Regional geopolitics

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

There you go. Opposition making an Artsakh issue in EEU entry a roadblock in order to derail it.
A question: If signing the european association agreement, was Artsakh recognised as part of Armenia by EU?
NO?
Why wasn't there a word from opposition? Idiots are playing in EU or US hands and voila. Because in any association agreement talking that Artsakh is part of the deal with Armenia is simply killing it.
No matter what, Armenia is going to enter EEU.
This is just another false crisis perpetrated by our proeurope oppsition. But thankfully Armenian public has been regarding those as naked lunatics running around for some time.

Za Stalina, za narod, Urrrraaa !!!

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

Interactive map of fightings in Eastern Ukrain

http://www.rferl.org/contentinfographics/infographics/25400224.html

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

so???

Sireliss Yete Kare Pakhlayitz tchess garum darperel, intch assem??


Aratchargum yem hartz dass tzangatzadz aratchin tassarantzi kaghakagan kidutiunneru, tzangatzadz aprigyan yergrits, vor tchi garogh goghmnagalutian metch gasgadzvel.
Kez ge patzadri ....

[Hakob]

Re: Regional geopolitics

Za Stalina, za narod, Urrrraaa !!!

c'mon Vrej.
I am seing it correctly right?

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

c'mon Vrej.
I am seing it correctly right?

Yev intch?
Miyayn Stalini orok er sovoragan, gadaryal pravale ngarakrel vorbess tzentdzali abaka.

Tjpakhdutiunnen ayn e, vor isgabess havadum yess ko khosskerin.
Jichd a, Tzagalin iraganutiun hamarele chad aveli heshd a, kan entunel, vor hazar darva yeraze mer tzerov taghum yenk, vren el uzum ess dhol zurna ptchel....

Hartze mez tchveraperer, issgabess hrjval hnaravor er.

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

Explainer: What's Going On In Tajikistan's Gorno-Badakhshan?


By Farangis Najibullah and RFE/RL's Tajik Service
May 29, 2014

Tajik authorities say they are probing gunfights that killed at least four people and sparked antigovernment protests in the remote Gorno-Badakhshan Province. The government in Dushanbe blames the violence on local drug dealers. Protest leaders, however, say the latest crisis has much deeper roots in the autonomous region that was the scene of deadly clashes in 2012.

What sets Badakhshan apart from the rest of Tajikistan?

Known in Tajikistan as "The Rooftop of the World," Gorno-Badakhshan is an autonomous, mountainous province in eastern Tajikistan.

Gorno-Badakhshan makes up nearly 45 percent of Tajikistan's territory but only 3 percent of the country's population lives there.

Most of Gorno-Badakhshan's population of 250,000 are followers of Ismailism, a branch of Shi'ite Islam, while most people in the rest of Tajikistan consider themselves Sunni Muslims.

Gorno-Badakhshan is home to a number of languages and dialects that belong to the Pamiri language group. While Tajik is the official language in the province, Pamiri languages -- such as Shughni, Rushani, Bartangi, and Yazgulyami -- remain the local population's common, everyday languages.

What sparked the recent violence?

Khorugh, the administrative center of Gorno-Badakhshan, was the scene of a deadly gunfight on May 21 that killed four people and sparked antigovernment protests.

Tajik authorities say a police operation against a small group of drug dealers led to the shoot-out that killed a policeman, two alleged drug traffickers, and a civilian bystander. Several people, including civilians, were injured and taken to the hospital.

The gunfight led to protests by local residents who condemned the police's handling of the operation in a downtown residential area. Several buildings, including the provincial police headquarters, were set on fire by angry protesters.

What are the protesters' demands?

Protesters are demanding a thorough and fair probe into the May 21 events. They also want the authorities to dismiss the heads of regional law enforcement agencies, and not to prosecute those involved in setting fire to administrative buildings.

Officials have rejected the demand to release those believed to be responsible for setting the buildings ablaze.

Besides concrete demands connected to the latest events, Gorno-Badakhshan residents have more long-standing grievances that have led to the crisis, says protest leader Alim Sherzamonov.
Several buildings, including the provincial police headquarters, were set on fire by angry protesters.
Several buildings, including the provincial police headquarters, were set on fire by angry protesters.

The last time Gorno-Badakhshan was in the headlines was in 2012, when government forces clashed with militants. Is there any connection between those clashes and the recent violence?

Dozens, including many civilians, were killed and injured in clashes between government forces and local militants in June 2012 sparked by the fatal stabbing of a high-level security official.

Sherzamonov accuses the government of continuously fabricating "pretexts to eliminate those the authorities believe were involved in the 2012 clashes."

Protesters say they believe the authorities "have blacklisted up to 200 Gorno-Badakhshan residents, mostly young men, in connection with the 2012 events." Sherzamonov says protesters demand that the authorities "fully pardon" them.

How far back does this mutual mistrust between Dushanbe and Badakhshan go?

The crisis in Gorno-Badakhshan is described by protest leaders as "long-standing and deep-rooted."

While everyone insists there is no mood of outright separatism among protesters, they have reiterated demands for "more autonomy."

Sherzamonov says the local population is suspicious of Dushanbe's policies in Gorno-Badakhshan, especially the appointment of people from other regions to high-level government posts in the province.

They want all governors -- provincial and district -- in Gorno-Badakhshan to be elected by the local population.

They are demanding that high government positions, including heads of law enforcement agencies and the criminal justice system, be given to residents of Gorno-Badakhshan.

Language issues remain another sensitive topic. A lack of programs in Pamiri languages on national television and radio has long caused discontent in Gorno-Badakhshan.

Many in Dushanbe, in turn, regard the region with some suspicion.

People in Gorno-Badakhshan have more loyalty to Ismaili spiritual leader the Aga Khan than to President Emomali Rahmon, says Dushanbe-based analyst Saimuddin Dustov.

The Aga Khan Foundation has been involved in multimillion-dollar investment and charity projects in Gorno-Badakhshan and other parts of Tajikistan, but the Ismaili spiritual leader has stayed out of politics there.

Dustov says that while there is mutual respect between the Aga Khan and the Tajik government, there has never been real trust between them.

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

26.05.2014


ՆՈՐ ՏՐԱՆՍՊՈՐՏԱՅԻՆ ՆԱԽԱԳԾԵՐ ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆՈՒՄ






Սևակ Սարուխանյան



«Նորավանք» ԳԿՀ փոխտնօրեն, Քաղաքական հետազոտությունների կենտրոնի ղեկավար, ք.գ.թ.
Վերջին շրջանում ակտիվացել են միջազգային նշանակության տրանսպորտային նախագծերի իրականացման աշխատանքները։ Սա վերաբերում է նաև Հարավային Կովկասի և Կասպյան տարածաշրջաններին, որտեղ ավարտական փուլ կարող են մտնել մի քանի նախագծեր։ Դրանք, ցավոք, որոշակի իմաստով բացասական ազդեցություն կարող են ունենալ ՀՀ տարածաշրջանային շահերի համար։

Ղեզվին-Ռեշտ-Աստարա. ավարտական փո՞ւլ

Մայիսի սկզբին ակտիվացան քննարկումներն Իրանի և Ադրբեջանի երկաթգծերն իրար հետ կապող Ղեզվին-Ռեշտ-Աստարա երկաթուղու կառուցման հեռանկարների մասին։ Դրանց հատուկ զարկ տվեց Ադրբեջանի նախագահի՝ ապրիլին Թեհրան կատարած այցը, որի նշանակությունը բարձր գնահատվեց թե՛ իրանական, թե՛ ադրբեջանական կողմերից։

Ասել, թե Ի.Ալիևի այցը ռազմավարական փոփոխություններ մտցրեց Իրան-Ադրբեջան հարաբերություններում, սխալ կլինի, քանի որ այցի ընթացքում ստորագրված փաստաթղթերը ռազմավարական նշանակություն չունեն և վերաբերում են նեղ և ոչ մեծ ոլորտներին։ Միևնույն ժամանակ, իրանա-ադրբեջանական բարձր մակարդակի բանակցությունները կոտրեցին այն սառույցը, որը ձևավորվել էր միջպետական հարաբերություններում վերջին տարիներին։ Սա պարզ երևաց նաև իրանական պաշտոնական լրատվամիջոցների հաղորդագրություններից, որոնցում ղարաբաղյան թեմայով տեղի ունեցած Ալիև-Ռուհանի քննարկումներն ավարտվում էին հակամարտության մասին կարճ տեղեկությամբ, որը գրեթե բառացիորեն կրկնում էր ադրբեջանական տեսակետը՝ 20% օկուպացված տարածքներ, հայկական ռազմամիավորումներ և 1 միլիոն փախստական։

Ինչևէ, Իրանի և Ադրբեջանի նախագահների բանակցություններից հետո ակտիվացան երկու պետությունների միջև համատեղ իրականացվելիք նախագծերի կենսագործման քննարկումները։ Այդ նախագծերից արդեն մայիսին առաջին պլան մղվեց Ղեզվին-Ռեշտ-Աստարա երկաթգծի կառուցումը, որը կկապի ոչ միայն Իրանի և Ադրբեջանի երկաթուղիները, այլև հնարավորություն կտա ուղիղ տրանսպորտային ուղղություն ստեղծել Պարսից ծոցից մինչև Բալթիկ ծով։ Իր բնույթով նախագիծը գլոբալ նշանակության է, որի իրականացումը կանգնեցված էր Իրանի մեկուսացման և իրանա-ադրբեջանական լարված հարաբերությունների պատճառով։ Սակայն երկու ուղղությամբ էլ վերջին շրջանում որոշակի բարելավման գործընթացներ կան։

Եվ այսպիսով, արդեն մայիսին, Իրանի Գիլան նահանգի ղեկավար Ալի Նեջեֆին իրանական պաշտոնական Irna լրատվական գործակալության հարցին ի պատասխան հայտարարեց, որ Իրանի նախագահը կառավարության բոլոր պրոֆիլային նախարարությունների ղեկավարներին հանձնարարել է ամենակարճ ժամկետում ավարտել Ղեզվին-Ռեշտ-Աստարա երկաթգծի շինարարության աշխատանքները։

Գիլանի նահանգապետի պատասխանը, միգուցե, մեծ ուշադրության չարժանանար, քանի որ Իրանում շարունակվող տնտեսական ճգնաժամի պայմաններում խոշոր նախագծերի իրականացման ֆինանսավորման համար պետական միջոցներ չկան։ Սակայն արդեն մայիսի 7-ին Աստանայում ԱՊՀ երկաթուղիների ղեկավարների հանդիպմանը դիտորդի կարգավիճակով մասնակցող՝ Իրանի երկաթուղիների տնօրեն Մոհսեդ Աղային հանդիպեց Ադրբեջանի և Ռուսաստանի երկաթուղիների տնօրենների հետ, և եռակողմ հանդիպման ժամանակ որոշում ընդունվեց, որ Ղեզվին-Ռեշտ-Աստարա երկաթգիծը կառուցելու է «Ռուսական երկաթուղիներ» ՓԲԸ-ն։ Սա մեկ օր անց պաշտոնապես հաստատվեց Վլադիմիր Յակունինի կողմից, որը նախագիծն անվանեց կարևոր և հեռանկարային։

Ռուսաստանի հետաքրքրվածությունը նախագծով կարելի է բացատրել թե՛ ռազմավարական և թե՛ մարտավարական նկատառումներով։ Ռազմավարական առումով սա բավական ձեռնտու հեռանկար է ստեղծում Ռուսաստանի համար, քանի որ այն Մոսկվային տալիս է միջազգային տարանցիկ կենտրոնի վերածվելու հնարավորություն։ Մարտավարական առումով սա նույնպես կարևոր նախագիծ է, քանի որ վերջին շրջանում ակտիվորեն քննարկվող Իրան-Ռուսաստան «նավթային գործարքին» կենդանի շունչ է հաղորդում։ Հիշեցնենք, որ համաձայն հնարավոր գարծարքի, Իրանը մոտ $15 մլրդ-ի նավթ է արտահանելու Ռուսաստան, որի դիմաց ստանալու է ծառայություններ և ապրանքներ։ Հաշվի առնելով արտահանմանն ուղղված ռուսական տնտեսության սահմանափակվածությունը՝ նման արտահանում իրականացնելը դժվար է պատկերացնել։ Սակայն ծառայությունների առումով (օրինակ՝ երկաթուղու կառուցումը) Մոսկվայի հնարավորություններն այդքան էլ սահմանափակ չեն։ Այս առումով Ղեզվին-Ռեշտ-Աստարան և՛ ռազմավարական, և՛ մարտավարական առումներով Ռուսաստանին ձեռնտու նախագիծ է։

Կասպյան երկաթուղային շղթա

Սակայն Իրանի ակտիվացումը տրանսպորտային ոլորտում չի սահմանափակվում միայն Ղեզվին-Ռեշտ-Աստարայով։ Իրանի նախագահի մյուս հանձնարարականով արագացվել են Իրան-Թուրքմենստան-Ղազախստան երկաթուղու կառուցման աշխատանքները, որոնք, համաձայն Իրանի տրանսպորտի և քաղաքաշինության նախարար Աբաս Ախունդիի, կավարտվեն ընթացիկ տարվա հոկտեմբերին։ Խոսքը վերաբերում է ոչ միայն երկաթգծի իրանական հատվածին, այլև դրան՝ ընդհանրապես։ Այսինքն՝ նախատեսվում է, որ առաջիկայում Իրանի երկաթուղիները Ղեզվին-Ռեշտ-Աստարայի միջոցով կկապվեն Ադրբեջանի և Ռուսաստանի, իսկ երկրորդ նախագծով՝ Թուրքմենստանի և Ղազախստանի հետ։ Առաջինի դեպքում Իրանը հնարավորություն կստանա նաև Ադրբեջանի միջոցով միանալ Վրաստանի երկաթգծին և Փոթի նավահանգստին, իսկ երկրորդի դեպքում նաև Ղազախստան-Չինաստան երկաթգծի կառուցման միջոցով Իրանի և Չինաստանի երկաթուղիները կապելու հնարավորություն է բացվում։

Իրանի կողմից այս երկու նախագծերի ուղղությամբ տարվող աշխատանքների արագացումը մեծ մասամբ պայմանավորված է նրանով, որ Թեհրանը փորձում է օգտագործել Արևմուտքի հետ հարաբերությունների մասնակի կարգավորման միջոցով ձեռք բերված «հնարավորությունների պատուհանը»՝ հարևան երկրների հետ տնտեսապես և քաղաքականապես ավելի փոխկապակցվելու նպատակով։

Միևնույն ժամանակ, պետք է նշել, որ Ղեզվին-Ռեշտ-Աստարայի կառուցումը զգալիորեն նվազեցնում է Իրան-Հայաստան երկաթգծի կառուցման հեռանկարը, քանի որ երկու նախագծերն աշխարհագրական տեսանկյունից նույն խնդիրն են լուծում՝ Հարավ-Հյուսիս տրանսպորտային միջանցքի ստեղծում։ Իսկ այս պայմաններում մեկի իրականացումը նվազեցնում է երկրորդի իրագործման շանսերը։

«Գլոբուս» վերլուծական հանդես, թիվ 5, 2014

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/88/Syrian_civil_war.png

Map of Actual situation in Syria.

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

Russia aids surprising Syrian air force improvement
DEBKAfile May 31, 2014


Western military sources note a surprising improvement in the Syrian air force’s performance due to the help of Russian advisers in stabilizing operational and technical systems. In Hama alone, from early March up until May 20, Syria made 1,864 air sorties. Helicopter raids for dropping Iranian-made barrel bombs (each barrel is filled with small cluster bombs) represented 58 percent of the total. The remaining 42 percent were conducted by fixed-wing fighter jets which pounded targets with chlorine-filled bombs. Most of the additional bombardments took place over urban districts, whereas attacks on outlying regions in the south and north declined.

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

Obama about-turns on Syria: US military training and weapons for moderate Syrian rebels
DEBKAfile
May 27, 2014



Arab watchers around the Middle East are waiting agog for US President Barack Obama’s address at the US Military Academy at West Point Wednesday, May 28, as forecasts abound that he will unveil a major policy U-turn on the Syrian conflict. DEBKAfile’s military sources report that the new policy is in fact in motion ahead of the presidential disclosure. It is a program to expand US involvement in the war against the Assad regime and al Qaeda elements by providing moderate rebels with military training and a regular supply of sophisticated weapons, instead of the widely-spaced dribs and drabs hitherto. It may even include anti-air systems which Washington has withheld so far.
The Arab world sees Obama as moving to counteract Russian, Iranian and Hizballah intervention in the Syrian conflict. It is seen in some quarters as also payback for Russia’s annexation of Crimea.
At all events, a Saudi source commented in Riyadh: “For the first time in years, president Obama is ready to take direct action against Iran’s strategic interests in the Middle East.”
The West Point speech will also be watched carefully in Moscow, where expanded US input in support of the rebels is seen as a direct assault on the Russian position in Syria. DEBKAfile’s sources report that Moscow is preparing to beef up and upgrade its arms consignments to Syria so as to arm Assad for contending with the advanced American hardware incoming to the rebels.
Obama will unveil his plan for Syria the day after announcing his decision to leave 9,800 in Afghanistan - after the US combat mission is over at the end of 2014 - to train Afghan forces and support counter-terrorism operations. That decision is contingent on the next Afghan president signing a bilateral security agreement, which the incumbent Hamid Karzai refused to do. Washington appears confident that both of the candidates facing the June 14 run-off will agree to approve the accord.
The latest DEBKA Weekly 636 of May 23 disclosed President Obama’s revised approach to US military intervention in Syria, offering details of his plan. The US military training camps are already up and running, we reported. The rebel trainees arrive through Saudi Arabia, Jordan and Turkey, take the US courses and then cross into Syria.
The US army has furthermore laid out the secret routes for sending the new weapons supplies to the fighters in Syria.
By this policy reassessment, the Obama administration aims to achieve the following strategic objectives:
1. Creating a distance between the Israeli and Jordanian borders and the threats posed to those countries by the Syrian Army and its allies, Iran’s Revolutionary Guards, the Lebanese Hizballah and Iraqi Shiite militias.
2. Keeping those hostile forces at bay additionally from US military facilities in Jordan and Israel.
3. Establishing a US military intelligence foothold on the Damascus periphery to challenge Russian and Iranian exclusivity as the only major powers with operational access to the Syrian capital.
4. US military intelligence agents on the spot would seek to establish ties with high-ranking Syrian general command officers and the field commanders of units deployed in and around Damascus.
5. Creating a barrier to stave off Al Qaeda encroachments on Damascus or the Syrian-Jordanian and Syrian-Israeli borders and so preventing the jihadis from gaining jumping-off positions for attacks inside those countries.