Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

[Vrej1915]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

Սաֆար Աբիեւի ժամանակաշրջանն ավարտվել է. Ո՞վ է լինելու ՊՆ նոր նախարարը





Հոկտեմբեր 22, 2011 | 01:42
Պաշտոնական Բաքուն Պաշտպանության նախարարությունում ղեկավար պաշտոններում քաղաքացիական անձանց նշանակմանն ուղղված ակտիվ քայլեր է ձեռնարկում: Արդեն սկսվել է համապատասխան անձանց փնտրելու գործընթացը, գրում է ադրբեջանական Milaz գործակալությունը` վկայակոչելով իշխանական աղբյուրնեը: Աղբյուրը նշում է, որ ղեկավար շրջանակներում լրջորեն մտածում են Պաշտպանական գերատեսչության առաջին դեմքերին փոխելու մասին:

«Խոսքը գնում է հետաբիեւյան շրջանի մասին: Փնտրվում է քաղաքացիական համապատասխան անձ, ով փոխարինելու է Սաֆար Աբիեւին: Ներիշխանական օղակներում կարծում են, որ պաշտպանության նոր նախարարը կարող է լինել անձ, ով չունենալով նույնիսկ ռազմական կրթություն, պետք է լավագույնս տիրապետի պաշտպանական եւ անվտանգության գերատեսչության կառավարման համար անհրաժեշտ ռազմավարությանը»,-գրում է ադրբեջանական գործակալությունը:

Աղբյուրը նաեւ տեղեկացնում է, որ նախարարի փոփոխությունը տեղի կունենա առաջիկա տարվա սկզբին: «Գեներալների եւ գնդապետերի շրջանում այդ հարցը ակտիվորեն քննարկվում է: Այժմ Զինված ուժերում քաջ գիտակցում են, որ եթե նախարարը չփոխվի, ապա բանակում բարեփոխումներ անցկացնելը կդառնա անհնարին»,-եզրափակում է Milaz-ը:

Ինչպես ավելի վաղ տեղեկացրել էր NEWS.am-ը, ադրբեջանական լրատվամիջոցները տեղեկություններ են տարածել բանակում նախարար Սաֆար Աբիեւի եւ Գլխավոր շտաբի պետ Սադիգովի միջեւ ընթացող լուրջ մրցակցության մասին: Զինվորական աղբյուրները հայտնել են, որ ներկայումս Աբիեւի եւ Սադիգովի մոտ կանգնած զինվորականները ուղիներ են փնտրում իրենց դիրքերն ամրապնդելու համար: Սակայն եթե պետության ղեկավարը երկու գեներալների հարցով խիստ որոշում ընդունի, ապա նրանք վատ վիճակում կհայտնվեն: Հնարավոր է, որ երկրում զանգվածային ստուգումներ, հետաքննություններ եւ ձերբակալություններ սկսվեն: Ամենայն հավանականությամբ, Աբիեւին հեռացնելուց հետո, ՊՆ ղեկավար պաշտոնը կզբաղեցնի քաղաքացիական անձ, սակայն հարցի շուրջ քննարկումները դեռ շարունակվում են:

Ըստ էության, արդեն հստակեցումներ են մտցվել, հատկապես վերջերս մեծ աղմուկ հանած ՊՆ-ում ֆինանսական փաստաթղթերի կորուստից հետո:

[Vrej1915]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

«ԱԶԳ» ՕՐԱԹԵՐԹ #189, 22-10-2011

«ԱՐՏԱԿԱՐԳ ՀԱՎԱՔ» ԳԱԲԱԼԱՅՈՒՄ

ՀՈՎԻԿ ԱՖՅԱՆ

Իհարկե ամեն մի երկրում նախագահի աշխատակազմի ղեկավարը կարող է հանդիպել, անգամ առանձին հանդիպել որեւէ նախարարի հետ: Սակայն երբ այդ հավաքը տեղի է ունենում գաղտնի, երբ այդ մասին իմանում են միայն «հատուկ հրավիրյալները», ուրեմն տվյալ հավաքն ու այնտեղ քննարկվող հարցերն ամենեւին էլ սովորական, ամենօրյա-աշխատանքային չեն:

Ադրբեջանի Գաբալայի շրջանում անցած օրերին տեղի ունեցավ նման մի հավաք. նախագահի աշխատակազմի ղեկավար Ռամիզ Մեհտիեւը, արտակարգ իրավիճակների նախարար Քյամալադդին Հեյդարովը եւ վերջերս Երեւանում ԱՊՀ երկրների ՆԳ նախարարների նիստին մասնակցած ՆԳ նախարար Ռամիլ Ուսուբովը: Հանդիպումը ուշագրավ է ոչ միայն դրա գաղտնիության պատճառով, այլեւ` ահա թե ինչու: Նախՙ Մեհտիեւն ու Ուսուբովը Ադրբեջանում հայտնի են որպես նախիջեւանյան կլանի ներկայացուցիչներ, որին բավական զգուշորեն, բայց այդուհանդերձ հարում է նաեւ նախագահ Իլհամ Ալիեւը: Բացի սրանից, փաստորեն, նախիջեւանյան կլանի այս հանդիպմանը մասնակցել է Քյամալադդին Հեյդարովը, որը հարեւան երկրի կլանային համապատկերում սեփական հավակնություններ ունի` Հեյդարով «բրենդով»: Ստացվում է, որ Հեյդարովին Մեհտիեւն ու Ուսուբովը անձամբ հրավիրել են հավաքի, իսկ թե ինչո՞ւ, պատասխանը գտնելու համար մի փոքր հեռուն պետք է գնալ:

Դեռեւս WikiLeaks-ի «ադրբեջանական բլոկում» ամերիկացի դիվանագետները պետքարտուղարություն էին ուղարկել պաշտոնական, գաղտնի, իրավիճակային, զավեշտալի, բնութագրող եւ այլ փաստաթղթեր, որտեղ փաստացի նշվում էր, որ կա հավանականություն, թե Ադրբեջանի առաջին տիկին Մեհրիբան Ալիեւան կարող է դառնալ այդ երկրի հաջորդ նախագահը: Հարկ է նկատել, որ այդ ժամանակ, Ալիեւա-Փաշաեւան դեռ Միլի Մեջլիսի պատգամավոր չէր, հետեւաբար` WikiLeaks-յան հաղորդագրությունները զուգորդվեցին առաջին տիկնոջ պատգամավոր ընտրվելուն, այն է` քաղաքականություն պաշտոնապես մտնելուն: Սա դեռ բավական չէ, Մեհրիբան Ալիեւան առանց տեսնելու բաց չի թողնում Ադրբեջան այցելած ոչ մի օտարերկրացի պաշտոնյայի, նա պարբերաբար հանդիպումներ է ունենում այդ երկրում լիազորված դեսպանների հետ, ընդ որում, հատկանշական է, հիմնականում ԱՄՆ-ի դեսպան Մեթյու Բրայզայի ու եվրոպական դեսպանների հետ: Սա էլ հերիք չէ, Բաքու 2 ժամ 40 րոպեով ժամանած Ֆրանսիայի նախագահ Նիկոլա Սարկոզին ֆրանսիական «Պատվո լեգեոն» շքանշանով պարգեւատրեց ոչ թե նախագահ Իլհամ Ալիեւին, ինչպես արել էր` Հայաստանում ու Վրաստանում, այլ Իլհամ Ալիեւի ներկայությամբ` Մեհրիբան Ալիեւային: Ֆրանսիական «Պատվո լեգեոն»-ի շքանշանակիր դառնում են այն օտարերկրացի ղեկավարները, պաշտոնյաներն ու գործիչները, որոնք «զգալի ավանդ ունեն ներդրած իրենց երկրներում ժողովրդավարության հաստատման մեջ»: Փաստորեն, ինչպես կարելի է նկատել, Իլհամ Ալիեւը ոչ մի կապ չունի Ադրբեջանի ժողովրդավարական գործընթացների հետ, ինչը այդքան պահանջում է վերջինից Արեւմուտքը, փոխարենը այդ ջանքերը իրականացնում է նրա տիկինը: Այս փաստը ադրբեջանական «Ազադլիգ»-ին եզրակացության հիմք տվեց, որ «Ֆրանսիան ցուցադրաբար նվաստացրեց Ադրբեջանին` ի դեմս Իլհամ Ալիեւի... իսկ հաջորդ նախագահ կարող է դառնալ Մեհրիբան Ալիեւան: Այս ենթադրությունների հիմքը դրեց ֆրանսիական «Պատվո լեգեոնը»: Այստեղ, սակայն, արդարության համար նկատենք, որ Մեհրիբան Ալիեւան մեծ ֆինանսական նվիրատվություններ է կատարել Լուվրի թանգարանին եւ առհասարակ հայտնի անուն է Փարիզում, հետեւաբար Սարկոզիի այս պատասխան ժեստը կարելի է եւ դիտարկել այս համապատկերում: Սակայն, չմոռանանք, Մեհրիբան խանումը Ադրբեջանում հայտնի Փաշաեւների կլանից է, իսկ վերջինս տիրապետում է երկրի ողջ բանկային համակարգին, օրերս մեծ ակտիվություն է ցուցաբերում ադրբեջանական առողջապահական հաստատությունների սեփականաշնորհման գործում (Մեհրիբան Ալիեւան մասնագիտությամբ բժիշկ է): Այսինքնՙ տնօրինելով Ադրբեջանի ֆինանսական համակարգը` Փաշաեւները սկսում են վերահսկել նաեւ առաջին անհրաժեշտության առողջապահության ոլորտը, իսկ ինչի՞ համար: Չէ՞ որ քաղաքական ուժերից մեկը հասարակության վրա ազդելու լծակները կենտրոնացնելու գործընթաց է սկսում ընտրություններից առաջ: Ու երբ հաշվի ենք առնում, որ Ադրբեջանում խորհրդարանական ընտրություններն արդեն անցկացվել են, ստացվում է, որ Փաշաեւները նախապատրաստվում են նախագահական ընտրությունների: Իսկ Փաշաեւները վստահաբար այժմ էլ Ադրբեջանում այն ուժն են, որը կցանկանա ու կարող է այդ ընտրություններին մասնակցել սեփական թեկնածուով, իսկ ո՞վ կարող է լինել այդ թեկնածո՞ւն, իհարկե Մեհրիբան Ալիեւան: Ընդ որումՙ վերջինիս թեկնածության առաջադրումից կարող է շահել Իլհամ Ալիեւն ինքը: Նախագահի պաշտոնը չի հեռանում Ալիեւ ընտանիքից` ընդհանուր առմամբ, սակայն Իլհամ Ալիեւը չի գնում երրորդ ժամկետի, ինչը ենթադրաբար խիստ գնահատականի կարժանանա առանց այն էլ ադրբեջանական ժողովրդավարական իրավիճակից դժգոհող Արեւմուտքից: Հետեւաբար, Իլհամ Ալիեւը կարող է եւ սեփական կամքով չառաջադրվել նախագահի թեկնածու, փոխարենը Արեւմուտքին ներկայացնել ազատական ու ժողովրդավարական Ադրբեջան` մահմեդական երկրի համար խիստ եզակի կին նախագահով: Այս ֆոնին ամենեւին էլ պատահական չէ Իլհամ Ալիեւի պատասխանը «Ալ Ջազիրա»-ին, երբ վերջինս փորձել է պարզել Ադրբեջանի նախագահից, թե պատրաստվո՞ւմ է արդյոք նա գնալ նախագահական երրորդ ժամկետի: Ալիեւը պատասխանել է. «Մեր ժողովուրդն ինքը պետք է որոշի: Առայժմ այդ մասին որոշում չունեմ ընդունած»: Ադրբեջանն ու նրա գործող նախագահը այն երկիրն ու նախագահը չեն, որ երրորդ ժամկետի գնալու պատրաստակամությունը «անհարմար զգան» ժամ առաջ բարձրաձայնել, հետեւաբար Իլհամ Ալիեւն այստեղ իրոք ինչ-որ բան մտածում է: Պատահական չէ, որ Միլլի մեջլիսը վերջերս օրենք ընդունեց Ադրբեջանի նախկին նախագահների մասին, որով` օրենքով պաշտպանեց ու անձեռնմխելի դարձրեց նրանց բոլորին` քրեական ու վարչական գործերի համար: Եթե նկատենք, որ Ադրբեջանն այս պահին ունի միայն մեկ կենդանի նախկին նախագահ` աքսորյալ Այազ Մութալիբովը, որի հանդեպ կրտսեր Ալիեւը այնքան էլ բարյացակամորեն չի տրամադրված, ապա նշանակում է, որ Իլհամ Ալիեւը օրենք ընդունեց իր համա՞ր, արդեն իսկ համարելով իրեն նախկի՞ն նախագահ:

Կրկին դառնալով Գաբալայի հավաքին` շարունակենք: Փաստորեն` նկատելով Իլհամ Ալիեւի դեռեւս անորոշությունը երրորդ ժամկետի առնչությամբ, նկատելով նաեւ, որ կրտսեր Ալիեւը կարծես թե հավանական է համարում պաշտոնի զիջումը կնոջը` Փաշաեւներին, նախիջեւանյան կլանը գաղտնի հավաքի է հրավիրում «արտակարգ նախարար» Քյամալադդին Հեյդարովին, որի նախագահական հավակնությունների մասին գիտեն բոլորը, անգամ ու իհարկե WikiLeaks-ը ներառյալ: Ստացվում է, որ նախիջեւանյան կլանը դիտարկում է Հեյդարովի առաջադրումը նախագահական ընտրություններում որպես իրենց թեկնածուի: Այս պարագայում դեռ խոսք ունի ասելու Իլհամ Ալիեւը. եթե վերջինս չկարողանա «տեղավորվել» նախիջեւանյան-Փաշաեւ արանքում, եթե չկարողանա բացառել Հեյդարովի թեկնածության առաջադրումը, իսկ գալիք նախագահական ընտրություններին իրոք չառաջադրի սեփական թեկնածությունը, հօգուտ կնոջը, ապա հարեւան երկրում միջկլանային բախումը անխուսափելի է, որի հետեւանքները, դատելով կողմերի ունեցած ռեսուրսներից, կարելի է անգամ համեմատել ղարաբաղյան պատերազմում Ադրբեջանի կրած վնասների հետ:

[Vrej1915]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

«ԱԶԳ» ՕՐԱԹԵՐԹ #189, 22-10-2011

ԻՐԱՎԻՃԱԿԸ ԲԱՆԱԿՈՒՄ ՄՏԱՀՈԳԻՉ Է

Հ. Հ.


Պաշտպանության նախարարությանն առընթեր հասարակական խորհրդի նախագահ Գեղամ Հարությունյանի մեկնաբանությամբ` կա բանակի հանդեպ հասարակական անվստահությունը հաղթահարելու խնդիր, քանի որ այն վտանգավոր է բանակի եւ հասարակության համար: «Բանակում տիրող իրավիճակը փոխելու պահանջը ոչ միայն հասարակական է, այլեւ բանակի ներքին պահանջ, սակայն դա մի տեսակ անտեսվում է, ինչն էլ բերում է որոշակի ձեւախեղումների` իրավիճակի գնահատման, հաղթահարման, բանակ-հասարակություն համագործակցության ապահովման տեսանկյունից: Եթե ունենք այս ելակետային սխալը, ապա ստացվում է, որ բանակն ու հասարակությունը հայտնվում են հակադիր դիրքերում»: Հարությունյանը վստահեցնում է, որ տարեցտարի բանակում նվազում են մահացության դեպքերը: «Անցյալ տարի, ըստ պաշտոնական հաղորդագրության, բանակում մահացել է 54 զինվոր, տարեվերջին կհրապարակվի այս տարվա մահացությունների թիվը: Դուք հնարավորություն կունենաք համեմատելու, սակայն թիվն իսկապես նվազել է»: Հարությունյանը հավելում է, որ իրավիճակը բանակում մտահոգիչ է: «Առավել մտահոգիչ են բռնության հողի վրա մահացության եւ ինքնասպանության դեպքերը»:

Նա համոզված է, որ պատասխանատու մարմինները քայլեր են ձեռնարկում, որպեսզի նոր տեղի ունեցող դեպքերի քննություններն անաչառ լինեն:

Նրա գնահատմամբ` բանակի ամենալուրջ պրոբլեմը միջանձնային հարաբերությունները, ներքին կոնֆլիկտների զարգացման խնդիրները կանխատեսելն ու կարգավորելն է: Որպես խնդրի լուծում նա առաջարկում է բանակի մասնագիտական ներուժի բարձրացում ու մասնագիտական կառույցների ստեղծում: «Իրավիճակից ելնելու համար առաջարկել ենք մինչեւ 35 տարեկան հոգեբանների երկամյա զորակոչ: Բացի այդ, պետք է ներդնել սոցիալական աշխատողների ինստիտուտ, որն ուշադրության կենտրոնում կպահի բանակում հարմարվողականության, կոլեկտիվի ձեւավորման խնդիրներն ու միջանձնային հարցերը»: Հարությունյանն ասաց, որ իրենց խորհուրդը բաց է եւ պատրաստ է համագործակցության: «Կան կազմակերպություններ, որոնք մեզ հետ համագործակցում են, կան, որ հրաժարվում են»: Թե ովքեր են հրաժարվում եւ որ կազմակերպություններն են պատճառ դառնում, որ բանակն ու հասարակությունը տարբեր կողմերում են հայտնվել Հարությունյանը չպատասխանեց, հավելելով, որ բոլորն էլ նրանց գիտեն:

[Vrej1915]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

Ռուսներից Օդեսայի ազատագրման օրը


Ռեգնում ծառայությունը շարունակում է հակահայկական լավաշներ թխել, գրված ադրբեջանական ավանդական ոճով: Սակայն պատմական իրադարձությունների լկտի շարադրումը կընկալվի ոչ թե ադրբեջանական, այլ հենց ռուսական նախաձեռնություն: Բավական կասկածելի հեղինակը պնդում է, որ հայերը պետք է շնորհակալ լինեն Ռուսաստանին 1921 թ. Մարտի 16-ի Մոսկվայի պայմանագրի համար:

Լավ կլիներ հիշել որոշ պատմական զուգահեռներ: 1920 թվականին Հայաստանը պատերազմ էր մղում ոչ միայն Թուրքիայի, այլեւ Ռուսաստանի դեմ, ինչն էլ հանգեցրեց երկրի բաժանմանը երկու ագրեսորների միջեւ: Եվ հենց ռուսական զորքերի հարձակումն անիմաստ դարձրեց թուրքերի դեմ հայերի հակահարձակումը, որն արդեն սկսվել էր:

1990-ական թվականների սկզբին ռուսական բանակը երկու անգամ զանգվածային պատժիչ գործողություն ձեռնարկեց Հայաստանի ու Ղարաբաղի դեմ: Հետո ռուսներն ամեն ինչ արեցին, կանգնեցնելու համար հայկական բանակի հարձակումը, այլապես սահմաններն այսօր այլ կերպ կլինեին:

Սակայն խնդիրը պատմության մեջ չէ: Ռուսաստանն այնքան է անհանգստացած Արեւմուտքի հետ մերձենալու ուղղությամբ Հայաստանի փորձերից, որ ձեռնարկել է զանգվածային տեղեկատվական հարձակում իր «դաշնակցի» դեմ: Դ. Մեդվեդեւին շատ մոտիկ մարդը (համենայնդեպս, մինչեւ վերջին իրադարձությունները), ով համարվում է նրա թիմի գաղափարախոս, իմ նկատառմանը, որ 2011 թ. մարտի 16-ին, նախորդ պայմանագրի 90-ամյակի օրը, ռուս-թուրքական պայմանագրի ստորագրումը դարձել է հայկական շահերի առեւտրի նշան, պատասխանեց, որ «դա սխալմունք էր»:

Ահա եւ վերջ, նրանց ողջ քաղաքականությունը «սխալմունք» է: Նաեւ, լավ է նշել օրերը, որոնք հայտնի են ռուսական պատմության մեջ, օրինակ, օգոստոսի 23-ը, երբ 1905 թվականին Ռուսաստանի ու Ճապոնիայի միջեւ կնքվեց Պորտսմուտի պայմանագիրը, որը դարձավ Արեւելքում ռուսական էքսպանսիայի վերջը: Վերջերս, նախկին ռուսական Օդեսա քաղաքում նշեցին մոռացված մի օր՝ ռուսներից Օդեսայի ազատագրվելու օրը, այսինքն՝ 1941 թ. հոկտեմբերի 16-ը:

Իգոր Մուրադյան

[Vrej1915]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

MILITARY DOCTRINE OF THE REPUBLIC OF AZERBAIJAN - ANALYSE

Milaz.info

http://milaz.info/en/news.php?id=6544

Oct 21 2011
Azerbaijan

South Caucasus and Caspian Sea region being a sensitive and
complicated area from the geo-political, geo-strategic, geo-economic
and geo-cultural point of view, open for foreign influences in a great
extent. Military doctrines of regional countries and their defense
and military policies implemented based on these doctrines also play
significant role in establishment and development of regional peace
and stability, as well as on the contrary in violation of stability,
in creation of tension and confrontations, crisis and conflicts in
the whole region.

Military doctrine being an officially announced system of views in
state's military security field. determines political-military,
political-strategic and political-economic basis of its military
security, including the directions of combat preparation of state
and armed force, methods and forms of its implementation.

The provisions of military doctrine of every state may alter depending
on thorough change of military security environment, military-political
situation, as well as on internal political development and radical
changes regarding strategic choice. In this regard, revision and
update of military doctrine from time to time is expectable. In order
to evaluate influence of military doctrinal views on establishment
of peace and stability, development of freedom and democracy, people
welfare integration in South Caucasus, first of all military doctrines'
of the region countries (Armenia, Georgia and Azerbaijan), as well as
military doctrines of Russia, Iran and Turkey, which have traditional
interests in the region should be studies and evaluated in this regard.

The Center of Military Analyses and Research has prepared the document
"Military doctrines of regional countries - stability or the threat
of confrontation?" by support Open Society Institute - Assistance
Foundation. Today we publish the Military Doctrine of the Republic
of Azerbaijan.

Military Doctrine of the Republic of Azerbaijan

Azerbaijani Republic (AR) is only state, which did not make its
strategic choice in the region. Although AR proclaimed its main target
to Euro-Atlantic integration in its military security concept adopted
in 2007, together with not transition to democracy, it also has not
announced target to become a member of neither NATO, not EU yet.

Azerbaijani hesitations regarding strategic choice are also reflected
its Military Doctrine (after this, it will be called "Military
doctrine"), adopted in a hurry without any public and parliament
discussions.

Military doctrine "analyzes conditions, processes and factors creating
threats and preventing implementation of security environment and
national interests of Azerbaijani Republic (the article 1.5), as
well as bases on the principle of necessary and efficient defense"
(the article 1.7).

Analyze of existed state of regional security environment, including
security environment of Azerbaijan:

- its gradual complication and aggravation, especially after Georgia
crisis in 2008, its becoming more complicated and aggravated;

- increase and strengthening of military existence and participation
of Russia in the region, which is political-military ally of aggressor
Armenia, at the same time it is the leader of regional military block
- CSTO;

- arming of Armenia, defense of its land and air borders by Russia

- Continuation of Dagliq Qarabag conflict, war situation between
Armenia and Azerbaijan, increase of violation of ceasefire;

- Continuation of instability in S. Caucasus, RF gathering of armed
forces in this region under the name of fight against terrorism;
- violation of its naval and air borders by Iran Islam Republic's
(IIR), which is its south neighbor, pursue militarist policy, steadily
develops missile and nuclear programs;

on the other hand, Azerbaijan, which although being in war, has no
military-political ally, is not a member of any military block, has
weak, undeveloped strategic and military potential and unable to settle
sharp military security problems since restoration of its independency.

Azerbaijan's pursued policy in this field openly demonstrates not
answering to the indicated below provisions of its military doctrine.

This situation does not give an opportunity to balance the sharply
violated regional strategic and military-strategic state, to create
efficient situation for settlement of the conflicts, as well as to
improve security environment.

Strategic hesitations of Azerbaijani Republic, which is in the border
with authoritarian Russia in the north, authoritarian Armenia in
the west, totalitarian Iran in the south, despite announcing about
the choice of democratic way of development, its taking opposite way
acting in the same line of policy together with authoritarian regimes
instead of being in the same way with its natural allies, democratic
Turkey and Georgia, on the one hand, have a negative influence on
development of democracy and security in the region, on the other
hand, it does not meet the requirements of the article 2.10 (security
environment of the Republic of Azerbaijan is determined with various
interrelated factors in present existed global and regional levels
and in future factors which may be emerged) of its military doctrine.

Strategic hesitations of AR in its military doctrine on the one hand,
does not give an opportunity to get sufficient strategic potential, on
the other hand, not only demonstrate disloyalty to all sides, as well
as opens a way to doubtful attitude of its natural, potential allies.

This situation, of course, also does not serve to strengthening of
regional peace and stability, security.

It is stated in the article 2.14 of MD that, "Occupation of some
part of the territory of Azerbaijani Republic by Armenian Republic,
carrying out of ethnic cleansing policy in the regions of Armenia,
where Azerbaijanis lived before and continuation of aggressor action
resulted with destruction of economic and social infrastructure are
the main factor having negative influence on national security of
Azerbaijani Republic".

In the article 2.16 of the document is truly noted that, "Occupied
territories' by Armenian Republic temporarily remaining out of the
control of government bodies of Azerbaijani Republic damages not
only on national security, but have a serious negative influence of
regional security as well. This situation become worse as a result
of inefficiency of international union's efforts in the settlement
of the problem".

The provision regarding "continuation of stirring up the separatist
tendencies in different regions of Azerbaijan by separate forces"
is also reflected in the article 2.17 of MD. Certainly, though it is
not openly noted here, but considering of RF and IIR together with
Armenia is apparent.

>From these indicated reasons, Armenian Republic's noting as one of the
main foreign factors having negative influence on national security
of Azerbaijani Republic may be considered right from the viewpoint
of enumerating of open and direct foreign threats. However, if to
take into consideration, Russian role both in creation of conflicts
and their managing, support of Armenian separatism, or in arming
of aggressor Armenia and its throughout support, at the same time
the scale of its negative influence on strategic development of the
region, including Azerbaijan, it is the main factor with deep strategic
character having a negative influence on national and military security
of Azerbaijani Republic. Regarding this, even mentioning of RF among
the foreign threats for any reason is one of the main problems in views
system of official Baku in military security field and demonstrates
strategic uncertainty of its political elite once more.

In the article 2.18 of MD, it is noted among "the other various foreign
factors complex having a direct or possible influence on national
security of the Republic of Azerbaijan" that, ....significance and the
role of military power in international relations, in implementation
of political and economic interests increases distinctly". In the
article 3.2 of the document among the military and political threats:

"-violation of regional military balance and going beyond the defense
proficiency, including creation of military bases in the region or
directly near the state borders and water territories of Azerbaijani
Republic, gathering of army groups, increase of weapons and other
military participation;

- violation of Azerbaijani Republic's state borders by military units
and armed groups, intensification of border debates or conflicts
take place.

However, if to take into account, coming of open and potential
foreign threats as well as military threats directed to Azerbaijan
mainly from RF, Iran and aggressor Armenia, it is not reflected the
ways of neutralization of this complex of foreign factors in the
military doctrine. This is an approach with negative effect not only
on stability and security of Azerbaijan, its long-term development,
but as a whole of the region.

According to the 4.25 article of MD, defense policy of Azerbaijani
Republic with the purpose of military security guarantee of the state,
is formed on the basis of military, political, economic and social
measures and serves to creation of efficient internal and foreign
conditions for implementation of national interests of Azerbaijani
Republic.

Creation of efficient internal and foreign condition in the modern
world, especially in Euro-Atlantic space, to which Azerbaijan intends
to integrate (according to National Security Concept) first of all,
is implemented by the way of democratic development, democratic
reforms and as it is noted in the article 4.26 of that document,
"carrying out of non-military measures - establishment, development
and strengthening of friendship, partnership or alliance relations
with neighbor and other countries".

It is noted in the MD that "Defense policy basis on system analysis
of military-political condition in the region and its development
tendencies, evaluation of real and potential military threats complex
against (directed - author) Azerbaijani Republic and in order to
guarantee military security takes into consideration objective demands
and real opportunities, including the country's geographic position
and territorial landscape" (article 4.27).

The present security and foreign policy of AR, including foreign
military policy, the character of its relations with natural and
potential allies (first of all, Turkey, Georgia, U.S., NATO and EU)
together with not meeting the below indicated provisions of MD and
its national interests, also does not serve to the regional stability,
security and democracy development.

According to the article 4.29 of MD, "Azerbaijani Republic does not
allow placing of foreign military bases within its territory, except
the cases stipulated in the international treaties, which it supports.

However in case of fundamental changes in military-political
conditions, Azerbaijani Republic has a right to place foreign military
bases within its territory or temporarily to allow foreign military
participation in other form".

After the Georgian crisis (2008) and 25-years extension of contract
term (2010) of military base placed in Armenia by Russia, although
this fundamental alteration made in AR MD opened the way of necessary
steps in the direction of creation of military-political balance in
the region, not implementation of these steps until today increase
concerns in front of growing threats. We should also note that
even concluding of treaty about "Strategic partnership and mutual
assistance" (2010) between AR and Turkey, did not have a significant
effect on the actual situation.

According to the article 5.42 of MD, "committing of aggression against
Azerbaijan by any state (excluding Armenian Republic) at the current
stage is in the low level".

Azerbaijan's being in war situation with Armenia, which is
military-political ally of RF, easy potential of again stirring
up the conflict, Russian military aggression against Georgia
under the pretext of regional conflict in 2008 and as a whole,
increase and reinforcement of its military presence in S. Caucasus,
as well as despite of all international community calling, Iranian
development of its nuclear program and in the case of aggravation
of military-political situation in the region and around the region
because of rapidly spreading of national movement started in Muslim
world, assessment of less probability level of military threat coming
from Russia is a serious military-political mistake. This situation
is a serious threat not only for Azerbaijan, but also as a whole for
regional stability and security.

By the way, the same mistaken assessment cost very expensive for
neighbor Georgia. It was necessary to get lesson from this for
Azerbaijan as well without wasting time.

The Center of Military Analyses and Research

[HyeFighter2]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

http://www.globalfirepower.com/

there is no Armenia, even georgia,what is georgia?

[Federate]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

there is no Armenia, even georgia,what is georgia?

I can't take a website that puts Georgia and Lebanon in the top 55 seriously.

[Mos]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

there is no Armenia, even georgia,what is georgia?

So apparently Nepal, Georgia, Qatar, Singapore have stronger militaries than Armenia. This website is idiotic.

They don't even have Armenia in their database.

[burjuin]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

Armenian Army:

[Mos]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan