Announcement

Collapse

Forum Rules (Everyone Must Read!!!)

1] What you CAN NOT post.

You agree, through your use of this service, that you will not use this forum to post any material which is:
- abusive
- vulgar
- hateful
- harassing
- personal attacks
- obscene

You also may not:
- post images that are too large (max is 500*500px)
- post any copyrighted material unless the copyright is owned by you or cited properly.
- post in UPPER CASE, which is considered yelling
- post messages which insult the Armenians, Armenian culture, traditions, etc
- post racist or other intentionally insensitive material that insults or attacks another culture (including Turks)

The Ankap thread is excluded from the strict rules because that place is more relaxed and you can vent and engage in light insults and humor. Notice it's not a blank ticket, but just a place to vent. If you go into the Ankap thread, you enter at your own risk of being clowned on.
What you PROBABLY SHOULD NOT post...
Do not post information that you will regret putting out in public. This site comes up on Google, is cached, and all of that, so be aware of that as you post. Do not ask the staff to go through and delete things that you regret making available on the web for all to see because we will not do it. Think before you post!


2] Use descriptive subject lines & research your post. This means use the SEARCH.

This reduces the chances of double-posting and it also makes it easier for people to see what they do/don't want to read. Using the search function will identify existing threads on the topic so we do not have multiple threads on the same topic.

3] Keep the focus.

Each forum has a focus on a certain topic. Questions outside the scope of a certain forum will either be moved to the appropriate forum, closed, or simply be deleted. Please post your topic in the most appropriate forum. Users that keep doing this will be warned, then banned.

4] Behave as you would in a public location.

This forum is no different than a public place. Behave yourself and act like a decent human being (i.e. be respectful). If you're unable to do so, you're not welcome here and will be made to leave.

5] Respect the authority of moderators/admins.

Public discussions of moderator/admin actions are not allowed on the forum. It is also prohibited to protest moderator actions in titles, avatars, and signatures. If you don't like something that a moderator did, PM or email the moderator and try your best to resolve the problem or difference in private.

6] Promotion of sites or products is not permitted.

Advertisements are not allowed in this venue. No blatant advertising or solicitations of or for business is prohibited.
This includes, but not limited to, personal resumes and links to products or
services with which the poster is affiliated, whether or not a fee is charged
for the product or service. Spamming, in which a user posts the same message repeatedly, is also prohibited.

7] We retain the right to remove any posts and/or Members for any reason, without prior notice.


- PLEASE READ -

Members are welcome to read posts and though we encourage your active participation in the forum, it is not required. If you do participate by posting, however, we expect that on the whole you contribute something to the forum. This means that the bulk of your posts should not be in "fun" threads (e.g. Ankap, Keep & Kill, This or That, etc.). Further, while occasionally it is appropriate to simply voice your agreement or approval, not all of your posts should be of this variety: "LOL Member213!" "I agree."
If it is evident that a member is simply posting for the sake of posting, they will be removed.


8] These Rules & Guidelines may be amended at any time. (last update September 17, 2009)

If you believe an individual is repeatedly breaking the rules, please report to admin/moderator.
See more
See less

Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • Արցախի համար պայքարն ավարտված է. պայքար Նախիջեւանի համար



    https://www.lragir.am/2019/12/05/499717/





    Թուրքիան ընդունել է Մերձբալթյան երկրները եւ Լեհաստանը Ռուսաստանի հնարավոր հարձակումից պաշտպանելու ՆԱՏՕ-ի պլանը: Ըստ տեղեկության, դա տեղի է ունեցել այն բանից հետո, երբ Թուրքիայի նախագահը հանդիպել է Լիտվայի նախագահին



    Մինչ այդ Էրդողանը ՆԱՏՕ գլխավոր քարտուղարի հետ հանդիպմանը հայտարարել էր, որ Թուրքիան այդ պլանին հավանություն կտա այն դեպքում, երբ ՆԱՏՕ-ն էլ հավանություն կտա Սիրիայի հարցում թուրքական պլանի
    ն:



    Տեղեկություն, որ ՆԱՏՕ-ն Սիրիայում միացել է Թուրքիային, չկա: Ըստ այդմ, ի՞նչ կարող էր տեղի ունենալ Լիտվայի նախագահի հետ Էրդողանի հանդիպմանը:

    Այդօրինակ դեպքերում հանգամանքներն իհարկե լինում են բազմաշերտ, հաճախ արդյունքի բերելով փոխազդեցության որեւէ հանրագումարով: Անկարան անշուշտ փորձում է հնարավորինս թանկ խաղալ Արեւմուտքի եւ ՌԴ միջեւ, սակայն վերջին շրջանում Էրդողանի տեսապատկերում սկսում է նշմարվել, որ խաղը ավելի ու ավելի շատ թանկ կարող է նստել իր վրա:

    Այդ համայնապատկերում կարո՞ղ է տեղավորվել օրինակ Լոնդոնում ՆԱՏՕ Վեհաժողովի շրջանակում Թուրքիա-ՆԱՏՕ հավանությանը զուգահեռ Բրատիսլավայում ԵԱՀԿ նախարարական համաժողովի շրջանակում Հայաստանի եւ Ադրբեջանի արտգործնախարարների հանդիպման հանգամանքը, արցախյան ուղղությամբ զարգացման տրամաբանության համատեքստում:

    Ադրբեջանում խորհրդարանի լուծարումը եւ իշխանության փոխանցման գործընթացը չեն կարող ազդեցություն չթողնել Էրդողանի տրամադրության վրա: Մեհրիբան Ալիեւան առաջիկայում կարող է այցելել նաեւ Անկարա, սակայն նա առաջինը Մոսկվա է այցելում եւ այնտեղ Պուտինի հետ հանդիպմանն է առաջինը հայտարարում, որ Մոսկվան իր համար տուն է:

    ԱՄՆ Ներկայացուցիչների պալատում հայերի ցեղասպանության ճանաչման բանաձեւի ընդունման հանգամանքը Մոսկվային օգնեց առավելության զգացում ունենալ Անկարայի նկատմամբ: Էրդողանը Վաշինգտոնում փորձեց կանխել հայկական հարցի նոր աստիճանը՝ ճանաչումը Սենատում, սակայն հարցի շարունակության էական մասը ԱՄՆ այլեւս փոխանցել էր Մոսկվա: Կրեմլը չհապաղեց օգտվել Վաշինգտոնի ընձեռած հերթական հնարավորությունից, Անկարայի հանդեպ առավելությունը կապիտալիզացնելու համար:

    Դրա աներկբա հնարավորությունը հայկական հարցի արցախյան առանցքն է: Ադրբեջանին ռազմատենչ հավակնություն սնուցելուց Մոսկվան անհրաժեշտաբար անցնում է մուղամի մասին երազանքի ռեժիմի բերելուն: Դրան էլ զուգահեռ Հայաստանի վարչապետի տիկինը գրառում է անում եւ Մեհրիբան Ալիեւային որպես հյուր հրավիրելով Արցախ՝ հուշում է, որ քչի մասին երազանքով չբավարարվելու դեպքում Ադրբեջանը ոչ թե իրապես կհավակնի շատի, այլ ստիպված կլինի պարզապես երազել ու կարոտել ավելի շատը:

    Արցախի համար պայքարը գործնականում ավարտված է, Թուրքիայի՝ ՆԱՏՕ-ի այսպես ասած հակառուսական պլանին տված հավանությունը դրա գիտակցման վկայություններից մեկն է: Անկարան ու Բաքուն այլեւս պայքարում են Նախիջեւանը պահելու համար, ինչի մասին խոսուն վկայություն էր Իլհամ Աիեւի հանդիպումը Նախիջեւանի ԳԽ նախագահի հետ եւ հայտարարությունները տեղի վիճակի մասին:

    Ընդ որում, դրանք վկայում են նաեւ, որ Բաքուն ու Անկարան Նախիջեւանի համար պայքարում են նաեւ միմյանց հետ: Հայերի կյանքի, արյան, տարածքների եւ սուբյեկտության հաշվին կնքված ռուս-թուրքական մոսկովյան պայմանագիրը ավարտվում է: Ռուսաստանն ու Թուրքիան կանգնած են շարունակությունը որոշելու 100-ամյա սահմանի շեմին: Պետք է որոշեն, թե ու՞մ հաշվին են շարունակելու հարաբերությունը՝ միմյա՞նց, թե՞ Ադրբեջանի: Նրանք հասկանում են, որ հայերի հաշվին այս անգամ չի ստացվի:

    Comment


    • Armenian Army








      Comment


      • Nagorno-Karabakh Defense Army








        Comment


        • Nagorno-Karabakh Defense Army









          Comment


          • Nagorno-Karabakh Defense Army









            Comment


            • Armenian Army










              Comment


              • Հայաստանի առաջարկը. Մոսկվան ժամանակ ունի մինչեւ 2021 թ.

                ՀԱԿՈԲ ԲԱԴԱԼՅԱՆ, Մեկնաբան
                06.12.2019








                Բրատիսլավայում Մնացականյան-Մամեդյարով հանդիպման ֆոնին սկսել են հնչել տարաբնույթ դատողություններ անխուսափելի պատերազմի մասին: Հայաստանում այդօրինակ դատողությունները պարբերական են, ըստ քաղաքական ներքին կոնյունկտուրայի: Օրինակ, երբ 2016 թվականին կոնյուկտուրան չէր պահանջում, որեւէ մեկը՝ բացառությամբ հազվադեպ լրատվամիջոցների եւ փորձագետների, չէր խոսում հասունացող պատերազմի մասին, թեեւ Ադրբեջանը պատերազմը «լոնքերով» էր մոտեցնում:

                Բայց ահա, 2016-ի ապրիլից հետո, նաեւ Հայաստանում թավշյա հեղափոխությունից հետո, պատերազմի գուշակությունները բազմապատկվել են: Հերթական առիթը Բրատիսլավան էր:
                Ընդհանրապես, հայ-ադրբեջանական հակամարտության առկայության պարագայում պատերազմը էքզիստենցիալ սպառնալիք է: Ըստ այդմ, որեւէ մեկը չի կարող բացառել պատերազմը: Բայց մի բան է պատերազմ չբացառելը, մեկ այլ բան դրա անխուսափելիությունից խոսելը:
                Ի՞նչն է այդպիսի հիմք կամ առիթ տվել այս անգամ: Բրատիսլավայի հանդիպումից առաջ Ադրբեջանի տարածած թուղթը, թե ինչպես են տեսնում կարգավորումը: Այն գնահատվել է «վերջնագիր»: Վերջնագիր է գնահատվել մի բան, որի մասին Բաքուն խոսել է առնվազն երկու տասնամյակ: Ընդ որում, ոչ միայն Բաքուն խոսել է, այլ Բաքվի այդ մոտեցումները տարբեր կերպ փաստաթղթավորվել են ինչ որ կարգավորման պլանների կամ մադրիդյան սկզբունքների տեսքով:
                Օրինակ, եթե Հայաստանի հանրությունը դիտարկի մադրիդյան սկզբունքները եւ Բաքվի վերջնագրերը, ապա դրանցում կարող է լինել զարմանալի նմանություն: Այդ նմանությունը Հայաստանը 2007 թվականին ընդունել է որպես բանակցային հիմք:
                Այժմ որոշ շրջանակներ հայտնաբերում են «վերջնագիրն» ու հայտարարում, որ պատերազմը անխուսափելի է, եւ Հայաստանը չունի ժամանակ:
                Իսկ խնդիրն այն է, որ հոգսը այնքան էլ Հայաստանն ու պատերազմը չեն, պարզապես այդ անխուսափելիության «դիսկուրսը» թույլ է տալիս «լեգիտիմացնել հերոսների պաշտպանության» մարտավարությունը, որ հեղափոխությունից հետո դարձել է նախկին իշխող համակարգի առանցքային խաղաքարտերից մեկը:
                Կրկնենք, պատերազմը բացառել հնարավոր չէ՝ որեւէ տեղ: Հարցն այն է, թե ինչի՞ վրա է կառուցվում եզրահանգումը: Որովհետեւ այն, ինչ տեղի ունեցավ Բրատիսլավայում, տալիս է թերեւս հակառակ եզրահանգման հիմք կամ նախադրյալ, որի պատճառը շատ ավելի լայն խորապատկեր ունի, քան Ադրբեջանը կամ այսպես ասած բանակցային գործընթացն ինքնին: Պատերազմով Կովկասում ներկայում կարող է լայն իմաստով լուծվել մի հարց՝ Ռուսաստանի հեռացումը Կովկասից:
                2016 թվականի ապրիլյան քառօրյա պատերազմը սրել էր այդ հարցը, ինչը փակելու համար Մոսկվան փորձեց հնարավորինս արագ նպաստել զինադադարին:
                Հայաստանում թավշյա հեղափոխությունը հանեց Կովկասից Մոսկվայի հեռանալու հարցը: Ավելին, այդ հեղափոխությունը խոշոր հաշվով Ռուսաստանին Կովկասում մնալու առաջարկ է, պայմանով, որ Մոսկվան կհրաժարվի հայկական շահի ու անվտանգության սակարկության վրա Կովկասում իշխելու գաղափարից կամ սեւեռումից: Կրեմլի լոյալ արձագանքը խոսում է այն մասին, որ առաջարկը գիտակցված է եւ առնվազն նախնական հավանության արժանացած:
                Ռուսաստանն այդ իմաստով ժամանակ ունի՝ մինչեւ 2021 թվական, երբ լրանում է հայկական արյունով ներկված ռուս-թուրքական մոսկովյան պայմանագրի 100-ամյակը, մեզ համար՝ տարելիցը: Պայմանագրի տառից եւ ոգուց չհրաժարվելու պարագայում միջազգային քաղաքականության մեջ վերստին կհասունանա Կովկասից Ռուսաստանին հեռացնելու հարցը:
                Այդ ամենն անշուշտ չի նշանակում, որ Հայաստանը պետք է դույզն իսկ դադարի պատրաստվել պատերազմի: Ամենեւին, քանի որ խոշոր հաշվով լայն իրադրության տրամաբանության մեջ պատերազմի ռիսկի նվազեցումը պայմանավորող առանցքային հանգամանքներից մեկը, եթե ոչ ամենաառանցքայինը, հենց Հայաստանի պաշտպանունակությունն ու հակահարվածի կարողությունն է:


                Comment


                • Armenian Army







                  Comment


                  • Քաղաքագետ Էդգար Էլբակյանը ադրբեջանցիների ղարաբաղձության մասին

                    [COLOR=var(--yt-spec-text-secondary)]6 déc. 2019[/COLOR]


                     

                    Comment




                    • Թուրքիան խոսեց 1921 թ. պայմանագրի մասին. Մի օր դա տեղի է ունենալու

                      ՆԱԻՐԱ ՀԱՅՐՈՒՄՅԱՆ, Մեկնաբան
                      06.12.2019








                      Ադրբեջանում Թուրքիայի դեսպանատան մամուլի քարտուղար Հուսեյն Ալթընալանը Բաքվի լրատվամիջոցներին ասել է, որ Թուրքիան չի կարող հարաբերություններ հաստատել Հայաստանի հետ, որը չի ճանաչում իր պետական սահմանները: «Ինչպես հայտնի է, Թուրքիայի եւ Հայաստանի սահմանները հաստատվել են 1921 թվականին Մոսկվայի եւ Կարսի պայմանագրերի շրջանակում, եւ Թուրքիայի հանդեպ Հայաստանի բոլոր տարածքային հավակնություններն անհիմն են ու աբսուրդ», – ասել է Ալթընալանը:

                      Նա նաեւ ընդգծել է, որ 1915 թվականի իրադարձությունների ճանաչումը որպես հայերի ցեղասպանություն, տեղահանված հայերի սերունդներին փոխհատուցման վճարումը, ինչպես նաեւ նրանց ժառանգների սեփականության վերականգնումը, ինչպես պնդում է հայկական կողմը, օրինական ուժ չունեցող պահանջներ են:

                      Անկարան արդեն չի թաքցնում իր վախերը, եւ չնայած Հայաստանը պաշտոնապես տարածքային պահանջներ չի ներկայացնում Թուրքիային եւ չի պահանջում վերականգնում, Թուրքիայում գիտեն, որ մի օր դա տեղի է ունենալու: ԱՄՆ Ներկայացուցիչների պալատի կողմից Հայոց ցեղասպանության ճանաչումը եւ Սենատում գործընթացը խոսում են այն մասին, որ հատուցման պահը մոտենում է:
                      Հայաստանը չի միջամտում ԱՄՆ-ում Հայոց ցեղասպանության ճանաչման գործընթացին: ԱՄՆ Կոնգրեսում ընթացակարգն Անկարային ավելին է ասում, քան ճանաչումը: Էրդողանը հասկանում է, որ ԱՄՆ-ն (կամ Հայաստանը) ցանկացած պահի կարող են կասկածի տակ դնել Թուրքիայի սահմանների լեգիտիմությունը:
                      Ահա թե ինչու է Անկարան հղում անում ռուս-թուրքական պայմանագրերին: Մոսկվան առայժմ խուսափում է 1921 թվականի պայմանագրերի մասին խոսակցություններից, բայց հարցերը կարող են ծագել ցանկացած պահի:
                      Մոսկվայի եւ Կարսի պայմանագրերի ստորագրումից անցել է մոտ 100 տարի, եւ այս 100 տարիներին Ռուսաստանն անշեղորեն կատարել է իր պարտավորություններն այդ պայմանագրով, որոնք հանգում են Հայաստանի պահանջների չեզոքացմանը: Անգամ ԽՍՀՄ փլուզումից հետո Ռուսաստանը պահպանել է ռազմաբազան Հայաստանում՝ կարծես նրանից պաշտպանելով իր պայմանագրերը Թուրքիայի հետ:
                      1918 թվականից սկսած Արարատի պատկերն առկա է Հայաստանի զինանշանին: Երեւանը հրաժարվում է ճանաչել Թուրքիայի սահմանները՝ հայտարարելով, որ այս հարցը պետք է լուծվի միայն դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատումից հետո:
                      Միայն մեկ անգամ՝ 1945 թվականի հունիսին, Խորհրդային կառավարությունը Թուրքիային Հայաստանի ու Վրաստանի անունից տարածքային պահանջներ է ներկայացրել՝ նշելով, որ 1921 թվականին Թուրքիան, օգտվելով խորհրդային հանրապետությունների թուլությունից, գրավել է նրանց տարածքների մի մասը: Ընդ որում, ԽՍՀՄ-ը փորձ է արել ստանալ դաշնակիցների աջակցությունը եւ հասել է նրան, որ հարցը ներառվի Երկրորդ համաշխարհային պատերազմում հաղթած երկրների ղեկավարների Պոտսդամի վեհաժողովի օրակարգ:
                      Բայց ԱՄՆ նախագահ Հարի Տրումենն ասել էր, որ տարածքային հարցը վերաբերում է միայն Խորհրդային Միությանն ու Թուրքիային եւ պետք է լուծվի նրանց միջեւ:
                      Այլ խոսքով, Արեւմուտքում այն կարծիքին են, որ Թուրքիայի ու Հայաստանի միջեւ սահմանը կարող է փոխել Մոսկվան՝ չեղարկելով Թուրքիայի հետ պայմանագրերը կամ էլ հրաժարվելով երկարաձգել դրանք:


                      Comment

                      Working...
                      X