Announcement

Collapse

Forum Rules (Everyone Must Read!!!)

1] What you CAN NOT post.

You agree, through your use of this service, that you will not use this forum to post any material which is:
- abusive
- vulgar
- hateful
- harassing
- personal attacks
- obscene

You also may not:
- post images that are too large (max is 500*500px)
- post any copyrighted material unless the copyright is owned by you or cited properly.
- post in UPPER CASE, which is considered yelling
- post messages which insult the Armenians, Armenian culture, traditions, etc
- post racist or other intentionally insensitive material that insults or attacks another culture (including Turks)

The Ankap thread is excluded from the strict rules because that place is more relaxed and you can vent and engage in light insults and humor. Notice it's not a blank ticket, but just a place to vent. If you go into the Ankap thread, you enter at your own risk of being clowned on.
What you PROBABLY SHOULD NOT post...
Do not post information that you will regret putting out in public. This site comes up on Google, is cached, and all of that, so be aware of that as you post. Do not ask the staff to go through and delete things that you regret making available on the web for all to see because we will not do it. Think before you post!


2] Use descriptive subject lines & research your post. This means use the SEARCH.

This reduces the chances of double-posting and it also makes it easier for people to see what they do/don't want to read. Using the search function will identify existing threads on the topic so we do not have multiple threads on the same topic.

3] Keep the focus.

Each forum has a focus on a certain topic. Questions outside the scope of a certain forum will either be moved to the appropriate forum, closed, or simply be deleted. Please post your topic in the most appropriate forum. Users that keep doing this will be warned, then banned.

4] Behave as you would in a public location.

This forum is no different than a public place. Behave yourself and act like a decent human being (i.e. be respectful). If you're unable to do so, you're not welcome here and will be made to leave.

5] Respect the authority of moderators/admins.

Public discussions of moderator/admin actions are not allowed on the forum. It is also prohibited to protest moderator actions in titles, avatars, and signatures. If you don't like something that a moderator did, PM or email the moderator and try your best to resolve the problem or difference in private.

6] Promotion of sites or products is not permitted.

Advertisements are not allowed in this venue. No blatant advertising or solicitations of or for business is prohibited.
This includes, but not limited to, personal resumes and links to products or
services with which the poster is affiliated, whether or not a fee is charged
for the product or service. Spamming, in which a user posts the same message repeatedly, is also prohibited.

7] We retain the right to remove any posts and/or Members for any reason, without prior notice.


- PLEASE READ -

Members are welcome to read posts and though we encourage your active participation in the forum, it is not required. If you do participate by posting, however, we expect that on the whole you contribute something to the forum. This means that the bulk of your posts should not be in "fun" threads (e.g. Ankap, Keep & Kill, This or That, etc.). Further, while occasionally it is appropriate to simply voice your agreement or approval, not all of your posts should be of this variety: "LOL Member213!" "I agree."
If it is evident that a member is simply posting for the sake of posting, they will be removed.


8] These Rules & Guidelines may be amended at any time. (last update September 17, 2009)

If you believe an individual is repeatedly breaking the rules, please report to admin/moderator.
See more
See less

Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

    Originally posted by Federate View Post
    Yes locally-made. It is thermobaric and short range.
    Good concept for our defense needs. They should be mounted on a smaller, faster and low profile 4x4.

    Comment


    • Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

      Originally posted by Achemish View Post
      Great to hear, thank you! Any idea how long they have been in production?
      Good to see something even being produced. Next step is getting better and making new designs incorporating ideas and creating an industry. I'm sure some third world countries would love to take some of these stuff on.

      Comment


      • Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

        Originally posted by ASALA2116 View Post
        Good to see something even being produced. Next step is getting better and making new designs incorporating ideas and creating an industry.
        Armenia should build and mount them on a vehicle similar to this (watch the video). The days being "protected" in armored vehicles are gone. They are literally "killing traps" with modern guided missiles.

        Comment


        • Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

          Originally posted by Azad View Post
          Armenia should build and mount them on a vehicle similar to this (watch the video). The days being "protected" in armored vehicles are gone. They are literally "killing traps" with modern guided missiles.

          http://military.polaris.com/en-us/co...-military-tan/
          Very true. In Syria many soldiers were killed because of APC's. Something quick with only 3-4 soldiers is perfect. But not throwing in over 10 soldiers and losing all 10. Terrible

          Comment


          • Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

            Սամվել Բաբայան. «Իմ վերադարձի գլխավոր առաքելությունը ես տեսնում եմ Ղարաբաղում»
            Ս. Բաբայանն՝ իր վերադարձի պատճառների, ապրիլյան մարտերի, Ղարաբաղի խնդրի և ներքաղաքական հարցերի մասին:


            ԼՂՀ ՊԲ նախկին հրամանատար, ԼՂՀ պաշտպանության նախկին նախարար, գեներալ–լեյտենանտ Սամվել Բաբայանի բացառիկ հարցազրույցը «7 օր» լրատվավերլուծական կայքին։
            –Պարո՛ն Բաբայան, նախ բարի վերադարձ։
            –Շնորհակալություն։
            Որպեսզի կանխեմ որոշ հարցեր, ասեմ, որ իմ ընտանիքը մշտապես գտնվել է Հայաստանում, և ես անձնական խնդիրների հետ կապված եմ եղել դրսում։
            –Ինչո՞վ է պայմանավորված Ձեր վերադարձը։ Արձագանքեցիք Ղարաբաղում սկսված ստորագրահավաքի՞ն։ Կարելի՞ է ասել, որ խաղաղ պայմաններում Դուք այդքան էլ պահանջված չէիք, սակայն պատերազմի ժամանակ բոլորը հիշեցին Ձեզ: Դա մի տեսակ վիրավորական չէ՞ Ձեզ համար:
            –Ես երբեք մեր ժողովրդից չեմ վիրավորվում։ Միշտ անում եմ այն, ինչ պետք է անել՝ առանց շնորհակալության ակնկալիքի։
            Պահանջված լինել–չլինելը, դրանք պայմանական խոսակցություններ են: Լինելով Ղարաբաղում, Հայաստանում, թե արտերկրում՝ ես իմ մտքի մեջ միշտ պահել եմ մեր երկրի, մեր ժողովրդի անվտանգության խնդիրները։ Օպերատիվ տիրապետել ու տիրապետում եմ ռազմական իրավիճակին, առաջնագծում առկա խնդիրներին և անհրաժեշտ բոլոր այլ տեղեկատվությանը:
            –Մի փոքր մանրամասնեք։
            –Ես հետևում եմ մեր բանակի վիճակին, մեր ռազմաքաղաքական ղեկավարության քայլերին, ադրբեջանական բանակում տեղի ունեցող փոփոխություններին, ռուս-ադրբեջանական ռազմական հարաբերություններին և այլն: Բոլոր այդ խնդիրները միշտ իմ ուշադրության կենտրոնում են: Ավելին՝ այս տարիներին ապրելով արտերկրում` ես բազմաթիվ կապեր և հարաբերություններ եմ հաստատել Ռուսաստանի ռազմաքաղաքական ազդեցիկ շրջանակների հետ։
            Իմ շփումների, ունեցածս տեղեկատվության և վերլուծության արդյունքում էր, որ 2013 թվականի ամռանը որոշեցի փակ նամակ գրել նախագահին՝ զգուշացնելով Ադրբեջանի հնարավոր հարձակման մասին, ներկայացնելով իմ բոլոր մտահոգությունները, որ առաջացել էին իմ դիտարկումների արդյունքում և առաջարկելով լուծումներ, որոնք թույլ կտային մեզ խուսափել բախումներից, իսկ եթե դրանք լինեին, ապա չտայինք այսքան մարդկային կորուստներ ու կարողանայինք ռազմական հաջողություն գրանցել՝ մարտը տեղափոխելով հակառակորդի տարածք:
            –Դուք նշեցիք նամակի մասին: Կուզենայինք հասկանալ, թե ինչքանով է փոխված ռազմական բալանսը Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև ներկա պահին:
            –2013–ի դրությամբ՝ փակ նամակում ես ամբողջովին ներկայացրել էի իրադրությունը, ասել էի, թե ինչ պետք է անել: Իսկ այսօրվա դրությամբ՝ չէի ուզենա ավելորդ ծավալվել այս խնդրի շուրջ, սակայն կասեմ մեկ բան՝ իրավիճակը բավականին մտահոգիչ է:
            –Պարո՛ն Բաբայան, Հայաստանում թիվ մեկ թեմաներից է այն, թե ինչու է մեր ռազմավարական գործընկեր Ռուսաստանը զենք մատակարարում մեր թշնամի Ադրբեջանին, իսկ Հայաստանին` ոչ:
            –Այս հարցում կա սխալ ընկալում։ Թե ինչու է այդպես ստացվել, չեմ ուզում գնահատել։ Ամենայն հավանականությամբ՝ մեր հանրությունը լավ տեղեկացված չէ, քանզի ռուսները երբևիցե չեն հրաժարվել Հայաստանին զենք մատակարարելուց։ Ավելին՝ հայկական կողմը հնարավորություն է ունեցել, որպես ՀԱՊԿ անդամ, զենքը ձեռք բերել շատ ավելի լավ պայմաններով, քան Ադրբեջանը:
            Ես իմաստ չեմ տեսնում դրսի ուժերից բողոքելու մեջ։ 90–ականներին Ռուսաստանից մենք էլ ենք զենք բերել, Ադրբեջանն էլ։ Բայց հաղթել ենք մենք, իսկ Ադրբեջանը սկսել է բողոքել, թե, իբր, հայերը ռուսների աջակցությամբ են հաղթել։ Պարտվողը, որպես կանոն, միշտ էլ մեղավորներ է փնտրում իրենից դուրս։ Դրսին մեղադրելն իմ ոճը չի, և խորհուրդ կտայի մեր ժողովրդին ապավինել սեփական ուժերին։ Եթե դրսին ես մեղադրում անհաջողության համար, ապա ստացվում է, որ հաջողությունդ էլ ես կապում դրսի հետ, իսկ դա վտանգավոր մտածողություն է։
            –Ըստ Ձեզ՝ ինչո՞ւ Հայաստանը չի բերել անհրաժեշտ զենքերը:
            –Կարծում եմ, որ այդ հարցի հասցեատերը պետք է ես չլինեմ: Իսկ եթե ուզում եք իմանալ իմ գնահատականը, ապա ասեմ։ 2011 թվականին Ղարաբաղի հարցով Կազանում հանդիպումից հետո Հայաստանի և Ադրբեջանի ղեկավարները բոլորովին տարբեր հետևություններ արեցին:
            Մինչ այդ Ադրբեջանն արդեն սկսել էր արդիականացնել իր բանակը իսրայելական զինատեսակներ գնելով, իսկ 2011–ից հետո է՛լ ավելի մեծ քայլեր արեց այդ ուղղությամբ, այդ թվում՝ Ռուսաստանի հետ զենքի ու զինտեխնիկայի մատակարարման միջոցով։
            Կազանից հետո հայկական կողմը ճիշտ հակառակ հետևությունն արեց՝ համարելով, որ բանակցություններում Հայաստանն ասաց «այո», և Ադրբեջանը մնաց միայնակ, և ուրեմն, ռիսկ չի անի պատերազմական գործողություններ վերսկսել։ Այդ ժամանակ Հայաստանի քաղաքական իշխանությունը որոշում կայացրեց ուշադրությունն ավելի շատ կենտրոնացնել այլ խնդիրների վրա։
            –Ի՞նչ խնդիր է լուծում Ադրբեջանը, և ո՞րն է «փոխզիջում» կոչվածի ադրբեջանական տարբերակը։
            –Ռազմական բալանսի փոփոխության միջոցով Ալիևը փորձում է շուռ տալ բանակցային տրամաբանությունը` փաստի առաջ կանգնեցնելով բոլորին:
            Մեկ բան ուզում եմ հատուկ շեշտել՝ մենք պետք է պատրանքներ չունենանք և կարծենք, որ բանակցային սեղանի շուրջ Ադրբեջանը գնալու է փոխզիջման։ Նրանք ցանկություն ունեն վերցնել ամբողջը։ Ադրբեջանի ախորժակը կարող ենք զսպել միայն ռազմական բալանսն ի նպաստ Հայաստանի ու Ղարաբաղի ապահովելով։
            –Դատելով ամենից՝ հայաստանյան իշխանությունը հույս ուներ, որ Ադրբեջանն առանց ռուսական, այսպես ասած, դաբրոյի չի հարձակվի Ղարաբաղի վրա, և ԵՏՄ մտնելն ամեն հարց լուծում է:
            –Ասեմ, որ էդ «դաբրոները» միջազգային լուրջ հարաբերություններում հիմնականում չեն աշխատում: Օրինակ՝ ժամանակին մենք որ ազատագրում էինք Քելբաջարը, Զանգելանը, Ֆիզուլին, Ջաբրայիլը և այլն, այդպիսի «դաբրոներ» չունեինք։ Ճիշտ հակառակը՝ մենք այդ տարածքները ազատագրում էինք ի հեճուկս նույն Ռուսաստանի և միջազգային ճնշումների (ՄԱԿ–ի անվտանգության խորհուրդը մի քանի բանաձև է ընդունել Քելբաջարի ու Աղդամի մասով, բայց դե...): Այնպես որ, միջազգային հարաբերություններում, ուզենք թե չուզենք, ուժն է ծնում իրավունք:
            Տեսեք, թե ինչ է կատարվում Սիրիայում, Իրաքում. ամենուրեք մենք տեսնում ենք այդ «դաբրոների» հասկացողությունների կատարյալ տապալում, քանզի միջազգային իրավունքը դարձել է պայմանական հասկացողություն այդ տարածքներում: Նույնը կարելի է ասել Կոսովոյի, Ղրիմի, Աբխազիայի և այլ խնդիրների մասին:
            Ահա թե ինչու Ղարաբաղի հարցում մենք պետք է հենվենք նախ և առաջ մեր ուժերի վրա։ Պետք է արդիականացնենք մեր բանակը և դարձնենք 21-րդ դարին համահունչ մարտունակ կառույց: Եվ միայն ուժի դիրքերից պետք է հանդես գանք բանակցություններում՝ հակառակորդին թելադրելով մեր ուզածը:
            –Պարո՛ն Բաբայան, այդուհանդերձ, ռուսական դիրքորոշումը մեր հանրության մոտ հարցեր է առաջացրել։ Ի՞նչ կասեք այդ մասին։
            –Կրկնեմ՝ ոչ մեկից պետք չէ բողոքել։ Լինի Ռուսաստանը, թե ԱՄՆ–ը։ Ամեն մեկն իր շահերն ունի, և պետք է անել ամեն ինչ, որ քո շահը հզորների շահերի հետ համընկնի, իսկ դրա համար պետք է լիարժեք սուբյեկտ դառնաս։
            Ռազմավարական դաշնակից են դառնում ուժեղի հետ։ Ուժեղ պետությունն է գործընկեր դառնում և ոչ միայն Ռուսաստանի, այլև Միացյալ Նահանգների, Եվրոպայի և այլ երկրների համար: Ու ճիշտ հակառակը՝ թույլ երկիրը դատապարտված է դառնալու մանրադրամ, քանզի թույլի հետ ոչ ոք չի ուզենա երկարատև հեռանկարային հարաբերություններ հաստատել։
            Պետք է մեկ բան շատ լավ հասկանալ՝ Ռուսաստանն ուզում է միաժամանակ լավ հարաբերություններ ունենալ և՛ Հայաստանի, և՛ Ադրբեջանի հետ (նույնը Վրաստանի մասով)։ Ընդ որում՝ հաշվի առնելով Թուրքիայի հետ Ռուսաստանի լարված հարաբերությունները և մեր՝ ՀԱՊԿ անդամ լինելու գործոնը՝ ռուսներն ավելի շատ հակված են մեր հետ սերտացնել հարաբերությունները: Դա ենթադրում է աջակցություն տարբեր ոլորտներում, այդ թվում նաև՝ ռազմական: Բայց դա չի ենթադրում, որ նրանք մեր տեղը պետք է կռվեն Ղարաբաղում: Այդպիսի բան չի եղել 90–ական թվականներին, չի լինի հիմա և չի լինելու ապագայում: Եվ այդ իմաստով Հայաստանի այսօրվա քաղաքական վերնախավը, հավանաբար, չի կարողացել բացատրել ժողովրդին, կամ ինքն էլ չի պատկերացրել, որ ղարաբաղյան հնարավոր պատերազմում ռուսներն ուղղակիորեն չեն օգնելու որևէ մեկին, և ԵՏՄ անդամ դառնալը որևէ երաշխիք չի տալիս, որ ռազմական բախում չի լինի:
            –Ապրիլյան վերջին թեժ բախումներից հետո շատ բան փոխվեց Հայաստանում: Մարդկանց աչքերը բացվեցին, և պարզվեց, որ բոլոր հարցերում անհրաժեշտ են լուրջ փոփոխություններ: Ի՞նչ եք կարծում՝ իրավիճակը կարելի՞ է փոխել, թե՞ մեզ սպառնում է լուրջ վտանգ` ադրբեջանական նոր ագրեսիայի տեսքով:
            –Ինչպես նշեցի, իրականությունը շատ մտահոգիչ է։ Ինձ համար այս ամենը տեսանելի էր շատ շուտվանից, որովհետև 1994–ին պատերազմը, ցավոք, չի ավարտվել։ Այլ հարց է, որ հաղթանակը դրանից հետո մսխվել է, իսկ հանրությանն էլ համոզել են, թե ամեն ինչ կարգին է։ Լավ է, որ այսօր այդ մասին արդեն Հայաստանում հասկանում է մեծամասնությունը:
            Ամեն ինչ կարելի է փոխել, բայց ասել, որ դրա համար շատ ժամանակ ունենք, խաբեություն կլինի: Կոնկրետ բանակի արմատական արդիականացման և նոր որակի կառավարման համար անհրաժեշտ է առնվազն 10 ամիս: Նույնը վերաբերում է նաև զենք–զինամթերքի նոր քանակների ստացման խնդրին:
            –Գանք ներքաղաքական խնդիրներին։ Դուք հետևո՞ւմ էիք Հայաստանում ընթացող քաղաքական գործընթացներին։ Եթե այո, ի՞նչ կասեք դրա մասին: Հիմա խոսվում է, թե քաղաքական նպատակով եք վերադարձել։
            –Ասեմ, որ քաղաքական դաշտում ես թշնամիներ չունեմ։ Չեմ ուզում որևէ քաղաքական ուժի պիտակավորել։ Իմ կարծիքով հատկապես այս իրավիճակում թշնամի փնտրելը սխալ կլինի: Ատելության մթնոլորտը պետք է թողնենք անցյալին։
            Չեմ պատրաստվում անդամագրվել որևէ կուսակցության։ Բայց ես տեսնում եմ, որ կան մարդիկ, ովքեր գաղափարակիցներ են։ Այդ մարդիկ իրենց նոր մտածողությամբ կարող են լուրջ ազդեցություն թողնել նաև մյուս քաղաքական ուժերի վրա: Եվ ես մեծ հույս ունեմ, որ նրանք կունենան հաջողություն:
            Կոնտեքստից դուրս մի բան եմ ուզում նշել՝ ի տարբերություն Ադրբեջանի՝ մինչև ապրիլյան թեժ մարտերը Հայաստանի քաղաքական վերնախավի օրակարգում, ցավոք, անվտանգության խնդիրը գլխավորներից չէր համարվում։
            –Իսկ ինչո՞ւ էր այդպես, ըստ Ձեզ, պարո՛ն Բաբայան:
            –Ես դրա պատասխանն ունեմ, բայց չեմ ուզենա հիմա հնչեցնել։ Մի բան կարող եմ ասել՝ և՛ իշխանության մեջ, և՛ ընդդիմադիր դաշտում, և՛ ոչ կուսակցական հատվածներում կան կարող և հայրենասեր ուժեր, բայց դա բավարար չէ դրական փոփոխությունների հասնելու համար։ Թիկունքում պետք է արդյունավետ պետական կառավարում լինի, քաղաքական առողջ դաշտ լինի, ու զարգացող տնտեսություն ունենանք, որպեսզի առաջնագծում խնդիրներ չունենանք։
            Ինձ իշխանության հարցը անձերի մակարդակով չի հետաքրքրում։ Ինձ հետաքրքրում է, թե ինչքանով ադեկվատ կլինի իշխանությունը` Հայաստանի և Ղարաբաղի առաջ կանգնած սպառնալիքները հաղթահարելու համար: Ի վերջո, դա է հուզում նաև հայ ժողովրդի ճնշող մեծամասնությանը:
            –Պարո՛ն Բաբայան, մենք կուզեինք, որ մի քանի հարցի էլ պատասխանեիք. նախ մանրամասն վերլուծեիք ղարաբաղյան չորսօրյա պատերազմը, դրա արդյունքները և այլն։ Մեր ժողովուրդը մասնագիտական գնահատականի և ռազմական գործին քաջատեղյակ մարդու ասելիքին է սպասում: Ի վերջո, ինչո՞ւ այսպես ստացվեց ռազմի դաշտում: Դուք նշեցիք մակրո խնդիրները, բայց կա նաև դետալային գնահատականի կարիք:
            –Պատերազմի ու բանակի հետ կապված հարցերը առանձին խոսակցության թեմա են, և ես կուզենայի դրանց անդրադառնալ զինվորականի տեսանկյունից։ Կարծում եմ՝ մեր ժողովուրդը բազմաթիվ հարցեր ունի. ես շատ լավ գիտեմ այդ հարցերի մասին ու կտամ դրանց պատասխանները։ Այդ թեմայով անպայման ես կխոսեմ, բայց այլ ֆորմատով։
            –Առաջիկա Ձեր անելիքը ո՞րն է լինելու։
            –Մի քանի օրից ես կգնամ Ղարաբաղ, քանզի իմ վերադարձի գլխավոր առաքելությունը տեսնում եմ հենց այնտեղ: Մնացածը ժողովրդի որոշելիքն է։

            Comment


            • Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

              2 years back....

              Comment


              • Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

                Comment


                • Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

                  Մայիսի 25-ին մահացել է ՊԲ զինծառայող
                  Մայիս 26, 2016

                  Մայիսի 25-ին` ժամը 18.20-ի սահմաններում, Արցախի պաշտպանության բանակի հյուսիսային զորամասերից մեկում, դեռևս չպարզված հանգամանքներում, հրազենային վիրավորումից մահացել է ՊԲ զինծառայող, 1997 թվականի ծնված Վահե Արգամի Եղոյանը: Կատարվում է քննություն: Այս մասին այսօր՝ մայիսի 26-ին, տեղեկացնում է ՊԲ մամուլի ծառայությունը:

                  Comment


                  • Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

                    Զինծառայողի սպանության դեպքի առթիվ ձերբակալվել է կասկածյալ
                    Մայիս 26, 2016

                    Մայիսի 25-ին՝ ժամը 15:30-ի սահմաններում, ՀՀ ՊՆ զորամասերից մեկի բուժկետ է ընդունվել ժամկետային զինծառայող, սերժանտ Հակոբ Արայիկի Գևորգյանը՝ կրծքավանդակի առաջային պատի կտրած ծակած վերք ախտորոշմամբ: Վերջինս, «Մեղրու ԲԿ» տեղափոխվելու ճանապարհին մահացել է: Այս մասին այսօր՝ մայիսի 26-ին, տեղեկացնում է ՀՀ Քննչական կոմիտեն։

                    Ինչպես նշվում է հաղորդագրության մեջ, ՀՀ քննչական կոմիտեի զինվորական քննչական գլխավոր վարչության իններորդ կայազորային քննչական բաժնում հարուցվել է քրեական գործ՝ ժամկետային զինծառայողի սպանության դեպքի առթիվ։ Խուլիգանական դրդումներով սպանություն կատարելու կասկածանքով մայիսի 26-ին ձերբակալվել է ժամկետային զինծառայող Գ.Կոսոբոգլյանը։

                    Նախաքննության տվյալներով՝ դեպքի օրը վիճաբանություն է եղել Հ.Գևորգյանի և նույն զորամասի մեկ այլ ժամկետային զինծառայողի՝ շարքային Գ.Կոսոբոգլյանի միջև։ Վիճաբանությունը վերածվել է ծեծկռտուքի, որի ժամանակ վերջինս սուր կտրող ծակող գործիքով հարվածել է Հ.Գևորգյանի կրծքավանդակի հատվածին։

                    Հարուցվել է քրեական գործ՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 104-րդ հոդվածի հատկանիշներով (սպանություն), կազմվել է քննչական խումբ, ձեռնարկվել անհետաձգելի քննչական գործողություններ՝ զինծառայողի սպանության հանգամանքները պարզելու համար: Նախաքննությունը շարունակվում է։

                    Comment


                    • Re: Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

                      Originally posted by Federate View Post
                      Yes locally-made. It is thermobaric and short range.



                      In this video you can see the N-2 during a test fire.the video also shows other cool weapons made in armenia

                      Comment

                      Working...
                      X