնը:

                      Հռչակագիրը ուրեմն Սեւրին եւ Իրաւարար վճիռին յղում կատարելով եւ զանոնք արժեւորելով յստակացուցած է մեր տարածքային պահանջատիրութիւնը: Անտեղի է այլեւս հարցումը վերարծարծելը, թէ հայկական կողմը չէ ճշդած, թէ ի՞նչ է իր պահանջածը Թուրքիայէն:

                      Տարբեր խնդիր է անշուշտ, որ հատուցման իրաւական թղթածրարը ունի բազմաթիւ ենթաբաժիններ, որոնք կ՛իրաւագրուին միջազգային օրէնքներու եւ միջազգային համաձայնութիւններու յօդուածներու ներքեւ: Ընդհանուր ուղղութիւնները` անհատական, եկեղեցական- համայնքային եւ տարածքային- համազգային, ճշդուած են արդէն եւ անոնցմէ իւրաքանչիւր տարազին տակ իրաւականօրէն կը բանաձեւուին հայոց պահանջները:

                      Բայց Սեւրը քաղաքական այժմէական իրադարձութիւններու առումով եւս շատ հրատապ կարեւորութիւն սկսած է ներկայացնել: Թուրքիոյ մասնատման հաւանականութեան մասին կը խօսին ոչ միայն պաշտօնական եւ անպաշտօն վերլուծական կեդրոնները, այլ նաեւ նոյնինքն Թուրքիոյ բարձրաստիճան պաշտօնատարները: Թէկուզ ներքին սպառումի համար, արտաքին թշնամիի վտանգը ահազանգելով ներքին միասնութիւն յառաջացնելու փորձերու տրամաբանութեան մէջ, այսուհանդերձ մասնատման խնդիրը տարբեր առիթներով կ՛արծարծուի: Մասնատումը խորքին մէջ այլ ժողովուրդներու ազգային իրաւունքներու վերականգնումի տանող ելակէտ է: Իսկ Սեւրը այս առումով միայն հայոց իրաւունքները չէ, որ ճշդած է: Սեւրը իրաւաքաղաքական սահմանագծումը հաստատած է նաեւ Քիւրտիստանին: Խնդիրը այն է ուրեմն, որ քրտական հարցերու վերլուծման ընթացքին հայկական ոսպնեակը իրաւամբ պէտք է կատարէ յղում նաեւ ապագայ Քիւրտիստանի սեւրեան սահմանները յիշեցնելու առումով: Սեւրի հիման վրայ քրտական եւ հայկական պահանջներու տարածքային սահմանազատումը օգտակար է նաեւ հետագայ բանակցութիւններուն, համաձայնութիւններուն:

                      Կը թուի, որ շատ հեռու կ՛երթանք Սեւրի եւ ուիլսընեան սահմանագծումներու շեշտուած այժմէականացումները կատարելով: Գործընթացները կայծակնային արագութեամբ կ՛ընթանան եւ հեռահար նպատակները միեւնոյն արագութեամբ կը վերածուին մօտակայի:

                      Սեւրը ոչ միայն ներազգային առումով պահանջատիրութեան հարցին շուրջ միասնականութիւն ապահովող փաստաթուղթ է, այլ նաեւ արտաքին ճակատի վրայ բազմաթիւ ուղղութիւններով բանակցելի պատմական, բայց նաեւ ժամանակակից իրաւաթուղթ:

                      Comment

                      Working...
                      X