Announcement

Collapse

Forum Rules (Everyone Must Read!!!)

1] What you CAN NOT post.

You agree, through your use of this service, that you will not use this forum to post any material which is:
- abusive
- vulgar
- hateful
- harassing
- personal attacks
- obscene

You also may not:
- post images that are too large (max is 500*500px)
- post any copyrighted material unless the copyright is owned by you or cited properly.
- post in UPPER CASE, which is considered yelling
- post messages which insult the Armenians, Armenian culture, traditions, etc
- post racist or other intentionally insensitive material that insults or attacks another culture (including Turks)

The Ankap thread is excluded from the strict rules because that place is more relaxed and you can vent and engage in light insults and humor. Notice it's not a blank ticket, but just a place to vent. If you go into the Ankap thread, you enter at your own risk of being clowned on.
What you PROBABLY SHOULD NOT post...
Do not post information that you will regret putting out in public. This site comes up on Google, is cached, and all of that, so be aware of that as you post. Do not ask the staff to go through and delete things that you regret making available on the web for all to see because we will not do it. Think before you post!


2] Use descriptive subject lines & research your post. This means use the SEARCH.

This reduces the chances of double-posting and it also makes it easier for people to see what they do/don't want to read. Using the search function will identify existing threads on the topic so we do not have multiple threads on the same topic.

3] Keep the focus.

Each forum has a focus on a certain topic. Questions outside the scope of a certain forum will either be moved to the appropriate forum, closed, or simply be deleted. Please post your topic in the most appropriate forum. Users that keep doing this will be warned, then banned.

4] Behave as you would in a public location.

This forum is no different than a public place. Behave yourself and act like a decent human being (i.e. be respectful). If you're unable to do so, you're not welcome here and will be made to leave.

5] Respect the authority of moderators/admins.

Public discussions of moderator/admin actions are not allowed on the forum. It is also prohibited to protest moderator actions in titles, avatars, and signatures. If you don't like something that a moderator did, PM or email the moderator and try your best to resolve the problem or difference in private.

6] Promotion of sites or products is not permitted.

Advertisements are not allowed in this venue. No blatant advertising or solicitations of or for business is prohibited.
This includes, but not limited to, personal resumes and links to products or
services with which the poster is affiliated, whether or not a fee is charged
for the product or service. Spamming, in which a user posts the same message repeatedly, is also prohibited.

7] We retain the right to remove any posts and/or Members for any reason, without prior notice.


- PLEASE READ -

Members are welcome to read posts and though we encourage your active participation in the forum, it is not required. If you do participate by posting, however, we expect that on the whole you contribute something to the forum. This means that the bulk of your posts should not be in "fun" threads (e.g. Ankap, Keep & Kill, This or That, etc.). Further, while occasionally it is appropriate to simply voice your agreement or approval, not all of your posts should be of this variety: "LOL Member213!" "I agree."
If it is evident that a member is simply posting for the sake of posting, they will be removed.


8] These Rules & Guidelines may be amended at any time. (last update September 17, 2009)

If you believe an individual is repeatedly breaking the rules, please report to admin/moderator.
See more
See less

Nakhitchevan

Collapse
X
Collapse
 
  • Page of 8
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts
Previous 1 3 4 5 6 7 8 template Next
  • #61
    Իրանցիները փորձում են Նախիջևանի տարածքը բացել Հայաստանի համար
    https://www.youtube.com
     

    Comment

    • #62
      Ադրբեջանի համար սա կլինի վերջի սկիզբը․ Արման Նավասարդյանը՝ պատերազմի վերսկսման մասին


      Factor TV LIVE
      https://www.youtube.com
       

      Comment

      • #63
        Նախիջևանի սահմանը․ Մեծ ու Փոքր Մասիսների ստվերում


        CivilNet
        https://www.youtube.com
         

        Comment

        • #64
          Նախիջևանում մեծ խնդիր ունենք, ռազմական, զինուժ է հավաքվում. Արման Նավասարդյան

          [COLOR=var(--yt-spec-text-secondary)]5 déc. 2019[/COLOR]
          https://www.youtube.com
           

          Comment

          • #65
            Արցախի համար պայքարն ավարտված է. պայքար Նախիջեւանի համար


            ՀԱԿՈԲ ԲԱԴԱԼՅԱՆ, Մեկնաբան
            05.12.2019

            https://www.lragir.am/2019/12/05/499717/






            Թուրքիան ընդունել է Մերձբալթյան երկրները եւ Լեհաստանը Ռուսաստանի հնարավոր հարձակումից պաշտպանելու ՆԱՏՕ-ի պլանը: Ըստ տեղեկության, դա տեղի է ունեցել այն բանից հետո, երբ Թուրքիայի նախագահը հանդիպել է Լիտվայի նախագահին

            Մինչ այդ Էրդողանը ՆԱՏՕ գլխավոր քարտուղարի հետ հանդիպմանը հայտարարել էր, որ Թուրքիան այդ պլանին հավանություն կտա այն դեպքում, երբ ՆԱՏՕ-ն էլ հավանություն կտա Սիրիայի հարցում թուրքական պլանի
            ն:

            Տեղեկություն, որ ՆԱՏՕ-ն Սիրիայում միացել է Թուրքիային, չկա: Ըստ այդմ, ի՞նչ կարող էր տեղի ունենալ Լիտվայի նախագահի հետ Էրդողանի հանդիպմանը:

            Այդօրինակ դեպքերում հանգամանքներն իհարկե լինում են բազմաշերտ, հաճախ արդյունքի բերելով փոխազդեցության որեւէ հանրագումարով: Անկարան անշուշտ փորձում է հնարավորինս թանկ խաղալ Արեւմուտքի եւ ՌԴ միջեւ, սակայն վերջին շրջանում Էրդողանի տեսապատկերում սկսում է նշմարվել, որ խաղը ավելի ու ավելի շատ թանկ կարող է նստել իր վրա:

            Այդ համայնապատկերում կարո՞ղ է տեղավորվել օրինակ Լոնդոնում ՆԱՏՕ Վեհաժողովի շրջանակում Թուրքիա-ՆԱՏՕ հավանությանը զուգահեռ Բրատիսլավայում ԵԱՀԿ նախարարական համաժողովի շրջանակում Հայաստանի եւ Ադրբեջանի արտգործնախարարների հանդիպման հանգամանքը, արցախյան ուղղությամբ զարգացման տրամաբանության համատեքստում:

            Ադրբեջանում խորհրդարանի լուծարումը եւ իշխանության փոխանցման գործընթացը չեն կարող ազդեցություն չթողնել Էրդողանի տրամադրության վրա: Մեհրիբան Ալիեւան առաջիկայում կարող է այցելել նաեւ Անկարա, սակայն նա առաջինը Մոսկվա է այցելում եւ այնտեղ Պուտինի հետ հանդիպմանն է առաջինը հայտարարում, որ Մոսկվան իր համար տուն է:

            ԱՄՆ Ներկայացուցիչների պալատում հայերի ցեղասպանության ճանաչման բանաձեւի ընդունման հանգամանքը Մոսկվային օգնեց առավելության զգացում ունենալ Անկարայի նկատմամբ: Էրդողանը Վաշինգտոնում փորձեց կանխել հայկական հարցի նոր աստիճանը՝ ճանաչումը Սենատում, սակայն հարցի շարունակության էական մասը ԱՄՆ այլեւս փոխանցել էր Մոսկվա: Կրեմլը չհապաղեց օգտվել Վաշինգտոնի ընձեռած հերթական հնարավորությունից, Անկարայի հանդեպ առավելությունը կապիտալիզացնելու համար:

            Դրա աներկբա հնարավորությունը հայկական հարցի արցախյան առանցքն է: Ադրբեջանին ռազմատենչ հավակնություն սնուցելուց Մոսկվան անհրաժեշտաբար անցնում է մուղամի մասին երազանքի ռեժիմի բերելուն: Դրան էլ զուգահեռ Հայաստանի վարչապետի տիկինը գրառում է անում եւ Մեհրիբան Ալիեւային որպես հյուր հրավիրելով Արցախ՝ հուշում է, որ քչի մասին երազանքով չբավարարվելու դեպքում Ադրբեջանը ոչ թե իրապես կհավակնի շատի, այլ ստիպված կլինի պարզապես երազել ու կարոտել ավելի շատը:

            Արցախի համար պայքարը գործնականում ավարտված է, Թուրքիայի՝ ՆԱՏՕ-ի այսպես ասած հակառուսական պլանին տված հավանությունը դրա գիտակցման վկայություններից մեկն է: Անկարան ու Բաքուն այլեւս պայքարում են Նախիջեւանը պահելու համար, ինչի մասին խոսուն վկայություն էր Իլհամ Աիեւի հանդիպումը Նախիջեւանի ԳԽ նախագահի հետ եւ հայտարարությունները տեղի վիճակի մասին:

            Ընդ որում, դրանք վկայում են նաեւ, որ Բաքուն ու Անկարան Նախիջեւանի համար պայքարում են նաեւ միմյանց հետ: Հայերի կյանքի, արյան, տարածքների եւ սուբյեկտության հաշվին կնքված ռուս-թուրքական մոսկովյան պայմանագիրը ավարտվում է: Ռուսաստանն ու Թուրքիան կանգնած են շարունակությունը որոշելու 100-ամյա սահմանի շեմին: Պետք է որոշեն, թե ու՞մ հաշվին են շարունակելու հարաբերությունը՝ միմյա՞նց, թե՞ Ադրբեջանի: Նրանք հասկանում են, որ հայերի հաշվին այս անգամ չի ստացվի:
            Last edited by Vrej1915; 12-05-2019, 10:07 AM.

            Comment

            • #66
              Ռուսաստանը բացեց Նախիջեւանի ճանապարհը. Հայկական բանակը հանել է Սմերչ համակարգերը






              Lragir.am,
              20.05.2020








              Ադրբեջանում չհայտարարված լայնածավալ հարձակողական բնույթի զորավարժությունը ներառել է նաեւ Նախիջեւանի տարածքը: Բաքվի ու Անկարայի ԶԼՄ-ները հաղորդում են, որ Թուրքիան Նախիջեւանում տեղակայել է TRG-300 Kaplan հրթիռային կայանքը, որի հրթիռները 90 եւ 120 կմ հեռահարություն ունեն: Նշվում է, որ այդ զինատեսակը կարող է փոխել հավասարակշռությունը Նախիջեւանի ուղղությամբ:.


              Նշվում է, որ այս ամենը կապ ունի Թուրքիայի 3-րդ բանակի հետ: Թուրքական ստորաբաժանումները վաղուց տեղակայված են Նախիջեւանում, այստեղ ստեղծվել է նաեւ առանձին համազորային բանակ:

              Այսպիսով, Նախիջեւանը, որը երկար տարիներ «բացակայում» էր հայ-ադրբեջանական հակամարտությունից, վերջին տարիներին ակտիվորեն ներգրավվում է Հայաստանի հանդեպ թուրքական ռազմա-քաղաքական նպատակներին: Մի կողմից դա համարվում է երկրորդ ճակատ Հայաստանի դեմ՝ թիրախում ունենալով Երեւանը, ռազմական հնարավոր գործողությունների ժամանակ, մյուս կողմից՝ փաստարկ Մոսկվայի հետ առեւտրում:
              Նախիջեւանի գործոնը թուրքերի համար չի սահմանափակվում միայն ռազմական խնդիրներով: Նախիջեւանում բացվել են տարբեր ոլորտներին առնչվող թուրքական ներկայացուցչություններ, Նախիջեւան-Իգդիր-Կարս տնտեսական եւ ժողովրդագրական ինտեգրման նպատակով: Նախիջեւանի «ավելորդ» բնակչությունը վերաբնակեցվում է հայկական Իգդիրում ու Կարսում, որտեղ թուրք բնակչության թիվը խիստ փոքր է:
              Նախիջեւանի ուղղությամբ Բաքու-Անկարա գործակցությունը խոշոր հաշվով միտված է 1921 թ. ռուս-թուրքական պայմանագրին, որով Նախիջեւանը նվիրաբերվեց Ադրբեջանին ու հայաթափվեց: Կարսը, Սուրմալուն ու Արարատ լեռն անցան Թուրքիային:
              1921 թ. մարտի 16-ին Ռուսաստանի և Թուրքիայի միջեւ Մոսկվայում կնքված անօրինական պայմանագրով Նախիջևանը հանձնվեց Բաքվի խնամակալությանն առանց երրորդ կողմի փոխանցելու իրավունքի, իսկ Թուրքիան ու Ռուսաստանը դարձան Նախիջեւանի կարգավիճակի «երաշխավոր»։ Մեկ տարի անց լրանում է այս պայմանագրի 100 տարին, երբ Անկարան ու Մոսկվան պետք է որոշում կայացնեն այն երկարացնելու կամ պայմանագրից դուրս գալու վերաբերյալ:
              Միեւնույն ժամանակ, այդ պայմանագիրն ըստ էության Նախիջեւանի մասով արդեն չի գործում: Նախիջեւանի պայմանագրային կարգավիճակը մնացել է թղթի վրա, իրականության մեջ այն անցել է Թուրքիային, որի առաջ ճանապարհը բացել է Ռուսաստանը: Հնարավոր է՝ դա ռուս-թուրքական պայմանավորվածության կամ առեւտրի մաս է՝ թուրքերին տրված նոր երաշխիքներով, այն դեպքի համար, եթե չերկարացվի 1921 թ. պայմանագրի ժամկետը:
              Միեւնույն ժամանակ, Նախիջեւանի ճանապարհը բաց է նաեւ Հայաստանի համար՝ վերադարձնելու իր օրինական տարածքը: Այդպիսով կհանգուցալուծվի շրջանային խնդիրների մի ողջ կծիկ՝ անվտանգային, կոմունիկացիոն եւ այլն: Ընդունա՞կ է հայկական կողմը մշակել համապատասխան ռազմավարություն՝ հայկական պետականության համար այս կենսական խնդիրը լուծելու համար: Թե՞ հայկական քաղաքական միտքը սահմանափակվում է ներքաղաքական ներկայիս ճղճիմ «բանավեճերի» եւ Ղարաբաղում փուլային թե փաթեթային սխեմաների անհեթեթ շրջանակներում:
              Մինչ այդ, հայկական բանակը պատրաստության է բերել Սմերչ հրթիռային համակարգերը՝ ի պատասխան թուրքական զորավարժության


              Comment

              • #67
                Ադրբեջանը բարձր ճշգրտության նոր հրթիռային համակարգեր է տեղակայել Նախիջևանում





                Lragir.am,
                19.05.2020








                Ադրբեջանը Նախիջևանում տեղակայել է Թուրքիայից գնած TRG-300 Kaplan 300 մմ ժամանակակից հրթիռային համակարգեր: Այս մասին ամերիկյան Ջեյմսթաուն հետազոտական հիմնադրամում հրապարակած հոդվածում գրում է հեղինակ Ջան Կասապօղլուն:




                Հոդվածում նշվում է, որ այդ համակարգերն առաջին անգամ կադրերում երևացել են մայիսի 2-ին:

                105 կգ քաշով մարտագլխիկի հեռահարության շրջանագիծը 120 կմ է, իսկ 190 կգ քաշովինը՝ 90 կմ: Հրթիռային համալիրը համարվում է բարձր ճշգրտության զենք

                Comment

                • #68
                  Նախիջեւանը բացվեց. Հայաստանը պետք է պատրաստ լինի






                  ՀԱԿՈԲ ԲԱԴԱԼՅԱՆ, Մեկնաբան
                  27.05.2020








                  Հենց մեկնարկից Նախիջեւանի մարտահրավերը ուղեկցում է թավշյա հեղափոխությունը: Հերթական առիթը կրակահերթն էր, որից վնասվել էր հայկական զինուժի տրանսպորտային միջոցներից մեկը, հայկական մամուլում նկարագրված մանրամասնություններով, որոնք պատերազմի պայմաններում կարող են ընդհուպ առնչվել հակառակորդին մատուցված «հուշարարության»:



                  Հարցը սակայն թերեւս առավել ընդգրկուն ու խորքային է, քան լոկ հրադադարի խախտման միջադեպերը կամ հնարավոր դիրքային փոփոխությունները, որ Նախիջեւանի ուղղությամբ տեղի են ունենում արդեն մի քանի տարի, բայց նաեւ դարձել են հեղափոխությանը հասցվող քարոզչական գլխավոր հարվածներից մեկը:

                  Բանն այն է, որ Նախիջեւանի թեման բացվել է համաշխարհային վերափոխումների համատեքստում եւ զուտ Հայաստան-Ադրբեջան տիրույթում թերեւս զգացվելու են այդ լայն գործընթացի «մետաստազները»: Իսկ գործընթացը առնչվում է նոր աշխարհակարգի կազմավորման ծանր ու տեւական հանգամանքին: Աշխարհակարգի կազմավորում, որի հանգամանքը չեն թաքցնում ուժային կենտրոնները:
                  Կորոնավիրուսն այդ իմաստով բերեց նոր հանգամանքներ, կամ առավել պարզորոշ դարձրեց դրանք: Մասնավորապես այն, որ աշխարհը թերեւս կայուն շարժվում է երկբեւեռ կարգի ուղղությամբ՝ ԱՄՆ-Չինաստան, եւ մնացյալ «կլաստերները» տեղավորվելու են այդ տիրույթում: Եվ այդ թվում լինելու է նաեւ Կովկասը, իր ռազմա-քաղաքական ստատուս-քվոյով եւ անվտանգային համակարգով:
                  Այդ իմաստով Կովկասն առանձնահատուկ անցումային փուլում է արցախյան առաջին պատերազմից հետո, երբ խախտվել է ռեգիոնալ ռուս-թուրքական ստատուս-քվոն՝ ամրագրված ռուս-թուրքական պայմանագրերով, սակայն դրանից հետո ստեղծված իրավիճակը իր հերթին չունի իրավական որեւէ ամրագրում, այլ կնքված է իբրեւ կոնֆլիկտ, իր կարգավորման գործընթացով եւ դրա միջնորդական բացառիկ ձեւաչափով՝ ՄԱԿ անվտանգության խորհրդի երեք մշտական անդամներ Ռուսաստան, Ֆրանսիա, ԱՄՆ:
                  Այդպիսով, առաջանում են որոշակի վեկտորային հակադրություններ: Եթե աշխարհը հաստատուն շարժվում է ամերիկա-չինական երկբեւեռ գերակայության, ապա փաստացի առաջանում է Մինսկի խմբի առանձնահատուկ ձեւաչափի հանդեպ Պեկինի մոտեցման խնդիրը: Պեկինն ընդունելու՞ է, որ Կովկասի ռազմա-քաղաքական ստատուս-քվոն եւ հեռանկարային ամրագրումները, անվտանգային համակարգը մնալու են այդ տիրույթում, թե՞ դնելու է ներգրավվելու հարց: Մեծ հավանականությամբ այդ հարցը դրվելու է, այլապես ինչի՞ համար է Երեւանում կառուցվում հսկայական ֆունկցիոնալությամբ դեսպանատունը՝ երկրորդը եվրասիական տարածքում Ռուսաստանում դեսպանատնից հետո:
                  Մյուս հակասությունն այն է, որ կա արդեն առնվազն քառորդ դար՝ Թուրքիայի եւ Մինսկի խմբի համանախագահության միջեւ:
                  Նախիջեւանը Թուրքիայի առանցքային խաղաքարտերից մեկն է նոր աշխարհակարգի կովկասյան «կլաստերում» էական դերակատարի կամ խաղացողի կարգավիճակը պահելու համար, ինչը նշանակում է, որ Անկարան կարող է ավելի ու ավելի աշխուժացնել այդ խաղաքարտի օգտագործումը:
                  Դա էլ իր հերթին առաջացնում է խնդիր ռուս-թուրքական պայմանագրերի առնչությամբ, որովհետեւ դրանցով Նախիջեւանը հանձնվելով Ադրբեջանին, փաստացի հանձնվել է Ռուսաստան-ԽՍՀՄ-ին՝ Թուրքիային տրված Արարատի եւ այլ տարածքների դիմաց: Այժմ ստացվում է, որ Թուրքիան վերցնում է Նախիջեւանը, դե ֆակտո, եւ անգամ պետք չէ բացառել դե յուրե հնարավորությունը, առավել եւս, որ կա բանակային համազորային դե յուրե ներկայությունը:
                  Ռուսաստանի մոտ վաղ թե ուշ առաջանալու է հարցը, թե ինչ է ստանալու դրա դիմաց, եթե արդեն չի առաջացել: Անկարան գուցե համարում է, որ Ռուսաստանը «ստացել» է Արցախը, թեկուզ հայկական վերահսկողությամբ: Բայց համարու՞մ է այդպես Մոսկվան: Հազիվ թե, այլապես հազիվ թե ունենար արցախյան գոտում ռազմական ներկայություն հաստատելու պլաններ ու ձգտումներ:
                  Արդյոք Ռուսաստանը Նախիջեւանի հարցում որեւէ գործարք կառաջարկի ԱՄՆ-ին ու Չինաստանին: Հայաստանին անհրաժեշտ կլինի սցենարային բազմազանություն, ռիսկերը հնարավորություններից առավելագույն զատելու եւ սեփական իրավունքներն՝ առնվազն որպես հայկական անվտանգային համակարգի հաստատուն գործոն, մեծ խաղի օրակարգ արդյունավետ ներգրավվելու համար:


                  Comment

                  • #69
                    Հայաստանը պետք է արագ պատրաստի Նախիջեւանի փաթեթը






                    ՀԱԿՈԲ ԲԱԴԱԼՅԱՆ, Մեկնաբան
                    29.05.2020








                    Իլհամ Ալիեւը փախստականների հետ հանդիպմանը անդրադարձել է հորը՝ Հեյդար Ալիեւին: Թե ինչու է Իլհամ Ալիեւը որոշել հղումներ անել հորը, որի ժամանակ խորհրդային շրջանում հայերը Արցախում ըստ նրա «գլուխները չէին բարձրացնում», թերեւս պայմանավորված է ներքին բարդություններով, որ ունի որդին: Սովորաբար, ավտորիտար կամ ամբողջատիրական համակարգերում այդպիսի պարագայում են հղում անում «անցյալին»:



                    Հեյդար Ալիեւի վերաբերյալ հիշողություններում էական է թերեւս մեկ այլ դրվագ, կապված Նախիջեւանի հետ: Իլհամ Ալիեւը ասել է, թե Հեյդար Ալիեւն առաջինն է Նախիջեւանում բարձրացրել Ադրբեջանի դրոշը, երբ Բաքվում դեռ ոչ մեկը չէր համարձակվում անել դա, քանի որ ԽՍՀՄ-ը դեռ ամբողջապես փլուզված չէր:

                    Ինչու՞ է Ալիեւը հիշել Նախիջեւանում հոր բարձրացրած դրոշը: Դա միայն էմոցիոնա՞լ հիշողություն է, թե՞ այստեղ կա նաեւ քաղաքական այլ համատեքստ:
                    Արդյոք Ալիեւը առիթից օգտվելով չի հիշատակել Նախիջեւանում ադրբեջանական դրոշի հանգամանքը, որպեսզի հիշեցնի Նախիջեւանի նկատմամբ «իրավունքը»: Բանն այն է, որ Նախիջեւանը փաստացի հայտնվել է թուրքական տիրապետության ներքո, դե յուրե շարունակելով մնալ Ադրբեջանի ենթակայության տակ: Բացի նրանից, որ նոր աշխարհակարգի ձեւավորման համատեքստում բավականին մեծ է Նախիջեւանի կարգավիճակի օրակարգայնացումը, առնվազն ռեգիոնալ անվտանգության համակարգի շուրջ դիտարկումների կուլիսներում, կա նաեւ այլ խնդիր:
                    Փաստացի լինելով Նախիջեւանում դրության տերը, սակայն իրավականորեն չլինելով պատասխանատու, Թուրքիան կարող է Նախիջեւանը վերածել պոլիգոնի, սադրելով տարբեր մասշտաբի խնդիրներ: Իսկ դրանց համար կարող է ստիպված լինել պատասխան տալ դե յուրե պատասխանատուն՝ Իլհամ Ալիեւը:

                    Հայաստանը պետք է պատրաստի Նախիջեւանի հանդեպ իր օրինական իրավունքների փաթեթը, որովհետեւ առաջիկայում այն մեծ հավանականությամբ կարող է արդիական դառնալ: Այն անհրաժեշտ է լինելու քաղաքական գործընթացներում, որոնցում առավել դինամիկ հասունանալու են կարեւոր որոշումներ ռեգիոնալ ռազմա-քաղաքական ստատուս-քվոյի առնչությամբ:


                    Comment

                    • #70
                      Թուրքիան վերցնում է Նախիջեւանը. Մոսկվա-Անկարա նոր բարտեր






                      ՀԱԿՈԲ ԲԱԴԱԼՅԱՆ, Մեկնաբան
                      09.06.2020









                      Թուրքիան հայտարարել է դեպի Նախիջեւան գազամուղի կառուցման մրցույթ: Հաղթողը պետք է 270 օրում կառուցի դեպի Նախիջեւան 82 կմ գազամուղ: Նոր գազամուղը փաստորեն կլինի Նախիջեւանի թուրքական «օկուպացիայի» հերթական ակտը: Անկարան քայլ առ քայլ զբաղեցնում է Նախիջեւանը: Այդ ինքնավար հանրապետությունը գործնականում ամբողջապես գտնվում է թուրքական խնամակալության ներքո:



                      Օրերս Իլհամ Ալիեւը հիշել էր հորը, եւ չգիտես ինչու նաեւ դրվագը, որ դեռեւս ԽՍՀՄ գոյության պայմաններում Հեյդար Ալիեւը առաջինն է ադրբեջանական դրոշը բարձրացրել Նախիջեւանում:

                      Ալիեւը վերջին շրջանում հաճախակի է հիշում Նախիջեւանը: Դա գուցե պայմանավորված է թե ներքին խնդիրներով, թե այն հանգամանքով, որ Նախիջեւանը դե ֆակտո այլեւս թուրքական է եւ հեռու չէ այն օրը, երբ Էրդողանը կարող է «հանել» Հեյդար Ալիեւի դրոշն ու դնել իրենը: Միեւնույն ժամանակ, իրավիճակը բավականին նուրբ է այն համատեքստում, որ Ալիեւի ներքին խնդիրներն էլ պայմանավորված են Թուրքիայի եւ Ռուսաստանի դիմակայությամբ: Մոսկվան ու Անկարան Բաքվի իշխանության համար մրցակցության մեջ են, եւ Ալիեւը թերեւս մտավախություն ունի, որ կարող է տեղի ունենալ փոխանակում՝ Նախիջեւանը Թուրքիային, իսկ Բաքուն՝ Մոսկվային:
                      Խոսքն իհարկե Մեհրիբան Ալիեւային իշխանության բերելու հնարավորության մասին է, որի աշխույժ փուլը փորձ արվեց սկսել 2019-ի վերջին՝ Մոսկվայում նրա քաղաքական առաջին օրհնությունն ու Պուտինի պարգեւը ստանալուց հետո: Կորոնավիրուսը թերեւս կանգնեցրեց ընթացքը, սակայն Ալիեւը կասկած չունի, որ այն շարունակվելու է:
                      Բանն այն է, որ պատերազմի հռետորաբանության,անքննարկելիության իր քաղաքականությամբ Ալիեւը ստեղծել է փակուղային վիճակ, երբ կամ պետք է լինի ռեգիոնալ մեծ պատերազմ, կամ նա պետք է հեռանա՝ գոնե միջնաժամկետ հեռանկարի համար իրավիճակը լիցքաթափելու նպատակով:

                      Այդ հարցում էլ կարող է տեղի ունենալ նախիջեւանյան ռուս-թուրքական «բարտերը»: Մեկ դար առաջ այդ տրամաբանությամբ նրանք հայկական Նախիջեւանը հանձնեցին Ադրբեջանին, այժմ կտան Թուրքիային, Ռուսաստանին Բաքուն «հանձնելու» դիմաց:
                      Կմիջամտի՞ Հայաստանն այդ գործընթացին: Երեւանն իհարկե ունի դրա համար անհրաժեշտ իրավա-քաղաքական բազան: Հարկավոր է թերեւս ճիշտ ընտրել պահը, այս անգամ ռուս-թուրքական առեւտրից ոչ թե տուժելու, այլ շահելու համար:


                      Comment

                      Previous 1 3 4 5 6 7 8 template Next
                      Working...
                      X