Tweet
Armenian Army
-
-
Nagorno-Karabakh Defense Army
Comment
-
Nagorno-Karabakh Defense Army
Comment
-
Nagorno-Karabakh Defense Army
Comment
-
Nagorno-Karabakh Defense Army
Comment
-
-
-
-
Հունիսի 12-ին ՀՀ պաշտպանության նախարար Դավիթ Տոնոյանն այցելել է հանրապետության հարավարևելյան զորամասեր, հետևել ծառայության կազմակերպման ընթացքին:
Comment
-
Թուրքական ներխուժման պլանը. ինչ պահ է ընտրված Հայաստանի համար
ՀԱԿՈԲ ԲԱԴԱԼՅԱՆ, Մեկնաբան
17.06.2020
Հայկական համացանցում լայնորեն տարածվում է Nordic Monitor կայքին հղումով Jerusalem Post-ի հրապարակումը: Ըստ տեղեկության, Թուրքիան դեռեւս 2000 թվականից մշակել է Հայաստան ու Հունաստան ներխուժման պլաններ:
Կասկած չկա, որ Թուրքիան ներխուժման պլաններ է մշակել բոլոր հարեւանների նկատմամբ: Այդպիսին է թուրքական քաղաքականությունը: Ինչ վերաբերում է Հայաստանին, ապա քննարկվել է Թուրքիայի Գլխավոր շտաբում այդպիսի պլան, թե չի քննարկվել՝ սկզբունքորեն նշանակություն չունի: Հայաստանի համար թուրքական քաղաքականությունն ու թուրքական պետության ռազմավարական պլաններն էքզիստենցիալ անվտանգության հարց են, Հայաստանը այդ առումով պետք է հնարավոր ռիսկեր չեզոքացնելու ուղղությամբ բազմակողմանի աշխատի ամեն օր, անընդհատ, անկախ թուրքական ԳՇ-ում պլանների առկայությունից կամ բացակայությունից:
Եթե դրանք չկան, դա դույզն իսկ չի նվազեցնում հայկական անվտանգության թուրքական սպառնալիքն ու ռիսկը: Դա հայկական պետական ռազմավարության առանցքային հարցերից մեկն է, որը պայմանականորեն հնարավոր է բաժանել երկու մասի: Գերակա ռազմավարական խնդիրը՝ աշխատանք պաշտպանական ինքնաբավության ուղղությամբ, եւ աշխատանք պաշտպանական արտաքին ռեսուրսային աջակցության ուղղությամբ:
Արդյունավետ արտաքին աջակցության ապահովումը կախված է այն հանգամանքից, թե որքան արդյունավետ է Հայաստանը զարգացնում իր ինքնիշխան եւ ինքնաբավ պաշտպանունակությունը: Այստեղ այլընտրանք չունի հենց ազգ-բանակ հայեցակարգով պետական կյանքի կազմակերպումը: Դրա առնչությամբ առկա է երկու թյուրիմացություն: Նախ այն, որ այդ հայեցակարգը քաղաքական նկատառումներով կամ ռազմա-քաղաքական անհամարժեքության բերումով նույնացվեց նախկին իշխանության հետ, ինչ է թե այդ հայեցակարգի մասին խոսել էր պաշտպանության նախկին նախարար Վիգեն Սարգսյանը: Մյուս թյուրիմացությունը կամ գիտակցական նենգափոխումն այն է, որ ազգ-բանակ հայեցակարգը նույնացվում է «զորանոցային պետության» հետ:
Մինչդեռ, ազգ-բանակ հայեցակարգը ենթադրում է հենց ռազմա-քաղաքականի եւ քաղաքացիականի փոխլրացման եւ դրա շնորհիվ պետության համաշխարհային մրցունակության ու պաշտպանունակության դինամիկ աճի մեխանիզմ: Մեխանիզմ, որը Հայաստանի հակառակորդներին թույլ կտա գիտակցել, պատկերացնել, որ Հայաստանի հանդեպ ագրեսիվ նկրտումների պարագայում գործ ունեն առնվազն 3 միլիոնանոց աշխատող պաշտպանական մեխանիզմի հետ: Դա կարեւոր է, որովհետեւ Հայաստանի անվտանգային միջավայրում առկա անմիջական սպառնալիքները բազմապատիկ գերազանցում են այն ռեսուրսները, որոնք տնօրինում է Հայաստանը: Ազգ-բանակը այդ ռեսուրսների օգտակար գործողության գործակցի բազմապատկման մեխանիզմն է, այդ թվում համահայկական ռեսուրսի արդյունավետ ներգրավման շնորհիվ: Իհարկե, այստեղ հարկ է նկատել, որ կարեւորը տրամաբանությունն է, հայեցակարգը, դրա բովանդակային պատկերացումները, ոչ թե փողոցում պաստառների տեսքով տարածումը կամ կենացի տեսքով ելույթների մեջ ներառումը:
Իսկ թուրքական պլանի մասով ներկայում տարածում ստացած տեղեկությունը ամենեւին նոր չէ, այն մի անգամ արդեն իսկ տարածվել է 2019-ի նոյեմբերին: Ըստ այդմ ավելի շուտ հետաքրքիր է դառնում հարցը, թե ինչու՞ է այն տարածվում դարձյալ, Հայաստանի ներկայիս այսպես ասած ներքին բուռն, հայտնի իրադարձություններին զուգահեռ: Այստեղ դիտարկման կամ արձանագրման է արժանի նուրբ մի պահ, թե հայաստանյան հանրության գիտակցությունն ինչպես է արձագանքում Թուրքիայի սպառնալիքի հանգամանքին: Այդ արձագանքը եթե ոչ ամբողջապես, ապա գերակշռող մասով գնում է այն ուղղությամբ, որ Թուրքիան սպասում է ներխուժման պահի, եւ դա կարող է կանխել միայն Ռուսաստանը:
Ռուսաստանի դերն իր դրական եւ բացասական ասպեկտներով առանձին քննարկման հարց է ընդհանրապես հայկական պետականության ռազմա-քաղաքական ապագայի կոնտեքստում: Բայց, ինչու՞ է այժմ, այս ներքին պահին տարածվում թուրքական սպառնալիքի մասին մեկ անգամ տարածված, ըստ էության որեւէ նոր բան չպարունակող տեղեկատվությունը հայկական համացանցային-տեղեկատվական տիրույթում: Այն դեպքում, երբ Հայաստանում տեղի ունեցող զարգացումները փաստացի ուղղված են հայկական ներքին կյանքի վրա ռուսական ազդեցության օջախային երեւույթները չեզոքացնելուն:
Comment
Comment