Regional geopolitics

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

Video footage of the Turkish Air Force attacking Kurdish fighters in northern Syria
By Leith Fadel - 20/10/2016

DAMASCUS, SYRIA (12:40 A.M.) - The Turkish Air Force reportedly attacked 18 targets belonging to the People's Protection Units (YPG) and Syrian Democratic Forces (SDF) in northern Syria on Thursday.

Video footage was released by the Turkish military on Thursday, showing their air force bombarding YPG/SDF targets in the northeastern countryside of the Aleppo Governorate.



The Turkish military alleged that as many as 200 Kurdish fighters were killed by these airstrikes on Thursday, despite providing no proof to corroborate this claim.

Shortly after this claim by the Turkish military, the YPG's official media wing denied this death toll, claiming no more than 10 fighters killed as a result of these airstrikes.

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

Gas pipeline hope heals rupture in Israel-Turkey ties
By Selin Girit
BBC News, Istanbul


All the painstaking efforts aimed at mending Turkish-Israeli relations are finally paying off, six years after they broke off in acrimony.
Last week, Yuval Steinitz became the first Israeli minister to visit Turkey since 2010, for talks with his Turkish counterpart, Energy Minister Berat Albayrak.
The visit signalled a significant turning-point in relations as they agreed to deepen co-operation and discussed the possibility of building a natural gas pipeline from Israel to Turkey.
Hours later, Turkish presidential spokesman Ibrahim Kalin said the two nations would be exchanging ambassadors within 10 days.
Bilateral relations went into the deep freeze in May 2010 when Israeli commandos stormed the Mavi Marmara, a ship that was part of an aid flotilla trying to breach the blockade of Gaza. Ten Turkish activists on board were killed.

Why now?

It has taken several rounds of secret talks and negotiations for the two countries to get to this point.
"This rapprochement is based on realpolitik and on a realistic evaluation of the situation on the ground," says Ahmet Kasim Han from Turkey's Kadir Has University.
"There is a challenging environment for all the countries in the Middle East, and no-one has the luxury to resist co-operation when there is a mutual interest," he argues.
For Ahmet Kasim Han, both countries are concerned by Iran's role in Syria and want an end to the conflict. They also share similar views on Saudi Arabia.
"The two countries' interests overlap to a great extent. And energy deals also form a very positive and constructive opportunity for both," he says.
Turkish Energy Minister Berat Albayrak (R) and Israeli Energy Minister Yuval Steinitz (L) meet during the 23rd World Energy Congress in Istanbul.Image copyrightAFP
Image caption
Gassing like old friends? Israeli and Turkish energy ministers meet for the World Energy Congress in Istanbul last week
Israel and Turkey announced in June that they would normalise ties, and last month Israel paid $20m (£16m) to the families of the victims of the Mavi Marmara raid. Israel already yielded to Turkey's demand for an official apology in 2013.
In addition to compensation, Israel agreed to Turkey's humanitarian presence in Gaza, though it has not agreed to another of Ankara's preconditions - the lifting of the Gaza blockade.

What is the pipeline project?

Ever since Israeli made significant finds of natural gas in 2009, there have been dreams of transferring it from offshore fields such as Leviathan and Tamar.
Energy Minister Steinitz said Israel had so far discovered around 900bn cubic metres of natural gas, with a potential further 2,200bn to be explored.
"This is a lot of gas, much more than we can consume. Exporting gas to our neighbours in the region or to Europe through different pipelines is of course very important," he said.
Israel is building regional energy co-operation links with Egypt, Jordan, Cyprus and Greece, but sees Turkey as an important potential partner.


Sir Michael Leigh, an expert on Mediterranean gas and a senior fellow at the German Marshall Fund in the US, thinks the reason this project is back on the table is because of the normalising of Israeli-Turkey relations.
"The two governments are eager to find ways to make this normalisation more solid and to translate it also into concrete forms of economic co-operation. From a political point of view, it's very attractive to designate energy as an area with possible future co-operation," he says.

How does Turkey stand to benefit?

At the moment, Turkey has few major gas sources, with Russia supplying around 56% of its overall needs.
Dr Han thinks although the crisis between Russia and Turkey following the downing of a Russian jet in November 2015 has been resolved, it had a sobering effect on Turkey and threw its energy dependence into sharp relief.

"Turkey needs to diversify its energy sources. Of course, there might also be money to be made for Turkey once it becomes an energy hub," he says.
Experts say there are two possible routes that a pipeline could take from Israel to Turkey: one through Lebanese and Syrian waters, and the other through Cyprus's waters.
The Syrian war rules out the first option and the Cyprus route would also be difficult to achieve, given Turkey's 1974 invasion of the island after a Greek-inspired coup, and its subsequent division.
"As long as the problem of the division of Cyprus remains unresolved, it is most unlikely that the government of Cyprus will give its consent to this route. Until there is a settlement, this project in reality cannot go ahead," Michael Leigh argues.



How does Israel stand to benefit?

Israel is searching for energy partners to develop its natural gas fields and make them economically feasible.
"Israel needs to supply international markets and monetise the gas as soon as possible. It is very important that the pipeline is constructed quickly," says Dr Han.
"Turkey will be the most effective and cheapest route, and it will also be an attractive market with its own demand. So it is natural for Israel to prefer Turkey," he argues.
Michael Leigh agrees that the Turkish option would benefit Israel, especially if relations improve. "The pipeline to Turkey would be relatively easy to construct and the political uncertainties in Turkey are not as great as the political risks in Egypt," he says.

Will there be a lasting peace?

Although the process of rapprochement has started, the potential for future disagreement is never far away.
Israel is unlikely to forget President Recep Tayyip Erdogan's bitter condemnation of its actions, labelling it "a terrorist state that massacres innocent children". He has even accused Israel's government of "keeping Hitler's spirit alive".
Turkey's backing for the Palestinian cause could also prove problematic. It has been a supporter of the militant Islamist group Hamas, which runs Gaza.
"During the 1990s, Israeli-Turkey relations were maintained by the co-operation of the two armies' generals. Now businessmen will carry that responsibility," says Dr Han.
"Even though diplomatic ties were frozen, Israeli ports were always open to Turkish goods and services in the last five years. Pragmatism is an important parameter in Israeli-Turkish relations.
"But ties between the two countries are very dependant on their domestic politics - and that could ruin them. There is always that risk," he warns.

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

ՌԴ-ն ցանկանում է հայկական դիմագիծ հաղորդել ՀԱՊԿ-ին. Ռիչարդ Կիրակոսյան
20.10.16

http://www.tert.am/am/news/2016/10/20/giragosian/2169167

Tert.am-ի հետ զրույցում փորձագետ Ռիչարդ Կիրակոսյանն անդրադառնում է Ռուսաստանի Դաշնության արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովի՝ ԼՂ խնդրի լուծման հարցում Թուրքիայի ներգրավվածության մասին հայտարարությանը, Երևանում հոկտեմբերին կայացած ՀԱՊԿ խորհրդի նիստին ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղար չընտրելուն և ԼՂ հարցի կարգավորման առնչվող վերջին զարգացումներին։

- ՀԱՊԿ դեռևս գլխավոր քարտուղար Նիկոլայ Բորդյուժան Մոսկվայում հաստատեց, որ Երևանում հոկտեմբերին կայացած ՀԱՊԿ խորհրդի նիստին գլխավոր քարտուղար չընտրվեց, քանի որ նախագահներից մեկը՝ Նուրսուլթան Նազարբաևը, բացակայում էր: Մերոնք էլ ասում են, որ Գլխավոր քարտուղար ընտրելու հարցում ազգությունն, ընդհանրապես, էական չէ։ Օրինակ՝ Տիգրան Սարգսյանը ԵՏՄ պաշտոնյա է՝ ազգությամբ հայ: Ձեր կարծիքը:

- Առաջինը, որ կասեմ՝ ՀԱՊԿ-ը (Հիմնականում ՌԴ-ն) ցանկանում է հայկական դիմագիծ հաղորդել այս կազմակերպությանը: Եվ դա ոչ թե այս կազմակերպության ուժեղությունից է, այլ թուլությունից: Եվ դա նաև ի ցույց է դնում այս կազմակերպության ավելի խորը ու համակարգային խնդիրները:

- Իսկ ինչո՞ւ։ ՀԱՊԿ-ին հայկական դեմք հաղորդելով՝ ի՞նչ կստանա:

- Այն, ինչ ստացավ՝ Տիգրան Սարգսյանին նշանակելով ԵՏՄ-ում: Այսինքն՝ այս ճանապարհով ռուսները ցանկանում են Հայաստանին ավելի ու ավելի կապել իրենց:

- Դուք խոսում եք Ռուսաստանի ցանկությունների մասին, բայց փաստն այն է, որ Նազարբաևը «դիվանագիտական հարբուխ» ունեցավ կամ հիվանդացավ, և եթե Ռուսաստանն այդքան շահագրգիռ լիներ ՀԱՊԿ-ը հայկականացնելու հարցում, ապա Նազարբաևը չէր հիվանդանա, կժամաներ Երևան, և կընտրվեր հայ ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղար:

- Նազարբաևը մեռնում է։ Դա «հարբուխ» չէր: Քարիմովն էլ վերջերս մահացավ: Այլ հարց է, որ Բելառուսը ՀԱՊԿ-ում նույն դերն ունի, ինչ Ղազախստանը: Եվ կարելի է ասել, որ ինչպես ԵՏՄ-ում, այնպես էլ այս կառույցում՝ ՀԱՊԿ-ում, այս երկրները Ռուսաստանի հետ ակտիվ պայքարի մեջ են:

- Ինչպե՞ս կմեկնաբանեք ՀԱՊԿ ներկայացուցիչ Վասիլևի հայտարարությունը, թե Հայաստանը, Ռուսաստանը և կազմակերպության մյուս անդամ պետությունները, ՀԱՊԿ ռազմավարության համաձայն, Միացյալ Նահանգների հակահրթիռային պաշտպանության համակարգը համարում են սպառնալիք իրենց ազգային անվտանգությանը: Սա չի՞ վտանգի Արևմուտքի և ՆԱՏՕ-ի հետ Հայաստանի հարաբերությունները:

-Կարելի է միայն ասել, որ այդ կառույցների կողմից Հայաստանին որևէ վտանգ չի սպառնում: Բայց ամենահետաքրքիրն այն է, որ երկու տարի առաջ հենց ՀԱՊԿ-ն էր ձգտում, փորձում ՆԱՏՕ-ի հետ համաձայնագիր կնքել, ինչպես ԵՏՄ-ն՝ ԵՄ-ի:

- Հոկտեմբերին նախատեսված է ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահների այց։ Ի՞նչ առաջարկներով ու ուղերձներով կարող են գալ, այն համատեքստում, որ վերջին շրջանում խոսվում է «տարածքներ՝ կարգավիճակի դիմաց»-ի մասին:

-Ցավոք, մենք շատ քիչ ակնկալիքներ ունենք, քանի որ Ադրբեջանը մինչ օրս չի իրականացնում իր նախկին պարտավորվածությունները: Եվ քանի դեռ Ադրբեջանը չի իրականացրել Վիեննայի ու Սանկտ Պետերբուրգի իր պայմանավորվածությունները, մենք ոչինչ չենք կարող ակնկալել:

Եվ ավելին, հայկական կողմը պետք է մտածի նաև Մինսկի խմբի համանախագահների հետ չհանդիպելու մասին, քանի դեռ Ադրբեջանը չի կատարել իր պարտավորությունները:

-Այսինքն՝ Դուք կոշտացման կողմնակից եք:

-Այո, և այլ կերպ ասած՝ արցախյան կոնֆլիկտի հետ կապված մեր համբերությունը այդքան անսահման չպետք է լինի:

- ԼՂ-ին ինքնավարություն տալու մասին Ադրբեջանի նախագահի հայտարարությունն ինչպե՞ս կմեկնաբանեք։ Արդյո՞ք սա միջնորդների կողմից կարող է ընկալվել որպես փոխզիջում Ադրբեջանի կողմից:

- Սա ամենաոչիրատեսական հայտարարությունն է, և դա կապված է Մինսկի խմբի համանախագահների այցելության հետ: Սակայն դա արվում է այն նպատակով, որ ուշադրությունը շեղվի այն փաստից, որ Ադրբեջանը չի կատարում իր պայմանավորվածությունները: Եվ իրական լուծումն այն է, որ ԼՂ-ն տնտեսապես միանա Հայաստանին և ոչ թե Ադրբեջանին:

- Այսինքն՝ միջնորդնե՞րն են այդպես կարծում:

- Կարելի է ասել՝ երկուսն էլ, որովհետև անգամ Մինսկի խմբում գիտակցում են, որ Ղարաբաղը երբեք չի միանա Ադրբեջանին: Բայց, իհարկե, սա դեմ է անկախությանը:

- Ալիևը իր կառավարության փակ նիստում հայտարարել էր, որ Արևմուտքը ճնշում է բանեցնում իր վրա՝ Ղարաբաղի անկախությունը ճանաչելու առումով. սա նշանակո՞ւմ է արդյոք, որ Ռուսաստանը չի ճնշում Ադրբեջանին այս հարցում: Սա կարևոր է այնքանով, որ ապրիլյան պատերազմից հետո ՌԴ դերակատարությունը մեծացել է ԼՂ հարցում: Ըստ որոշ փորձագետների՝ ՌԴ-ն անգամ ՄԽ աշխատանքները համակարգողի ֆունկցիա է իրականացնում:

- Այո, սա իմ միակ պատասխանն է: Ընդհակառակը, ՌԴ-ն Ադրբեջանի հետ ռազմական նոր համագործակցության համար բանակցություններ է վարում հենց հիմա:

- Նաև Ադրբեջանի նախագահը չէր բացառել, որ կարող են լինել ԵՏՄ-ում , եթե իհարկե, շահագրգռվածություն ունենան: Ձեր կարծիքով ՌԴ-ն Ադրբեջանին ԵՏՄ ում տեսնելու շահագրգռվածություն ունի՞: Եվ եթե այո, ապա ինչո՞վ կարող է շահագրգռել:

- Ունի, այո։ Ռուսաստանը շահագրգռված է, որպեսզի միջոցներ գտնի Ադրբեջանը ԵՏՄ կազմում ներգրավելու հարցում, սակայն, չնայած դրան, Ադրբեջանն ունի բավարար չափով խելամտություն՝ չմտնելու: Այլ կերպ ասած՝ Ադրբեջանը Ռուսաստանի հետ խաղ է խաղում:

- Ինչի՞ է պատրաստ ՌԴ-ն Ադրբեջանին շահագրգռելու հարցում:

- Ռուսաստանը ոչ թե պատրաստ է, այլ արդեն արել է՝ բավականին հեռանալով պրոհայկական դիրքերից: Սակայն ՌԴ այս նախաձեռնությունը չի աշխատում: Եվ վտանգը միայն ռուսական զենքերը չեն, որ տրվում են Ադրբեջանին: Վտանգը ՌԴ-ինն է, որը պատրաստվում է մաքսակետեր տեղադրել Ղարաբաղի ու Հայաստանի միջև, և ԵՏՄ ողջ տարածքում այդ կետերի ստեղծման վտանգը կա:

-Ռուս-ամերիկյան հարաբերությունները խիստ սրված փուլում են, ու գոնե ռուսական հեռուստատեսությամբ խոսում են ինչ-որ ատոմային ռումբերի, գազապաստարանների և այլնի մասին: Մենք Սիրիայում տեսել ենք ռուս-ամերիկյան հակամարտության հետևանքները, իսկ Ղարաբաղյան հարցում սա ինչի՞ կարող է հանգեցնել:

- Իրականում հետաքրքիրն այն է, որ ԼՂ հարցում՝ Մինսկի խմբի շրջանակներում ՌԴ-ն համագործակցում է Արևմուտքի հետ և ոչ թե ընդդիմանում: Եվ ԱՄՆ-ն ու Ֆրանսիան, ակնհայտորեն, թողնում են ՌԴ-ին նախաձեռնողականությունն իր ձեռքը վերցնել: Սա, ի դեպ, միակ բացառությունն է:

- Սամվել Բաբայանը խոսել էր այն մասին, որ Ադրբեջանը պատրաստվում է երկարատև պատերազմի: Դուք դրա հավանականությունը տեսնո՞ւմ եք:

- Սամվել Բաբայանն արդեն իրենով վտանգ է ներկայացնում մեր անվտանգությանը: Եվ ես չեմ պատրաստվում մեկնաբանել, թե ինչ է մտածում ու խոսում Սամվել Բաբայանը: Բարեբախտաբար, Ղարաբաղում ռազմական գործողություններն այլևս վաղուց նրա իշխանության տակ չեն:

- Ամեն դեպքում, Ադրբեջանը երկարատև պատերազմելու ցանկություն ունի՞:

- Սա այլևս ոչ թե արդյոքի, այլ երբի խնդիր է: Անգամ Թուրքիան է այդ հարցում անհանգստացած: Այլ կերպ ասած՝ նրանք վաղ թե ուշ սկսելու են այդ գործողությունները:

- Ասացիք, որ միակ բացառությունը ԼՂ-ն է, որում կա կոնսենսուս՝ ՌԴ-ի ու Արևմուտքի միջև: Հիմա. երբ Լավրովը հայտարարում է, որ Թուրքիայի դերակատարությունը ԼՂ կարգավորման հարցում կարող է օգտակար լինել, արդյո՞ք դա նշանակում է, որ այդպես են կարծում նաև ԱՄՆ-ը ու Ֆրանսիան:

- Միայն Արևմուտքը չէ, որ համաձայն է Լավրովի այդ հայտարարությանը: Միակ բանը, որ չասաց Լավրովը, այն էր, որ նա Թուրքիային չհրավիրեց մասնակցել և ակտիվ գտնվել այս հարցում: Լավրովն ասաց, որ Թուրքիան այս հակամարտության մեջ գործոն է: Ռուսաստանը, որը հիմա Թուրքիայի հետ իր հարաբերությունները լավացնում է, վերականգնում, այլ կերպ ասած՝ Ռուսաստանը փոխարինում է Թուրքիային՝ որպես Ադրբեջանի ռազմական գործընկեր։ Այն, ինչ ասաց Լավրովը, ճշմարիտ է, Թուրքիան գործոն է ԼՂ կարգավորման հարցում: Սակայն ասելը, որ դա ճիշտ է, դեռ չի նշանակում, որ դա իրենից Հայաստանի համար վտանգ չի ներկայացնում:



Անուշ Դաշտենց

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

EurasiaNet Blog: The Bug Pit

In TV Interview, Few Cracks in Facade of Russia-Azerbaijan Ties
October 20, 2016,
by Joshua Kucera


During a largely friendly interview with Russian state media, Azerbaijan President Ilham Aliyev nevertheless pushed back against a number of Moscow's talking points, offering a high-level view on to the two countries' disagreements on issues including the war in Syria and Azerbaijan's arms procurements.

The interview was conducted October 18 in Baku by Dmitriy Kiselyev, one of Russia's most prominent and patriotic television journalists. Kiselyev was fulsome in his praise of Aliyev, Baku, and Azerbaijan, and the interview appeared to be partly a Russian charm offensive toward Azerbaijan, and partly an attempt to portray Aliyev to the Russian public as, if not exactly an ally, then at least someone with whom Russia could do business.

There were a number of softballs, like when Kiselyev asked Aliyev to take credit for the recent rapprochement between Turkey and Russia. Aliyev modestly demurred, but – without Kiselyev's prompting – floated a conspiracy theory about Turkey's shootdown of the Russian jet that resulted in the crisis last year. Aliyev suggested that “certain forces, worried about strengthening ties between Russia and Turkey” were behind it, and agreed with Kiselyev that it could be an “outside” force, without offering any specifics. But it dovetails well with a theory current in Turkey following the rapprochement with Russia that blames Gulenist saboteurs for the shootdown.

And Kiselyev's line of questioning about the West's “double standards,” one of the favorite topics of both Moscow and Baku, led to a long discussion. (One interesting novelty: Aliyev suggested that one of the reasons for the West's criticism of his government was that Baku declined to go along with “campaigns and adventure” that don't benefit it, which in the context appears to refer to Western sanctions against Russia.)

Aliyev also showcased Azerbaijan's ability to tailor its message to different audiences. Aliyev called growing trilateral ties between Iran, Azerbaijan, and Russia – including the trio's first-ever summit, held this year in Baku – a “serious geopolitical initiative.” Hearing Aliyev's praise for the prospects of this tripartite cooperation, you would never guess that Baku's backers in the West present Azerbaijan's position between Russia and Iran as a “tough neighborhood” in which it can be a pro-Western outpost.

In several other spots, though, Aliyev pushed back against Kiselyev. He dodged one question aimed at trying to get Aliyev to condemn Western criticism of the Russian bombing campaign in Syria, which some Western leaders have characterized as war crimes. “It's difficult for us to honestly judge what is going on in Syria, because we don't have enough sources of information from that country. We mainly get information from the world media, and each country has its own interpretation of these events,” Aliyev said, which couldn't have pleased Kiselyev, one of the Russian campaign's biggest cheerleaders, though the latter didn't press it.

There was a hint of criticism in Kiselyev's question about Azerbaijan's arms purchases, where he seemed to suggest that Azerbaijan was a bit promiscuous and should be more monogamous to Russian arms exporters. Kiselyev noted that “Not long ago there was a report that Azerbaijan was planning to also buy weapons from someone other than Russia. What does that mean for military-technical cooperation with Russia, what caused this innovation?”

Aliyev responded that Kiselyev seemed to be referring to reports that Azerbaijan was seeking missile technology from Pakistan. And he made the obvious point that Azerbaijan buying weapons from non-Russian sources was hardly an “innovation,” that “it's well known that we buy weapons from different countries.” Kiselyev followed up: “That is, you're on the market?” Aliyev did ultimately throw Kiselyev a bone, acknowledging that Russia is still Azerbaijan's largest arms supplier.

These are interesting times in Russia-Azerbaijan relations, as tension between Armenia and Azerbaijan continues to worsen and Russia, although a treaty ally of Armenia, still attempts to keep Azerbaijan reasonably friendly. The fact that this interview happened suggests that the two sides are taking seriously the attempt to at least appear to be on the same side.

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

By David Cenciotti
ISIS claims they have shot down a U.S. Air Force A-10 in Syria. But U.S. military deny.

https://theaviationist.com/2016/10/20/isis-claims-they-have-shot-down-a-u-s-air-force-a-10-in-syria-pentagon-denies/

ISIS claims they have just shot down a U.S. Air Force A-10 Thunderbolt II aircraft west of Markadah, southwest of Hasaka, in Syria.

However, the Pentagon has denied the news.

Therefore, unless something different emerges (it’s not clear whether U.S. authorities are denying any loss or just the loss of a Thunderbolt), the call is bogus and all the A-10s deployed to the region are still in pretty good shape continuing their daily work in support of Operation Inherent Resolve. A support that has started about 2 years ago.

#ISIS claims it shot down a US A10 “Warthog” west of Hasakah in eastern #Syria. No confirmation yet. pic.twitter.com/2fYTDrvl6F

— Michael Horowitz (@michaelh992) October 20, 2016

Indeed, during the week of Nov. 17-21, 2014, the U.S. Air Force moved a squadron-sized element of A-10C Thunderbolt aircraft from Bagram, Afghanistan, to Ahmed al Jaber airbase, in Kuwait, to join the fight against Daesh.

The aircraft belonged to the 163rd Expeditionary Fighter Squadron “Blacksnakes”, part of the 122nd Fighter Wing of the Air National Guard, based at Fort Wayne, Indiana.

Shortly thereafter, videos showing Warthog aircraft attacking ground targets in Al Anbar region, in western Iraq, using its GAU-8 Avenger a 30 mm hydraulically driven seven-barrel Gatling-type cannon emerged. The footage proved that the A-10 was back where 25 years earlier it had fought against Saddam doing what it does better than many other assets: attacking hostile targets that threaten friendly forces or assets on the ground.

Since then, the Hog (from various USAF units) has played an important role supporting Operation Inherent Resolve: it has carried out about one-third of the overall air strikes attacking the IS militants causing great losses (as when A-10s joined with AC-130 gunships and destroyed 116 ISIS fuel tanker trucks) and by deterring them from above.

However, the mission has put it at risk of being shot at by Daesh, using MANPADS (Man Portable Air Defense Systems).

For instance, in January 2015, U.S. A-10s were shot at with four Strela missiles near Mosul, in Iraq.

The Warthogs were targeted by the ISIS militants who attempted to shot down the A-10s flying at low altitude using9K32 Strela-2 (NATO reporting name SA-7 Grail) man-portable, shoulder-fired, low-altitude, IR (infra-red) guided, surface-to-air missile systems.

The A-10s were not hit but that episode just confirmed that Thunderbolts deployed to Kuwait could face MANPADS threat while flying at low and medium altitudes over Daesh positions.

Still, the “Hog” is a tough plane, that has already shown its special ability to bring the pilot back to the homebase in spite of heavy damages by ground fire.

If you want to read more about the A-10 involvement in the air war against Daesh, visit this link, register and download our exclusive ebook here.


====

NB: By the way, an iraki chopper, probably Mi-28, or Mi-35 was shot yesterday by Daesh over Mosul, while on combat mission of a couple. The chopper managed to return in Iraki held territory, and was not lost.

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

https://theaviationist.com/2016/10/20/isis-claims-they-have-shot-down-a-u-s-air-force-a-10-in-syria-pentagon-denies/

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

«Ուղեղ լվանալու» համար Անդրանիկ Նիկողոսյանին 1 միլիարդ դոլար են տրամադրելու. «Հրապարակ»

http://www.yerkir.am/news/view/115541.html

22 Հոկտեմբերի 2016




«Հրապարակ»-ը գրում է. «Մոսկվայի կենտրոնում շինարարական և ձկնարդյունաբերական ծրագրեր իրականացնող, Երևանյան «Գրեբոյեդով ակումբի» և Դմիտրի Կիսելյովի «մասնագետ» Անդրանիկ Նիկողոսյանն օրերս Մոսկվայում ստեղծել է «Լրագրողների աջակցության միջազգային ֆոնդ», ուր «հավաքագրելու» է ԱՊՀ լրագրողներին՝ հիմնականում նոր, երիտասարդ սերնդին՝ համընդհանուր տեղեկատվական քաղաքականության իրականացման, «պրոֆեսիոնալ» կադրերի «պատրաստման» և «տեղակայման» համար։

Ռուսական դպրոցների ու ճամբարների «հայր» Ա. Նիկողոսյանին, պարզվում է, այս ծրագիրն իրականացնելու համար մեկ միլիարդ դոլար է հատկացվելու՝ 5 հազար աշխատատեղ ստեղծելու, ԱՊՀ երկրներում «ուղեղների լվացման» օրրան ստեղծելու, արևմտյան ազդեցությունն «արմատախիլ» անելու համար։ Թիրախում նաև Հայաստանն է»։

Մանրամասները՝ թերթի այսօրվա համարում։

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

Էրդողանի հանձնարարությամբ՝ պատվիրակություն է մեկնել Սիրիա. թուրքական Aydınlık

http://www.yerkir.am/news/view/115543.html

22 Հոկտեմբերի 2016,

Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանին հավատարիմ անձանցից կազմված պատվիրակություն է մեկնել Սիրիայի մայրաքաղաք Դամասկոս:

Ինչպես տեղեկացնում է Demokrathaber-ը՝նման պնում է առաջ քաշել թուրքական «Վաթան» («Հայրենիք») կուսակցության մոտ կանգնած «Այդընլըք» թերթը: Նշենք, որ այս կուսակցության ղեկավարն է հակահայ գործունեությամբ հայտնի Դողու Փերինչեքը:

Համաձայն կայքի՝ Փերինչեքը պնդել է, որ Սիրիա մեկնած պատվիրակության կազմում, բացի Էրդողանի նշանակած անձանցից, եղել է «Վաթան» կուսակցության նախագահի օգնական Յունուս Սոները:

Սեները նշված այցի մասին Ulusal Kanal-ի հետ զրույցում հայտնել է, որ «երկու կողմերն էլ կառուցողական վերաբերմունք են ցուցաբերել»:

Նույն հրապարակման մեջ պնդել են նաև, որ Դամասկոսում 2012-ից ի վեր փակ Թուրքիայի դեսպանատունը կվերաբացվի:

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

Ուկրաինայի խորհրդարանում քննադատել են Հայաստանի իշխանություններին
Lragir.am
Քաղաքականություն - 21 Հոկտեմբերի 2016


Արևմտյան Ուկրաինայում Հայ կաթողիկե եկեղեցու կազմալուծման 70-ամյակը հոկտեմբերի 25-ին հիշատակելու մասին որոշում ընդունելու հարցով քննարկում է տեղի ունեցել Ուկրաինայի խորհրդարանում: Առաջարկը ներկայացրել է պատգամավոր Նիկոլայ Կնյաժիցկին, տեղեկացնում է politnavigator.net կայքը:

Ռադիկալ կուսակցության պատգամավոր Օլեգ Լյաշկոն հարցի քննարկման ժամանակ հայտարարել է. «Մեր հայ եղբայրների հանդեպ ողջ հարգանքով հանդերձ, Հայաստանն այն երկիրն է, որը ճանաչել է Ղրիմի բռնակցումը, ճանաչել է Ղրիմի ռուսական օկուպացիան և չի աջակցել Ուկրաինայի տարածքային ամբողջականությանը և ինքնիշխանությանը: Խնդրում եմ գործընկերներիս հիշել այս մասին: Օգտվելով առիթից՝ դիմում եմ հայերին ու Հայաստանի իշխանություններին Ղրիմի ռուսական բռնակցումը դատապարտելու, Ուկրաինայի տարածքային ամբողջականությունը ճանաչելու և ռուսական ագրեսիայի դեմ մեր պայքարին աջակցելու պահանջով»:

Իրավիճակը փորձել է հարթել փոխխոսնակ Իրինա Գերաշենկոն՝ կոչ անելով «պետական և եկեղեցական գործերը տարանջատել»: Կնյաժիցկին իր հերթին ասել է, որ 1946 թվականին ԽՍՀՄ ներքին գործերի ժողկոմի կողմից սպանված հայերը կապ չունեն ժամանակակից հայկական պետության հետ:

Լյաշկոն նշել է, որ Հայաստանն Ուկրաինայի պես տուժած է ռուսական ագրեսիայից և կոչ է արել համատեղել, այլ ոչ թե ջլատել ջանքերը:

Թաթար պատգամավոր Ռեֆաթ Չուբարովը կոչ է արել կողմ քվեարկել առաջարկին, քանի որ «այդ իրադարձությունները տեղի են ունեցել Ուկրաինայի տարածքում և կապ չունեն ժամանակակից Հայաստանի հետ»: Միևնույն ժամանակ Չուբարովը համաձայնվել է Լյաշկոյի հետ, որ Հայաստանի ղեկավարությունը հակաուկրաինական դիրքորոշում ունեն:

Խորհրդարանը 240 կողմ ձայներով ընդունել է նախագիծը:

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

Interesting new sound from Damaskos:
- empty harmless blabla?
- Iran wishing to spoil Turkish-Russian partnership?
- Assad realising too late he was betrayed?
- Russia unhappy by turns of events, shows some signs of discontent?

============

Syrian Army Command: Any Turkish military presence inside Syria will be dealt with as an “occupation force”
By News Desk - 22/10/2016
Almasdar


The General Command of the Army and Armed Forces dismissed the Turkish military forces’ recent attacks in Aleppo as a “serious escalation” and a gross violation of Syria’s sovereignty.
In a statement on Saturday, the General Command said the victories which the Syrian Arab Army and its allies are achieving in the war against terrorism, especially in Aleppo, have broken Turkish President Recep Tayyip Erdogan’s illusions and smashed his plots in Syria and the region and prompted him to escalate his aggression on Syria.
The statement referred to the targeting of villages and towns in northern Aleppo by Turkey’s air force and its army units’ transgression into Syrian territory, along with providing direct military support, using artillery and tanks, to the terrorist organizations to continue committing crimes against civilians in northern Aleppo.
The statement said Erdogan’s regime is playing a “dirty” role having provided shelter, training, weapons and funds to the armed terrorist groups and opened Turkey’s border to facilitate the flow of thousands of mercenary terrorists into Syria since the beginning of the war.
The Army’s General Command affirmed in its statement that any presence of the Turkish army units across the border into Syria, under whatever excuses, is rejected and condemned and will be considered an “occupation force” and confronted with all the means available.
It also held the Turkish leadership fully responsible for the “dangerous consequences” that might result from its acts on the security and stability of the region.
Turkish tanks and vehicles penetrated earlier today into the northern countryside of Aleppo,


over two days after Turkish warplanes committed a massacre of killing more than 150 civilians in attacks on the villages and towns of Hasadjek, al-Wardiyeh, Hassieh, Ghoul Sorouj, Sad al-Shahba, Ihres and Um Hawsh in the same countryside of Aleppo.
On September 28, the Turkish forces transformed a school building in Jarabulus city into a hospital and hoisted the Turkish flag above it in another violation of the Syrian sovereignty.
While falsely claiming to be fighting ISIS terrorist organization through these actions, the Turkish military forces aim at helping other terrorist organizations linked to the Turkish regime to replace ISIS in those areas.