Prospects of a Kurdish state and what it means for Armenia

[armnuke]

Re: Prospects of a Kurdish state and what it means for Armenia

Box of tissues in Rojawa (Syrian Kurdistan). Notice our provinces that were gifted by the soviets to Turkey included in the Kurdistan map.
In case these lands are liberated by the Kurds from the Turkish state, we have to be fully ready for an intervention against the Kurds if they plan to keep Kars, Van, Ardahan.

[HyeSocialist]

Re: Prospects of a Kurdish state and what it means for Armenia

Box of tissues in Rojawa (Syrian Kurdistan). Notice our provinces that were gifted by the soviets to Turkey included in the Kurdistan map.
In case these lands are liberated by the Kurds from the Turkish state, we have to be fully ready for an intervention against the Kurds if they plan to keep Kars, Van, Ardahan.

Yes. It would be in our best interest to blockade Nakhichevan as well. Split it from the rest of Turkey.

[Artashes]

Re: Prospects of a Kurdish state and what it means for Armenia

Box of tissues in Rojawa (Syrian Kurdistan). Notice our provinces that were gifted by the soviets to Turkey included in the Kurdistan map.
In case these lands are liberated by the Kurds from the Turkish state, we have to be fully ready for an intervention against the Kurds if they plan to keep Kars, Van, Ardahan.

When the seljerks went through Persia the kerds joined forces with them. When the seljerks came into our land the kerds were there helping the turc and shared in the murder and spoils.
When the automums came the kerd emmediately joined them in our further destruction and again shared the spoils generated by the thievery of our belongings.
When Adana, Hamidan, 1915 came, the kerds were there to help with the murder and torture of our people and to share all that was stolen.
When the a-hole abbas came to our land the kerd was with him.
The supposed apology by the kerd does not represent the kerd sentiment, but rather is nothing more than a geopoliticle ploy.
The map on the box of tissue represents the kerd at large.
There is no syrian kerdistan, no Iraqi kerdistan, no north kerdistan .
There never was.
Anywhere there is a large kerd presence in the levant or Armenian highlands is where the kerd murdered and stole.
They haven't changed ... Look at the map on the box.

[Eddo211]

Re: Prospects of a Kurdish state and what it means for Armenia

Pipe dream for Kurds......giving that land to Kurds (I think, I need to look at a real map) Turks will now have land access to Azerbaijan. I know Iran will never give up northern Iran (Tabriz) or brak its border with Armenia. Never.

Double pipe dream dirty toorks and douchbag koords.

[armnuke]

Re: Prospects of a Kurdish state and what it means for Armenia

Pipe dream for Kurds......giving that land to Kurds (I think, I need to look at a real map) Turks will now have land access to Azerbaijan. I know Iran will never give up northern Iran (Tabriz) or brak its border with Armenia. Never.

Double pipe dream dirty toorks and douchbag koords.

Thank God the Iranians are there

[armnuke]

Re: Prospects of a Kurdish state and what it means for Armenia

When the seljerks went through Persia the kerds joined forces with them. When the seljerks came into our land the kerds were there helping the turc and shared in the murder and spoils.
When the automums came the kerd emmediately joined them in our further destruction and again shared the spoils generated by the thievery of our belongings.
When Adana, Hamidan, 1915 came, the kerds were there to help with the murder and torture of our people and to share all that was stolen.
When the a-hole abbas came to our land the kerd was with him.
The supposed apology by the kerd does not represent the kerd sentiment, but rather is nothing more than a geopoliticle ploy.
The map on the box of tissue represents the kerd at large.
There is no syrian kerdistan, no Iraqi kerdistan, no north kerdistan .
There never was.
Anywhere there is a large kerd presence in the levant or Armenian highlands is where the kerd murdered and stole.
They haven't changed ... Look at the map on the box.

Well said, I fully agree with what you said, but in my opinion, right now we have to play it dirty and support the Kurds in destabilizing Turkey, because they are the only ones who can turn Turkey into an ash. Afterwards, we have to give the Kurds an ultimatum.

[Vrej1915]

Re: Prospects of a Kurdish state and what it means for Armenia

Միգուցե հաշտվե՞լ թուրքերի հետ, ահա այս կապակցությամբ

ԻԳՈՐ ՄՈՒՐԱԴՅԱՆ, Քաղաքագետ
09 Փետրվարի 2016,


Տարածաշրջանում համառ ու համոզիչ քրդական պետություն է ձեւավորվում: Ներկայում Արեւմտյան պետություններից ու ԱՄՆ-ից բացի այդ գաղափարից նաեւ Ռուսաստանն է բռնվել:
Քրդական պետության ստեղծումը հավանաբար հարմար ու արդյունավետ լծակ կդառնա տարածաշրջանային ու համաշխարհային քաղաքականությունում, եւ դրան կապված կլինեն այն բոլոր պետությունները, որոնք դերի են հավակնում Մերձավոր Արեւելքում:

Ժամանակի հետ այդ խաղի մեջ կմտնեն նաեւ այն պետությունները, որոնք տարածաշրջանում բավարար չափով դեռ չեն հաստատվել, նախեւառաջ, Չինաստանը:

Վերջերս Եվրախորհրդարանում համաժողովի ժամանակ քրդերը որոշակի նյութեր են ներկայացրել, որոնք հետաքրքրություն են ներկայացնում: Հարցին, թե դա ինչ է նշանակում, պատասխան չի եղել:
Միգուցե այդ կապակցությամբ հաշտվե՞լ թուրքերի հետ, կամ էլ ամերիկյան քաղաքականության ցանցային կառույցներ մտնել ժամանակին քրդերի վրա ազդելու համար: Միգուցե այդ ժամանակն արդեն եկե՞լ է: Ով ռիսկի է դիմում, երկրորդ հնարավորության իրավունք ունի:

- See more at: http://www.lragir.am/index/arm/0/pol....ElHxLT3T.dpuf

[Vrej1915]

Re: Prospects of a Kurdish state and what it means for Armenia

Rebels shown no mercy as Kurdish forces push north towards strategic border-city
By Leith Fadel - 13/02/2016

If the Turkish-backed rebels thought the predominately Kurdish “People’s Protection Units” (YPG) were going to show them any mercy in northern Aleppo – they thought wrong. The YPG and their U.S. backed allies from the “Syrian Democratic Forces” (SDF) have no interest in negotiating with the Islamist rebels after they were excluded from the Geneva III peace talks.

With the prospect of peace thrown out the window, the YPG and SDF have displayed their military prowess in northern Aleppo, seizing the strategic Mennagh Military Airport that is located approximately 11 km away from the Turkish border-crossing. More importantly, the capture of the Mennagh Military Airport means that the YPG and SDF are less than 5 km away from the Islamist rebel stronghold of ‘Azaz.

While some Opposition activists argued that the purpose of the YPG taking the Mennagh Military Airport was to block the government forces from expanding north; it seems that their true intentions were to advance east in order to eventually link the Afrin Canton with Kobani and Tal Al-Abyad. In truth, the only border cities remaining to be captured by the YPG before Kurdish “Rojava” comes to fruition are ‘Azaz and Jarabulus; this would give the PYD regime a large swath of territory to govern along the Turkish border.

The birth of Kurdish Rojava in northern Syria is likely to infuriate the Turkish regime, who sees the YPG and PYD as terrorist groups working against the Turkish and Syrian people. However, Turkey already has their hands full with the “Kurdistan Workers Party” (PKK), as tensions continue to build in the southeastern part of the country.

https://www.almasdarnews.com/article...c-border-city/ | Al-Masdar News

[Vrej1915]

Re: Prospects of a Kurdish state and what it means for Armenia

Kurdish PKK warns Turkey of long fight for freedom
By Ian Pannell
BBC News, northern Iraq

http://www.bbc.com/news/world-europe-36081204

The Kurdish rebel PKK movement has told the BBC that it is ready to intensify its fight against Turkey because Ankara is trying to make it surrender.
Kurdistan Workers' Party (PKK) leader Cemil Bayik said President Recep Tayyip Erdogan was "escalating this war".
"The Kurds will defend themselves to the end, so long as this is the Turkish approach - of course the PKK will escalate the war," he said.
Separately, an aide to Mr Erdogan ruled out any negotiations with the PKK.
Turkish presidential adviser Ilnur Cevik told the BBC's Mark Lowen that the PKK was "trying to create a separate state in Turkey - this is outright secession".
When asked if there was any chance of negotiation, he replied: "At the moment, no".
He added that Mr Erdogan had popular support for the military campaign.
Mr Bayik, however, insisted that "we don't want to separate from Turkey and set up a state".
"We don't want to divide Turkey. We want to live within the borders of Turkey on our own land freely... The struggle will continue until the Kurds' innate rights are accepted."
He said Turkish intransigence had made the PKK ready to escalate the conflict "not only in Kurdistan, but in the rest of Turkey as well".
Jump media playerMedia player helpOut of media player. Press enter to return or tab to continue.
Media captionGovernment advisor Ilnur Cevik says at the moment there is no chance Turkey will negotiate with the PKK
Region in turmoil
A two-year-old Turkey-PKK ceasefire broke down last July. Since then clashes have escalated, including Turkish air force strikes against PKK bases in northern Iraq.
Turkey, the EU and US refer to the PKK as a terrorist organisation. The military has imposed curfews in parts of Kurdish-majority south-eastern Turkey.
According to the International Crisis Group, more than 340 members of Turkey's security forces have since been killed, along with at least 300 Kurdish fighters and more than 200 civilians.
PKK fighters in northern Iraq
Image caption
The PKK operates from mountain bases in northern Iraq
Turkey v PKK - in quotes:
"What they [the PKK] are doing at the moment is trying to create a separate state in Turkey. This is outright secession.
"We are going to struggle right to the bitter end to stop this. And the Turkish people are now determined - public opinion polls say. They say, 'don't stop'." Ilnur Cevik, chief adviser to Turkey's President Erdogan.
"He [President Erdogan] wants the Kurds to surrender. If they don't surrender, he wants to kill all Kurds. He says this openly - he doesn't hide it.
"The Kurds will defend themselves to the end, so long as this is the Turkish approach - of course the PKK will escalate the war. Not only in Kurdistan, but in the rest of Turkey as well." PKK leader Cemil Bayik.
Turkey country profile
Profile: Kurdistan Workers' Party (PKK)
Speaking in northern Iraq, Mr Bayik said the struggle for Kurdish rights "can only be resolved through negotiations" - but the PKK would only negotiate "if the Turkish state gives up its genocidal politics".
Kurdish-populated regions
The PKK's political leader Abdullah Ocalan was jailed by Turkey in 1999. Mr Bayik said Turkey must improve Mr Ocalan's prison conditions before any ceasefire talks could take place.
"For over a year there have been no visits to him, there is no information on or from him. There cannot be any negotiations under these circumstances."
Mr Bayik said "there is no concrete contact at the moment" with the Turkish authorities. "There have been calls made to us. Letters have been sent to us to stop the war and we answered them," he said, refusing to specify who had approached the PKK.
Jump media playerMedia player helpOut of media player. Press enter to return or tab to continue.
Media captionThe human cost of the PKK conflict in Turkey
Ankara bombings
An offshoot of the PKK called TAK (Kurdistan Freedom Hawks) said it carried out a bomb attack last month that killed 37 people in a busy commercial district of the capital Ankara.
TAK called it retaliation for Turkey's military crackdown in the mainly Kurdish city of Cizre. TAK also said it carried out a suicide bombing against a military convoy in Ankara in February that killed 28 people.
When asked about those bombings, Mr Bayik said they were "nothing to do with the PKK - TAK carries out these actions".
"TAK is another organisation - we don't know who belongs to it."
The Turkish government has condemned not only the PKK but also the Kurdish HDP (People's Democratic Party), which won 59 seats in the 550-seat Turkish parliament in November.
Mr Erdogan accuses the HDP of supporting the PKK.
The PKK launched an armed struggle against the Turkish state in 1984, in a push for Kurdish independence. More than 40,000 people have been killed in the conflict.
Mr Cevik said that "once... the PKK has been driven out, then Turkey is going to start talking not to the PKK or HDP or whatever, but to Kurdish opinion leaders, serious people".
The lull in fighting before last July had been used by the PKK to boost its presence in south-eastern Turkey, he alleged. "They took us for a ride, they took Erdogan for a ride... he had no idea he was going to be double-crossed like this."

[Vrej1915]

• Հայաստանը պետք է զարգացնի իր հարաբերությունները Քուրդիստանի հետ՝ գործելով անաղմուկ, բայց հետևողական. Հովսեփ Խուրշուդյան

02.09.17



Tert.am-ը «Ազատ քաղաքացի» քաղաքացիական նախաձեռնությունների աջակցման կենտրոնի ղեկավար, փորձագետ Հովսեփ Խուրշուդյանի հետ խոսել է Իրաքում այս տարվա սեպտեմբերի 25-ի ընտրությունների արդյունքում Քուրդիստանի անկախության հռչակման հնարավորությունների և Հայաստանի կողմից այդ երկրի հետ հարաբերությունները զարգացնելու անհրաժեշտության մասին:

- Պարո՛ն Խուրշուդյան, սպասվում է, որ Իրաքի քրդերը հանրաքվեի միջոցով կհռչակեն իրենց անկախությունը, և դա հիմք կդառնա նրանց անկախ պետությունը ձևավորելու համար: Ֆեյսբուքյան Ձեր գրառումներից մեկում նշել եք, որ Քուրդիստան պետությունը կձևավորվի ԱՄՆ-ի հովանավորչության շնորհիվ: Պետք է նկատենք, որ չնայած ԱՄՆ-ը մշտապես աջակցել է քրդերին, այնուամենայնիվ, հանրաքվեի և Քուրդիստանի անկախացումը հռչակելու հետ կապված դեռևս իր վճռական դիրքորոշումը չի հայտնում: Հնարավո՞ր է, որ ԱՄՆ-ը և միջազգային հանրությունը վերջին պահին չկանգնեն իրաքյան քրդերի կողքին:

- Տեսե՛ք, ԱՄՆ-ը այժմ տարածաշրջանային «վերադասի» դերում է հանդես գալիս, և միարժեքորեն որևէ մեկի կողմը բռնել, այն էլ այն կողմի, որը մարտահրավեր է նետում ԱՄՆ-ի իսկ ստեղծած ստատուս-քվոյին, չի կարող: ԱՄՆ-ը պետք է նաև իր լավ հարաբերությունները պահպանի Բաղդադի հետ ու նաև շատ չխրտնեցնի Թուրքիային: Այս իմաստով ԱՄՆ-ը առաջիկայում բացահայտ չի աջակցի այս հանրաքվեին: Բայց խնդիրն այն է, որ քրդերի համար այդ աջակցությունն այնքան կարևոր չէ, որքան ԱՄՆ-ի կողմից հնարավոր երաշխիքներն առ այն, որ անկախ հանրաքվեի կայացման փաստից ո՛չ Բաղդադը, ոչ էլ Անկարան ռազմական գործողություններ չեն սկսի իրաքյան Քրդստանի դեմ: Այսինքն՝ ԱՄՆ-ը մի կողմից ասում է, որ համակարծիք է Բաղդադի և Անկարայի հետ, բայց մյուս կողմից՝ զսպելու է այս վերջին երկուսին՝ թույլ չտալով ճնշել Քուրդիստանը: Իսկ Քուրդիստանը կկայանա և փաստի առաջ կկանգնեցնի Բաղդադին էլ, Անկարային էլ, Իրանին էլ:

- Դուք նշել եք, որ մեր շահերից է բխում նոր կազմավորվող, նավթով հարուստ, մարտունակ բանակ ունեցող երկրի հետ հարաբերությունների հաստատումը: Ի՞նչ է ակնկալվում հայկական կողմից, որո՞նք պետք է լինեն մեր առաջին քայլերը դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու ճանապարհին: Հայաստանը Էրբիլ քաղաքում հյուպատոսարան ունի. ի՞նչ եք կարծում, սա արդեն դիվանագիտական ժեստ չէ՞ Հայաստանի կողմից Քուրդիստանի հետ հարաբերություններ հաստատելու ուղղությամբ: Նաև դուք ինքներդ եք նկատել, որ Քուրդիստանի հետ հարաբերությունները զարգացնելիս Հայաստանը խնդիրներ կունենա բարեկամ Իրանի հետ: Խնդիրներ կարող են առաջանալ նաև արաբական երկրների հետ: Ըստ Ձեզ՝ ինչպե՞ս պետք է այս իրավիճակում Հայաստանը վարվի:

- Հենց այդ պատճառով էլ ես նշել եմ, որ Հայաստանը պետք է գործի անաղմուկ, բայց հետևողական: Օրինակ, Իրանը չեմ կարծում շատ նեղվի, եթե մենք հյուպատոսարան բացենք նաև Քիրքուկում և եզդիաբնակ Սինջար-Շանհալում կամ ասորաբնակ շրջաններում: Մենք դրա համար ունենք բոլոր քաղաքական հիմքերը և հիմնավոր շահերը: Այն, ինչ կատարվում է եզդիների հետ այդ շրջանում, անմիջականորեն անդրադառնում է Հայաստանի վրա հենց թեկուզ մեր եզդի քաղաքացիների միջոցով և պաշտոնական Երևանը չի կարող անմասն մնալ դրանից: Վերջապես, Քիրքուկում ապրում են հայեր: Կամ, օրինակ, եթե մենք մեր առաջատար բուհերին ֆինանսավորենք՝ Քուրդիստանից քուրդ, եզդի, արաբ և հայ ուսանողների հրավիրելու անվճար ուսուցման համար պետական/հանրային կառավարման, քաղաքագիտության, միջազգային հարաբերությունների, դիվանագիտության և իրավաբանության մասնագիտությունների գծով: Բժշկական մասնագիտությունների գծով հայկական որոշ մասնավոր բուհեր արդեն մի քանի տասնյակ ուսանողներ են ներգրավել Քուրդիստանից, որոնք վճարունակ են և հետաքրքրված են Հայաստանում ուսմամբ: Բացի դրանից՝ պաշտոնական Էրբիլը շահագրգռված է նվազեցնել իր կախվածությունը թուրքական աշխատուժից և ապրանքներից: Ճանապարհաշինությունից մինչև ծառայությունների ոլորտ, այդ թվում՝ առողջապահություն․ այս երկու ոլորտում էլ Հայաստանը որոշ սեգմենտներում կարող է լուրջ և մեր երկրի համար խիստ շահավետ մասնակցություն ունենալ: Վերջապես, մենք կարող ենք տարբեր մակարդակների ուսումնական հաստատություններ հիմնել Քուրդիստանում՝ համագործակցելով տեղի հայերի, ասորիների և եզդիների հետ, քրդական քաղաքականությանը նվիրված միջազգային կոնֆերանսներ կազմակերպել՝ եվրոպական և ամերիկյան առավել ադեկվատ գիտնականների ներգրավմամբ, այս ամենով մասնակցելով քրդական քաղաքականության, ու հատկապես՝ նոր վերնախավի ձևավորմանը, որը կարող է համալիր միջոցառումների շնորհիվ դառնալ հայամետ: Այս ամենից ինչո՞ւ պետք է դժգոհ լինի Իրանը: Սրանք հումանիտար ոլորտներ են, որոնք ոչ պակաս կարևոր են ռազմավարական տեսանկյունից, քան ռազմական համագործակցությունը, որի կոչը ես, գոնե առայժմ, չեմ անում:

Ինչ վերաբերում է արաբական երկրներին, ապա այստեղ ևս ամեն բան այդքան միանշանակ չէ: Օրինակ՝ Սաուդյան Արաբիան և Պարսից Ծոցի նրա սատելիտները լռելյայն աջակցում են Քուրդիստանի ստեղծմանը: Այստեղ խոսում է ոչ միայն նման քաղաքականության խրախուսումը ԱՄՆ-ի կողմից, այլև Իրանին դեմ նոր ախոյան ստեղծելու նրանց նկրտումները: Սակայն, կարծում եմ, Իրանը հեռատես կգտնվի և կփորձի ոչ թե առճակատվել այս նոր պետության հետ՝ ստանալով համաքրդական դիմադրություն և ատելություն, այլ համագործակցել դրա հետ՝ փորձելով դառնալ միջնորդ Էրբիլի և շիական Բաղդադի միջև՝ հետագայում ներքաշելով Քուրդիստանը տարածաշրջանի շիական աշխարհաքաղաքական աղեղի՝ Իրան-Իրաք (առանց սուննիական և քրդական շրջանների) –Դամասկ (առանց սուննիական շրջանների) -Լիբանան ներքո, որի հետ մեր շահերը համընկնում են և որի տարածքում մենք դեռ ունենք ավելի քան 200.000 հայրենակիցներ, այսինքն՝ նաև կենսական շահեր:

-Դուք Ձեր գրառման մեջ վկայակոչել եք ԱՄՆ Ազգային ռազմական ակադեմիայում աշխատող պաշտոնաթող փոխգնդապետ Ռալֆ Պետերսի հոդվածը, որտեղ նկարագրված են Նոր Մերձավոր Արևելքի հնարավոր ապագա սահմանները, որն անվանել եք «իրատես կանխատեսում»: Նկատել եք, որ, ըստ այդ կանխատեսման, Թուրքիայի ազդեցությունը տարածաշրջանում նվազելու է: Ըստ Ձեզ՝ սա ի՞նչ հնարավորություններ է տալու Հայաստանին: Նաև գրել եք, որ փոխգնդապետ Ռալֆ Պետերսի ներկայացրած քարտեզը ճշգրտվելու է, և այն ճշգրտելու են տարածաշրջանի ուժեղ ազգերն ու պետությունները՝ թույլերի հաշվին: Նշել եք, որ, ցավոք, Հայաստանի այսօրվա «թույլ, ժողովրդի վրա չհենվող իշխանության վախվորած տարածաշրջանային քաղաքականության» պայմաններում մեր պետությունը չի կարող գործոն լինել: Ձեր կարծիքով՝ ի՞նչ է մեզանից պահանջվում գործոն լինելու համար:

- Ընդգրկուն հարց եք տալիս և ստիպված եմ լինելու մի փոքր երկար պատասխան տալ: Սկսեմ փոխգնդապետ Պետերսի քարտեզից: Այն ներկայացվեց 2007-ին Armed Forces Journal ամսագրում հրապարակված «Արյունոտ սահմաններ» հոդվածով, որտեղ նկարագրվեցին Նոր Մերձավոր Արևելքի հնարավոր ապագա սահմանները: Պետերսի վերջին պաշտոնը` ԱՄՆ Պաշտպանության դեպարտամենտի Շտաբի պետի տեղակալի գրասենյակում էր: Ու թեև այս քարտեզը չի արտացոլում ԱՄՆ պաշտոնական դիրքորոշումը, սակայն 2007-ին հաջորդող տարիներին տեղի ունեցած իրադարձությունները այս տարածաշրջանում ցույց են տալիս, որ սա գոյություն ունեցող մի ընդգրկուն տարածաշրջանային ծրագրի արտահոսք էր:





ԱՄՆ-ը, կարծես, քանդում է տարածաշրջանի մինի-կայսրությունները՝ նոր, ավելի կայուն ազգային պետություններ ձևավորելու, ինչպես նաև՝ տարածաշրջանը ավելի կառավարելի դարձնելու նպատակով: Իրաքն ու Սիրիան արդեն, ըստ էության, փլուզվել են, Սաուդյան Արաբիան ծանր պատերազմ է տանում Յեմենի հետ: Այդ մինի-կայսրությունների թվում հաջորդը Թուրքիան է լինելու: Քուրդիստանի պետականության ձևավորումը ամիսների հարց է և այն միտում է ունենալու ընդլայնվել դեպի Սիրիա և Թուրքիա:

Կասկած չունեմ, որ Քուրդիստանում մոտ ապագայում կտեղակայվի ԱՄՆ տարածաշրջանի խոշորագույն ռազմակայաններից մեկը՝ էապես նվազեցնելով Թուրքիայի կողմից ԱՄՆ-ին տրամադրվող Ինջիրլիք ռազմակայանի նշանակությունը: Համաձայն այդ քարտեզի՝ Քուրդիստանի տարածքից դուրս են թողնված և Հայաստանին միացված Ղարսը, Արդահանը, Սուրմալուն ու Արարատ լեռը: Չեմ կարծում, որ սա տուրք է ինչ-որ «պատմական արդարության վերականգման»: Պարզապես Նոր Մերձավոր Արևելքի ճարտարապետները տեսնում են Հայաստանը այս նոր ճարտարապետության շահառուների թվում: Այստեղ իր դերը խաղում է ոչ միայն հայկական սփյուռքի առկայությունը ԱՄՆ-ում, այլ նաև այն պարզ ռազմավարական մոտեցումը, ըստ որի՝ պետք է թուլացնել և փոքրացնել տարածաշրջանի ուժեղներին և մեծացնել ու հզորացնել փոքրերին՝ որպես հակակշիռ այդ «կամակոր» մեծերին:

Այդ նույն սկզբունքով նաև Ադրբեջանն է փորձ արվելու մեծացնել՝ որպես հակակշիռ Իրանի, ու մեր և Իրանի գործն է լինելու համատեղ ջանքերով դա թույլ չտալը: Ըստ այդ քարտեզի՝ անգամ Պակիստանն է մասնատվելու: Սակայն փոխգնդապետ Ռալֆ Պետերսի ներկայացրած քարտեզը, իհարկե, ճշգրտվելու է: Ոչ ոք դեռ չի վերացրել «թղթե» և «երկաթե» շերեփները: Իսկ այդ շերեփները, հավաստիացնում եմ ձեզ, նախևառաջ ոգեղեն-հոգեբանական, քաղաքական ու դիվանագիտական ոլորտներում են գտնվում, անգամ առավել քան սպառազինության աստիճանն է:

Տեսե՛ք, Իսլամական պետությունը թե՛ որակական, թե՛ քանակական տեսանկյունից չեն տիրապետում այն արսենալի անգամ փոքր մասին, որն ունի պաշտոնական Դամասկոսը, կամ հակաահաբեկչական կոալիցիան: Բայց տեսեք թե ինչ արդյունավետությամբ է դիմադրում բոլորին միասին վերցված: Պատճառը մեկն է՝ այդ պետությունում ղեկավարությունն ու ժողովուրդը մեկ բռունցք են՝ անկախ այն բանից, որ համախմբված են հետադիմական և մարդատյաց գաղափարախոսության շուրջ: Մյուս կողմից՝ միակ տարրը, որը արդյունավետ հակահարձակում իրականացրեց այդ պետության դեմ տարածաշրջանում՝ քրդերն էին: Անգամ Բաղդադի շիա արաբական զորամիավորումները չկարողացան պայքարել ԴԱԻՇ-ի դեմ՝ ասպարեզը թողնելով քրդերին, որոնք էլ դուրս մղեցին ծայրահեղականներին Քիրքուկից՝ սեփական վերահսկողությունը սահմանելով նավթով հարուստ այդ շրջանի հանդեպ: Քուրդիստանում, ինչպես Իսլամական պետության դեպքում, ժողովուրդն ու իշխանությունը մեկ բռունցք են՝ համախմբված մեկ գաղափարի՝ անկախ պետականության ստեղծման շուրջ: Իսկ երբ ժողովուրդն ու իշխանությունը միասնական են և ունեն հստակ տեսլական ու նպատակ՝ նրանք դառնում են անպարտելի: Մենք էլ էինք այդպիսին 1988-1994-ին, որի շնորհիվ հաղթեցինք թվով և սպառազինությամբ մեզ գերազանցող հակառակորդին:

Ցավոք, Հայաստանի այսօրվա թույլ, ժողովրդի վրա չհենվող իշխանությունը, որին սեփական գրպանային շահերից բացի ոչ մի այլ բան չի հետաքրքրում, համապատասխանաբար վարում է վախվորած տարածաշրջանային ու ընդհանրապես արտաքին քաղաքականություն: Նման պայմաններում մեր պետությունը չի կարող գործոն լինել: Կաշառքով ու կեղծիքով ընտրված իշխանությունը ինչպե՞ս կարող է մրցունակ լինել միջազգային ասպարեզում: Պատկերացնո՞ւմ եք, թե ինչ արդյունքներ կունենայինք, օրինակ, ըմբշամարտի ասպարեզում, եթե նույն Արթուր Ալեքսանյանի փոխարեն միջազգային մրցումներում Հայաստանը ներկայացներ այստեղ մրցավարներին կաշառած ու խարդախությամբ «Հայաստանի չեմպիոն» դարձած ինչ-որ մարզիկ: Տարածաշրջանում ծանրակշիռ գործոն դառնալու առաջին ու նվազագույն պայմանը Հայաստանի համար այս իշխանություններից ազատվելն է ու ժողովրդի կամքը արտահայտող ուժեղ, ժողովրդավարական իշխանության ձևավորումն է: Թալանի գաղափարը չի կարող համախմբել թալանողին և թալանվողին:

Բայց մյուս քայլը՝ երկրի առաջադեմ ուժերինն է, որոնք արդեն այսօր պետք է տասնապատկեն իրենց ջանքերը մեր ժողովրդի մի ստվար հատվածի մեջ նախ տարածական մտածողության գերակշռությանը հասնելուն՝ պատմական մտածողության հանդեպ, ինչպես նաև այլավախությունը (քսենոֆոբիան) հանելու, «վախերը բռնելու» ուղղությամբ: Հատկապես վերջինի պատճառով մենք կորցնում ենք հսկայական ռեսուրսներ և հնարավորություններ տարածաշրջանում:

Այսօրվա Թուրքիայի տարածքում մենք ունենք առնվազն հարյուր հազարավոր մահմեդական հայեր, այդ թվում՝ համշենահայեր, որոնք այսօր արհեստականորեն օտարվում են հայկական էթնոսից առաքելական կղերական ծայրահեղականության և պետական գործերին հոգևորականների միջամտության պատճառով: Շատ հայերի մոտ ազգայնականությունը գավառականությամբ է պարուրված, ինչը խանգարում է մեզանում վերէթնիկ Հայ ազգի ձևավորմանը, որը կներառի իր մեջ Հայաստանի Հանրապետության բոլոր քաղաքացիներին: Իրականում հայերի մեծ մասը կայսերական մտածողություն ունի, որը պետք է վերարթնացնել:

21-րդ դարը ազգային պետությունների՝ պոզիտիվ, մարդասիրության և ժողովրդավարության հիմունքներով կառուցված կայսրություններով փոխարինելու դարաշրջանն է: Մեր տարածաշրջանում հին տիպի կայսրությունների կազմաքանդումը և ազգային/կոնֆեսիոնալ պետությունների ձևավորումը ընդամենը միջանկյալ փուլ են լինելու նոր տիպի կայսրությունների ձևավորման համար: Եվ այստեղ փակ սահմանների ետևում առանձնանալը, փակվելը, «կոլբայի» մեջ պատսպարվելը ոչ մեկի մոտ չի ստացվելու:

Հայաստանում իրավահավասար քաղաքացիություն ունեցող հայ եզդիները կդառնան կամուրջ դեպի տարածաշրջանի և աշխարհի եզդիական համայնքները, ասորիները՝ ասորական, հրեաները՝ կամուրջ դեպի Իսրայելը: Կամ, երբ խոսում ենք Ղարսի ու Սուրմալուի՝ Հայաստանին միացնելուց, շատերը պատկերացնում են, որ այնտեղի ամբողջ բնակչությունը պետք է հրաշալի կերպով անհետանա, կամ ավելի վատ՝ արտաքսվի: Նման մոտեցմամբ մենք երբեք չենք ստանա ո՛չ Ղարսը, ո՛ր Արդահանը և ոչ էլ Սուրմալուն, այլ ընդամենը նոր թշնամիներ ձեռք կբերենք տարածաշրջանում՝ ի դեմս քրդերի և այլ ազգերի: Մինչդեռ, իմ պատկերացմամբ, այնտեղի քրդական, լազական և շիա թյուրքական բնակչության այն հատվածը, որը համաձայն կլինի ընդունել ղարսեցի, արդահանցի և սուրմալեցի հայերի վերադարձի և ունեցվածքային իրավունքները, կամ ինքնակամ չեն արտագաղթի ռազմական գործողություններից խուսափելու նպատակով, ինչպես նաև պատրաստ կլինեն ընդունել ՀՀ քաղաքացիությունը՝ կարող են ժամանակի ընթացքում դառնալ Հայաստանի օրինապաշտ քաղաքացիներ ու քաղաքակրթական ազդեցության լծակներ և հրաշալի կամուրջներ Հայաստանի համար դեպի Քրդստան և Թուրքիա:

Ես վստահ եմ հայկական մշակույթի և քաղաքակրթության ներուժի մեջ, որը դրսևորել է իր մրցունակությունը թե՛ Բյուզանդական, թե՛ Օսմանյան, թե՛ Պարսկական, և թե՛ Ռուսական/Սովետական կայսրություններում: Ժամանակն է նրան հնարավորություն տալ դրսևորվելու սեփական պետության ներսում: Հայաստանը արժանի է նոր վերնախավի և որ այն ղեկավարեն ուսյալ և լայնախոհ, բարձր վարձատրվող, բայց արծաթամերժ, գաղափարական, քաղաքական գործիչներ, այդ թվում՝ լավագույն արտասահմանյան բուհերում կրթություն ստացած: