Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

[Spetsnaz]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

ArmeniaR1 where did u get this information? is this an official one? from Zinouj or somewhere official? because this is a very great news for us since we can conclude at the end that we have hostages...

[Vrej1915]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

07.09.2011
ԱԴՐԲԵՋԱՆԻ ՌԱԶՄԱՐԴՅՈՒՆԱԲԵՐՈՒԹՅԱՆ ՁԵՌՔԲԵՐՈՒՄՆԵՐԸ



Արծրուն Հովհաննիսյան
ՀՀ ԶՈւ կապիտան

Ադրբեջանն Արցախյան հիմնախնդիրը լուծելու գործընթացում հստակորեն ընտրել է ռազմականացման ճանապարհը: Մեծ տեմպերով ավելացնում է սպառազինությունը և ռազմական բյուջեն: 2004-2007թթ. Ադրբեջանը միայն Ուկրաինայից ներկրել է 80 հազ. միավոր զենք1: 2003-2008թթ. Ադրբեջանի հիմնական մատակարարները եղել են Ուկրաինան ($364 մլն), Ռուսաստանը (128 մլն) և Վրաստանը (108 մլն)2: Վերջին տվյալներով՝ Ադրբեջանն ամենաշատ զենք գնում է Ուկրաինայից3: Խաղաղության խնդիրների ուսումնասիրության Ստոկհոլմի միջազգային ինստիտուտի (SIPRI) տվյալների համաձայն՝ 1998-2007թթ. ադրբեջանական ռազմական ընդհանուր ծախսերն ավելացել են շուրջ 554%-ով: 2011թ. Ադրբեջանի ռազմական բյուջեն հաստատվել է 2 մլրդ 511 մլն մանաթ, որը հավասար է մոտ $2.8-3 մլրդ-ի: Ադրբեջանական ռազմական բյուջեի ավելացումն ունի կոնկրետ հասցեականություն: Ստեղծվել է ռազմական արդյունաբերության նախարարություն: Տարբեր երկրների հետ կնքվում են ռազմական համագործակցության տասնյակ պայմանագրեր: Ադրբեջանը թուրքական, իսրայելական և այլ երկրների ռազմարդյունաբերական ընկերությունների հետ կնքում է սպառազինությունների գնման, արդիականացման, համատեղ արտադրության պայմանագրեր4:

Ադրբեջանական բանակի սպառազինության արդիականացման հարցում հետաքրքրական են տարատեսակ անօդաչու թռչող սարքերի (ԱԹՍ) ձեռքբերումները: Ադրբեջանը ցանկանում էր նաև արտադրել սովորական ու անգամ մարտական ԱԹՍ-ներ իսրայելական ընկերությունների հետ համատեղ: Գործարանն արդեն բացված է, և կարելի է սպասել, որ շուտով ԱԹՍ-ների քանակն ադրբեջանական բանակում կհասնի մի քանի հարյուրի: Բացի այդ, նման սարքերի ձեռքբերման համար պայմանագիր է կնքվել թուրքական TAI (Turkish Aerospace Industries, Inc.) ընկերության հետ: Ծրագրվում է այդ նույն ավիագործարանում արտադրել ավստրիական “Diamond DA-42” փոքր ինքնաթիռ, ինչը, բնականաբար, հետաքրքիր է նաև ավիաարդյունաբերության զարգացման տեսանկյունից:

Ըստ ադրբեջանական տեղեկատվության` երկրի ռազմարդյունաբերության նախարարությունը բանակի համար արտադրում է ավելի քան 400 անուն ռազմատեխնիկական նշանակության արտադրատեսակ5՝ զրահամեքենաներ, հրաձգային զենքեր, հանդերձանքի տարատեսակ պարագաներ և այլն: Չնայած ադրբեջանական կողմի ներկայացրած տվյալներին ու հավակնություններին` նշենք, որ առաջիկայում ադրբեջանական ռազմարդյունաբերությունը չի կարող գրանցել լուրջ հաջողություններ, ինչը կապված է գիտատեխնիկական, արտադրական մի շարք գործոնների հետ, որոնք Ադրբեջանում բացակայում են: Հետագայում փոքրիշատե հաջողություններն այդ ոլորտում կպայմանավորվեն այն հանգամանքով, որ մի քանի երկրներ` Թուրքիա, Իսրայել, Պակիստան և այլն, կարող են մի շարք ռազմատեխնիկական նախագծերում ցուցաբերել աջակցություն, իրականացնել համատեղ արտադրություն: Ադրբեջանը դեռ երկար ժամանակ ի վիճակի չի լինի իրականացնել ժամանակակից զենքերի ստեղծման ինքնուրույն ծրագրեր և կախված է լինելու այդ երկրներից:

Դիպուկահար հրացան. Ադրբեջանը զենքերի ցուցահանդեսներին ակտիվորեն գովազդում է իր արտադրած զենքերը: Անդրադառնանք ադրբեջանական ռազմարդյունաբերության արտադրանքի մի քանի նմուշների: Նախ՝ վերջին ժամանակներս բավական գովազդվող ադրբեջանական “İstiqlal (İST-14,5 Anti-Material Rifle)” դիպուկահար հրացանի մասին:

Հրացանը պատկանում է մեծ տրամաչափի համանման զենքերի դասին: Այն կիրառում է խորհրդային ռուսական 14,5×114 մմ փամփուշտներ: Ըստ ադրբեջանական տվյալների՝ նրանց դիպուկահար հրացանն ունի հետևյալ մարտավարատեխնիկական բնութագիրը6.

զենքի երկարությունը` 2015 մմ
փողի երկարությունը` 1220 մմ
քաշը` մոտ 20-29 կգ, վերջինը լրակազմով
կրակի արդյունավետ հեռավորությունը` 3000 մ
զենքը կիսաավտոմատ է, ինքնալիցքավորվող
պահեստատուփը 3 կամ 10 փամփուշտի համար
ունի 8 անգամ մոտեցնող օպտիկական նշանոց։

Առաջին հայացքից, իհարկե, վատ տվյալներ չեն, սակայն փորձենք վերլուծել դրանք: Աշխարհում ներկայումս շատ են տարածված մեծ տրամաչափի դիպուկահար հրացանները: 14,5 մմ-ոց փամփուշտները, ճիշտ է, շատ հզոր են և այդ առումով զրահապատ տեխնիկայի դեմ կիրառելու համար բավական հարմար, սակայն դրանք չունեն հատուկ դիպուկահարների համար նախատեսված գնդակներ կամ արկեր: Այսինքն՝ այս փամփուշտների միակ առավելությունը հզորությունն է: Մոտ 60 գրամանոց արկը, փողից դուրս գալով մոտ 1000 մ/վ արագությամբ, ունի մոտ 30 հազ. ջոուլ էներգիա7: Համեմատության համար նշենք, որ 12,7×108 մմ-ոց խորհրդային փամփուշտներն ունեն մոտ 50 գրամանոց արկ և մոտ 16 հազ. ջոուլ էներգիա8: Խնդիրը հենց այն է, որ հզոր փամփուշտը նաև նշանակում է, որ դրանով կրակելը շատ դժվար է, իսկ որոշակի տարածությունից այն կողմ այդ արկերի ցրումն այնքան է մեծանում, որ դիպուկ կրակի մասին խոսելն ավելորդ է: Զենքի տվյալների մեջ գրված է, որ այն նախատեսված է նաև զրահապատ տեխնիկայի և այլ նշանակետերի խոցման համար: Բնական է, որ նման հեռավորության վրա զրահապատ մեքենան չափերով մեծ է և դիպչելու հավանականությունն էլ մեծանում է: Սակայն նման տրամաչափի փամփուշտներով նման նշանակետ խոցելու համար բավական են նաև գնդացիրները, որոնք անգամ ավելի մեծ հավանականությամբ կարող են խոցել այդ նույն մեքենաներին՝ ելնելով իրենց արագաձգությունից և այլ հատկանիշներից: Այստեղ հարց կարող է առաջանալ, որ այդ գնդացիրներն ավելի մեծ և ծանր են, բայց այդպես չէ: КПВ գնդացիրը՝ առանց մեծ մարտապաշարի, չունի մեծ քաշ:

Ահա նաև այն պատճառները, թե ինչու նման տրամաչափի դիպուկահարները մեծ տարածում չունեն: Կան նաև այլ պատճառներ: Առաջին մեծ տրամաչափի դիպուկահարների կիրառությունը ցույց տվեց, որ դրանց արդյունավետությունն այնքան մեծ չէ սովորական արկերով: Ճիշտ է՝ շատ երկրներ Ադրբեջանի նման շարունակում են սովորական գնդացիրների համար նախատեսված արկերի-փամփուշտների համար դիպուկահարներ ստեղծել, անգամ կան էկզոտիկ 20 մմ-ոց մի քանի նմուշներ: Դրանք բոլորն էլ հզոր են, սակայն դրանց առավելությունն ընդամենը սա է։ Մեծ մասամբ Արևմուտքում ստեղծված հզոր դիպուկահարների համար պատրաստվում են հատուկ փամփուշտներ: Դրանք կարող են լինել ավանդական տրամաչափի փամփուշտների հատուկ տեսակներ կամ բացառիկ տրամաչափի փամփուշտներ, որոնք թանկ արժեն, սակայն իրենց գործում անփոխարինելի են: 1000-1500 մ հեռավորության վրա նույնքան հաջողությամբ կիրառվում են ավելի փոքր և հարմար 12,7 մմ-ոց ռուսական կամ ամերիկյան փամփուշտները, հենց այդ պատճառով էլ կարիք չկա ստեղծել ավելի հզոր դիպուկահարներ:

Ինչպես նշեցինք, այս ադրբեջանական զենքն ունի 20-29 կգ քաշ, որը նման զենքերի համար չափազանց մեծ է: Աշխարհի ամենատարածված “М82”, “McMillan TAC-50” և այլ դիպուկահարների քաշը չի հասնում անգամ 15 կգ-ի9:

Նույն տրամաչափի այլ դիպուկահար հրացաններից է մոդուլային կառուցվածք ունեցող հարավաֆրիկյան “Mechem NTW-14,5”-ը, որը կարող է նաև կիրառել 20 մմ-ոց փամփուշտներ: Կարելի է վստահորեն պնդել, որ ադրբեջանական դիպուկահարը կառուցվածքով և աշխատանքի հիմնական սկզբունքով խորհրդային գնդացրի և հարավաֆրիկյան այս համանման զենքի պատճենն է: КПВ-ի երկարությունը 2000 մմ է, իսկ փողի երկարությունը՝ 1346 մմ10: “Mechem NTW-14,5”-ի քաշը, երկարությունը և փողի երկարությունը կազմում են նույնքան, որքան ադրբեջանական զենքինն է:

Մենք չնշեցինք այն մասին, որ ադրբեջանական ներկայացված տվյալները կեղծիք են, նման զենքով 3000 մ հեռավորության վրա դիպուկ կրակ վարել հնարավոր չէ: Համեմատության համար նշենք, որ նույն տրամաչափի առաջին դիպուկահարը՝ հունգարական “Gepard”-ը, ունենալով ավելի երկար փող` 1630 մմ, ունի 1000-1500 մ արդյունավետ կրակի հեռահարություն11: Զենքի հեռահարության առաջին գործոններից է երկար փողը, որն ապահովում է արկի մեծ արագություն, հետևաբար նաև հեռահարություն և դիպուկություն: “Gepard”-ի 400 մմ-ով ավելի երկար փողն ապահովում է կրկնակի պակաս հեռահարություն։ Սա ուղղակի աբսուրդ է, բացատրությունը պարզ է՝ ադրբեջանական տվյալները կեղծ են: Անգամ “Mechem NTW-14,5”-ի (որից պատճենված է ադրբեջանական հրացանը) տվյալներում նշված չէ 3000 մ:

Վերը նշված հունգարական, հարավաֆրիկյան, խորվաթական և այլ դիպուկահարները ևս նույն պատճառներով մեծ տարածում չեն գտնում: Այնպես որ՝ ադրբեջանական դիպուկահարը դեռ շատ հեռու է լավը լինելուց և նմանը դառնալու հնարավորություններ գրեթե չունի:

Զրահապատ մեքենաներ. 2010թ. հաստատվեցին տեղեկություններն այն մասին, որ ադրբեջանական նորաստեղծ ռազմարդյունաբերության նախարարությունը հարավաֆրիկյան “Paramount Group” ընկերության հետ 2007-ից աշխատանքներ է տանում երկու տեսակի զրահամեքենաների արտադրության ուղղությամբ: Այդ երկու մեքնաներն էին “Marauder APC”-ը և “Matador”-ը: Վերջինս ստեղծվել էր հարավաֆրիկյան ընկերության և հորդանանյան “Middle East Defence Systems (MDS)” ընկերության հետ համատեղ12: Այս մեքենաների արտադրությունն Ադրբեջանում կազմակերպելը բխում էր երկկողմանի շահերից: Երկու մեքենաները շատ ընդհանրություններ ունեն. նրանց շարժիչները նույնն են, ընթացային մասում ևս կան նույն հիմքը կազմող մասեր: Մեքենաների արտադրության և մատակարարման մասին տարբեր տեղեկություններ կան: Մի փոքր քանակություն առաքվել էր, որի հիմքի վրա էլ, հավանաբար, կատարվել են ուսումնասիրությունները և սկսվել է արտադրությունը: 2009թ. “Paramount Group”-ը առաքել էր 10 միավոր “Marauder”: Նույն տարում Հարավաֆրիկյան Հանրապետությունից ընդհանուր ռազմական մատակարարումներն անցնում էին $22 մլն-ը13: Այս դրությամբ արտադրված մեքենաների քանակի մասին տեղեկությունները սահմանափակ են, հայտնի է միայն, որ դրանց արտահանման հնարավորություններն այնքան էլ մեծ չեն: Ադրբեջանական բանակում կան նաև թուրքական արտադրության “Otokar Cobra” զրահամեքենաներ, որոնք բավական տարածված են աշխարհում14: Դրանց քանակը ևս ստույգ հայտնի չէ:

Հարավաֆրիկյան նշված ընկերությունը բավական հայտնի է սպառազինությունների արտադրության ոլորտում: Թվարկված մեքենաներն էլ, չնայած տարածված չեն, սակայն կրում են գերմանական շարժիչներ և օժտված են հակաականային հատկանիշներով: Բարձր հեղինակություն ունի 1997-ից արտադրվող թուրքական մեքենան, որը մասնակցել է նաև 2008թ. ռուս-վրացական պատերազմին: Սակայն ներկայումս աշխարհում նման մեքենաների արտադրությունը և տեսականին բավական մեծացել են, ստեղծվում են նոր տեսակի զրահամեքենաներ, որոնք ունեն մոդուլային կառուցվածք, արագ կարող են ձևափոխվել և սպառազինվել տարբեր զենքերով և այլն: Եվ շատ երկրներ չեն շտապում ձեռք բերել նոր զրահամեքենաներ, քանի որ դեռ շատ անհայտ հարցեր կան: Այդ երկրները չեն վերցնում նաև հին մեքենաները, քանի որ դրանք արդեն անցած փուլ են համարվում:

Հրթիռներ. Դեռ 2009թ. թուրքական “Roketsan” և ադրբեջանական "Iqlim” ընկերությունների միջև համագործակցության պայմանագիր է կնքվել, որով նախատեսվում է համազարկային կայանների 107 և 122 մմ-ոց հրթիռների համատեղ արտադրություն15:

Թուրքական ընկերությունը վաղուց մասնագիտացել է արևմտյան և խորհրդային այս տրամաչափերի չղեկավարվող հրթիռների գործում16: Այն ստեղծվել է 1988թ. և հիմնականում հրթիռների գործում համագործակցում է 140 արտասահմանյան ընկերությունների հետ: Ըստ այս պայմանագրի՝ հրթիռների որոշ մասեր արդեն պատրաստի կառաքվեն Թուրքիայից, մնացածը կարտադրվի տեղում, համատեղ: Ըստ հայտնի տվյալների՝ ընկերությունն ավելացրել է նշված հրթիռների հեռահարությունը: “TR-107” և “TRB-107” հրթիռների հեռահարությունը հասցվել է 11 կմ-ի, իսկ “TRB-122” հրթիռներն ունեն 40 կմ հեռահարություն, կան նաև պակաս հեռահարության հրթիռներ: 107 և 122 մմ-ոց հրթիռների համար կարտադրվեն նաև համապատասխան արձակման կայաններ, այդ մասին պայմանագիրը կնքվել է 2011թ.17:

Թուրքական ընկերությունը վաղուց խորհրդային “БМ-21” մեքենայի բազում կլոնավորումներից մեկի հիման վրա ստեղծել էր “T-122 Sakarya” համազարկային կրակի համակարգը: 107 մմ-ոց առանձին համալիր Թուրքիայում չի ստեղծվել, սա Արևմուտքում 1950-ականներից լավ տարածված տրամաչափ է, որի համար ստեղծվել էին բազում արձակման կայաններ: Ժամանակի ընթացքում Արևմուտքում այս և անգամ մինչև 150-200 մմ-ոց տրամաչափերը համարվեցին փոքր ու հնացած: Ներկայումս եվրոպական բանակներից շատերում տվյալ տրամաչափի հրթիռներ չեն կիրառվում: Նման հրթիռներ կիրառող համալիրներ ներկայումս կան չինական բանակում: Լայն տարածում են գտել "63" և "81" անունները կրող համալիրները:

[Vrej1915]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

PART II /


Դեռ 1980-ականներին աշխարհում ողջ սրությամբ դրվեց մինչև 150-200 մմ-ոց չղեկավարվող հրթիռների կիրառության արդյունավետության հարցը: Փոքր տրամաչափի հրթիռների ցրումը չափազանց մեծ է: Դրանց հեռահարության ավելացումը ոչ այնքան դրական, որքան բացասական արդյունք է տալիս, քանի որ հեռահարության ավելացման հետ մեկտեղ ավելանում է նաև դրանց շեղումը նշանակետից: Այդ քննարկումների և ուսումնասիրությունների արդյունքում շատ երկրներ հրաժարվեցին մինչև 160 մմ-ոց հրթիռներից, իսկ մեծ տրամաչափերի հրթիռները հիմնականում դարձնում են ղեկավարվող: ԽՍՀՄ փլուզումից հետո նախկին հանրապետությունների և հատկապես ՌԴ սպառազինության մեջ մնացել էին մեծ քանակությամբ 122 մմ-ոց “БМ-21” կայաններ ու հատկապես դրանց համար հրթիռներ: Դրանք մեծ քանակով կիրառվեցին նաև 1990-ականների տեղային պատերազմներում: Ներկայումս նկատվում է դրանցից հրաժարվելու միտում: Կա նաև նման հրթիռների ռազմական կիրառության համար ոչ արդյունավետ, բայց ոմանց համար շատ կարևոր ոլորտ: Նման հրթիռներով մասսայական կրակ է բացվում մեծ բնակավայրերի վրա, քանի որ շեղումներն այստեղ արդեն էական չեն:

Այլ նախագծեր. Ադրբեջանական ռազմարդյունաբերական համալիրը, նախաձեռնելով այնպիսի բացառիկ նախագծեր, ինչպիսիք են հրթիռները, զրահամեքենաները և դիպուկահարները, բնականաբար, չէր կարող անտեսել սովորական ատրճանակները, ինքնաձիգները, հրասայլերը և այլն: Մամուլում կան հիմնականում աղոտ տեղեկություններ այն մասին, որ ադրբեջանական ինժեներների կողմից ստեղծվել և գործարաններում արտադրվում են «Շիշմեկ» գրոհային հրացանը, «Խազրի» ինքնաձիգը, «Զաֆար» և «Ինամ» ատրճանակը18: Ի դեպ, գրոհային հրացանը և ավտոմատը նույնն են, ուղղակի տարբեր կերպ են կոչվում Արևմուտքում և Արևելքում:

Հիմնականում թուրքական ընկերություններն ադրբեջանական ռազմարդյունաբերական համալիրը ներքաշում են ավելի մեծ նախագծերի մեջ: Դա բնական է, մեծ եղբայրը պետք է օգնի փոքր եղբորը: Թուրքական կողմն առաջարկել է միանալ այնպիսի նախագծերի, ինչպիսիք են թուրքական “Altay” հրասայլը, ուղղաթիռների և այլ սարքավորումների արտադրությունը19:

Ամփոփելով նշենք, որ աշխարհում օրեցօր ավելանում են արևելյան այն երկրները, որոնք զարգացնում են ռազմարդյունաբերական համալիրը, արտադրում որոշակի զինատեսակներ, որոնք հաջողությամբ վաճառում են տարբեր երկրների: Առայժմ հիմնականում թուրքական ռազմարդյունաբերական համալիրն իր հետևից տանում է նորաստեղծ ադրբեջանական գերատեսչությունը: Թուրքական ռազմարդյունաբերական համալիրը ներկայումս նախանձելի արդյունքներ է գրանցում արտադրության տարեկան աճի ծավալներով: 2010թ. թուրքական ընկերությունները բավարարել են թուրքական բանակի պահանջների 52%-ը20: Սակայն սա դեռ ամբողջը չէ. այդ ընկերությունները միասին ընդհանուր արտահանել են $630 մլն-ի սպառազինություն և ռազմական սարքավորումներ: 2011թ. վերջին նախատեսվում է կրկնապատկել արտահանման ծավալները` հասցնելով $1.5 մլրդ-ի21:

Ներկայումս թուրքական ու հատկապես ադրբեջանական ընկերությունները հիմնականում զբաղված են հնացած զինատեսակների կլոնավորմամբ, սակայն այս ոլորտում հետևողական աշխատանքը կարող է որոշակի հաջողություններ ապահովել փոքր ոլորտներում: Դրանցից կարող են համարվել հրաձգային զենքերի որոշ տեսակներ, որոշ սարքավորումներ և հանդերձանքի պարագաներ:

1 Holtom P., Ukraininian Exports of Small Arms and Light Weapons, 2004-2007, SIPRI Background Paper, October 2008, p. 2.

2 SIPRI Trend Indicator Values of arms imports to Armenia, Azerbaijan, Georgia, 1991-2008, Generated: 21 February 2010 - http://www.sipri.org/contents/armstr...types_TIV.html

3 http://news.am/arm/news/58336.html

4 Լ.Հովսեփյան, Թուրքիայի զինված ուժերի արդիականացումն ու ռազմարդյունաբերությունը, Եր. 2010, էջ 144-150:

5 Д.Мамедов, Что сулит двухмиллиардный военный бюджет?// Зеркало, 26.04.2008.

6 http://az.apa.az/xeber_Azerbaycanin_...__165572.html; http://www.milaz.info/news.php?id=5009

7 Секулич М., Снайперская стрельба, М., 2003, с. 181.

8 Նույն տեղում, с. 180.

9 http://mcmfamily.com/mcmillan-rifles...al-tac-50.php; http://weapon.at.ua/load/242-1-0-386

10 Федосеев С., Самый мощный серийный пулемёт, № 44 (360) за 10 ноября 2010.

9 http://mcmfamily.com/mcmillan-rifles...al-tac-50.php; http://weapon.at.ua/load/242-1-0-386

12 http://www.deagel.com/

13 http://news.am/arm/news/57162.html

14 http://www.vesti.az/news.php?id=70553

15 http://www.aze.az/news_azerbayjan_i_turciya_44651.html

16 Տե՛ս Հովսեփյան Լ., Թուրքիայի զինված ուժերի արդիականացումն ու ռազմարդյունաբերությունը, Եր., 2010, էջ 82-90:

17 http://vesti.az/news.php?id=69818

18 http://news.life.az/2009/12/16/javer..._oruzhija.html

19 http://ru.apa.az/print.php?id=123131

20 Savunma sanayinde hedefler aşıldı, http://ekonomi.milliyet.com.tr/savun...47/default.htm

21 Turkish defense industry grows by 19 percent in 2010, http://www.hurriyetdailynews.com/n.p...010-2011-05-03

«Գլոբուս Էներգետիկ և տարածաշրջանային անվտանգություն», թիվ 4, 2011

http://noravank.am/arm/articles/detail.php?ELEMENT_ID=5984

[ArmeniaR1]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

ArmeniaR1 where did u get this information? is this an official one? from Zinouj or somewhere official? because this is a very great news for us since we can conclude at the end that we have hostages...

What do you mean?

[burjuin]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

Azerbaijani soldier dies

[ 12 Sep 2011 10:41 ]
Baku. Hafiz Heydarov – APA. A soldier of the Azerbaijani Army died. According to APA, he died at the Defense Ministry’s hospital.

Parviz Abbasov, 23 drafted by the Sumgayit Military Commissariat in 2010, was hospitalized on September 8 and died on September 11.

Spokesperson for the Defense Ministry Teymur Abdullayev confirmed the fact in his interview with APA. The reasons of the soldier’s death are being investigated.

apa.az

[burjuin]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

On the frontline:

[Spetsnaz]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

Armenian soldiers are killing the Azerbaijani sabotage group (radio interception record).

i mean...this one.

[ArmeniaR1]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

No its not from zinuj, and its also not official. I don't know where the uploader got this from, sorry

[ArmeniaR1]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

[QUOTE=HyeFighter2;322138]

lol no they just bring theme to yerevan square with vehicles to be faster,atherways tanks and btr,s are 60km/h max

Not because it's faster... because tracked vehicles damage the asphalt

[ArmeniaR1]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

Armenian army joins S-400 drills

На полигоне Ашулук (Астраханская область) 12 сентября началась активная фаза тактических учений «Боевое содружество», в которых впервые задействована новейшая зенитная ракетная система С-400 «Триумф».

За учениями «Боевое содружество», которыми руководит главком ВВС России генерал-полковник Александр Зелин, наблюдает министр обороны РФ Анатолий Сердюков и военные министры государств СНГ, а также зарубежные военные специалисты из Алжира, Индии, Индонезии, Малайзии и Сирии, передает «Интерфакс-АВН».

По плану учений с боевой стрельбой, здесь впервые задействованы новейшие ЗРС С-400. Также активно применяется и зенитный ракетно-пушечный комплекс ближнего действия «Панцирь-С1». На полигоне Ашулук отрабатываются совместные мероприятия частей ВВС и ПВО вооруженных сил Армении, Беларуси, Киргизии, России и Таджикистана в ходе антитеррористических действий в приграничном вооруженном конфликте