Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

[Tigranakert]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

I'm suggesting to act as a normal nation, considering every option, at every moment, not a genocide survivors herd, eternally grateful to the supposed protector (s), whatever evil acts it may permit itself... because this kind of 'eternal fidelity' , is the first (not unique) factor promoting russia's betrayals. They xxx us , because they consider, we have no option, but to stay on their side..

Can you be even more stupid, if one already has excellent economic, strategic and military relations, to "consider all options". You guys don't even understand how vague your notion is. You have something stuck in your mind, that can't be realized in reality. Again, Armenia should develop excellent relations with the European union, Asia, Africa, Mars and the Moon, but we should improve our strategic alliance and try to get the maximum benefit out of it. What part don't you understand?

It's the same as saying Israel "needs to consider every option", maybe this year they should have close military-ties with the "USA", and maybe next year with "Russia" and them maybe with "China". IT DOES NOT WORK THAT WAY, THEY KNOW THEY HAVE THE MOST INFLUENCE IN THE USA, SO WHAT THEY STRATEGICALLY DO FROM THEIR SELF-INTEREST POINT OF VIEW, is INTENSIFY THOSE RELATIONS, work to get the MOST out of the STRATEGIC relations, both from INSIDE the US and outside. This is also what Armenians need to do, INTENSIFY our RELATIONS with the Russian Federation, from our self-interest point of view, both from INSIDE Russia and OUTSIDE.

My god. This is like the 100th time I try to explain my point.

[Vrej1915]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

Can you be even more stupid, if one already has excellent economic, strategic and military relations, to "consider all options". You guys don't even understand how vague your notion is. You have something stuck in your mind, that can't be realized in reality. Again, Armenia should develop excellent relations with the European union, Asia, Africa, Mars and the Moon, but we should improve our strategic alliance and try to get the maximum benefit out of it. What part don't you understand?

It's the same as saying Israel "needs to consider every option", maybe this year they should have close military-ties with the "USA", and maybe next year with "Russia" and them maybe with "China". IT DOES NOT WORK THAT WAY, THEY KNOW THEY HAVE THE MOST INFLUENCE IN THE USA, SO WHAT THEY STRATEGICALLY DO FROM THEIR SELF-INTEREST POINT OF VIEW, is INTENSIFY THOSE RELATIONS, work to get the MOST out of the STRATEGIC relations, both from INSIDE the US and outside. This is also what Armenians need to do, INTENSIFY our RELATIONS with the Russian Federation, from our self-interest point of view, both from INSIDE Russia and OUTSIDE.

My god. This is like the 100th time I try to explain my point.

Let us agree, it is the last time, Wise Guy!

[Tigranakert]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

Let us agree, it is the last time, Wise Guy!

For now, I will agree, until the next time you make illogical statements.

[Vrej1915]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

Abres!

[Vrej1915]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

Ադրբեջանական բանակում գերիշխում է ղուբացիների կլանը

Հոկտեմբեր 15, 2011
Ադրբեջանի «Ենի Մուսավաթ» թերթը հերթական անգամ անդրադառնում է պաշտպանության նախարար Սաֆար Աբիեւին եւ այս անգամ արձանագրում, որ նախարարը միտումնավոր կերպով բանակի բարձրաստիճան պաշտոնյաներին նշանակում է իր հարազատ Ղուբա քաղաքից: Թերթը նույնիսկ հատուկ հարցում է ուղարկել նախարարին` բացատրություն պահանջելով վերոնշյալ հարցի կապակցությամբ: Նախարարի մամուլի քարտուղարի «անհեթեթ» պատասխանից հետո, թերթը որոշել է հրապարակել մի շարք կարեւոր ռազմավարական պաշտոններ զբաղեցնող ղուբացիների անունները: Օրինակ, Սաֆար Աբիեւից բացի, միեւնույն` Ղուբա շրջանից են Ռազմական արդյունաբերության վարչության պետը, պաշտպանության նախարարի օգնականը, Հետախուզության վարչության պետը, Նասիմի շրջանի, Բինեգեդի շրջանի, Սաաթլը շրջանի ռազմական կոմիսարները եւ շատ այլ բարձրաստիճան զինվորականներ: Թերթը նաեւ նշում է, որ շարունակում է նամակներ ստանալ նախարարի որդիների գործունեության մասին եւս, սակայն նպատակահարմար չի գտնում դրանց հրապարակումը:

Ավելի վաղ NEWS.am-ը տեղեկացրել էր, որ Ադրբեջանի ռազմական ակադեմիայի սպաները մի քանի անգամ նամակներ են ուղարկել ադրբեջանական «Ենի Մուսավաթ» թերթին եւ անդրադարձել Աբիեւի իրականացրած գործունեությանը եւ մասնավորապես, նրա ադրբեջանական եւ արտասահմանյան տիրույթներին: Բացի դրանից, ադրբեջանական մամուլում վերջին շրջանում Աբիեւին ու նրա վարած քաղաքականությունը քննադատող տեղեկություններ ու հոդվածներ են տպագրվում, որոնք մեծապես հարվածում են նրա հեղինակությանը: Աբիեւը նույնիսկ դատի է տվել «Ենի Մուսավաթ» թերթին` իր դեմ հրապարակումների համար: Իր հերթին թերթը մեղադրել է Պաշտպանության նախարարությանը` իր կայքէջը հակերային հարձակման ենթարկելու համար:

[Vrej1915]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

Ռեկրուտներ


Արդեն պարզ է, որ մեր բանակում անհնար է բացառել ոչ կանոնադրական հարաբերությունները, քանի որ դրանք հետեւանք են շատ խոր հասարակական պատճառների: Տվյալ սարսափելի երեւույթը դարձել է գործոն, հնարավոր է, հասարակության առավել լուրջ վրդովմունքի, եւ եկել է ժամանակը արմատական որոշումներ կայացնելու: Միայն անտարբեր ու ոչ խելացի մարդկանց մոտ կարող են կասկածներ առաջանալ, որ այս կամ այն պատճառներով երկրի բնակչության որոշակի մասը «կեցաղային» վայրենության վիճակում է, եւ այդ մարդկանց վարքը բացարձակապես համարժեք չէ վարքի հասարակական նորմերին:

Ես այդ մարդկանց կդասեի հոգեպես անլիարժեքների թվին, եւ այդժամ շատ երեւույթներ կարելի կլիներ բացատրել այդ հանգամանքով: Հենց այդ պատճառներն են բացատրում բնակչության ակնհայտ չկամությունը՝ բացասական դիտարկել այնպիսի երեւույթներ, ինչպես սոցիալական կազմակերպության կլանային կարգը, կոռուպցիան, շահամոլության եւ ընչաքաղցության ամենաայլանդակ ձեւերը:

Այսինքն, բնակչության նշանակալի մասն ի վիճակի չէ ընկալել վարքի քաղաքակիրթ նորմերը, այդ թվում սանիտարական նորմերի պահպանումը հասարակական եւ անհատական վարքում:

Սակայն, տվյալ ակնհայտ շեղված վարքի կողքին, որի հիմքում բնակչության լայն շերտերի հոգեկան անլիարժեքությունն է, հասարակության մեջ, ընդհանուր առմամբ, առկա է կուլտուրայի ծայրահեղ ցածր մակարդակ, ինչը հիշեցնում է մեր հարեւան մի քանի ժողովուրդների միջավայրը: Նույնիսկ առավել ուսյալ մարդիկ բնութագրվում են ազգի հանդեպ լիակատար անպատասխանատվության «ժառանգական» զգացումով, եւ աստիճանաբար կորցնում իրենց սոցիալական կարգավիճակը:

Միեւնույն ժամանակ, Հայաստանում չկան, եւ չեն սպասվում տրամադրություններ, որոնք կնպաստեին տվյալ հանգամանքների հրապարակային գնահատականների առաջացմանը: Ժամանակն է այդպիսի բաց գնահատականներ տալու: Հնարավոր է, հենց Զինված ուժերն են համարվում հասարակական բանավեճում արմատական փոփոխությունների լոկոմոտիվը, որը չկա որպես այդպիսին:

Անհրաժեշտ է Զինված ուժերը կառուցել սելեկտիվ մոտեցման հիման վրա: Մարդկային ամենահնարավոր դեգեներատները չպետք է անցնեն որեւէ տեսակի զինվորական ծառայություն: Թե ինչ կարող են նրանք բանակ բերել՝ մենք արդեն բավականաչափ տեսել ենք, եւ պետք չէ ձեւ անել, թե ինչ որ բացասական երեւույթներ են ընդամենը: Դա վերաբերում է ոչ միայն շարքային կազմին, այլեւ սպաներին, սակայն տվյալ փուլում խոսքը, թերեւս, շարքայինների ու կրտսեր սպաների մասին է:

Պետք է արմատապես փոխել զինկոմիսարիատների եւ ռազմաբժշկական հանձնաժողովի գործունեությունը, որպեսզի նախքան զորակոչելը շատ բան հայտնի լինի զինակոչիկի մասին: Չկա որեւէ բարդություն զինակոչիկների շրջանում բացահայտելու սոցիալապես ու հոգեպես անլիարժեք տիպերին: Ո՞ւմ են պետք նման դեգեներատները բանակում, դրանք ապագա դեզերտիրներ, բացահայտ հանցագործներ ու բռնացողներ են: Նրանց տեղը հատուկ զորամասերում է, որոնք զբաղվում են կենցաղային ու այլ գործունեությամբ:

Վախկոտ ու թուլակամ պատանուն կարելի է հայրենասեր դարձնել, իսկ հոգեկան անլիարժեք տիպից՝ երբեք: Մարդու տվյալ վարքը հնարավոր չէ բացատրել սոցիալական գործոններով, դրանք անլիարժեք տիպեր են: Դրանք հասարակության մեջ ու բանակում 20 տոկոս են: Ընդամենը: Իհարկե, այս բազային միջոցառումներին զուգահեռ շատ բան կա անելու, սակայն առանց նման սելեկտիվ մոտեցման անիմաստ է առաջ գնալը:

Իգոր Մուրադյան

http://www.lragir.am/armsrc/country54706.html1

[Vrej1915]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

«ԱԶԳ» ՕՐԱԹԵՐԹ #184, 15-10-2011
ԲԱՆԱԿԻ ԳԼԽԱՎՈՐ ԱՐԺԵՔԸ ԶԻՆՎՈՐԻ ԿՅԱՆՔՆ Է

ՄԱՐԻԵՏԱ ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ

Վերջին օրերին բոլորիս սիրտը ցավեցրին զինվորների մահվան բոթերը բանակում: Ոչ մեկն անտարբեր չմնաց այդ մահերին` մի մասն այդ առթիվ հայհոյում է երկիրն ու նրա ղեկավարությանը, մյուս մասը փնտրում օբյեկտիվ պատճառներ` բանակում առկա ագրեսիվությունը պրոյեկտելով հասարակության մեջ առկա ագրեսիվությունից: Հիշեցին նաեւ հեռուստատեսությամբ ամեն օր ցուցադրվող սերիալներում առկա գողական բարքերի գործած ավերը եւ փողի վրա կառուցված մեր հասարակական հարաբերությունները, անհոգի եւ անարժեք ճնշումը մարդկանց նկարագրի վրա: Եղան այս մահերը քաղաքականացնողներ, անգամ զոհված զինվորների անունները 2008 թվականի մարտի 1-ի զոհերի կողքին դնողներ, ինչպես ասում են, ամեն մեկն իր պատկերով եւ նմանությամբ անամոք ցավի վրայով անցավ:

Իմ գործընկեր Հովիկ Աֆյանը, որպես նախկին զինծառայող, ամեն ինչին նայում է ներքեւից` հասարակ զինվորի աչքերով եւ դաստիարակչական ապտակը անընդունելի չի համարում` սխալներն ուղղելուն նպաստելու եւ զինվորական գործը սովորելու տեսակետից, նշելով, որ անձնական հարաբերությունները զինվորների միջեւ միշտ չէ, որ կարող է սպան վերահսկել: Ես պատահածին նայում եմ մոր նման, որ ողջ ու առողջ, ամեն ինչը տեղն իր զավակին ուղարկում է բանակ եւ ուզում է առողջ եւ չծեծված էլ հետ ստանալ` ամենեւին այս պարագան որպես միակողմանի պահանջ չուղղելով բանակին, այլ` երկիր պահելու ջանքերին զուգահեռելով նաեւ ծնողի իր արդար ցանկությունը: Այս երկու մոտեցումները բանակի դեպքում միահյուսվեն պիտի եւ դրական ելքի երեւույթն ունենան, որպեսզի այսպիսի արդյունք չլիներ այսօր: Մինչդեռ օր օրի բանակում ավելացող մահվան դեպքերը արդեն ոչ թե բանակային վիճակագրություն են պարզապես, այլ բանակի ղեկավարության, գեներալիտետի, միջին սպայակազմի` իրավիճակին չտիրապետելու մասին վկայություն, փաստաթուղթը: Մեկ օր առաջ վերջին օրերին արդեն երրորդ մահվան դեպքի մասին իմացանք` Իջեւանի զորամասում մահացել է 21-ամյա շարքային, երեւանցի Արամ Մելքոնյանը. ըստ լուրերի` զենքը մաքրելիս անզգուշությամբ կրակել է իր վրա: 5 օրվա մեջ երրորդ մահվան դեպքը բանակում, ընդ որում հենց սկզբից, կարելի է ասել, ակնթարթային արագությամբ պաշտոնապես ինքնասպանության վարկածն է կպցվում լուրի պոչին: Արամ Մելքոնյանը զոհվել է հոկտեմբերի 13-ին, ժամը 15-ի սահմաններում: Հոկտեմբերի 12-ին, ժամը 12:40-ի սահմաններում Մատաղիսի զորամասի դիրքում իրեն ամրակցված զենքով ինքնասպանություն է գործել Խարբերդից 19-ամյա զինծառայող Յուրիկ Ներսիսյանը: Հոկտեմբերի 9-ին նույն նկարագրով էլի խարբերդցի Վլադիմիր Ասատրյանն է ինքնասպանություն գործել:

Այ մարդ, որ դեռ հետաքննություն չեք արել` ի՞նչ իմացաք ինքնասպանություն է, կամ հենց եթե ինքնասպանություն է` սպանությունից էլ վատ է, ուրեմն, որովհետեւ այդ դեպքում մեղավոր են բոլորն, ովքեր շրջապատել են ինքնասպանվողին, նպաստել են դրան կամ աչք են փակել նպաստողների արարքների վրա: Այդ իմաստով` ինքնասպանություն հասցրածներին ավելի խիստ պետք է պատժել, սպանություն գործողին համարժեք: Սակայն խնդիրը մասնավոր դեպքերը չեն այլեւս: Երկար ժամանակ ծանր խոսքեր չէինք գրում բանակի ղեկավարության հասցեին` գիտակցելով, որ հայոց բանակը մեր երկրի համար մեծագույն արժեք է, նրա հոռի երեւույթները մեր հասարակության մեջ առկա հոռի երեւույթների արտացոլանքն են (ինչպես, ի դեպ, նաեւ այլ երկրներում), որի դեմ պայքարելու կամքի մասին ժամանակ առ ժամանակ հավաստում էին ե՛ւ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը, ե՛ւ այլ առանցքային զինվորականներ: Սակայն հիմա արդեն կարեւոր էլ չէ, թե ով` ի՞նչ է բարձրաձայն ասում, ո՞վ է խոսում մահվան դեպքերը բացահայտելու պատրաստակամությունից, հիմա բանը բանից անցել է, տղերք, իրավիճակին չեք տիրապետում: Բանակը կարգապահության, բարքերի բյուրեղացման առումով հասարակության առաջին դիրքերում լինելու փոխարեն (քանի որ զինվորական կարգապահությունն, այնուամենայնիվ, բանակում է, եւ ոչ թե հասարակության մեջ)` շարժվում է պոչից, կլանում եւ արտացոլում հասարակական բարքերում առկա կեղտի տասնապատիկը: Իսկ սա արդեն բանակի ղեկավարության խնդիր է, ով չի կարողնում մեծ ախորժակները, ստորաբաժանումների եւ կառույցների ղեկավարողների ամբիցիաները ստորադաս դնել զինվորի կյանքից, ով չի գնահատում զինվորին` որպես բանակի գլխավոր արժեք: Այդպիսիք պետք է ինքնակամ լքեն բանակը, որը ոչ թե նրանց սեփական բոստանն է, այլ Հայաստանի Հանրապետության ազգային բանակը, մեր բոլորինը: Հարցերը ծագում են ինքնին` ինչո՞ւ մի քանի գեներալ ու սպա չեն հեռացվում այն ստորաբաժանումներից, որտեղ մահվան դեպքեր են գրանցվում, ինչո՞ւ երկրի անկախության 20-ամյակի պարգեւատրվածների մեջ չհնչեց անգամ մեկ շարքային զինվորի ազգանուն` գեներալնե՞րն են բանակ կայացնողները, դիրքերում թշնամուն դիմակայողները, ինչու բանակում մահացած զինվորների հարազատների փաստարկներն ու ապացույցներն այլ են, հետաքննական մարմիններինն` այլ: Ոչ մի պաշտոն ու պաշտոնյա, անգամ եթե նրա անձնական որակները շատերին բարձրակարգ են թվում, զինվորի կյանք չարժեն: Եթե բարեկիրթ ու կազմակերպված անձ եւ գուցե շատերիս համար ընդունելի Սեյրան Օհանյանը չի վերահսկում իրավիճակը, ապա բոլորովին պարտադիր չէ, որ նա նախարար մնա` նախարար լինելը հո ինքնանպատակ չէ՞, թող այնպիսի մարդ գա, ով կարող է արտակարգ միջոցառումներ կիրառել եւ բարքերը հնարավորինս մաքրել (ասում ենք` հնարավորինս, քանի որ հասկանալի է` երբ հասարակությունն ինքը մաքուր լինի, բանակը նույն պատկերը կունենա): Կամ եթե մահվան դեպքերը շատ են Արցախի պաշտպանության բանակում, ուրե՛մն Մովսես Հակոբյանն իր տեղում չէ. հասկանում եք, լավ մարդ, կամ լավ զինվորական լինելը քիչ է այդպիսի պաշտոններում:

Եթե 100 անդաստիարակ եւ կոռումպացված սպայի պետք է պատժել կամ հեռացնել, թեկուզ որպես բարքերը մաքրելու օրինակ, դա պետք է անհապաղ անել, իսկ եթե գողական բարքերն այնքան են խորացել բանակում, որ այդ մարդկանցից վախենում են ազատվել, ուրեմն բանակի գերագույն գլխավոր հրամանատարը վերջապես արտակարգ միջոցառումներ պետք է իրականացնի բանակի ղեկավարության շրջանում` քարոզը, տեսնում եք, չի օգնում: Բոլոր դեպքերում` անկախ նրանից, թե ով է մեղավոր բանակում գլուխն անտանելի բարձրացրած ոչ կանոնադրական հարաբերությունների համար, բանակում հասունացել է կարդինալ միջոցառումներ իրականացնելու ժամանակը, այլապես որդիներին բանակ ուղարկող ծնողները վստահություն չունեն իրենց զավակի ողջուառողջ վերադարձի հետ կապված, այլապես բանակը փայփայելու զգացումը ընդհանրապես տեղի կտա վախին ու անորոշությանը, իսկ որդեկորույս ծնողների ցավը երկրի ու բանակի դեմ ուղղողների պակաս չի զգացվի: Այս դեպքում բոլորովին կարեւոր չէ, որ մեկ տասնյակ կամ մեկ հարյուրյակ մարդ կարող են կորցնել պաշտոնները, կարեւոր են դրանց հոգեբանական անդրադարձները բանակի բարոյահոգեբանական վիճակի, կարգապահությունը բարձրացնելու կամ կոռումպացված վարքուբարքը զսպելու առումով: Եվ մեր հասարակության ընդհանուր առողջացման ուղղությամբ աշխատելու խնդրին լրջորեն նայելու համար եւս գուցե բանակում տեղի ունեցող մահերը ահազանգ կլինեն: Գուցե Հայաստանի հեռուստատեսությունների պատասխանատուները եւս իրենց կհավաքեն` հասարակություն փչացնող իրենց հաղորդումներից ու սերիալներից վերջապես հրաժարվելու համար:

[Haykakan]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

I guess despite being spoonfed the facts some people are just going to keep beating their drums regardless of the reality around them. Yes Russia can and does screw us over at times and this is exactly what i am saying that we are not true partners since one side brings way more to the table then the other. Despite this fact whatever weaponsystems russia sells to others it makes sure that armenia has the answer to it when it comes to defence. It is in Russias interest to keep Armenia secure but it is not in its interest for her to be waging wars againnst the azeris to take more lands. Selling the 300s to the azeris is giving them a defencive weapon against air attacks and do i need to remind you that armenia is on defence now and not offence and that our airforce is almost nonexistant? Basicaly the azeris paid boku money for the same stuff we got for free plus it will do them no good against us since we do not have air power anyways! The armdeals russia makes are strategicaly made to ensure its interests are not harmed and luckily our interests coinside with theirs here. Vrej and others seem to miss the point that russia owes armenia nothing! It is Armenia that owes russia its very existance. You can beat around the bushes all you like the bottom line is russia does not have to do xxxx for us but we have to keep it engaged for our very survival. This is not nostelgia nor delusion but it is the fact which exists today. We need to work on relations with other countries but all of those relations combined are not half as important our relationship with russia is. We are not on a equal footing with the russians since they have way more to offer us then we do to them - thus we cannot expect to be treated as a equal partner since we are far from being equal. These are the facts Armenia faces today which put it in a unenviable position of dependence. I wish the facts were different and we did have more and better options but anyone who thinks this is not grounded in facts.

[HyeFighter2]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

i dont like russians,and many armenians too, like there was some protests in parade against russian army in armenian parade, 50% there were right and 50% fals.... russians was against armenian in karabakh war, yes and there was many with us! even now many russians dont like caucasians, and beating theme and killing! what to do?

[arakeretzig]

Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

the ones here who are complaining about Russia are really arrogant, foolish and ungrateful , without Russia, Armenia is nothing. Now let's get back to topic!