The Struggle in Javakhk

[Vrej1915]

Re: The Struggle in Javakhk

Խորանալու է ջավախահայության մեկուսացումը պետական ինստիտուտներից. հայտարարություն

3 հոկտեմբերի, 2013
Սամցխե-Ջավախքի և Քվեմո-Քարթլիի հայկական հասարակական կազմակերպությունների խորհուրդը հայտարարություն է տարածել օրերս Վրաստանի ակադեմիական շրջանակների կողմից հանդես բերված օրենսդրական նախաձեռնությանը, որը վերաբերում է Վրաստանի պետական լեզվի չափանիշների խախտման դեպքում տուգանքների կիրառմանը.

«Նախաձեռնությանն արձագանքել է խորհրդարանի կրթության կոմիտեն, ինչից կարելի է եզրակացնել, որ վերջինս շուտով կընդունվի խորհրդարանի կողմից և կստանա օրենքի ուժ, որը կտարածվի ինչպես պետական հաստատություններում աշխատող անձանց, այնպես էլ՝ լրատվամիջոցների, հասարակական-քաղաքական կազմակերպությունների և այլ շրջանակների վրա:

Հիշեցնենք, որ այս գործընթացն իր դրսևորումներն էր ունեցել նաև 2012 թ. իշխանափոխության օրերին, երբ Բ. Իվանիշվիլու թիմակիցների կողմից հայտարարվեց այսպես կոչված “Լեզվի ոստիկանության” ստեղծման մասին:

Ելնելով այն հանգամանքից, որ Վրաստանի ամբողջական տարածաշրջաններ բնակեցված են ոչ վրացական ազգություններով, իսկ վրացական իշխանությունները մինչ օրս չեն ստորագրել կամ վավերացրել բնիկ ժողովուրդներին և ազգային փոքրամասնությունների լեզվական իրավունքներին վերաբերող միջազգային փաստաթղթերը, դրանց միանալու դեպքում էլ՝ երկրում չեն մշակվել և կիրառության մեջ դրվել համապատասխան օրենքները, վերոնշյալ ողջ գործընթացն իր անմիջական ազդեցությունն է գործելու Վրաստանի կազմում գտնվող մի շարք տարածաշրջանների, այդ թվում՝ Սամցխե-Ջավախքի և Քվեմո-Քարթլիի հայահոծ շրջանների հայության վրա: Միջազգային պարտավորություների չկատարման, օրենսդրական այսպիսի բացի պայմաններում վրացական իշխանությունների այսպիսի քայլերը նշյալ հայահոծ տարածաշրջաններում տեղի են տալու նոր հուզումների, կրկին մեծանալու է վրացական իշխանությունների հանդեպ անվստահությունը, խորանալու է ջավախահայության մեկուսացումը պետական ինստիտուտներից:

Նշյալ և այլ բացասական գործընթացներից խուսափելու համար Սամցխե-Ջավախքի և Քվեմո-Քարթլիի հայկական հասարակական կազմակերպությունների խորհուրդը պահանջում է վրացական իշխանություններից, որ վերջիններս զերծ մնան իրենց ծրագրերի հանդեպ երկակի ստանդարտների կիրարկումից և նման գործընթացներ սկսելու շրջանակներում շուտափույթ կերպով ձեռնամուխ լինեն խնդրո առարկա տարածաշրջանում հայերենին տարածաշրջանային կարգավիճակ շնորհելուն: Դրանով նաև Վրաստանի նոր իշխանությունները կապացուցեն, որ պահպանում են իրական ժողովրդավարությանը հավատարիմ լինելու իրենց որդեգրած քաղաքական ուղեգիծն ու դրանով իսկ տարբերվում են նախորդ իշխանություններից:

Ի վերջո՝ ժամանակն է ընդունելու, որ բազմահազար ջավախահայեր բնիկ լինելու հետ մեկտեղ նաև հարկատու են, ինչպես երկրի բնիկ և հարկատու վրացիները, և ջավախահայերը ևս իրավունք ունեն սեփական լեզուն կիրառելու վարչական օղակներում կամ պետական միջոցներով պաշտպանելու այն, ինչպես փորձ է արվում ներկայումս՝ պաշտպանելու վրացերենը: Սա է իրական ժողովրդավարությունը»:

[Vrej1915]

Re: The Struggle in Javakhk

Սահակաշվիլին ու Չախալյանը վիճել են (վիդեո)


22:02, 25 հոկտեմբերի, 2013
Նախագահ-Չախալյան հանդիպումը սկսվեց ձեռքսեղմումով, սակայն հարցեր պարզելու ժամանակ քիչ էր մնացել բանը հասներ ծեծկռտուքի:

Ինչպես հայտնում է «Հարավային դարպասը», այսօր Միխեիլ Սահակաշվիլին Սուրբ Խաչ եկեղեցի այցելելու ճանապարհին հանդիպեց Վահագն Չախալյանին: Եկեղեցու բակում հավաքված էին մարդիկ, որոնց թվում էր նաև Վահագն Չախալյանը: Միխեիլ Սահակաշվիլին բակ մտնելիս ուղեկիցներին հարցնում էր «ո՞րն է նա», «ո՞ւր են նրանք»: Երբ ուղեկիցներից մեկը ցույց տվեց Չախալյանին, նախագահը քայլրերն ուղղեց դեպի նա: Թիկնապահները շրջապատեցին նախագահին, սակայն նա ձեռքով բացեց ճանապարհը և մոտեցավ հավաքվածներին: Սահակաշվիլին ձեռքով բարևեց Չախալյանին, և նրանք զրույցի բռնվեցին:

Չախալյանը ներկայացրեց նախագահին իր բողոքները: Նա խոսեց Վրաստանում հայկական եկեղեցիների վերադարձման և անմխիթար վիճակի մասին, ինչու դպրոցական ծրագրում Հայոց պատմություն առարկան արգելվեց, «ո՞ւմ էր խանգարում Տերյանը, Թումանյանն ու Դեմիրճյանը... Օրենքով պետք է պատասխան տաք այն ամենի համար, ինչ Ձեր անունից կատարվում էր այս շրջանում», - ասաց նա:

Չախալյանի անվերջ հնչող հարցերին նախագահն ընդհատեց հետևյալ խոսքերով. «Դու ինձ պետք է լսես, դու կրիմինալ»:

Այնուհետև Չախալյանը ասաց, որ իրեն անօրինական են ձերբակալել, դատավարությունը ընթացել է խախտումներով, որից հետո նախագահը նրան սեպարատիստ անվանեց:

«Ես սեպարատիստ չեմ, ուղղակի ինձ այլ մարդիկ են Ձեզ ներկայացրել որպես սեպարատիստ», - պատասխանեց Չախալյանը:

Այնուհետև Միխեիլ Սահակաշվիլին սկսեց խոսել իր նախագահության ժամանակ շրջանում կատարված բարեփոխումների մասին և որ այդ ամենը նա չի գնահատում, որ սեպարատիստ է: Այստեղ զրույցը բորբոքվեց: Չախալյանի կողմնակիցները սկսեցին գոռալ «ծադի Միշա» (գնա Միշա), և միայն մի ձայն էր հնչում «Միշա գաումարջոս» (կեցցե Միշա): Երբ ոստիկանները և ընկերները Չախալյանին հեռացրին, Սահակաշվիլին նրա հետևից վազում էր և երկուստեք վիրավորանքներ էին հնչեցնում: Նախագահը մինչև կենտրոնական փողոց հետևում էր Չախալյանին:

Սահակաշվիվլի – Չախալյան «հանդիպումն» ավարտվեց...

Լուսանկարը՝ «Հարավային դարպասի»

http://www.youtube.com/watch?v=8p890MM6l8M

[Vrej1915]

Re: The Struggle in Javakhk

Վահագն Չախալյան. Ջավախահայերին պետք չեն գերեզմաններով անցնող ճանապարհներ

http://news.am/arm/news/177917.html

26, 2013

Վրաստանի նախագահ Միխայիլ Սահակաշվիլին բարոյական իրավունք չունի հայկական եկեղեցի մտնել: Այս մասին NEWS.am-ի թղթակցի հետ զրույցում նշեց «Միասնական Ջավախք» կազմակերպության ղեկավար Վահագն Չախալյանը:

«Մենք բողոքի ակցիա էինք կազմակերպել Սահակաշվիլիի դեմ: Ջավախք այցելության ժամանակ ինքը մոտեցավ եւ պատրաստակամություն հայտնեց լսել մեզ: Անկեղծ ասած, ես չէի սպասում, որ նա կմոտենա»,-նշեց Չախալյանը:

Նա պատմեց, որ նախագահի հետ զրույցում ինքն ասել է, որ Սահակաշվիլիի օրոք Վրաստանի իշխանություններն անօրինական գործողություններ են իրականացրել Ջավախքում: Հայ ակտիվիստի խոսքով՝ ինքը նշել է, որ Ջավախքի հայկական դպրոցներում հայ ժողովրդի պատմության եւ հայ գրականության ուսուցումն արգելել են, խոսել է հայերենի կարգավիճակի մասին, որ խախտվում են դատարանի առջեւ կանգնած հայերի իրավունքները, որոնք չգիտեն վրացերեն:
«Մենք խոսեցինք Վրաստանում հայկական եկեղեցիների վիճակի մասին, ես ընդգծեցի, որ հայ եկեղեցին Թբիլիսիի կենտրոնում մինչ օրս չի վերականգնվել, որ ժողովրդավարական երկրին հարիր չէ տաճարի նման վիճակը»,-պատմեց Չախալյանը՝ հավելելով, որ Սահակաշվիլին 20 րոպե լուռ լսել է եւ ոչինչ չի պատասխանել: Նա հունից դուրս է եկել այն ժամանակ, երբ Չախալյանն ասել է, որ այդ ամենի համար պատասխան պիտի տա:

«Նա փորձեց ընդդիմանալ ինձ՝ հայտարարելով, որ ասֆալտապատվել են Ջավախքի փողոցները, լուսավորություն է անցկացվել: Ես էլ պատասխանեցի, որ լույս մինչեւ այդ էլ եղել է, իսկ գերեզմանոցների միջով անցնող ճանապարհներ մեզ պետք չեն»,-ասաց Ջավախյանը:

Նրա ներկայացմամբ՝ Սահակաշվիլին իրեն անվանել է «սեպարատիստ» եւ հայտարարել, որ կրիմինալն իրեն բարոյականության դասեր տալու իրավունք չունի: «Նա ինձ անվանեց կրիմինալ, ես շատ կուլտուրական խնդրեցի նման բառեր չասել: Երբ ես նրան հիշեցրի, որ 4,5 տարին ինձ բանտում է պահել, նա արձագանքեց. «Ի՞նչ ես ուզում, սովորիր վրացերեն»,-ներկայացրել Չախալյանը՝ հավելելով, որ Սահակաշվիլին իրեն շատ անպարկեշ է պահել: Նշենք, սակայն, որ Չախալյանն ու նրա ընկերները կիսատ թողնելով Սահակաշվիլիի հետ վիճաբանությունը, նրա հասցեին բացականչել են «Միշա սիկտիր»:

Հիշեցնենք, որ Սահակաշվիլին հոկտեմբերի 25-ին այցելել է Ջավախքի տարածաշրջան եւ տեսնելով Չախալյանին, որը հունվարին համաներմամբ է ազատ արձակվել բանտից, մոտեցել է եւ բանավեճի մեջ մտել նրա հետ:

«Միասնական Ջավախք» կազմակերպության ղեկավար Վահագն Չախալյանը ձերբակալվել էր 2008-ի հուլիսի 21-ին եւ մեղադրվել զենք-զինամթերք պահելու, հասարակական կարգի խախտմամբ զանգվածային միջոցառումներ կազմակերպելու, ինչպես նաեւ իշխանության ներկայացուցիչների նկատմամբ խմբակային դիմադրություն ցուցաբերել համար: 2009-ի ապրիլին նա դատապարտվել է 10 տարվա ազատազրկման: Սահակաշվիլին նրան ազատ արձակելու որոշման պատասխանատվությունը դրել է վարչապետ Բիձինա Իվանիշվիլիի վրա, իսկ Չախալյանին անվանել «Վրաստանի ներքին թշնամի» եւ «ռուսական հատուկ ծառայությունների գործակալ»:

[Vrej1915]

Re: The Struggle in Javakhk

Ջաւախքը Կը Սպասէ Մեր Բոլորը

http://www.aztagdaily.com/archives/179226

March 25, 2014

ՍՕՍԷ ՊԷՕՃԷՔԵԱՆ

javakhk5.-2503Աշխարհի շուրջ կան շատ հայեր, որոնք անծանօթ են Ջաւախքին: Հայութեան եւ Հայաստանի ներկայ դժուարին պայմաններուն մէջ արդեօ՞ք պէտք է մտահոգուինք նաեւ քսանամեայ ջաւախքցի երիտասարդով, որուն կեանքը ակամայ հողագործութեան կապուած է, կամ շրջանի երեխաներու մասին, որոնք երեկոյեան ժամերուն ո՛չ թէ կը պատրաստուին քնանալու կամ` հեռատեսիլին դիմաց նստելու, այլ պարտին անասունները ուղղել դէպի ախոռ:

javakhk9.-2503Երկու տարի առաջ, երիտասարդական միութեան անդամ խումբ մը ընկերներով որոշեցինք ճամբորդել դէպի Ջաւախք եւ մեր աչքերով տեսնել ու ծանօթանալ մեր հայրենիքի այդ հատուածին ու ջաւախքցիին` իր առօրեայով: Նոյնպէս ալ ուզեցինք ուսումնասիրել, թէ ինչո՞ւ այս տարածքին վրայ պէտք է ուշադրութիւն դարձնէ յատկապէս հայ երիտասարդութիւնը:

javakhk3.-2503Մեր այցելութիւնը ինքնանպատակ չդարձնելու համար մեկնարկեցինք «Ջաւախք Ճամբար» ծրագիրը, որ կը պարփակէր տեղի երեխաներուն համար մանկապատանեկան երկու ցերեկային ճամբարներ, մէկը` Ախալքալաքի մէջ, երկրորդը` Ախալցխայի: 2012-ի ամրան համար նախատեսուած ծրագիրը արժանացաւ ո՛չ միայն մեր ընկերներու հաւանութեան, այլ նաեւ ընդհանրապէս մեր գաղութի նեցուկին եւ յաջողեցանք Միացեալ Նահանգներէն ու Քանատայէն երիտասարդներու խումբով մը գլուխ հանել ճամբարի ծրագիրը` տաս օր անցընելով Ջաւախքի պատանիներուն հետ. ճամբարի մեր ծրագրին մաս կը կազմէին խմբային խաղեր, երգ ու պար, առողջապահական, ազգային ու մարդկային նիւթերու մասին դասախօսութիւններ, պտոյտներ ու ճամբարի աւարտին` ծնողներու համար կազմակերպուած հանդէս մը: Ծրագրի յաջողութիւնը այնպիսին էր, որ զայն կրկնեցինք 2013-ի ամրան եւս` շնորհիւ մեր հայրենակիցներու եւ միութիւններու նեցուկին. երկրորդ տարին մեզի միացան Հայաստանէն եւս երիտասարդներ, իսկ Ջաւախքի մէջ ճամբարին մասնակցող պատանիներուն թիւը բարձրացաւ 175-ի:

2012 յուլիսին, երբ Ջաւախք հասանք, մեր առաջին նկատողութիւնը տեղացիներու հակազդեցութիւնն էր մեր ներկայութեան: Շատ կը պատահէր, որ երբ խումբով կը քալէինք դէպի շուկայ, դէպի պանդոկ կամ պարզապէս երբ փողոցներուն մէջ կը պտտէինք, կը լսէինք տեղացիներուն փսփսուքը, թէ` «ասոնք են ամերիկացիները, ճամբարի խմբապետները»: 2013-ի ամառը այս նայուածքները դարձան ժպիտներու եւ խօսակցութիւններու: Ընդհանրապէս առաջին հարցումը կ՛ըլլար, թէ հայերէն գիտէի՞նք. մեր դրական պատասխանը զարմանալի ուրախութիւն կը պատճառէր ու տարբեր նիւթերու մասին խօսակցութենէ ետք անխուսափելի հարցումին կը հասնէինք` «ամուսնացա՞ծ ենք…» Եւ ամէն մէկ ջաւախքահայու հետ մեր խօսակցութեան մէջ կը զգայինք իրենց գոհունակութիւնը ի տես այն իրողութեան, որ սփիւռքահայեր ներկայ են իրենց հողին վրայ ու մանաւանդ` ո՛չ որպէս զբօսաշրջիկ, այլ իրենց «հացը կը կիսեն» ու կը փորձեն երեխաներուն հետ կամուրջ մը ստեղծել: Մոռցուած չըլլալու գոհունակութիւն մը կը տեսնէինք իրենց աչքերուն մէջ, որ հաւանաբար կաթիլ մը կ՛աւելցնէր դաժան ձմեռ մը եւս հողին վրայ անցընելու իրենց կամեցողութեան վրայ:

javakhk2.-2503Թէեւ Ախալքալաքի, Ախալցխայի եւ մօտակայ գիւղերու «ճամբայ»-ները պտտիլը մեր օրուան ամէնէն հաճելի բաժիններն էին, սակայն նաեւ` ամէնէն մտահոգիչները, որովհետեւ պարբերաբար կը հանդիպէինք թուրքերու կամ կը լսէինք թրքերէն խօսակցութիւն: Վրաստան եւ Թուրքիա միասնաբար ծրագիրներ կը մշակեն, որոնց գործադրութեան համար թուրքեր կը հաստատուին Ջաւախքի տարբեր շրջաններու մէջ: Այլ մտահոգիչ պարագայ մը պատահեցաւ, երբ հանդիպեցանք Թիֆլիսի համալսարանէն խումբ մը վրացի երիտասարդներու, որոնք մեզի յայտարարեցին, թէ` «հայերը չեն սիրեր»: Աւելի ուշ իմացանք, որ այսօրինակ արտայայտութիւններ յաճախ կը լսուին յատկապէս Ախալցխայի մէջ: Ամերիկայէն եկած մեր նման երիտասարդներու համար ազգային ատելութեան այս արտայայտութիւնը, մանաւանդ` համալսարանական երիտասարդներու բերնէն, առնուազն մտահոգիչ էր ու անհասկնալի: Իսկ հարցումը, որ մեր մտքին մէջ կը պտտէր, թէ ինչպէ՞ս կրնայ այսօրինակ մօտեցում ըլլալ մեր ժողովուրդին հանդէպ` 21-րդ դարուն, իսկ մեր ժողովուրդը կը մնայ անտեղեակ ու լուռ:

Ջաւախքի կեանքի պայմանները դժուար են: Տեղի հայութեան մեծամասնութիւնը կը զբաղի հողագործութեամբ` դիմագրաւելով տեւաբար բարդացող խնդիրներ, ինչպէս` տղամարդոց թիւի նուազումը: Աշխատանք գտնելու համար Ջաւախքի երիտասարդ այր մարդոց մեծամասնութիւնը գիւղէն կը հեռանայ առնուազն տարին քանի մը ամսուան համար: Վրացիները ստանձնած են շրջանին մէջ գործող պետական կառոյցներու, սակաւաթիւ գործարաններու կամ պետական ծրագիրներու ղեկավարութիւնը ու աշխատանքի նախապատուութիւնը կու տան վրացիներու, նոյնիսկ թուրքերու` հայերէն առաջ: Ջաւախքի մէջ երիտասարդները հնարաւորութիւն չունին նաեւ իրենց ուսումը շարունակելու, հետեւաբար նոյնիսկ ուսման ծարաւ ջաւախքցի հայ երիտասարդը պարտաւոր է մեկնիլ շրջանէն դէպի Հայաստան, Թիֆլիս կամ այլ երկիր: Այս կը նշանակէ, որ գիւղի կամ գիւղական պայմաններու մէջ ապրող ընտանիքի առօրեայ կարիքներու հոգացման բեռի ծանրութիւնը կ՛իյնայ կիներու եւ պատանիներու ուսերուն: Այս իրականութեան ականատես եղանք, երբ այցելեցինք մեր ճամբարին մասնակից քանի մը երեխաներու տուները: 11-ամեայ տղեկը ստանձնած էր տան հօր «դեր»-ը եւ մեզի բացատրութիւններ կու տար իրենց մշակած արտերուն եւ պահած անասուններուն մասին, կը հետեւէր, որ անպայման ուտենք իր մօր պատրաստած քաղցրեղէնները եւ կը հսկէր, որ մեր բաժակները դատարկ չմնան: Տան «տղամարդ»-ն էր:

javakhk1.-2503Նոյն օրը, որ ճամբարի խմբապետներու հանգիստի օրն էր, ինքնաշարժներով ուղղուեցանք դէպի Զատիկ կոչուած բլուրը: Այստեղ, ձորի բերնին մեր դիմաց բացուեցաւ անվերջ լեռնաշղթաներու շարան մը. մեր ետին կանգնած էր հոգածութեան կարիք ունեցող եկեղեցին, իսկ ձորի խորքէն կը լսուէր աղբիւրի կլկլոցը: Հայրենի Ջաւախքի այդ անկիւնի գեղեցկութիւնն ու խաղաղութիւնը արցունքով լեցուց մեր բոլորին աչքերը: Մեզի ընկերակցող ջաւախքցի երիտասարդին ձայնը լսեցի ետեւս. չհասկնալով ըսածը` դարձայ ետեւ ու նայեցայ անոր աչքերուն եւ յիշեցի Արշիլ Կորքիի խօսքը. «Հայու աչքերը կը խօսին շրթունքներու շարժումներէն առաջ ու շատ աւելի վերջ»: Սկսայ աղօթել Աստուծոյ, որ ուժ ու կորով տայ ամէն մէկ ջաւախքահայու, որ կարողանան գոյատեւել ու շարունակել տէր կանգնիլ հայապատկան այս դրախտին:

Զատիկի շքեղ տեսարանէն ետք այցելեցինք Ջաւախքի հնագոյն եկեղեցին: 10-րդ դարուն կառուցուած Ս. Համբարձման եկեղեցին, որ գմբէթ չունէր, անոր պատերուն բոլոր հայկական փորագրութիւնները քերթուած էին, սակայն կը շարունակէր ծառայել որպէս հայկական եկեղեցի:

javakhk4.-2503Ճամբան շարունակեցինք դէպի Կիւմպիւրտա գիւղը` ջաւախքցիի կեանքի մէկ այլ պատառիկին ծանօթանալու յոյսով: Գիւղը ճամբաներ չունի, այլ` քարքարոտ ու ցեխոտ կածաններ, ուր երեխաները կը վազվզէին: Այստեղ երեխաներու միակ զուարճութիւնը շրջակայ լեռները մագլցիլն է, իսկ մտածելակերպը` խիստ աւանդապահ: Այցելեցինք շրջանի հնագոյն Օդան ու քալեցինք շրջակայ բլուրներուն ուղղութեամբ: Խումբ մը 6-10 տարեկան աղջնակներ սկսան մեզի հետ պտտիլ, սակայն շուտով հանդիմանութիւն ստացան իրարու կողքին կանգնած մեծ հայրիկներէն, որովհետեւ կը խօսէին «օտար տղոց հետ»:

Գիւղի բոլոր տուները իրարու նման են: Ախոռ մը, «օտա» մը, տունէն անջատ կառուցուած խոհանոց, քիչ մը աւելի հեռու` բաղնիք, իսկ այս բոլորին ետեւը մեծամասնութեամբ գետնախնձորով ցանուած հողատարածք: Տուներուն վերեւ հեռատեսիլի ալեհաւաքներ չկան, ոչ ալ համացանցը հասանելի է այստեղ: 13 տարեկանէն վեր բոլոր տղամարդոց ժամանցի միջոցը տոմինոն է, որ դուրսը կը խաղան մինչեւ մութը իյնալը:

Այդ օրը այցելեցինք քանի մը գիւղ եւս, որոնց շարքին` Գանձան, որ կը գտնուի Փարուանայ լիճի ափին, եւ ուր կը գտնուի Վահան Տէրեանի տուն-թանգարանը: Ամէն տեղ ականատես եղանք նոյն պատկերին. արհեստագիտութեան բացակայութիւն, փոքր դպրոցներ, երիտասարդներու համար ժամանցի ու աշխատանքի առիթներու ամբողջական բացակայութիւն:

javakhk7-2503Որքա՛ն ծանօթացանք Ջաւախքին, այնքան աւելին տեսնելու ծարաւը սկսաւ մեծնալ: Օր մը, ճամբարի աշխատանքէն ետք որոշեցինք բարձրանալ մեր պանդոկին դիմացի բլուրը: Այստեղ մէկ այլ սքանչելի տեսարան բացուեցաւ մեր դիմաց. Ախալքալաքը` շրջապատուած լեռներով ու բլուրներով, որոնց վերեւ կը հսկէր Գուգարաց աշխարհի Մասիսը` Ապուլ սարը, որ հպարտօրէն կը հսկէր Ախալքալաքին:

Ակամայ մեր խօսակցութիւնը դարձաւ դէպի մեր իրականութեան ու այն հսկայական ճիգին, որ կը թափենք օտար պետութիւններու կողմէ Հայոց ցեղասպանութեան ճանաչումը հայցելու, մինչ այսօր, Հայաստանի Հանրապետութեան սահմանակից Ջաւախքի մէջ մեր ոտքերուն տակ հողը կը կորսուի: Տարին քանի մը օր մենք կամ մեր նման քանի մը խմբակներ կու գանք, կ՛այցելենք պապենական մեր հողերու չքնաղ այս տարածքը, կը հեռանանք այստեղէն ջաւախքցին խրատելով, որ չհեռանայ այստեղէն, կառչած մնայ այս հողին, առանց ըմբռնելու, որ ձմրան ի՛նչ կը կատարուի այստեղ, գիւղէ գիւղ տեղաշարժը որքա՛ն դժուար կը դառնայ, բժիշկներու թիւը որքան փոքր է, ատամնաբուժն ու ակնաբուժը շռայլութիւն են, աշխատանքը` հեռաւոր հաճոյք, երիտասարդութեան համար ապագայի հեռանկար անտեսանելի: Կ՛աճին միայն պապենական հողը ձգել ու հեռանալու ուղղակի եւ անուղղակի ճնշումները:

javakhk8.-2503«Ջաւախք Ճամբար»-ը համեստ նախաձեռնութիւն մըն է, որուն ետին կը կանգնի երիտասարդներու խմբակ մը: Այս նախաձեռնութիւնը առիթ տուաւ մեզի ուղղակիօրէն առնչուելու Ջաւախքին հետ: Յաջողեցանք գէթ ճամբարներու տեւողութեան ժպիտ բերել ջաւախքահայ երեխաներու դէմքերուն: Վստահ ենք, որ մեր այս ծրագիրը փոփոխութիւն մտցուց իրենց կեանքին մէջ, որովհետեւ «Ջաւախք Ճամբար»-ը փոփոխութիւն մտցուց մե՛ր կեանքին մէջ ու Ջաւախքը դարձուց մեր առօրեայի անբաժանելի մէկ մասը: Այսօր արդէն մեր միութիւններուն ու հայրենակիցներուն հետ կը քննարկենք զայն ընդլայնելու կարելիութիւններն ու ճամբարի խմբապետներուն փոխարինումը` աւելի մեծ թիւով երիտասարդներու առիթ տալու, որ ապրին այն նոյն փորձառութիւնները, որ մե՛նք ապրեցանք, եւ Ջաւախքը դառնայ աւելի՛ մեծ թիւով երիտասարդներու առօրեային մէկ մասնիկը:

Ջաւախքի մէջ բազմատասնեակ ծրագիրներու կարելիութիւններ կան, որոնց կրնայ նախաձեռնել հայ երիտասարդութիւնը: Մեր նախաձեռնութեան յաջողութիւնը լաւագոյն ապացոյցն է, որ յանձնառու երիտասարդութիւնը, սփիւռքահայ թէ հայրենի կաղապարումներէն դուրս կրնայ գալ ու թռիչք առնել դէպի հայրենի այն տարածքը, որ ամէնէն աւելի կարիքն ունի այսօր ամբողջ հայութեան նիւթական ու բարոյական նեցուկին: Կը մնայ մեր դիմաց նշացողը բարձրացնել, որպէսզի արդարացնենք Գարեգին Նժդեհի երիտասարդութեան ուղղուած պատգամը. «Երիտասարդութի՛ւն, աշխարհի անգերազանցելի գեղեցկութիւնն ես դու, երբ բարձրանպատակ ես»:

Ջաւախքը կը սպասէ մեր բոլորին:

[Haykakan]

Re: The Struggle in Javakhk

ARMENIANS IN JAVAKHETI GET RUSSIAN PASSPORTS

Vestnik Kavkaza, Russia
March 26 2014

26 March 2014 - 1:03pm

Constantine Gamsakhurdia, son of the first Georgian president,
said that there were queues of Armenians from Javakheti at the
former Russian Embassy in Tbilisi waiting for passports, Georgia
Online reports.

In his words, the majority of ethnic Armenians in Georgia had been
issued Russian passports. He expressed doubt that Switzerland,
a mediator in Russian-Georgian relations, played any part in the
passport process.

Constantine Gamsakhurdia, son of the first Georgian president,
said that there were queues of Armenians from Javakheti at the
former Russian Embassy in Tbilisi waiting for passports, Georgia
Online reports.

In his words, the majority of ethnic Armenians in Georgia had been
issued Russian passports. He expressed doubt that Switzerland,
a mediator in Russian-Georgian relations, played any part in the
passport process.

[Eddo211]

Re: The Struggle in Javakhk

ARMENIANS IN JAVAKHETI GET RUSSIAN PASSPORTS

Vestnik Kavkaza, Russia
March 26 2014

26 March 2014 - 1:03pm

Constantine Gamsakhurdia, son of the first Georgian president,
said that there were queues of Armenians from Javakheti at the
former Russian Embassy in Tbilisi waiting for passports, Georgia
Online reports.

In his words, the majority of ethnic Armenians in Georgia had been
issued Russian passports. He expressed doubt that Switzerland,
a mediator in Russian-Georgian relations, played any part in the
passport process.

Constantine Gamsakhurdia, son of the first Georgian president,
said that there were queues of Armenians from Javakheti at the
former Russian Embassy in Tbilisi waiting for passports, Georgia
Online reports.

In his words, the majority of ethnic Armenians in Georgia had been
issued Russian passports. He expressed doubt that Switzerland,
a mediator in Russian-Georgian relations, played any part in the
passport process.

Excuse my ignorance but how can Russia issue passports to none Russian citizens and not just visas per say? or are these Armenians considered citizens of Russia?

[Mher]

Re: The Struggle in Javakhk

Excuse my ignorance but how can Russia issue passports to none Russian citizens and not just visas per say? or are these Armenians considered citizens of Russia?

I think its probably part of the bs Russian "compatriots" program-or something similar, attempt to attract immigrant workers. The pos Georgian authorities likely don't mind too much hoping it leads to migration. For the part of Armenians, possessing Russian Citizenship is coveted in Armenia because the opportunities and safety net it provides for a rainy day that's bound to come when you live in the Caucuses

[Haykakan]

Re: The Struggle in Javakhk

GEORGIA SHOULD BITE THE BULLET

Editorial, 14 May 2014

What do Ashugh Jivani, Stepan Malkhasyants, Hovhannes Kachaznouni,
Terenig Demirjian, Vahan Derian, Cardinal Krikor Aghajanian, and
Lucine Zakaryan have in common?

They were all born in Javakhk.

Javakhk became part of Great Armenia in 8th century B.C., under King
Argishti I of Urartu. Armenia lost the region in 428 A.D. Thus the
region was part of Armenia for more than 1,200 years. In the Middle
Ages it was occupied by, among others, Arabs and the Ottoman Turks.

When Russia conquered it in the late 1820s, the majority of the
population was Armenian. Due to the slaughter of Armenians by the
Turks (1827-28), more Armeniansā?"mostly from Erzerum--settled
in Javakhk. Despite the Treaty of Sevres, in 1921 Javakhk became
part of Georgia. But no matter who ruled, the population remained
overwhelmingly Armenian.

After the collapse of the Soviet Union (1991), Javakhk, for a brief
period, became a de facto semi-independent entity. But in November
of that year Tbilisi took over and began a virulent policy of
"Georgianization". Rather than integrate ethnic groups, Tbilisi tried
to assimilate them. Georgia forced the Georgian language on Armenians,
public administration forcibly became Georgian, it shut Armenian
churches, isolated the impoverished subsistence farmers (potato and
livestock) by neglecting the repair of primitive roads. Javakhk has
the highest unemployment rate and the least amount of investment in
Georgia. Infrastructure is non-existent. There is no industry.

Although Javakhk is only three hours away from Tbilisi, it's like
the other side of the moon for Georgians.

The Kars-Javakhk-Tbilisi-Baku Railway, which bypassed Armenia, is a
sore point for Javakhk Armenians, just like the Baku-Tbilisi-Ceyhan oil
pipeline and the Baku-Tbilisi-Erzerum natural gas pipeline. In recent
years a Turkish university has been established in Akhlakalak--a city
where 90% of the population is Armenian. Turkey has also proposed to
Tbilisi to allow Mskhetian Turks to settle in Javakhk.

The above have made Javakhk Armenians more than nervous about their
future. Some have demanded autonomy and several leaders were imprisoned
by the government of Saakashvili. They were released last year when
the erratic leader was replaced.

Despite Tbilisi's depredations, Yerevan has been silent. According
to Armenia authorities, the Javakhk conflict is an internal Georgian
matter. The lone support for Javakhk Armenians has come from the
Armenian Revolutionary Federation (ARF) and its Red Cross social
assistance branch.

One doesn't have to be a political, military, and economic strategist
to know why Armenia's response has been muted. Blockaded in the east
and the west by Turkbeijan ("Two states, one nation" according to
the Turkic partners) and with a weak link to Iran which itself is
struggling with Western sanctions, Georgia is Armenia's only bridge to
Russia and to the sea. It's no big logical leap to conclude Tbilisi is
pressing Javakhk Armenians because boxed-in Armenia is in no position
to interfere.

"Georgia for Georgians" policy continues. Javakhk Armenians believe
"Georgianization" could become "Nakhichevanization" as Tbilisi puts
on the screws to encourage Armenians to emigrate.

A decade ago there was a popular euphemism in the Western business
community. Rather than dismiss an employee and perhaps bear the
financial consequences of that decision, managers would make working
conditions so difficult that employees would quit on their own. The
ploy's euphemism was tagged "constructive dismissal". It seems Tbilisi
is doing something similar. By economically isolating Javakhk, by
changing language rights, by allowing increased Turkbeijan presence
in Javakhk, Georgia is encouraging Armenians to migrate, usually to
Russia. Every Javakhk family has family members in Russia. Due to
emigration, the percentage of Armenians in the region has shrunk.

Recent developments in Crimea's and Eastern Ukraine have become of
major concern to Georgia. Tbilisi is worried Javakhk Armenians might
imitate Crimians and ask Russia to take over their region. A few weeks
ago there was a rumor that Javakhk Armenians were rushing to obtain
Russian passports. But Javakhk Armenians have said they have no desire
to become part of Russia. They merely want to be an autonomous region.

Recently Melik Raisian, a former member of the ruling Georgian Dream
political party, said: "We are Georgian citizens. Why do we always
have to prove we're not separatists for wanting our rights?"

But the warning to Tbilisi is implicit: if Armenians are not granted
autonomy, they could follow the Crimean example. Such a decision
would be welcomed by Russia: Javakhk isn't too far from Russian
South Ossetia.

Georgia is eager to join NATO. If it is admitted, Javakhk Armenians
fear NATO will establish a military base there, probably staffed by
Turks. Some Javakhk Armenian leaders have said if Georgia joins NATO,
Armenians will declare independence.

If Georgian authorities are serious about retaining the integrity of
their country, they should allow Javakhk become an autonomous region.

The alternative is too dismal for Georgia to contemplate.

http://keghart.com/Editorial-Georgia-Javakh

[Mher]

Re: The Struggle in Javakhk

GEORGIA SHOULD BITE THE BULLET

Editorial, 14 May 2014

What do Ashugh Jivani, Stepan Malkhasyants, Hovhannes Kachaznouni,
Terenig Demirjian, Vahan Derian, Cardinal Krikor Aghajanian, and
Lucine Zakaryan have in common?

They were all born in Javakhk.

Javakhk became part of Great Armenia in 8th century B.C., under King
Argishti I of Urartu. Armenia lost the region in 428 A.D. Thus the
region was part of Armenia for more than 1,200 years. In the Middle
Ages it was occupied by, among others, Arabs and the Ottoman Turks.

When Russia conquered it in the late 1820s, the majority of the
population was Armenian. Due to the slaughter of Armenians by the
Turks (1827-28), more Armeniansā?"mostly from Erzerum--settled
in Javakhk. Despite the Treaty of Sevres, in 1921 Javakhk became
part of Georgia. But no matter who ruled, the population remained
overwhelmingly Armenian.

After the collapse of the Soviet Union (1991), Javakhk, for a brief
period, became a de facto semi-independent entity. But in November
of that year Tbilisi took over and began a virulent policy of
"Georgianization". Rather than integrate ethnic groups, Tbilisi tried
to assimilate them. Georgia forced the Georgian language on Armenians,
public administration forcibly became Georgian, it shut Armenian
churches, isolated the impoverished subsistence farmers (potato and
livestock) by neglecting the repair of primitive roads. Javakhk has
the highest unemployment rate and the least amount of investment in
Georgia. Infrastructure is non-existent. There is no industry.

Although Javakhk is only three hours away from Tbilisi, it's like
the other side of the moon for Georgians.

The Kars-Javakhk-Tbilisi-Baku Railway, which bypassed Armenia, is a
sore point for Javakhk Armenians, just like the Baku-Tbilisi-Ceyhan oil
pipeline and the Baku-Tbilisi-Erzerum natural gas pipeline. In recent
years a Turkish university has been established in Akhlakalak--a city
where 90% of the population is Armenian. Turkey has also proposed to
Tbilisi to allow Mskhetian Turks to settle in Javakhk.

The above have made Javakhk Armenians more than nervous about their
future. Some have demanded autonomy and several leaders were imprisoned
by the government of Saakashvili. They were released last year when
the erratic leader was replaced.

Despite Tbilisi's depredations, Yerevan has been silent. According
to Armenia authorities, the Javakhk conflict is an internal Georgian
matter. The lone support for Javakhk Armenians has come from the
Armenian Revolutionary Federation (ARF) and its Red Cross social
assistance branch.

One doesn't have to be a political, military, and economic strategist
to know why Armenia's response has been muted. Blockaded in the east
and the west by Turkbeijan ("Two states, one nation" according to
the Turkic partners) and with a weak link to Iran which itself is
struggling with Western sanctions, Georgia is Armenia's only bridge to
Russia and to the sea. It's no big logical leap to conclude Tbilisi is
pressing Javakhk Armenians because boxed-in Armenia is in no position
to interfere.

"Georgia for Georgians" policy continues. Javakhk Armenians believe
"Georgianization" could become "Nakhichevanization" as Tbilisi puts
on the screws to encourage Armenians to emigrate.

A decade ago there was a popular euphemism in the Western business
community. Rather than dismiss an employee and perhaps bear the
financial consequences of that decision, managers would make working
conditions so difficult that employees would quit on their own. The
ploy's euphemism was tagged "constructive dismissal". It seems Tbilisi
is doing something similar. By economically isolating Javakhk, by
changing language rights, by allowing increased Turkbeijan presence
in Javakhk, Georgia is encouraging Armenians to migrate, usually to
Russia. Every Javakhk family has family members in Russia. Due to
emigration, the percentage of Armenians in the region has shrunk.

Recent developments in Crimea's and Eastern Ukraine have become of
major concern to Georgia. Tbilisi is worried Javakhk Armenians might
imitate Crimians and ask Russia to take over their region. A few weeks
ago there was a rumor that Javakhk Armenians were rushing to obtain
Russian passports. But Javakhk Armenians have said they have no desire
to become part of Russia. They merely want to be an autonomous region.

Recently Melik Raisian, a former member of the ruling Georgian Dream
political party, said: "We are Georgian citizens. Why do we always
have to prove we're not separatists for wanting our rights?"

But the warning to Tbilisi is implicit: if Armenians are not granted
autonomy, they could follow the Crimean example. Such a decision
would be welcomed by Russia: Javakhk isn't too far from Russian
South Ossetia.

Georgia is eager to join NATO. If it is admitted, Javakhk Armenians
fear NATO will establish a military base there, probably staffed by
Turks. Some Javakhk Armenian leaders have said if Georgia joins NATO,
Armenians will declare independence.

If Georgian authorities are serious about retaining the integrity of
their country, they should allow Javakhk become an autonomous region.

The alternative is too dismal for Georgia to contemplate.

http://keghart.com/Editorial-Georgia-Javakh

It would be amazing if Armenians were able to take the territory and put to waste the billions that have been spent on the rail and pipe too choke off Armenia's economy. Unfortunately this situation is highly unlikely in the near future with Artsakh. If only Georgia treated the people of Javakhk with basic human dignity we wouldn't be even having this discussion.

[Haykakan]

Re: The Struggle in Javakhk

It would be amazing if Armenians were able to take the territory and put to waste the billions that have been spent on the rail and pipe too choke off Armenia's economy. Unfortunately this situation is highly unlikely in the near future with Artsakh. If only Georgia treated the people of Javakhk with basic human dignity we wouldn't be even having this discussion.

O i dont know about "highly unlikely". One way or another Armenia will have direct border with cu(soon to be EU) country. The changing of the borders is a process taking years just look around in the region and you see abkhazia, ossetia, kharabagh, trans(*^*whatever its called..there is no reason to assume these will be the only changes. There is also the possibility of current nations changing sides to.