Western Armenians

[Vrej1915]

Re: Western Armenians

Պետք է ուշադրություն դարձնել, որ Ցեղասպանության ճանաչման գործընթացն իրավական հենքեր ապահովող հանգամանք ենթադրի. պատմաբան
04.04.15

http://www.tert.am/am/news/2015/04/04/melqonyan/1637478

ԳԱԱ պատմության ինստիտուտի տնօրեն Աշոտ Մելքոնյանը, Tert.am-ի հետ զրույցում անդրադառնալով Կիպրոսի խորհրդարանի կողմից Հայոց ցեղասպանությունը քրեականացնող օրինագծին, հիշեցրեց, որ Կիպրոսը դեռևս 1975 թվականին է ճանաչել Հայոց ցեղասպանությունը, հիմա ավելի բարձր մակարդակում այն ճանաչեց:

«Ճանաչում» ասված գործընթացը երեք մակարդակի վրա է, առաջինը՝ զուտ հայտարարություններ խորհրդարանական մակարդակով, երկրորդը՝ բանաձևեր կամ որոշումներ, երրորդը՝ քրեանականացնող օրենք»,-ասաց Աշոտ Մելքոնյանը՝ հավատացնելով, թե այդ երեք մակարդակում էլ մենք մեծագույն վրիպում ենք թույլ տալիս, որ ուշադրություն չենք դարձնում խորհրդարանների որոշումներին, քանի որ դրանց մեջ բացակայում է ամենակարևորը՝ որտեղ է տեղի ունեցել հայերի Ցեղասպանությունը:

Պատմաբանն ասաց, թե որպես կանոն՝ գրեթե բոլոր բանաձևերում Ցեղասպանության մասին խոսվում է այնպես, որ այն իրականացվել է միայն Օսմանյան կայսրության տարածքում, այլ ոչ թե Արևմտյան Հայաստանում:
«Ես անընդհատ նշում եմ, որ միայն Ռուսաստանի Դաշնության՝ 1995 թվականի ապրիլի 14-ի բանաձևում է, որ խոսվում է Արևմտյան Հայաստանի մասին: Այնպես որ՝ հիմա այս հերթական ճանաչումները հեռանկարում իրավական առումով մեզ ոչինչ չեն տալիս, եթե չեն արձանագրում մեր հայրենիքում ցեղասպանության հանգամանքը: Այդ ճանաչման գործընթացն ավարտվել է, և դրանով մենք չպետք է խանդավառվենք»,-նշեց Աշոտ Մելքոնյանը:
Նա ասաց նաև, որ շատ կարևոր է մեծ ուշադրություն դարձնել նրա վրա, որ ճանաչման գործընթացն իրավական հենքեր ապահովող հանգամանք ենթադրի:

Դիտարկմանը, թե Արա Պապյանը հաճախ է ասում, որ շարունակել ճանաչման պայքարը՝ առանց դրան ավելացնելու պահանջատիրական փաթեթը՝ անիմաստ է, Աշոտ Մելքոնյանը պատասխանեց, որ չի կարող ասել, թե պետական մակարդակով ինչ-որ համանման տեքստ պատրաստվու՞մ է, թե՞ ոչ, բայց որ մոտեցումը շատ է փոխվել, սա փաստ է:


«Եթե գոնե բարձր մակարդակում նման խնդիրները հնչեցվում են, ես սա արդեն ձեռքբերում եմ համարում: Ինչ վերաբերում է հատուցմանը հասնելու խնդրին, այսօր միջազգային իրավունքը շատ խոցելի կողմեր ունի, հատկապես՝ մեր պարագայում, քանի որ մեր Ցեղասպանությունը տեղի է ունեցել հայրենիք Հայաստանում և տարածքային հատուցում ևս ենթադրում է: Դրա համար էլ միջազգային իրավունքը պետք է բարելավել, հետո նոր հասնել միաջազգային դատարան, որպեսզի քրեորեն պատժելի համարվի նաև ազգին հայրենիքից զրկելու հանգամանքը, մի բան, որը 1948 թվականի դեկտեմբերի 9-ի բանաձևում բացակայում է»,-նկատեց պատմության ինստիտուտի տնօրենը:


Արձագանքելով Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանի հայտարարությանը, թե թուրքական արխիվները բաց են, Աշոտ Մելքոնյանը նշեց, որ դա հին երգ է, ոչինչ չի փոխվել:
«Թուրքիայի նախագահը մատուցում է նույն մոտեցումը՝ տարբեր ելևէջներով: Արխիվների խնդիրը վաղուց փակված է, թուրքական կողմին քանիցս ասել ենք, սակայն ուշադրություն չեն դարձնում, իբր չեն հասկանում, չեն նկատում: Աշխարհի 50-ից ավելի երկրների արխիվներում հրապարակվել են աշխարհի 30 լեզուներով ժողովածուներ։ Մինչև հիմա այդ եղած պատմական նյութից և ոչ մի փաստաթուղթ թուրք պատմաբանների կողմից չի վիճարկվել, չի դրվել կասկածի տակ»,-հայտարարեց Աշոտ Մելքոնյանը:


Նա խորհուրդ տվեց թուրք պատմաբաններին՝ վիճարկել այդ ժողովածուներում եղած վավերագրական նյութերը, եթե դրանք կեղծ են, հետո միայն գալ և հայ պատմաբանների հետ միասին արխիվները բացել և համատեղ ուսումնասիրություն անել:
«Մենք դրա կարիքը չունենք: Դա մեզ համար հերթական ծուղակ է՝ ներքաշելու անպտուղ բանավեճի մեջ, որը կհանգեցնի այն փիլիսոփայության սոփեստությանը, որ չեն ընդունի մեր ասածները և կշարունակեն իրենց էշը քշել»,-եզրափակեց պատմաբանը:

[Vrej1915]

Re: Western Armenians

BBC ON THE EASTER CELEBRATION AT ARMENIAN CHURCH OF DIYARBAKIR

6 April, 2015

YEREVAN, 6 APRIL, ARMENPRESS. The Saint Giragos Armenian Church of
Diyarbakir celebrated Easter. As "Armenpress" reports, the Turkish
service of BBC prepared a special report on the festive mood and
ceremonies at the Armenian church.

The BBC reporter mentions that eggs are painted on one side of the
church, and the pastry for Easter is made on the other side. Semiha
Demir, 57, who had come to help prepare for Easter, said his two
grandfathers were Armenian, but had converted to Islam.

The reporter also mentions that the expression "My grandfather was
also Armenian", is very common in Diyarbakir, as well as in the
nearby regions. One of them is Knar, who was baptized four years ago
and was busy preparing the eggs. "I am from Sasun. My grandfather
was forcefully converted when he was 17. His name was Chuchan, but
he became Abdurrahman," Knar said, adding that her husband has also
been baptized and has returned to his Armenian roots.

Ayten Ekij, one of the participants, also shared her story and
mentioned that even though she is one of the grandchildren of
survivors, the Turks weren't able to eliminate them.

The reporter mentions that there are currently very few Armenians
living in Diyarbakir and that 50 of them have returned to their
Armenian identity. Sargis Eken, 78, is the only one who was born and
raised as an Armenian in Diyarbakir. He has health problems, and even
though he had promised to come to the church to celebrate Easter,
he hadn't been able to keep his word.

After the Holy Mass at the church, the painted eggs and Easter pastries
were handed to the attending guests.

http://armenpress.am/eng/news/800563/bbc-on-the-easter-celebration-at-armenian-church-of-diyarbakir.html

[Vrej1915]

Re: Western Armenians

ARMENOLOGIST SAYS THERE IS A NEED TO LIST ARMENIAN MONUMENTS

6 April, 2015

YEREVAN, 6 APRIL, ARMENPRESS. Armenologist, Nakhichevan expert Argam
Ayvazyan says there is a need to list all the Armenian monuments that
exist in different parts of the world. "The historic and cultural
monuments of the Armenians are part of the largest sector of the
Armenian heritage that we have. However, there is no simple list of our
historic and cultural assets in Armenia or in the Armenian Diaspora,"
the monument expert said during an April 6 press conference and added
that even though there are studies devoted to separate territories,
that's not enough.

The expert mentioned that based on rough estimates, there used to be
nearly 180,000 Armenian historic and cultural monuments in Western
Armenia prior to 1915, of which 96-97% has been eradicated. Ayvazyan
added that out of Armenia's neighboring countries, the Islamic Republic
of Iran is the only country that not only preserves, but also restores
Armenian historic and cultural monuments.

Touching upon the preservation of monuments in Armenia, the Nakhichevan
expert noted that non-professional organizations are involved in
restoring historic monuments and considered that inadmissible.

http://armenpress.am/eng/news/800570/armenologist-says-there-is-a-need-to-list-armenian-monuments.html

[Vrej1915]

Re: Western Armenians

Համշենահայերը՝ հայերի եւ Հայաստանի մասին
09.04.2015


Համշենահայերը խոսում են առաջին անգամ հայերի հետ հանդիպումների եւ Հայաստանի հետ կապված թեմաների մասին։ Ներկայացնում ենք Akunq.net-ի հարցազրույցը համշենահայերի հետ։

Նախկինում փոստատար եղած թոշակառու Ալի Աքսուն (Խիկո գյուղից, 55 տարեկան) մեզ հետ զրույցում նշեց, որ հայերի հետ առաջին անգամ ծանոթացել է 1977 թվականին` Ստամբուլում, 17 տարեկան հասակում:

«Հորս հետ շրջում էինք Ստամբուլի Փակ շուկայում (Kapalı Çarşı), երբ հայրս ինձ ասաց` «Նրանք հայ են»: Ես նրանց հետ խոսեցի համշենահայերենով: Եվ երբ նրանք պատասխանեցին, զարմացա` մտածելով, թե ինչպես կարող են նրանք խոսել մեր մայրենիով,-մեզ պատմեց Ալի Աքսուն,-Լեզվի նմանությունը խիստ մեծ էր, սակայն հայերն այն ժամանակ Թուրքիայում վախենում էին հայերեն խոսել և խուսափում հայոց լեզվով հաղորդակցվելուց:

Մեծ ջերմություն էի զգում, երբ մեր լեզվով զրուցում էի նրանց հետ: Նաև` բազմաթիվ հարցեր էին ծագում գլխումս. ինչպե՞ս և ինչու՞ են նրանք խոսում մեր լեզվով: Մե՞նք ենք եկել այս կողմեր, թե՞ նրանք են գնացել այս վայրերից… Ցանկացա հայերի պատմության մասին որոշ բաներ իմանալ: Ինչու՞ են հայերը ենթարկվել ցեղասպանության: Ինձ հետաքրքիր է հայոց պատմությունը: Հիմա հասկացել եմ, որ մեզ` համշենահայերիս, հատուկ պոկել են մեր արմատներից…»:

Ալի Աքսուն մեզ պատմեց նաև համշենահայերի ուծացմանն ուղղված Թուրքիայի քաղաքականության մասին. «Գյուղում համշենահայ երեխաները նախքան դպրոց հաճախելը թուրքերեն չէին խոսում: Միայն դպրոցում էին սկսում սովորել պաշտոնական լեզուն: Դպրոցի տնօրեններն ընդմիջումներին նկատողություն էին անում համշենահայերեն խոսող երեխաներին: Հենց այդտեղից էր սկսում ուծացումը…

Իմ երեխաներն արդեն չեն կարողանում համշենահայերեն խոսել (ԱլիԱքսուն ունի 3 դուստր-Ակունքի խմբ.), միայն հասկանում են, բայց չեն պատասխանում: Դժվարությունները շատ են: Համշենահայերենը, գոնե որպես ընտրովի դաս, չի ընդգրկվել դպրոցական ծրագրում:

Երբ համշենահայի երեխան սկսում է դպրոց հաճախել, պետք է լավ տիրապետի թուրքերենին, որպեսզի խնդիրներ չունենա: Տանն աշխատում ենք հիմնականում մեր մայրենիով շփվել, սակայն իմ աղջիկներն այլևս չեն կարողանում խոսել, միայն հասկանում են…»:

Վերադառնալով Հայաստանի և հայերի թեմային` Ալի Աքսուն նշեց, որ առայժմ չի եղել Հայաստանում, թեև այցելելու ցանկությունը մեծ է: Նա նաև հայտնեց, որ համացանցով և հեռախոսով շատ է շփվում հայերի հետ:

Մասնագիտությամբ գործարար Նազմի Գյուլը (Ձաղըրնա գյուղից, պաշտոնական անվանումը` Գյունեշլի), արդեն 20 տարի է, ինչ աշխատում է Թուրք-հայկական բիզնեսի զարգացման խորհրդում (Turkish – Armenian Business Development Council):

«Հայաստանը երկրորդ հայրենիքս է, իսկ առաջինը` բնականաբար Համշենը, Խոպան,-մեզ հետ զրույցում նշեց Նազմի Գյուլը,-Իմ կարծիքով` համշենահայերի և հայերի ամենամեծ նմանությունը, բացի լեզվական նմանությունից, նաև հյուրասիրությունն է»:

Մեր այն հարցին ի պատասխան, թե «Կապե՞ր ունեք հայաստանցիների հետ», Նազմի Գյուլը հայտնեց, որ մեծ թվով ընկերներ ունի Հայաստանում:

Իսկ Խոպայում մի համշենահայ սրճարանատեր և առևտրական, ով չցանկացավ, որ իր անունը հրապարակվի, շեշտեց, որ իր փորձից ելնելով` կարող է ասել, թե հայերն ազնիվ են առեւտրի մեջ: Բազմիցս Հայաստան այցելած սրճարանատերը, սակայն, ընդգծեց, թե ինքը որոշ ազգայնամոլություն է նկատել հայաստանցի հայերի մեջ: Այդ ազգայնամոլությունը բացատրեց հայերի ներփակ լինելու հանգամանքով:

Անդրադառնալով նաեւ Հայոց ցեղասպանության հարցին` իր անունը հրապարակել չցանկացած համշենահայը նշեց. «Երկու քարի արանքում ենք: Մեկը Թուրքիայի տեսակետն է, մյուսը` հայկականը: Այդ դեպքերը որքանով կարող են որպես ցեղասպանություն բնորոշվել` չգիտեմ: Գիտեմ, որ եղել է զուլում: Սակայն չեմ կարող ասել, թե հայերի հետ նույնն է կատարվել, ինչ հրեաների: Չեմ կարող վստահ լինել: Շատ բան չգիտենք այդ մասին…»:

Լուրեր Հայաստանից - NEWS.am

[Vrej1915]

Re: Western Armenians

[Vrej1915]

Re: Western Armenians

Պետք էր գրկաբաց ընդունել և մկրտել. մտավորականներն իսլամացած հայերի մկրտության մասին
13.08.15


Արևմտյան Հայաստանի իսլամացած, ծպտյալ հայերին, որոնց ցանկացել են մկրտություն ստանալ այստեղ, պետք էր գրկաբաց ընդունել և մկրտել, ի լուր աշխարհի ցույց տալ, թե ինչու են այդ հայերը իսլամացել, այսօր լրագրողների հետ հանդիպմանն այսպիսի հայտարարություն արեց գրականագետ Դավիթ Գասպարյանը՝ անդրադառնալով միջադեպին, երբ Թուրքիայի Դերսիմ նահանգից Հայաստան այցելած և մկրտվել ցանկացած հայերը մերժվել էին։

«Չպետք է հապաղել, այս հարցում պետք է անմիջական լինել: Այս ձգձգումը պետք չէր, այլ այդ մկրտությունը պետք էր ցուցադրաբար անել: Մեր ժողովուրդը պետք է վերադառնա իր արմատներին»,-ասաց Դավիթ Գասպարյանը:

Հովհաննես Թումանյանի անվան տիկնիկային թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար և տնօրեն Ռուբեն Բաբայանն էլ անդրադառնալով նույն թեմային, ասաց, թե եկեղեցին ունի մի շատ կարևոր խնդիր՝ այնպես անել, որ մարդն ընդունի Հիսուս Քրիստոսին որպես իր տեր և փրկիչ:

«Եթե մարդն ընդունում է իր տիրոջը, մնացած բոլոր պատճառաբանությունները շինծու են: Հայաստանի հողն ու Հայաստանն արտակարգ գրավիչ են հոգևոր առումով: Հիմա չեմ հասկանում, թե այս բյուրոկրատական բաներն ինչի համար են, եթե մարդն ուզում է Քրիստոսին ընդունել, ինչի՞ համար է այս ամեն ինչը»,- հայտարարեց Ռուբեն Բաբայանը։

Հիշեցնենք, որ Tert,am-ի հետ զրույցում Հայր Զաքարիա Բաղումյանը, անդրադառնալով Թուրքիայի Դերսիմ համայնքից Հայաստան եկած ծպտյալ, իսլամացած հայերի մկրտվելու ցանկությանը և Հայ առաքելական եկեղեցու մերժմանը, ասել էր, թե մկրտությունը շոու չէ, մկրտվողը պետք է պատրաստված գա, հատկապես եթե նա ընդունել է իսլամ:

[Vrej1915]

Re: Western Armenians

TO BAPTIZE OR NOT TO BAPTIZE THE HIDDEN ARMENIANS

14/08/15

Diyarbakir Armenians baptized at Etchmiadzin in August 2014 (Photo
by Gulisor Akkum/The Armenian Weekly)

BY RAFFI BEDROSYAN

FROM THE ARMENIAN WEEKLY

Along with the many high points experienced during the historic
Armenia trip of the 80 hidden Armenians from Turkey, there were also
a few low points. The highs included warm welcomes by both Armenian
government officials and common people on the street, emotional
triumphs at Sardarabad, feelings of grief at the Genocide Museum,
new-found friendships, accomplishments like spelling the alphabet
during Armenian language classes, or simply being able to order food
in Armenian at a restaurant. However, I want to point out a few of
the lows our hidden Armenians encountered--all related to baptism.

Among the members of our group, two girls from Dersim and a young man
from Diyarbakir wished to be baptized. Unfortunately, at the end of
the day, their wish did not come true.

In recent days, Armenian media--both in the Diaspora and in
Armenia--ran headline news and opinion pieces on this topic. Various
individuals gave press conferences; people opined on TV; statements
were released by the church, government, Diaspora organizations,
and political parties; while heated debates on social media argued
both for and against the decision to refuse the baptisms.

As the organizer of the group whose three members wished to be
baptized, and as the designated godfather or "gnkahayr" for these
baptisms, I would like to provide a first-hand account of what really
happened, why it happened, and what we should do to avoid such scandals
in the future.

One may recall that during the trip I organized last year for the
50 hidden Armenians from Diyarbakir to Armenia, we witnessed the
baptisms of a man and a woman in Etchmiadzin. The man was a teacher
in a public school in Diyarbakir. This year, he brought his son to
Armenia to extend the process of returning to Armenian roots to the
next generation. The woman baptized last year, on the other hand,
had an even more ominous challenge. Her husband, a devout Moslem
Kurd, had forbidden her from taking such a step. She nevertheless
decided to convert to Christianity to keep her promise to her hidden
Armenian father, who had asked her to become a Christian Armenian at
his deathbed. I am also pleased to report that she and her husband
are still happily married, and are now bravely facing the challenge
of how to raise their child together--whether as an Armenian, a Kurd,
a Christian, or a Moslem.

Therefore, this year when three members of our group approached me
with their wish to be baptized, I thought--perhaps naively--that
again I can go ahead and arrange the baptisms for the day we visit
Etchmiadzin. The two Dersimtsi girls would take the names Anahit
and Nairi, and the Dikranagerdtsi man from Diyarbakir would become
Madteos Paramaz. One of the Dersim girls had a brother who was already
baptized last year. The Dikranagerdsi man was a distant relative of
the family involved in the reconstruction of the Surp Giragos Church
in Diyarbakir.

Participants of this year's trip at Dzidzernagapert

Unfortunately, the baptisms could neither happen in Echmiadzin, nor
in the Khor Virab Church the next day, nor in Surp Hovhannes Church in
Yerevan the following day. The explanations given to us were as varied
as the clerics involved. Some said we had to apply in writing months
in advance; then, the applications would be reviewed by a religious
council before permission could be considered. Others said we needed
to bring a letter from the Istanbul Acting Patriarch Archbisop Aram
Atesyan granting permission for the baptisms. One cleric suggested
the candidates must visit Armenia at least three times before being
eligible. An even more preposterous suggestion came from a cleric who
wondered why we don't go to churches in Turkey since those wishing to
be baptized are all from Turkey, instead of causing headaches for him
and his superiors. I didn't bother telling him that although there
are churches in Istanbul, no churches are left in historic Armenia
except the one we reconstructed in Diyarbakir. Overall, these clerics
seemed to be unprepared as to how to deal with the baptism requests
and had to make endless calls to their superiors for a decision,
which either did not come or was ultimately negative. In any case,
they would still lead us on, that by tomorrow, there may be a positive
decision. So, each day--with our hopes high, after buying the required
towels, crosses, and headscarves for the girls--we would face renewed
disappointment. Even the intervention of the Minister of Diaspora
Hranush Hakobyan did not achieve the desired outcome.

An even more upsetting development was the zeal of critics to use this
incident to start misguided attacks. Rather than criticize the decision
itself or the persons who made the decision, we have individuals
appearing at press conferences and on TV, or writing articles in
newspapers, attacking the Armenian Church, the Ministry of Diaspora,
and the government in general. One organization called Republic of
Western Armenia even went as far as issuing fictitious citizenship
and identification cards with the baptized names printed on them,
displaying the cards with a fictitious flag, name, and photo at press
conferences and on TV. It seems these people forget or don't care that
the two Dersim girls and the Diyarbakir man will return to Turkey,
will continue living among Moslem Turks and Kurds, with their names
paraded on a fictitious republic's fake citizenship cards. Do they
have the right to jeopardize the lives of these already endangered
persons? Or for that matter, do any of these opinion makers, who pass
along all sorts of judgment in the media, care about the emotions
of these three young people who had made such a personal decision as
changing their faith, their religion?

The hidden Armenians have no control over their ethnic roots,
their genetic identity--they were given no choice. They were born
as Armenians, even though the fact that they are Armenians was not
revealed to them until later in life. Some of them have now made a
conscious decision to return to their ethnic roots. But changing
religion by converting to Christianity is an entirely different
matter. No one is born with a religion--Christian or Moslem. Religion
is not a genetic identity but a faith acquired by personal choice and
through family. If someone has made the decision to become Christian
through baptism, there should be no individual, no institution, or
no force to prevent that from happening--especially in the case of
hidden Armenians, who are taking a risk by revealing their Armenian
identity, and by converting to Christianity. If the reason for these
increasingly difficult barriers that prevent baptisms is misgivings
of abuse, there should be other ways of dealing with them quickly and
without delay. Sure, there could be some Moslem Turks or Kurds just
pretending to be hidden Armenians. There could be others who have no
intention of becoming Christian Armenian and who are getting baptized
to gain some sort of advantage, such as employment or a way out of
Turkey and into Europe or the Americas. However, these exceptions
should not lead to draconian rules and regulations for all others
who genuinely want to become Christian. Moreover, why do we have
godfathers? The role of the godfather is to assure the Church that
the person being baptized is eligible and worthy of baptism, and there
should be no excuse or delay by the cleric for further investigation.

The objective of Project Rebirth is to help the hidden Armenians think,
feel, and act as Armenians. Our work will continue regardless of the
barriers placed by certain people. Whether these hidden Armenians
become Christian or not, they have decided to return to their Armenian
roots, and we will continue encouraging them. It would be ideal if the
Church also fulfils its duty in encouraging them to become Christian
Armenians, but if not, it is still alright. After all, Armenians were
Armenians for centuries before they adopted Christianity.

http://asbarez.com/138764/to-baptize-or-not-to-baptize-the-hidden-armenians/

[Vrej1915]

Re: Western Armenians

HE DIDN'T KNOW THAT HE WAS ARMENIAN...

August 14, 2015

I had heard a lot about Armenians who became Islamized as a result
of the Genocide, but I had never met any of them. Little did I know
that I would meet one of them someday and in Armenia.

I met Ibrahim during the 6th Pan-Armenian Games. A mutual acquaintance
of ours told me that he was of Armenian descent, and I decided to meet
him. Ibrahim was moved when he found out that I wanted to talk to him,
especially when he found out that I was from Artsakh.

Ibrahim lives in Mush. He is married with three children. As he told
me, he found out that he was Armenian a couple of years ago. "We have
always lived as Kurds. My parents never told me that we were Armenian.

Perhaps they were afraid, or they kept silent for another reason.

But the elder Kurds of Mush know very well the origin and history of
each person in Mush. By chance I found out from them that my parents
are Armenian, and when I asked my parents, they didn't deny it,"
Ibrahim said, adding that he has also found out that his ancestors
left Sasun for Mush. To survive the Genocide, they converted to Islam
and lived as Kurds.

Ibrahim speaks Kurdish and only knows some words in Armenian that he
has learned on his own. He had a translator, who was from Istanbul
and knew Armenian very well.

"My grandfather's name was Sako Sargsyan. I was shocked when I found
out about my origin. I couldn't believe it. I decided to search for
Armenians and learn Armenian," said Ibrahim.

Ibrahim was told that there was a Taron-Mush Armenian Union in Mush and
he joined the Union, which is called for bringing the local Armenians
together, helping them preserve their identity and providing those
lacking knowledge of Armenian and Armenian history with the opportunity
to learn the history and language. Ibrahim learned Armenian for the
first time and now knows a couple of words and sentences in Armenian.

The Taron-Mush Union participated in the Pan-Armenian Games with a
football team, and Ibrahim was a member of the team. "True, the team
didn't win, but I'm happy that I visited Armenia for the first time
ever. I visited the temple in Garni and Geghard Monastery, which left
a great impression on me. It's hard for me to hide my feelings. That's
our history, and it's also my history and the history of people like
me. I didn't know about it, and I just discovered it for myself..."

Ibrahim says there are many Islamized and crypto Armenians in Mush
and that he knows most of them. Most of them have discovered their
Armenian identity just recently because their forefathers hadn't
told them about it. "It's very hard to preserve the Armenian identity
among the Kurds," said Ibrahim.

Ibrahim has two paternal uncles, and his elder uncle is 125 years old.

"When I found out that I was Armenian, I asked my uncle, and he told
me that he had witnessed the Genocide and remembered how the Turks
would kill, rob and destroy everything," said Ibrahim and added:
"Perhaps such Armenians were saved by a miracle, but you can't blame
them. They were forced to live as crypto Armenians."

Ibrahim didn't talk a lot. It appeared that he was nervous because
he wasn't able to communicate in Armenian. He said nothing will ever
separate him from Armenia and that next time he would come with his
wife and children.

Hermine Avagyan

aparaj.am

http://www.horizonweekly.ca/news/details/71582

[Vrej1915]

Re: Western Armenians

Սասունում հայկական վանք ու հարակից գերեզմանատուն են հրկիզել
18.08.15

http://www.tert.am/am/news/2015/08/18/sasun/1766663

Սասունի, Բիթլիսի, Բաթմանի, Մուշի, Վանի, Ստամբուլի հայերի մշակութային դիմակայության միությունը բողոք է ներկայացրել Սասունի Սուրբ Պետրոս հայկական վանքն ու շրջակայքի հայկական գերեզմանները հրդեհելու փաստի առթիվ։

Ինչպես տեղեկացնում է Demokrathaber կայքը, միության ղեկավար Ազիզ Դաղջըն ցանկացել է, որ այդ միջադեպը լուսաբանվի, քանի որ դրա հետևանքով հայ հոգևորականների ոսկորներ են այրվել։

Դաղջըն նշել է, որ ժանդարմերիան դեպքի վայր չի մեկնել։

«Բաթմանի ժանդարմերիա զանգեցինք։ Ասացին, որ հրշեջներ են ուղարկել։ Սակայն անհնար էր, որ հրշեջ մեքենան հասներ Սասունի շրջանի Մեշելի գյուղում գտնվող եկեղեցի, քանի որ դրա ճանապարհը դեռ բաց չէ։ Մենք պետք է երախտապարտ լինենք Մեշելի գյուղի ժողովրդին՝ հրդեհը մարելու համար»,-ասել է Դաղջըն։

[Vrej1915]

Re: Western Armenians

MOSLEM ARMENIANS

Souren Seraydarian, Chairman, National Congress of Western Armenians
Paris, 19 August 2015

During the last two years representatives of the National Congress of
Western Armenians (NCWA) raised this issue with senior clerics of the
Armenian Apostolic church in Armenia, Turkey, USA, the United Kingdom,
France and Germany and never received a clear answer. For example,
whereas the bishop in Germany accepts to consider every bona fide
request for baptism favorably, Bishop Atachian in Istanbul creates
many obstacles and tries to accommodate the authorities in Turkey and
avoid "trouble". What is missing is a clear and unequivocal policy
and decision by the highest church authorities, i.e. the Catholicos.

Recently clerics refused to baptize three Moslem Armenians during
their pilgrimage to Armenia. It is worth reminding the public that not
all Armenians belong to the same church.. Indeed some are Catholic,
evangelist, Mormon, atheist, etc. This does not prevent them from being
recognized as Armenians of different beliefs. It is discriminatory not
to recognize Moslem Armenians if they feel they belong to this nation.

It is high time to distinguish between ethnicity and religion and get
rid of medieval thinking and to adopt a conciliatory approach towards
all those who identify themselves as belonging to the Armenian Nation.

On the other hand there are tens of thousands of baptized Armenians
who do no longer wish to be identified as Armenians and are satisfied
with their status as fully integrated persons in foreign societies
and countries. Enough is enough. It is time to get our act together
since at this delicate political juncture we do need the support and
cohesion of all Armenians.

http://www.keghart.com/Seraydarian-Moslem-Armenians