Regional geopolitics

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

«Գործողությունները դուրս են եկել գաղափարական պատերազմի տրամաբանությունից. գին է նշանակվում ըստ տարածքի».քաղաքագետ
30.Մայիս.2014

http://times.am/?p=42646&l=am

Այսօր Սիրիան հայտնվել է այն վիճակում, ինչ 1993-94թթ.-ին Արցախն էր:Այն ժամանակ էլ հայր Ալիևն էր վարձկաններ, ահաբեկիչներ ուղարկում: Ավելին, երբ Հայաստանն այդ մասին բարձրաձայնում էր, աշխարհն ուշադրություն չէր դարձնում այդ հայտարարություններին: Այսօր «Ոսկանապատ» վերլուծական կենտրոնի կազմակերպած «Սիրիա. ահաբեկչություն, հայություն, ընտրություն» խորագրով քննարկմանը հիշեցրեց քաղաքագետ Լևոն Մելիք-Շահնազարյանը:

«Սիրիայում չկա քաղաքացիական պատերազմ: Այսինքն`չկա դասական ընդդիմություն, այլ ահաբեկիչները, զինյալ խմբերը, ծայրահեղ իսլամիստական կազմակերպությունները, որոնց ճնշող մասը դրսից են ուղարկված, կռվում են պետության օրինական իշխանության դեմ: Ավելին, նրանց գործողություններն արդեն դուրս են եկել գաղափարական պատերազմի տրամաբանությունից և ծառայության դիմաց ոչ թե ընդհանուր գին է նշանակվում, այլ ըստ քաղաքի, տարածքի: Ընդ որում` ահաբեկիչների մեջ մեծ թիվ են կազմում ադրբեջանցիները: Այս ճանապարհով Ադրբեջանը փորձում է սեփական իսլամիստներից ազատվել»,-հավելեց քաղաքագետը:

Անդրադառնալով գրոհայինների կամ Ասադի վարչակազմի տապալումը հովանավորող պետություններին, Լևոն Մելիք-Շահնազարյանը նկատեց, թե Սիրիայում այս առումով ամենահզոր ուժը Սաուդյան Արաբիան է:

Հանդիպմանը ներկա թուրքագետ Լևոն Հովսեփյանը հավելեց, որ Թուրքիան թիկունքային կարիքները բավարարողի դերակատարում ունի: Իսկ Թուրքիայի սպառազինության դիմաց էլ վճարում է Սաուդյան Արաբիան, խոսքը հատկապես, պայթուցիկ սարքերի մասին է: Կան նաև հաստատված տեղեկություններ, որ Թուրքիան նաև քիմիական զենք է մատակարարել:

Թուրքագետի դիտարկմամբ`Թուրքիան փորձում է լրացնել իրաքյան պատերազմի ժամանակ բացթողածը և մասնակցել տարածաշրջանի աշխարհաքաղաքական վերաձևավորմանը, սակայն, այստեղ էլ սխալներից խուսափել չի հաջողվել.

«Թուրքիայի համար նպաստավոր պայմաններ էին ստեղծվել Սիրիան թուլացնելու համար, սակայն Թուրքիան ճիշտ հաշվարկ չէր կատարել և այդ պատճառով էլ խաղաքարտերը բացվեցին ու Թուրքիան հայտնվեց շատ վատ իրավիճակում»,-լրացրեց Լևոն Հովսեփյանը:

Ինչ վերաբերում Սիրիայում սպասվող ընտրություններին, ապա հստակ է`եթե ընտրություններում Ասադը հաղթանակ չտանի, ապա Սիրիան կվերածվի նոր հզոր հրեշի, որը կդառնա պատերազմների հարթակ կամ իսլամիստական գաղափարների տարածող երկիր:

[Hakob]

Re: Regional geopolitics

«Արցախն իզգոյ չէ». Բագրատյանը մեկնաբանում է Նազարբաևի հայտարարությունը
31 Մայիսի 2014 - 11:49

ԱԺ ՀԱԿ խմբակցության պատգամավոր Հրանտ Բագրատյանն իր ֆեյսբուքյան գրառմամբ անդրադարձել է Աստանայում Նազարբաևի հնչեցրած հայտարարությանը` գրելով.
«Այսօր բոլորը վերլուծում էին Նազարբաևի խոսքերը Եվրազեսին միանալու պարագայում ԼՂՀ հարցի մասով։ Նա, մասնավորապես ասել էր, որ ԱՀԿ-ին անդամակցելիս ԼՂՀ հարց էր բարձրացվել։ Հիմա էլ, Եվրազեսին անդամակցելիս կրկին այդ հարցը բարձրանում է։ Եվ, ուրեմն, ՀՀ-ն Եվրազեսին պետք է միանա ՄԱԿ-ի կողմից ճանաչված սահմաններում։ Քաղաքական գործիչների ու վերլուծաբանների մեծ մասն այսօր տաքացած սույն հարցն էին քննարկում։ Իրականում, սակայն, Նազարբաևը ԼՂՀ մասին ոչինչ չի ասել։ ԼՂՀ-ն իզգոյ չէ։ Երբ ԱՀԿ-ում ՀՀ անդամակցության հարցն էր քննարկվում միջազգային այդ կառույցն այսպիսի որոշում կայացրեց. քանի որ քաղաքական առումով աշխարհը ստեղծել է Մինսկի խումբ, որն էլ պիտի որոշի ԼՂՀ կարգավիճակը, ապա տնտեսական առումով որ երկրի միջոցով Արցախը առևտուր կանի՝ դա խնդիր չէ։ Նմանապես ԼՂՀ-ն այսօր լիուլի օգտագործում է հայկական դրամը և ԱՄՀ-ն չի կարող դրան առարկել։ Ավելին, մենք ԱՄՀ-ից վարկեր ենք ստանում։ Նշեմ նաև, որ ինքս օժանդակել եմ ԼՂՀ տնտեսության մեջ ճանաչված տրանս-ազգային կորպորացիաների ներդրումներին։ Մեր հարևան պետությունը բողոքել է միջազգային ատյաններում, բայց մերժում է ստացել. ԼՂՀ տնտեսական ինքնուրույնությունը միանշանակ հարգվել է։ Այնպես որ, այս պահի դրությամբ (եթե այլ փաստաթուղթ չընդունվի) ԼՂՀ կշարունակի վարել ինքնուրույն արտաքին տնտեսական քաղաքականություն՝ ապրանքների ու ծառայությունների վրա գրելով. "արտադրված է Հայաստանում" »։
HayNews.am

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմն անկասկած սկսվելու է

ԻԳՈՐ ՄՈՒՐԱԴՅԱՆ, Քաղաքագետ
Չորեքշաբթի, 04 Հունիսի 2014,



Պատերազմի գործոնները կարելի է ֆրագմենտացնել, եւ դա հիմնավորված կլիներ, սակայն գալիս է մի պահ, երբ իմաստ չկա «մանրանալ», քանի որ պատերազմը կանխորոշում են երկու-երեք գործոններ, ոչ ավելին: Ժամանակի ընթացքում գործոնները ենթակա են դինամիկայի, եւ տեղի է ունենում գործոնների ռոտացիա, դրանց նշանակալիությանը համապատասխան:
Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմն անկասկած կսկսվի, քանի որ այլեւս չկան զսպող լուրջ գործոններ, այլ միայն՝ խթանող հանգամանքներ: Կարեւորագույն գործոնն այն է, որ ուժերի հավասարակշռությունը խախտված է, եւ դժվար է ասել, թե ինչ է նկատի առնվում, երբ ասվում է, թե ուժերի հավասարակշռությունը պահպանվում է:
Հնարավոր է՝ նկատի են առնվում ֆորմալ չափանիշները, զինված ուժերի ընդհանուր կրակային հզորությունը: Սակայն նույնիսկ հավասարակշռության ֆորմալ չափանիշների դեպքում անհնար է պնդել ուժերի հավասարակշռության պահպանման մասին, քանի որ Ադրբեջանն ունի նյութական մեծ հնարավորություններ:
Որքան էլ նշանակալի լինեն Թուրքիայի ու Իսրայելի ռազմական մատակարարումները, հենց Ռուսաստանի մատակարարումներն են հանգեցրել Ադրբեջանի առաջանցիկ ուժեղացմանը, ինչը խոստովանում են նախեւառաջ ռուսական ռազմական շրջանակները: Ռուսաստանը վճռական դեր է խաղացել Ադրբեջանը ժամանակակից զենքով հագեցնելու հարցում, եւ նրա ֆինանսական շահերը լիովին համընկել են արտաքին քաղաքական շահերին:
Բրիտանացի ու ամերիկացի մասնագետները խոստովանում են, որ Ադրբեջանի զինված ուժերը շատ բանով զիջում են հակառակորդին, սակայն ուժերի հավասարակշռությունն արդեն գոյություն չունի: Սա ընդհանուր առմամբ համընկնում է ռուս մասնագետների գնահատականների հետ:
Ինչպես հայտնի է, միայն վերջին շրջանում Ռուսաստանն Ադրբեջանին մատակարարել է տարբեր տեսակի զենք, մոտ 4 միլիարդ դոլարի: Եթե ռազմական հավասարակշռությունն իսկապես պահպանվեր, Ադրբեջանի հակառակորդը նույնպես կստանար նույն ծավալի զենք, սակայն արդյոք իրականում այդպես է: Չխոսելով արդեն զենքի տեսակների մասին: «Զոնան» Ռուսաստանից այս տարիներին ստացե՞լ է 4 միլիարդ դոլարի զենք:
Ղարաբաղյան պատերազմի վերսկսման մյուս որոշիչ գործոնը միջազգային մեկուսացումն է, որի դեպքում բացառվում են այնպիսի պայմաններ, ինչպիսիք են արտաքին աջակցությունը, համերաշխությունը եւ տարբեր պետությունների կողմից շահագրգռվածությունը: «Զոնան», Երեւանում վարչական կենտրոնով, ոչ այնքան վաղուց որոշակի հարաբերություններ ուներ Արեւմտյան հանրության հետ, որը շահագրգռված էր «զոնայի» հետ համագործակցության մեջ եւ հանդես էր գալիս ոչ միայն Ադրբեջանին, այլեւ Թուրքիային զսպելու դիրքերից, եւ հենց դա էր ԱՄՆ-ի, ՆԱՏՕ-ի եւ Եվրամիության դիրքորոշումը:
ՆԱՏՕ-ն եւ ԱՄՆ-ն պաշտպանության եւ անվտանգության մասով «զոնայի» հանդեպ ֆորմալ պարտավորություններ չունեին, սակայն Արեւմուտքի այդ դիրքորոշումը վճռական դեր էր խաղում «զոնայի» դեմ արտաքին ագրեսիան զսպելու հարցում:
Ռուսաստանի կողմից «զոնայի» շահերի անտեսումը սկսվեց հենց այն ժամանակ, երբ «զոնան» հայտարարեց, որ դադարեցնում է Արեւմուտքի հետ մերձեցման կուրսը: Հնարավոր է, այդ անտեսումը կար նաեւ նախկինում, սակայն սեպտեմբերի 3-ից հետո սկսվեց «զոնայի» վասալացումը:
Այսպիսով, «զոնայի» դեմ ռազմական գործողությունների վերսկսման երկու գործոնները պայմանավորված էին Ռուսաստանի քաղաքականությամբ, որը «զոնան» դիտարկում է հարմար գործիք: Ռուսաստանը նրա համար չի զինել Ադրբեջանին, որպեսզի թույլ տա նրա ռազմական պարտությունը, առավել եւս, որ Ռուսաստանը փորձում է գործարքի մեջ մտնել Թուրքիայի հետ մի շարք խնդիրներով, այդ թվում ղարաբաղյան թեմայով:
Ռուսաստանը շահագրգռված չէ ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմում «զոնայի» ռազմական հաջողություններով: «Զոնայում» կուլտիվացվում են հասարակական խմբեր, որոնք կոչված են պատերազմի ժամանակ թիկունքից հարվածներ հասցնել հանրությանը եւ զինված ուժերին: Այդ խմբերը տարածելու են պսեւդո-պացիֆիստական տրամադրություններ, պահանջելու են կապիտուլյացիա, տարածքային զիջումներ: Այդ խմբերն արդեն առատորեն ֆինանսավորվում են Ռուսաստանից, ներառյալ «ինտելիգենցիայի» ներկայացուցիչները, քարոզիչները եւ պետական չինովնիկները:
Հինգերորդ շարասյունը կարող է ապակազմակերպել երկրի կենսագործունեությունը, զանգվածային հուզումներ ու ելույթներ հրահրել: Ազգային անվտանգության ծառայությունը, որտեղ ուժեղ են ռուսական դիրքերը, չի զբաղվում նման խմբերին ու առանձին անհատներին բացահայտելով, որոնք պոտենցիալ սադրիչներ են: Այս խմբերը պատերազմի ժամանակ պահանջելու են կապիտուլյացիա, պետականության մնացորդների չեզոքացում եւ միացում Ռուսաստանին:
Հատուկ խումբ պետք է մտնեն նրանք, ովքեր հանդես էին գալիս որպես Ռուսաստանի փաստաբաններ եւ արդարացնում էին Ռուսաստանի զենքի մատակարարումները Ադրբեջանին: Նրանք եւ նրանց երեխաները պետք է ուղարկվեն ականապատ դաշտեր, կրակի առաջին գիծ:
Նրանք, ում համար թանկ են հայրենիքը եւ նրա անկախությունը, պետք է կազմակերպվեն, այդ թվում կապիտուլյանտական խմբերի վերաբերյալ տեղեկատվության հավաքման հարցով, եւ գործողություններ ձեռնարկեն նրանց դեմ, արդեն ներկայում: Նման աշխատանք արդեն տարվում է, սակայն դա ոչ թե առանձին խմբերի, այլ ողջ ինքնիշխան ժողովրդի գործն է:
Ներկայում, երբ Ռուսաստանի դեսպանը իրեն ճչացող ձեւով է պահում եւ լիովին վստահ է վասալացման ռուսական ծրագրի հաջողության եւ հանրային լայն աջակցության մեջ, մնում է մեր երկիրը դիտարկել որպես «զոնա» ինքնիշխան ժողովրդի համար, ով հակված է ինքնուրույն որոշումների՝ ներքին ու արտաքին թշնամուց երկիրը պաշտպանելու հարցում:
- See more at: http://www.lragir.am/index/arm/0/com....PJZkZjUn.dpuf

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

Factors of Karabakh War II or Zone For Sovereign Nation

Igor Muradyan, Political Analyst
Wednesday, 04 June 2014,



The factors of war may be fragmented and pigeonholed, and so far it has been justified but time comes when there is no need to “niggle” because a war is usually determined by two or three factors maximum.
Factors are dynamic and rotate in accordance with their importance. Karabakh War II will start by all means because there are no serious restraints, only stimulating circumstances. Most importantly, the balance of forces has been destroyed, and it is hard to tell what is meant when balance is said to be maintained.
It is possible that formal parameters, general firepower of the armed forces are meant. However, even formal parameters are not enough to insist on preservation of the balance of forces because Azerbaijan has a significant material capacity.
No matter how significant the military supplies of Israel and Turkey are, the Russian supply of arms has given advantage to Azerbaijan, which is recognized by the Russian military circles. Russia has played a deciding role in supplying Azerbaijan with modern weapons, and its financial interests match with foreign political interests.
The British and American specialists admit that the Azerbaijani armed forces are inferior to their enemy in many aspects but there is no more balance of forces. On the whole, this is similar to the opinion of Russian specialists. It is known that quite recently Azerbaijan has supplied different weapons to Azerbaijan worth 4 billion dollars. Had the balance of forces been maintained, Azerbaijan’s enemy, i.e. the “zone”, would have received arms in the same amount, to say nothing of the “variety” of arms. Has the “zone” received arms for 4 billion dollars from Russia?
Another factor of resumption of war in Karabakh is international isolation which eliminates such conditions as external support, solidarity, interest of different states. Not a long time ago the “zone” with its administrative center in Yerevan had distinct relations with the Western community which was interested in cooperation with the zone and was for containing not only Azerbaijan but also Turkey, and this was the stance of NATO, the United States and the European Union.
The “zone” did not have formal commitments by NATO and the United States on defense and security but the West’s stance had a defining role in containment of external aggression against the “zone”. The Russian policy on the “zone” was mostly determined by the West’s policy and intentions.
Russia started ignoring fully the interests of the “zone” when the “zone” stopped the rapprochement with the West. Perhaps, the interests had been ignored before but after “September 3” vassalization of the “zone” began.
Hence, both factors of resumption of military actions against the “zone” were determined by Russia’s policy which considers the “zone” as a useful instrument. And Russia has not armed Azerbaijan to allow its defeat, especially that Russia is apparently trying to make a deal with Turkey on some issues, including the Karabakh theme.
Russia is not interested in a successful military development of the “zone” and military success of the “zone” during Karabakh War II. Public groups are cultivated in the “zone” which will hit the society and army of the “zone” in the back during the war. These groups will preach pseudo-pacifism, demand capitulation, return of territories. These groups, including representatives of the “intelligentsia”, publicists and government officials, are now generously funded by Russia.
The “fifth column” may lead to disorganization of the country’s life, mass riots and protests. The National Security Service with its dominant Russian sentiment is not dealing with these groups and individuals which are potential provocateurs. These groups will demand capitulation during the war and elimination of remains of the state to become part of Russia. A special group will include those apologists of Russia who justified Russian supplies of arms to Azerbaijan. They should be sent into minefields together with their children independent from their education, under barrage fire. Therefore, those who care for the homeland and its sovereignty must self-organize to collect information on the mentioned capitulators and take actions against them now. Such work is already being done but it should be for the entire sovereign nation, not for separate groups. In the current situation when the Russian ambassador to the “zone” behaves outrageously and is confident of the success of the Russian vassalization plan, as well as broad public support, one can only view our country as a “zone” for a sovereign nation committed to independent decisions on defending the homeland from the external and internal enemy.
- See more at: http://www.lragir.am/index/eng/0/com....TD5wFKMS.dpuf

[Hakob]

Re: Regional geopolitics

How funny. I thought that the fifth collumn was the proeuropean opposition. But according to Mouradian It's the prorussians. HMMMMM.
I guess west is the true guarantor of Artsakh's independence, despite declared plans of pursuing peace with Artsak in Azerbaijan's territoriy.

[Artashes]

Re: Regional geopolitics

Unlike baboonistan, we don't boast about every piece of military equipment we get or have.
I keep hearing about all the military hardware the fraudulent murdering thieves have, and how superior that is to what we have. I also keep hearing of huge arms transfers from Russia to Armenia.
Does anyone actually know how many billions worth of arms are tucked away in Artsahk? Or for that matter Armenia?
I disagree with the analysis that the turks to our east are overwhelmingly in the advantage in material.
Our military is working hard to address this and other military issues, and considering the situation we've been in for so long, we are in fact one of the heaviest armed peoples in the world.
And one of the most militarily capable.
We have a ways to go, but we're getting there.
We are tough enough.
We have to be.

[Haykakan]

Re: Regional geopolitics

How funny. I thought that the fifth collumn was the proeuropean opposition. But according to Mouradian It's the prorussians. HMMMMM.
I guess west is the true guarantor of Artsakh's independence, despite declared plans of pursuing peace with Artsak in Azerbaijan's territoriy.

This guy along with Lragir are so full of crap that i think they alone have tipped the balance..

[Haykakan]

Re: Regional geopolitics

SARGSYAN: TURKEY'S BLOCKADE OF ARMENIA SHOULD BE IN SPOTLIGHT OF INTERNATIONAL ORGANIZATIONS

YEREVAN, June 4. /ARKA/. Turkey's blockade of Armenia should be in the
spotlight of international organizations, Armenian President Serzh
Sargsyan said Wednesday after he met with his Swiss counterpart and
the OSCE chairman-in-office Didier Burkhalter in Yerevan.

In his words, it was stressed at the meeting that the
Switzerland-brokered agreements signed by Armenia and Turkey remain
suspended now because Turkey didn't ratify them.

"Any way, we are thankful to Switzerland for its role in this
complicated process, and I am sure that this illegal blockade should
be in the spotlight of international organizations, including OSCE,"
Sargsyan was quoted by Novosti-Armenia as saying at a joint news
conference.

The Armenian president also thanked Switzerland for the stance taken
on the international recognition of the fact of Armenian Genocide.

"I expressed sincere gratitude on behalf of Armenian people to the
Swiss legislative institution for recognition of the Armenian Genocide
and its determination to defend human values," he said.

Turkey and Armenia have had no diplomatic ties since Armenia became
independent from the Soviet Union in 1991. Turkey closed its border
with Armenia in 1993 in a show of support for its ally, Azerbaijan,
which had a dispute with Armenia over Nagorno-Karabakh, the ethnic
Armenian enclave of Azerbaijan.

There are several sensitive issues complicating the establishment of
normal relations between the two countries, particularly Ankara's
blatant support of Azerbaijan in the Nagorno-Karabakh conflict
resolution process and Turkey's refusal to acknowledge the mass
killings of Armenians the Ottoman Empire as genocide. -0----

- See more at:

http://arka.am/en/news/politics/sargsyan_turkey_s_blockade_of_armenia_should_be_in_spotlight_of_international_organizations/#sthash.gOzJzGas.dpuf

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

Ժամանակն է ռուսներին հիշեցնել հունիսի 13-ի հանցագործությունը

ԻԳՈՐ ՄՈՒՐԱԴՅԱՆ, Քաղաքագետ
Հինգշաբթի, 05 Հունիսի 2014,





Ներկայում ռուսական իշխանության ներկայացուցիչները (Ռուսաստանի քննչական կոմիտեն) հայտարարում են, որ ուկրաինացի չինովնիկները եւ զինված ուժերին հրամաններ տվողները պատասխանատվություն են կրում ռուս բնակչության դեմ կատարվող գործողությունների համար: Թվարկվում են պատասխանատու անձանց անունները, ընդ որում բնակչությանը կոչեր են արվում տեղեկություններ հայտնել նրանց մասին: Այսինքն, Մոսկվան փորձում է գնահատական տալ ուկրաինական իշխանությունների եւ զինված ուժերի գործողությունների իրավաչափությանը:

Դրան հնարավոր չէ ուշադրություն չդարձնել, հատկապես հունիսի 13-ի նախօրեին՝ մոռացված ողբերգական օր Լեռնային Ղարաբաղի պատմության մեջ, երբ ԼՂՀ հայ բնակչության դեմ ռուսական բանակը Ադրբեջանի օգտին երկու պատժիչ գործողություն իրականացրեց, 1991 եւ 1992 թվականներին, բերելով մահ ու ավերներ:
Ոչ ամբողջական տվյալներով, այդ արշավանքների արդյունքում զոհվել է մոտ 1000 հայ, ոչնչացվել է 40 բնակավայր, այդ թվում պատմական խոշոր գյուղեր, ոչնչացվել են մշակույթի եւ պատմության կոթողներ, Հայրենական մեծ պատերազմի զոհերի հուշահամալիրներ: Ոչնչացվել է Շահումյանի շրջանը եւ հարեւան գյուղերը, որտեղ հայերը բնակվում էին հազարամյակներով:

Այս հանցագործությունը կատարվել է ռուսական քաղաքական ղեկավարության եւ ռազմական հրամանատարության հրամանով, այսինքն, այդ հանցագործությունների հետեւում կանգնած էին կոնկրետ մարդիկ, որոնք պատասխանատվություն են կրում ցեղասպանական գործողությունների համար:

Միեւնույն ժամանակ, այդ իրադարձությունները երբեք չեն քննարկվել Ռուսաստանի խորհրդարանական եւ կառավարական մարմիններում եւ մոռացության են մատնվել, Երեւանում եւ Ստեփանակերտում նպատակահարմար իշխանությունների օրոք: Մինչ այժմ այս հանցագործությունների հետաքննություն չի տարվել: Չի դրվել ոչ մի հուշարձան:

Այս անպատժելիության մթնոլորտը հանգեցրել է Ադրբեջանին Ռուսաստանի կողմից զենքի զանգվածային մատակարարումներին, այսինքն հանցագործությունը շարունակվում է: Երեւանում կան մարդիկ, ովքեր իրենց ագենտուրային գործունեության շրջանակներում զբաղվում են ոչ միայն Պուտինին գանգատներ հասցնելով, այլեւ հետեւում են, որպեսզի այդ իրադարձությունները հանկարծ հանրության եւ քաղաքական շրջանակների ուշադրությանը չարժանանան:

Այս իրադարձություններն այդպես էլ չարժանացան ռուս հասարակության գնահատականներին, ինչը խոսում է այն մասին, թե որքան ծանր են այդ հանցագործությունները: Պատմությունը միշտ կրկնվում է: Ներկայում Ուկրաինայի ռուս բնակչությունը գտնվում է ծանրագույն վիճակում, եւ հնարավոր է հենց այժմ անհրաժեշտ է ռուսներին հիշեցնել իրենց կատարած հանցագործությունները:
Դա անհրաժեշտ է ոչ միայն բարոյական նկատառումներով, այլեւ Հյուսիսային Արցախի ժամանակավոր կորցրած տարածքներին իրավական որոշակի կարգավիճակ տալու նպատակով: Սակայն, նախեւառաջ, հանցագործները պետք է դատապարտվեն: Այդ պատճառով, պետք է տեղեկատվություն հավաքել նրանց ու նրանց մերձավորների մասին, որտեղ էլ նրանք գտնվեն ներկայում:
Հունիսի 13-ը պետք է դառնա «Ռուսական ագրեսիայի եւ Հյուսիսային Արցախի օկուպացիայի հիշատակի օր»:
- See more at: http://www.lragir.am/index/arm/0/com....Lrkrsjio.dpuf

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

U.S. Promises Stronger Naval Presence In Black Sea
June 6, 2014, by Joshua Kucera

http://www.eurasianet.org/node/68446

The American warship USS Taylor makes a port call to Batumi, Georgia, in May. (photo: U.S. Navy)


The United States is planning a "stronger presence of U.S. ships in the Black Sea" as Russia accused the U.S. and NATO ships that have been on the sea recently as "spying" on Russia's own Black Sea Fleet. U.S. Defense Secretary Chuck Hagel visited Romania on Thursday, and he made a stop at the USS Vella Gulf, which was on a port call at Constanta as part of its tour around the Black Sea. The Vella Gulf’s port visit in Romania “a clear expression of [the] commitment" that the U.S. and NATO have expressed recently toward strengthening their military presence in the countries neighboring Russia "“which is becoming even more important in the wake of Russia’s actions in Ukraine." From a Pentagon press release:

Another example, Hagel said, is Obama's announcement this week that he will ask Congress for up to $1 billion to enhance the readiness of U.S. and allied forces in Europe, including more U.S. troop rotations for exercises and training and a stronger presence of U.S. ships in the Black Sea. “The U.S. has maintained a regular naval presence in the Black Sea since mid-March, with the USS Truxton, the USS Donald Cook and the USS Taylor all conducting port calls in Romania, and we will sustain this tempo going forward,” he said. “We are also stepping up our cooperation with other partners and allies surrounding the Black Sea, including Bulgaria, Georgia, Turkey, and Ukraine.”

Russia has repeatedly complained about the increased Western military presence on the Black Sea. On Wednesday, Itar-Tass quoted an unnamed source in the "military-diplomatic corps" as saying that a French frigate in the Black Sea was spying on Russia:

The frigate Surcouf is conducting maneuvers in the northern part of the Black Sea, periodically approaching 50-60 kilometers from the coast of Crimea. According to available data, the NATO warship is conducting electronic surveillance of military objects of Russia's Black Sea Fleet, deployed on the peninsula along the coastline, as well as of important administrative and strategic objects on the coastal territory."

The source added, helpfully, that Russia was watching the French ship, as well: "All the actions and maneuvers of the French 'uninvited guest' are being recorded, including its compliance with norms of international maritime law."

According to the expert's data, the frigate passed along the Caucasus coast, the coast of Crimea, lingered alongside Novorossiya and relocated to the northwestern part of the sea. "Now the French ship is heading in the direction of Odessa, but whether it will stop there is not yet known. In any case, the visit of the Surcouf to Odessa, if it happens, will not remain a secret."

The presence of foreign warships on the Black Sea is regulated by the Montreux Convention, which limits them to 21 days at a stretch. Recall that one U.S. warship, USS Taylor, stayed on the sea longer than 21 days because it needed repairs. That circumstance was never noted by Russian officials, who complained about the violation. But in a piece from RT on Thursday, headlined "NATO’s merry-go-round electronic surveillance in the Black Sea," they took a swipe at that assertion:

The USS Taylor actually became a rare example of a ship that violated the Montreux Convention by exceeding the limited time of deployment to the Black Sea by 11 days, as the crew claimed the vessel ran aground on February 12 and had to undergo maintenance in the Turkish port of Samsun.

All this is set to get a lot more interesting.