Announcement

Collapse

Forum Rules (Everyone Must Read!!!)

1] What you CAN NOT post.

You agree, through your use of this service, that you will not use this forum to post any material which is:
- abusive
- vulgar
- hateful
- harassing
- personal attacks
- obscene

You also may not:
- post images that are too large (max is 500*500px)
- post any copyrighted material unless the copyright is owned by you or cited properly.
- post in UPPER CASE, which is considered yelling
- post messages which insult the Armenians, Armenian culture, traditions, etc
- post racist or other intentionally insensitive material that insults or attacks another culture (including Turks)

The Ankap thread is excluded from the strict rules because that place is more relaxed and you can vent and engage in light insults and humor. Notice it's not a blank ticket, but just a place to vent. If you go into the Ankap thread, you enter at your own risk of being clowned on.
What you PROBABLY SHOULD NOT post...
Do not post information that you will regret putting out in public. This site comes up on Google, is cached, and all of that, so be aware of that as you post. Do not ask the staff to go through and delete things that you regret making available on the web for all to see because we will not do it. Think before you post!


2] Use descriptive subject lines & research your post. This means use the SEARCH.

This reduces the chances of double-posting and it also makes it easier for people to see what they do/don't want to read. Using the search function will identify existing threads on the topic so we do not have multiple threads on the same topic.

3] Keep the focus.

Each forum has a focus on a certain topic. Questions outside the scope of a certain forum will either be moved to the appropriate forum, closed, or simply be deleted. Please post your topic in the most appropriate forum. Users that keep doing this will be warned, then banned.

4] Behave as you would in a public location.

This forum is no different than a public place. Behave yourself and act like a decent human being (i.e. be respectful). If you're unable to do so, you're not welcome here and will be made to leave.

5] Respect the authority of moderators/admins.

Public discussions of moderator/admin actions are not allowed on the forum. It is also prohibited to protest moderator actions in titles, avatars, and signatures. If you don't like something that a moderator did, PM or email the moderator and try your best to resolve the problem or difference in private.

6] Promotion of sites or products is not permitted.

Advertisements are not allowed in this venue. No blatant advertising or solicitations of or for business is prohibited.
This includes, but not limited to, personal resumes and links to products or
services with which the poster is affiliated, whether or not a fee is charged
for the product or service. Spamming, in which a user posts the same message repeatedly, is also prohibited.

7] We retain the right to remove any posts and/or Members for any reason, without prior notice.


- PLEASE READ -

Members are welcome to read posts and though we encourage your active participation in the forum, it is not required. If you do participate by posting, however, we expect that on the whole you contribute something to the forum. This means that the bulk of your posts should not be in "fun" threads (e.g. Ankap, Keep & Kill, This or That, etc.). Further, while occasionally it is appropriate to simply voice your agreement or approval, not all of your posts should be of this variety: "LOL Member213!" "I agree."
If it is evident that a member is simply posting for the sake of posting, they will be removed.


8] These Rules & Guidelines may be amended at any time. (last update September 17, 2009)

If you believe an individual is repeatedly breaking the rules, please report to admin/moderator.
See more
See less

Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

    Originally posted by Vrej1915 View Post
    It's not a gossip.
    You will find no one having slightly known Manvel in Artsakh, who will tell a positive word about him in prived. People are just obliged/forced by the regime, to tolerate the charachter, most of the time, by silence. You will hardly find a person having faught, saying a positive word on him.
    His handdling of the Hakop Kamari battle in Martakert is one of the most infamous of our first war...
    The only motto of his was: "Manvel never retreats", and no matter the costs in life.....
    And yes, he never retreated, burning hundreds of lives....

    I've been in the sector he was in charge of after the cease-fire. So I say what I've seen, not Gossip.
    He litterally destroyed the basic infrastructure of the huge district, using army harware, helicopters, cranes.... to sell as crap metal to the persians..., even in plunder he was evidently illetrate, criminally illetrate.
    His HQ was pulled back by the local Hadrutsis discontent, every couple of years, from Mekhakavan to reach Goris at the end.
    It's been 24 years since, and our NKR budget did not manage to rebuild a fraction of what he dilapidated for kopeks....

    I wish it was, but sadly it's not gossip.
    He and Liska are the most infamous of all names of the genre...
    Yet one is still a kind of operette general, most of the time DEAD DRUNK, named head of the Yerkrabah Union, thus dilapidating the one thing the thousands of veterans still do have, their good fame..., reason of noisy departures and divorces by known fighters...
    The other is still the Governor of Syunik, no matter his repeated offences and crimes, even against an active high ranking army officer from Askeran, the most strategic point of the front... seemingly untouchable.... and does plunder the most lucrative Marz, since home of our biggest mining industry, known for its plunder size...

    So, it's not Gossip.

    If interested, this is the defense of the Manvel team...., cult of personality by illetrates, given full power + inpunity behind secure lines
    https://www.youtube.com/watch?v=KwmDAkNZgiY
    I dont care what anyone did in the first war, it was over quarter of a century ago. Now for the current war, these veterans should sit home and not bring their old infighting to the trenches and teach it to the new generation. I repeat, this is why Western Armenia was lost. Not only are we inferior in number and equipment, now we have to deal with useless gossip that leads nowhere. It is gossip whether you agree or not. And gossip should be banned, as it is banned in companies.

    Comment


    • Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

      Originally posted by arakeretzig View Post
      This is why losing territories is dangerous. It gives the enemy's population the belief they can take more territories which encorages more wars. Serj doesnt seem to get that.
      Believe half of what you see, do not believe what you hear. Serj knows what you're saying well, but it he was softening the Azeris by admitting a loss. Let the Azeris celebrate now while we prepare for a counter.

      Comment


      • Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

        «Հայոց աշխարհ». Հայկական կողմը լազերային կուրացման սարք է ստեղծել. ինչպես է այն աշխատում
        19.05.2016

        Հայոց աշխարհ» թերթը զրուցել է ԶՈՒ Գլխավոր շտաբի բաժնի պետի տեղակալ, փոխգնդապետ Արամ Սայադյանի հետ:

        Վերջերս հայտարարվեց լազերային կուրացնող սարքի ստեղծման մասին: Ի՞նչ է այդ սարքը ներկայացնում:

        Լազերային կուրացման սարքը նախագծվել եւ ստեղծվել է Հայաստանի ռազմարդյունաբերության համալիրի հետ համագործակցող կազմակերպություններից մեկի կողմից: Այն նախատեսված է ռազմական նշանակության օպտիկական սարքեր հայտնաբերելու համար, որոնք տեղակայված են, տեղադրված են եւ օգտագործվում են հակընդդեմ:

        Դա կարող է լինել ռազմական նշանակության հեռադիտակ, օպտիկական հետախուզության ցանկացած սարքավորում, ինչպես նաեւ օպտիկա-էլեկտրոնային հետախուզության, այսինքն՝ ջերմատեսիլ սարքեր, տարբեր էլեկտրոնային տեսախցիկներ, գիշերային կամ սակավ տեսանելիության պայմանների խցիկների աշխատանք: Եվ վերջապես, ամենակարեւորը՝ դիպուկահարների տեղի բացահայտման գործառույթն է:

        Սարքի առավելությունն այն է, որ մինչեւ դիպուկահարի աշխատելը, նախքան կրակոց արձակելը, սարքը թույլ է տալիս նրան հայտնաբերել, որքան էլ որ դիպուկահարը քողարկված լինի: Ինչքան էլ նա թաքնվի, օպտիկան չի փակում, քանի որ օպտիկան պիտի բաց տեսադաշտ ունենա, որ թիրախ որոնի: Այդ օպտիկայից անդրադարձվող ճառագայթները որսալով՝ մեր սարքը հայտնաբերում ու բացահայտում է դիպուկահարի գտնվելու վայրը: Ինչպես նաեւ հզոր լազերային ճառագայթի օգնությամբ շարքից հանում է տվյալ օպտիկական սարքը:
        Սարքի ամբողջ կոմպլեկտացիան՝ հարակից սարքավորումներով, երկու հոգի կարող են տեղափոխել: Այն շատ հեշտ է քողարկել, քանի որ սարքը ինքնին փոքր է:

        Ինչպե՞ս է աշխատում լազերային կուրացնող սարքը:

        Մեր սարքի ճառագայթի հզորությունը բավարար է, որպեսզի ամբողջովին այրի նշանոցի մեջ եղած այն դետալները, որոնց օգնությամբ դիպուկահարը կարգավորում է կրակոցը: Օպտիկան ոչնչացնելու ժամանակ լազերային ճառագայթը կարող է հարվածել նաեւ հակառակորդի աչքին՝ ընդհուպ մինչեւ տեսողության ամբողջական կորուստ պատճառել:

        Բայց ամենակարեւորը, որ սարքը դիպուկահարին բացահայտում է մինչեւ նրա աշխատանքը: Դիպուկահարների դեմ պայքարի շատ սարքավորումներ կան աշխարհում, որոնք բացահայտում են դիպուկահարին նրա կատարած գործողությունից հետո: Այսինքն՝ կրակոցի ձայնը տարբեր սարքավորումների միջոցով ուղորոշումների ենթարկելով տարբեր տեղերից, այդ ուղղությունների հատման կետում ստանում են կրակոցն արձակելու վայրը:

        Եթե հակառակորդը բացահայտի մեր սարքը, որը տեղադրված է առաջնագծում ու կատարում է իր մարտական խնդիրը, ապա կրակային խոցման դեպքում սարքը օգտագործող անձնակազմին, օպերատորին չի վնասի, որովհետեւ նա իր ամբողջ հասակով խրամատի ներսում է գտնվում, իսկ սարքը իր միջոցներով դուրս է նայում: Եթե խփեն՝ խփելու են սարքին, իսկ օպերատորը չի վնասվի:

        Ինչպե՞ս է սարքը ոչնչացնում հակառակորդի էլեկտրոնային տեսախցիկներն ու ջերմազգայուն սարքերը:

        Ցանկացած տեսախցիկ, ջերմատեսիլ սարք իր օպտիկական լինզաների հետեւում ունի հատուկ մատրիցա, որից գալիս է անդրադարձում: Դա բավական է այդ սարքերը հայտնաբերելու համար: Մեր սարքը այդ մատրիցան ամբողջությամբ այրում է, ու այն վերականգնել հնարավոր չէ»:

        Comment


        • Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

          Azerbaijan expresses protest to Associated Press over news release about Nagorno-Karabakh

          Baku. Malahat Najafova- APA. Azerbaijan’s Foreign Ministry has sent to The Associated Press a letter of protest for designating the total territory of the Armenian-occupied Nagorno-Karabakh region of Azerbaijan as 12,000 square kilometers in a news release dedicated to the Vienna meeting of the Azerbaijani and Armenian presidents, Foreign Ministry spokesman Hikmat Hajiyev told APA on Wednesday.

          He noted that the total territory of Azerbaijan’s Nagorno-Karabakh region is 4,400 square kilometers.

          “The territory of the other adjacent districts is 12,600 square kilometers. The territory of the occupied Azerbaijani territories overall is 17,000 square kilometers, which makes up 20 percent of our country’s territory,” the spokesman noted.

          Hajiyev added that regarding the Armenian-Azerbaijani conflict the word “dispute” has been used again in the news release.

          “This distorts the true nature of the conflict and runs contrary to the terminology applied in connection with the conflict. In addition, the attempt to burden the conflict with religious overtones in the material is a wrong approach,” he said.

          Yerevan is trying to resort to various methods, including the religious factor to guise its occupation and aggression against Azerbaijan, as well as to mislead the international community, according to the spokesman.

          Armenia’s territorial claims lie at the core of the conflict, he said, stressing that Armenia, in contravention of international law, occupied Azerbaijani territories and pursued a policy of ethnic cleansing against the Azerbaijani population in the occupied territories.

          Given the senility of the conflict and the importance of properly informing the international community, the Azerbaijani side urges The Associated Press to make a correction to the news release, clarify the facts before spreading and consider other points of concern, Hajiyev summed up.

          The Nagorno-Karabakh conflict entered its modern phase when the Armenian SRR made territorial claims against the Azerbaijani SSR in 1988.

          A fierce war broke out between Azerbaijan and Armenia over the Nagorno-Karabakh region of Azerbaijan. As a result of the war, Armenian armed forces occupied some 20 percent of Azerbaijani territory which includes Nagorno-Karabakh and seven adjacent districts (Lachin, Kalbajar, Aghdam, Fuzuli, Jabrayil, Gubadli and Zangilan), and over a million Azerbaijanis became refugees and internally displaced people.

          The military operations finally came to an end when Azerbaijan and Armenia signed a ceasefire agreement in Bishkek in 1994.

          Dealing with the settlement of the Nagorno-Karabakh conflict is the OSCE Minsk Group, which was created after the meeting of the OSCE Ministerial Council in Helsinki on 24 March 1992. The Group’s members include Azerbaijan, Armenia, Russia, the United States, France, Italy, Germany, Turkey, Belarus, Finland and Sweden.

          Besides, the OSCE Minsk Group has a co-chairmanship institution, comprised of Russian, US and French co-chairs, which began operating in 1996.

          Resolutions 822, 853, 874 and 884 of the UN Security Council, which were passed in short intervals in 1993, and other resolutions adopted by the UN General Assembly, PACE, OSCE, OIC, and other organizations require Armenia to unconditionally withdraw its troops from Nagorno-Karabakh.

          Comment


          • Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

            ԱՆՑՅԱԼՆ ՈՒ ՆԵՐԿԱՆ ԿՈՂՔ ԿՈՂՔԻ

            Գուցե ամենածանր, ամենավտանգավոր եւ դառը տարիները ազատամարտիկների համար միեւնույն ժամանակ ամենաերջանիկն էին: Նրանք միշտ ոգեւորությամբ են հիշում այդ օրերը: Գուցե նրանք իսկապես կարոտում են պատերազմը, որում հաղթել են, մի հացը տասնյակ կտորների են բաժանել ու կշտացել, գուցե, որովհետեւ այն ժամանակ երիտասարդ էին, ուժեղ: Չէ՛, հաստատ կարոտում են, որովհետեւ ուրիշ էին, բարձր էին, հպարտ էին… Եվ գուցե նաեւ այդ կարոտն է նրանց նորից ռազմադաշտ բերել… Նայում եմ հարավարեւելյան ուղղությամբ մարտական հերթապահություն իրականացնող, տարիքն առած ազատամարտիկներին, ու այս մտքերն են պտտվում գլխումս:

            Կրակակետում ժամկետային զինծառայողների կողքին կանգնած կամավորականներից մեկն էլ Ալբերտ Գալոյանն է կամ, ինչպես զինվորներն են նրան դիմում, Ալիկ հոպարը: Նա Արցախյան պատերազմի տարիներին կռվել է 5-րդ բրիգադի կազմում: Մասնակցել է Մարտակերտի մարտերին: Զգեստափոխված է, առույգ: Դիտարկում է կատարում` նայում շուրջը, ականջ դնում, ապա ասում. «Գեշ վախտերից էստեղ ենք: Որ ծնողը իր կորած երեխուն գտնի, ոնց կսիրի ու կմնա կողքը, էդպես էլ մենք»: Հետո հեռադիտակը նորից է ուղղում դեպի հակառակորդը եւ միաժամանակ զուգահեռներ անցկացնում այս ու այն պատերազմների միջեւ. ընդհանուր գրեթե ոչինչ չի տեսնում. «Միայն թուրքն է նույնը մնացել, թե չէ՝ մենք ուրիշ ձեւ ենք կռվել, հիմա ուրիշ է: Երեւի ամբողջ կռվի ժամանակ էնքան չենք կրակել, ինչքան երեխեքը էս չորս օրերին կրակեցին: Ես իրենց ցավը տանեմ»: Հայացքը չկտրելով շարքով ձգվող հակառակորդի դիրքերից՝ Ալիկ հոպարը ծանր շունչ է քաշում՝ ասես կարեւոր որոշում կայացնելուց առաջ. «Ինչ թաքցնեմ, մենք մարտունակությամբ զիջում ենք մեր զինվորին: Շատ բան չգիտենք, իրենք են մեզ բացատրում, սովորեցնում: Ծառայությունը կազմակերպում է դիրքի ավագը` Հրայր Միրզոյանը, ասում է` վազքով, վազքով ենք գալիս, ասում է` հանգիստ, հանգիստ ենք շարժվում, ասում է` զգույշ, զգույշ ենք մնում: Կապ չունի, որ 19 տարեկան է, հրամանատարը ինքն է»:
            Ազատամարտիկներն ընդգրկված են հարավարեւելյան ուղղությամբ ԵԿՄ միավորման նորաստեղծ գնդի կազմում եւ ենթարկվում են նաեւ իրենց հրամանատարին` «Մարտական խաչ» 1-ին աստիճանի շքանշանակիր Հայրապետ Կարապետյանին: Նա դիրքից դիրք է շրջում, տեղեկանում իր զինվորների առողջության, օպերատիվ իրավիճակի մասին, հրահանգավորում իրականացնում: Ասում է` միշտ էլ սպասել ենք, որ հակառակորդը մի օր կհարձակվի, այդ պատճառով էլ ԵԿՄ-ն տարիներ առաջ արագ արձագանքման խմբեր ձեւավորեց: Ահա թե ինչու, գիշերը ահազանգ ստանալուն պես, կայծակնային արագությամբ հասել են առաջնագիծ. «Քառօրյա պատերազմը երիտասարդ սպաների ուսերին էր, ծանր բեռը նրանք իրենց վրա են վերցրել: Երբ մենք տեղ հասանք, ամեն ինչ արդեն ժամացույցի ճշգրտությամբ աշխատում էր: Գումարտակների հրամանատարները կարճ ժամանակամիջոցում տեղաբաշխեցին մեզ, եւ կանգնեցինք զինվորի կողքին: Հնարավոր է՝ ազատամարտիկները չկարողանան 18 տարեկանի պես կռվել, բայց իրենց գործը խրամատում կանգնելն է` ոչ ետ, ոչ առաջ»,- փորձառու հրամանատարը խոսքը կիսատ է թողնում եւ մատնացույց անում հեռվում իրար հետ մարտական ընկերների պես ջերմ զրուցող վաշտի հրամանատարին ու ժամկետայիններին. «Առաջնագծում կարեւոր բան եմ նկատել` փոխադարձ հարգանք կա հրամանատարների ու զինվորների միջեւ: Եթե այդ կապը ուժեղ չլիներ՝ կպարտվեինք: Հրամանատարը զինվորին չի թողել, զինվորն էլ՝ հրամանատարին…»:
            Իրենց մարտական ընկերներին մենակ չեն թողել նաեւ ամենատարեց ազատամարտիկները: Աշոտ Աղաջանյանը 80 տարեկան է, Գառնիկ Մխիթարյանը` 75: Բայց կատակում են` «ջահել ենք»: Զինվորներն ասում են` ամենից կենսախինդն ու հոգատարն են: Աշոտ պապը հիշում է իր կռիվը «Եղնիկներ» պարտիզանական ջոկատի կազմում, պատմում է Շահումյանի պաշտպանական մարտերի, նաեւ որդու` Սպարտակի մասին, որ զոհվել է 1993 թվականին: «Վերջին շնչում էլ լինեի, պիտի գայի: Որդիս ինձ չէր ների, եթե տանը նստեի»,-կարծես արդարանում է տարեց ազատամարտիկը: Գառնիկ պապն էլ գլխով է անում: Նրա որդին` Մարատն էլ զոհվել է 1994 թվականին Օմարի լեռնանցքում, ինքն էլ ՀԱԲ-ի կազմում մասնակցել է Հայաստանի բոլոր սահմանամերձ գոտիներում, նաեւ Արցախում ծավալվող մարտերին: Անցած պատերազմը հիշելիս բարկությամբ ձեռքը թափ է տալիս, ապա հոգոց հանում. «Է՜հ, թե ինչու էն անգամ մեր գործը ավարտին չհասցրինք»:
            Նայում եմ նրա զրահաբաճկոնին, որը ութ կիլոգրամից ավելի է, եւ հարցնում` չի՞ հոգնել արդյոք, չի՞ ուզում տուն գնալ: Մի քիչ զարմացած, մի քիչ էլ նեղացած ինձ է նայում. «Եթե մի բանը ինքդ քո ցանկությամբ ես անում, ո՞նց կարող ես հոգնել: Համ էլ՝ մենք հին ոսկոր ենք, մեզ ոչինչ չի լինի»:
            Կանաչ, գրեթե մարդու հասակի խոտերի միջով մոտեցող կանացի դիմագիծ եմ նշմարում. Կարինեն է` Դուշման Համոյի ջոկատի կին-ազատամարտիկը: Ամուսնու` Սիմոնի հետ է այստեղ: «Երեւի խանդում է, դրա համար էլ մենակ չի թողել»,- շշնջում է կողքիս կանգնած կամավորականը: Ընդառաջ եմ գնում, բարեւում: Կարինեն հարցիս չի սպասում, ասում է. «Ես այսօր բոլորի մայրն եմ, մորաքույրն եմ: Իմ զինվորին, իմ երեխային մենակ չէի կարող թողնել: Շուտով տղայիս վերջին զանգն է, կգնանք ու ետ կգանք: Ինչքան պետք լինի, կմնանք»:
            Այստեղ կողք կողքի են ազատամարտի վետերանն ու ընդամենը երեկ զորացրված զինվորը: 20-ամյա հադրութցի Համլետ Ավանեսյանը պատվով ծառայել է ԼՂՀ ՊԲ հյուսիսային ուղղությամբ եւ մի քանի ամիս առաջ զորացրվել ավագ սերժանտի կոչումով: Նա կամովին համալրել է հարավարեւելյան դիրքերից մեկում մարտական հերթապահություն իրականացնող ջոկի կազմը: «Բա էլ ո՞ր օրվա համար ենք զինվորի մասնագիտությունը յուրացրել: Էսօրվա՛»,- կարճ ու հստակ ասում է Համլետը:
            Ասես մի քանի ժամով համերաշխ ու սիրով ապրող ընտանեկան մեծ հարկի տակ հայտնված լինեի: Ահա ինչու առաջնագծից վերադառնալիս ինձ ավելի ուժեղ ու ավելի պաշտպանված էի զգում…
            Շուշան ՍՏԵՓԱՆՅԱՆ
            Լուս.` Սիփան ԳՅՈՒԼՈՒՄՅԱՆԻ

            Հ.Գ. Առաջնագծում հանդիպեցինք նաեւ ԱԺ պատգամավոր, ազատամարտիկ Կարեն Սարիբեկյանին: Նա այստեղ էր եկել իր ջոկատի տղաների հետ: «Մի պատգամավորով ավելի, մեկով պակաս, բան չի փոխվի, այս պահին ազգին զինվորներ են պետք»,- մեզ հետ զրույցում ասաց նա: Կարեն Սարիբեկյանը, թերեւս, միակ բարձրաստիճան պաշտոնյան է, որ, բացի նյութական մեծ աջակցությունից, հարավային ուղղությամբ 10 օր զենքը ձեռքին զինվորի կողքին մարտական հերթապահություն է իրականացրել:
            Գուցե ամենածանր, ամենավտանգավոր եւ դառը տարիները ազատամարտիկների համար միեւնույն ժամանակ ամենաերջանիկն էին: Նրանք միշտ ոգեւորությամբ են հիշում այդ օրերը: Գուցե նրանք իսկապես կարոտում են պատերազմը, որում հաղթել են, մի հացը տասնյակ կտորների են բաժանել ու կշտացել, գուցե, որովհետեւ այն ժամանակ երիտասարդ էին, ուժեղ: Չէ՛, հաստատ կարոտում են, որովհետեւ ուրիշ էին, բարձր էին, հպարտ էին... Եվ գուցե նաեւ այդ կարոտն է նրանց նորից ռազմադաշտ բերել... Նայում եմ հարավարեւելյան ուղղությամբ մարտական հերթապահություն իրականացնող, տարիքն առած ազատամարտիկներին, ու այս մտքերն են պտտվում գլխումս:







            Comment


            • Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

              Originally posted by armnuke View Post
              I dont care what anyone did in the first war, it was over quarter of a century ago. Now for the current war, these veterans should sit home and not bring their old infighting to the trenches and teach it to the new generation. I repeat, this is why Western Armenia was lost. Not only are we inferior in number and equipment, now we have to deal with useless gossip that leads nowhere. It is gossip whether you agree or not. And gossip should be banned, as it is banned in companies.
              vontzasses .

              Comment


              • Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

                Originally posted by burjuin View Post
                M16A203???

                Comment


                • Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

                  Armenian Army’s laser device can blind rival snipers

                  May 19, 2016 11:13
                  1091 views

                  Yerevan /Mediamax/. Armenian Army Lt. Colonel Aram Sayadyan presented
                  details on the laser device constructed by Armenian specialists.

                  In the interview (in Armenian) given to Hayots Ashkharh newspaper,
                  Aram Saladyan said that the device is designed to detect items of
                  military optical equipment that are located, placed and used against
                  each other.

                  “It could be binocular glasses, any optical intelligence and
                  optical-electronic intelligence equipment, that is thermal cameras,
                  various electronic, starlight and low light cameras. Finally, the most
                  important is that the device can be used to detect snipers,” said Lt.
                  Colonel.

                  According to him, the device allows to detect the sniper’s weapon
                  before he fires, no matter how well he is camouflaged.

                  The device created by Armenian specialists locates a sniper by
                  catching reflecting rays, and incapacitates the given optical
                  equipment with a powerful laser beam.

                  “Our device emits beams powerful enough to completely burn the pieces
                  inside the rifle scope, which snipers use to direct fire. While the
                  optical piece is being destroyed, the laser beam can also target the
                  sniper’s eyes, up to causing full blindness,” said Aram Saladyan.

                  The complete set of the device with accessories can be transported by
                  two people. It’s also easily camouflaged owing to its small size.

                  You can read the full interview here.



                  - See more at:
                  General Antranik (1865-1927): “I am not a nationalist. I recognize only one nation, the nation of the oppressed.”

                  Comment


                  • Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

                    Originally posted by armnuke View Post
                    M16A203???
                    Just my reaction. Seems like an M16A1 with M203 GL. Cooool

                    Comment


                    • Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

                      Azerbaijan Has Advantage Over Armenia In U.S. Military Aid

                      Azerbaijan has gotten $20 million in military aid from the U.S. Department of Defense over the last ten years, while Armenia has gotten nearly nothing, a review of U.S. government documents shows.

                      While the U.S. State Department has traditionally administered most foreign military aid, since the onset of the "War on Terror" the Defense Department has taken on increasing responsibility for military aid. And although the U.S. State Department for the most part observes a policy of "parity" in aid to the two countries, the Department of Defense has been less cautious in maintaining a balance. Baku has benefited in particular from two Pentagon aid programs, known as Section 1004 and Section 1206, which are subject to less Congressional oversight and less stringent public reporting requirements.

                      Azerbaijan has gotten $8.5 million since 2005 in funding from Section 1004, which provides counternarcotics assistance, and $11.5 million from Section 1206, which provides counterterrorism aid. Armenia, by contrast, has gotten just $41,000 in Section 1004 funding and no Section 1206 money, according to data collected by the Washington advocacy group Security Assistance Monitor, which maintains a database of the various U.S. military assistance programs.

                      Much of the money for Azerbaijan has been targeted toward naval forces, to reduce the risk that it could be used against Armenia (which is landlocked) and because of the U.S.'s interest in protecting Caspian energy infrastructure. The U.S. forces has focused particularly on Azerbaijan's 641st Special Warfare Naval Unit with a curriculum that has included "Diving and Floating Mine Response."

                      But not all of the training went to naval forces. In 2013, U.S. special forces soldiers conducted two month-long counternarcotics training programs for 50 members of Azerbaijan's Ministry of National Security counterterrorism unit, at a cost of $916,000. (It's not clear whether the same 50 troops were trained in both programs, or whether it was a new group of soldiers in the second training.) Two years later, that unit would be disbanded along with the entire ministry as part of an internal power struggle that also sent many senior officials to prison.

                      And State Department programs can also benefit soldiers both from Armenia and Azerbaijan who may end up fighting one another. One senior Azerbaijani special forces commander who was killed in the April violence between the two countries known as the "four-day war," Vugar Yusifov, took part in an army intelligence course (run through the State Department) in 2007 at Ft. Huachuca, in Arizona, according to Azerbaijani news reports. According to State Department records, just one Azerbaijani officer took such a course in 2007, which lasted five months and which cost the U.S. $23,582. (Credit goes to journalist/analyst Emil Sanamyan for catching Yusifov's U.S. connection.)

                      Both Armenia and Azerbaijan have taken part in training in Romania by the U.S. Marine Corps Black Sea Rotational Force where the curriculum includes training ground forces in "close-quarters, combat marksmanship to build proficiency and develop interoperability in counterinsurgency" and "close quarters combat, marksmanship skills and designated marksmanship training."

                      U.S. policy has been to attempt to be even-handed by restricting aid to Armenia equally. The Departments of State and Defense, in their annual report on military aid to Congress in 2008, wrote that "Section 907 previously prohibited most U.S. assistance to the Government of Azerbaijan and as part of a policy of even-handedness, the previous Administration extended this prohibition to security assistance to Armenia." But the Pentagon aid programs clearly throw off that balance in Azerbaijan's favor.

                      Although the $20 million that Azerbaijan has gotten is small even by regional standards -- Kyrgyzstan, for example, has gotten $118 million from the same programs over the same period -- it does represent a substantial portion of what might be the U.S.'s "hard" military aid (like weapons and training, as opposed to "softer" programs like counterproliferation and English-language courses). Aid to Armenia and Azerbaijan from the primary State Department "hard" aid program, Foreign Military Financing, has declined steadily over the last ten years but has tended to range between $2 and $4 million per year -- and to be allocated in identical amounts to both countries.

                      Last month's flareup in fighting between the two countries over the disputed territory of Nagorno Karabakh -- the worst violence since a ceasfire was signed in 1994 -- has revived debate about U.S. military aid in the region. U.S. law, in particular another "Section" -- 907 -- has restricted U.S. aid to Azerbaijan since 1992, but since 2001 those restrictions have been waived every year. The most recent waiver was issued April 21, when the State Department affirmed that U.S. aid to Azerbaijan:

                      Is necessary to support United States efforts to counter international terrorism;
                      Is necessary to support the operational readiness of United States Armed Forces or coalition partners to counter international terrorism;
                      Is important to Azerbaijan's border security; and
                      Will not undermine or hamper ongoing efforts to negotiate a peaceful settlement between Armenia and Azerbaijan or be used for offensive purposes against Armenia.
                      In the wake of the fighting there have been calls to fix Section 907; Armenian lobby groups have called for the U.S. to suspend all aid to Azerbaijan, while Azerbaijan has said the restrictions should be removed altogether. "Section 907 was adopted against Azerbaijan in 1992 under the Armenian lobby's pressure and it should be abolished," said senior presidential adviser Ali Hasanov earlier this month.

                      Azerbaboon: 9.000 Google hits and counting!

                      Comment

                      Working...
                      X