Regional geopolitics

[Haykakan]

Re: Regional geopolitics

The above article is leaving Armenia entirely out of the equation in its analysis. Deterioration in Russian-Turkish relations serves Armenia well. The only downside is that it puts our goals/dreams westward on hold--due to Turkey's significance for the West/US as a buffer (as has historically been the case). But that's alright, as our current priorities center around Artsakh anyway.

The west is becoming less relevant by the minute. Our future is in the east.

[Artsakh]

Re: Regional geopolitics

The west is becoming less relevant by the minute. Our future is in the east.

By "West" I meant our lands in Western Armenia. More specifically, Kars, Surmalu, Ardahan. When Turkey starts to fragment, these lands can be easily annexed and managed, as there isn't an issue of millions of kurds/Turks inhabiting it. But with Russia becoming a major factor in the region yet again, the West (the political west, that is) will preserve Turkey at all costs. I was really counting on The Kurdish mess in Turkey to get out of hand and was hoping for an all-out civil war. But even in that case, Turkey would be held together. Just look at how confident Erdogan has gotten:

Erdoğan: US would side with Turkey in any wrongdoing by Russia, including PYD

http://www.hurriyetdailynews.com/erdogan-us-would-side-with-turkey-in-any-wrongdoing-by-russia-including-pyd.aspx?pageID=238&nID=89556&NewsCatID=338

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

http://www.rferl.org/contentinfographics/infographics/27281577.html

[londontsi]

Re: Regional geopolitics

http://www.rferl.org/contentinfograp.../27281577.html

That is a good justification for the US to start rebuilding Ukrainian AF with US made planes.

How about a dozen F35s for a starter at 150 million each.

Nobody else is buying them surely Ukraine cannot refuse them.


PS. They are cheaper by the dozen!!

[Haykakan]

Re: Regional geopolitics

That is a good justification for the US to start rebuilding Ukrainian AF with US made planes.

How about a dozen F35s for a starter at 150 million each.

Nobody else is buying them surely Ukraine cannot refuse them.


PS. They are cheaper by the dozen!!

That chart is a great illustration of why Armenia does not invest in a airforce. Each aircraft costs millions and the SAM technology has rendered them useless. Ukraine has been victimized by the west and its own fascists. The likes of Vrej1915 want the same to happen in Armenia.

[Hakob]

Re: Regional geopolitics

http://www.rferl.org/contentinfograp.../27281577.html

Interesting chart. I consider our AA equipment more advanced, or at least more stronger than donbass's. So that means that it's possible we will make Azeri fighters harmless in few days.
Am I right?

[Haykakan]

Re: Regional geopolitics

Interesting chart. I consider our AA equipment more advanced, or at least more stronger than donbass's. So that means that it's possible we will make Azeri fighters harmless in few days.
Am I right?

The only problem I see is that the azeris have lots of money and do not care much about their soldiers dying. They can just buy more plains and send more of their boys to their death and I am sure some of them will do some damage.

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

Իրանի ռազմական ներուժը. «Հետախույզի օրագիրը». Վովա Վարտանով

Իրանական բանակի և իսլամական հեղափոխական պահապանների ընդհանուր թիվը մոտ 900.000 է, մոբիլիզացիոն ռեսուրսը՝ 12 միլիոն: Իրանի բանակը տարածաշրջանում հզոր գործոն է, որը մենք հաճախ ենք անտեսում: Իրանի ռազմական ներուժի մասին աշխարհում ու տարածաշրջանում՝ «Հետախույզի օրագիրը» հաղորդաշարի այսօրվա թողարկման առանցքում:

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

Ինչի կհանգեցնի ռուս-թուրքական կոնֆլիկտի խորացումը

https://www.yerkir.am/news/view/94198.html

8 Հոկտեմբերի 2015,

Օրեր առաջ Սիրիայում գտնվող ռուսական կործանիչների կողմից Թուրքիայի օդային սահմանն անցնելու խնդրին Անկարան և ՆԱՏՕ-ն այնպիսի հնչեղություն են տվել, կարծես խոսքը ոչ թե սահմանը հատելուն է վերաբերում, այլ ռուսական ռազմաօդային ուժերի կողմից հարձակման կամ ռմբակոծման ենթարկվելուն: Անկարայում Ռուսաստանի դեսպանը բացատրություններ տալու համար երկու անգամ կանչվեց Թուրքիայի ԱԳՆ-ն, վարչապետ Ահմեդ Դավութօղլուն անվտանգության խորհրդի նիստ հրավիրեց, Անկարայի նախաձեռնությամբ հրավիրվեց ՆԱՏՕ-ի խորհրդի արտակարգ նիստ, որից հետո Հյուսիսատլանտյան դաշինքը հանդես եկավ Սիրիայում ռուսական ռազմաօդային ուժերի գործողությունները քննադատող հայտարարությամբ: Հյուսիսատլանտյան դաշինքի գլխավոր քարտուղար Իենս Սթոլթենբերգը երեկ հայտարարեց, որ ՆԱՏՕ-ն պատրաստ է զորք ուղարկել Թուրքիա՝ անհրաժեշտության դեպքում նրան «հարավային ուղղությունից եկող սպառնալիքից» պաշտպանելու համար: Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Էրդողանը, ով ավելի վաղ հայտարարել էր, թե Թուրքիայի հետ խնդիրներ ունենալը նույնն է, թե խնդիրներ ունենալ ՆԱՏՕ-ի հետ, այսօր Ճապոնիա մեկնելիս սպառնացել է վերանայել Ռուսաստանից գազ գնելու որոշումը, ինչպես նաև չեղարկել «Աքքույու» ատոմակայանի շինարարությունը ռուսական ընկերությունների միջոցով իրականացնելու նախագիծը:

Անկարան և Հյուսիսատլանտյան դաշինքը միջադեպերի խնդիրը շարունակում են սրել անգամ այն բանից հետո, երբ Ռուսաստանը պատրաստակամություն հայտնեց հետագայում նման դեպքերից խուսափելու համար խորհրդակցություններ սկսել թուրքական կողմի հետ` փաստացի հասկացնելով, որ ցանկություն չունի փչացնելու Անկարայի հետ հարաբերությունները: Չնայած նրան, որ ՌԴ նախագահի մամուլի քարտուղար Դմիտի Պեսկովը հայտարարել էր, թե այդ միջադեպերը, ինչպես նաև Սիրիայի տարածքում ահաբեկչական խմբավորումների դեմ ՌԴ ռազմաօդային ուժերի գործողությունները չեն փչացնի Մոսկվայի և Անկարայի` բավական խոր հիմքեր ունեցող հարաբերությունները, Էրդողանն այսօր «անլուրջ» է որակել Թուրքիայի սահմանը խախտելու վերաբերյալ Մոսկվայից հնչող բացատրությունները:

Ակնհայտ է, որ Ռուսաստանը Թուրքիայի ինքնիշխանությանը և տարածքային ամբողջականությանը որևէ սպառնալիք չի ներկայացնում, և Անկարայի ու ՆԱՏՕ-ի բարձրացրած աղմուկը չափազանցված է ու անհիմն: Ռուսական ինքնաթիռների սահմանախախտման խնդիրը Անկարայի սրելուց հետո Ռուսաստանը Կասպից ծովի իր նավատորմի 4 հրթիռակիր նավերից արձակված հեռահար խոցման թեւավոր հրթիռներով հոկտեմբերի 6-ին հարվածներ հասցրեց «Իսլամական պետություն» ահաբեկչական խմբավորման ենթակառուցվածքներին: Դրա նպատակներից մեկը Անկարային հասկացնել էր, որ ռազմական ինքնաթիռների կողմից սահմանի խախտումը ոչինչ չի նշանակում, և ցանկության դեպքում Մոսկվան կարող է Սիրիայում իր խնդիրները լուծելու համար նաև այլ զինատեսակներ օգտագործել:

Ներգրավվելով սիրիական ճգնաժամում` Ռուսաստանը սպառնում է Թուրքիայի կենսական շահերին մերձավորարևելյան տարածաշրջանում: Հենց այս սպառնալիքն է, որ ստիպում է գլուխը կորցրած Անկարային դիմել հուսահատ այնպիսի քայլերի, ինչպիսին տեղի ունեցածը ՌԴ-ի կողմից իր տարածքի նկատմամբ իբր ագրեսիայի դրսևորում ներկայացնելն է: Խնդիրն այն է, որ Սիրիա Ռուսաստանի «ներխուժման» և Բաշար Ասադի վարչակարգին ռազմական աջակցության ցուցաբերման հաջողության դեպքում Թուրքիան կանգնում է սկսած սիրիական խաղը բոլոր ճակատներում տանուլ տալու վտանգի առջև: Զարգացումների նման ընթացքի դեպքում Անկարան կարող է կորցնել վերահսկողությունը Սիրիայի հյուսիսային շրջանների և դրանցով անցնող կոմունիկացիոն հանգույցների նկատմամբ, զրկվել բավական շահավետ պայմաններով ԻՇԻՊ-ի հետ նավթային ստվերային գործարքների հնարավորությունից, ահաբեկչական խմբավորումների նահանջի դեպքում մենակ մնալ Իրաքի, Սիրիայի և իր իսկ ներսում քրդական զինյալ խմբավորումների ահռելի ուժի դեմ, կանգնել իր հարավային սահմանին ռուսական նոր ռազմաբազայի ստեղծման փաստի առջև:

Դրանցից խուսափելու միակ քաղաքական միջոցը ՆԱՏՕ-ի միջամտությանն ապավինելն է և նրա ճնշման ներքո Ռուսաստանին Սիրիայից դուրս մղելը: Դժվար է հավատալ, որ նման իրավիճակում Թուրքիան իրեն թույլ կտա մտնել Ռուսաստանի հետ ռազմաքաղաքական առճակատման մեջ: Վարչապետ Դավութօղլուն օրերս հայտարարեց, որ նպատակն ամենևին դա չէ: Օբյեկտիվորեն նման առճակատումը հնարավոր է միայն այն դեպքում, երբ այն տեղի ունենա Ռուսաստան-ԱՄՆ տիրույթում: Իսկ այստեղ կողմերից որևէ մեկն առայժմ Ռուբիկոնն անցնել չի ցանկանում:

Եվ, այնուամենայնիվ, թուրքական այս հիստերիան, ինչպես նաև ՆԱՏՕ-ի նյարդային արձագանքը բացահայտում են մի քանի հետաքրքրական շերտեր: Առաջին` երբ Թուրքիան համարում է, որ Մոսկվան իր շահերի ու հետաքրքրությունների գոտի է ներխուժել, որի իրավունքը չուներ, ապա ակամա խոստովանում է, որ Սիրիան Թուրքիայի և ԱՄՆ-ի միջև բաժանված է եղել ազդեցության գոտիների, և Սիրիայի հյուսիսային շրջանները հանձնված են եղել Թուրքիայի ամբողջական հայեցողությանը: Այս նախատեսվող պարիտետն է, փաստորեն, իր «ներխուժմամբ» խախտում Ռուսաստանը:

Երկրորդ` եթե իսկապես այդպես է, ապա բացահայտվում է դարի` գուցե ամենանողկալի գործարքներից մեկը` հանուն նոր մերձավորարևելյան ստատուս քվոյի` քրդական հարցի լուծումն ամբողջությամբ Թուրքիայի հայեցողությանը թողնելը: Թերևս հենց այդ պայմանով Անկարան ամռանը համաձայնեց ամերիկյան ռազմական օդուժի առջև բացել Ինջիրլիքի, Բաթմանի, Դիարբեքիրի ռազմաօդային բազան: Պատահական չէ, որ Իրաքի և Սիրիայի հյուսիսային շրջանններում տեղակայված քրդական զինյալների ճամբարներին հարվածները թուրքական ռազմաօդային ուժերն սկսեցին դրա շուրջ համաձայնությունների ձեռք բերումից հետո: Այլ կերպ ասած` Թուրքիային հետ համաձայնության գինը եղել է քրդական տարրի դեմ Թուրքիայի սանձազերծելիք պատերազմի և այդ հարցն արյան մեջ խեղդելու նկատմամբ աչք փակելը: Իրավիճակ, որ այնքան շատ է հիշեցնում 20-րդ դարասկզբի հայկական ողբերգությունը:

Երրորդ` Ռուսաստանի անակնկալ ներխուժումը խառնում է Սիրիան կիսելու և Իրաքի ու Սիրիայի տարածքներում նոր, քաոսային ստատուս քվո հաստատելու` թուրք-ամերիկյան ծրագրերը: Հիմա վերջիններս ստիպված են լինելու տարածաշրջանի նոր քարտեզագրման մեջ տեղ գտնել Ռուսաստանի համար, որը եկել է պաշտպանելու իր ռազմական հենակետերը Տարտուսում և Լաթաքիայում, վերադարձնելու կորցրած դիրքերը Մերձավոր Արևելքում և ճեղքելու իր նկատմամբ կիրառվող քաղաքական բլոկադան: Ի դեպ, բոլորովին չի կարելի բացառել, որ թուրքական այս աճող հիստերիայի նպատակը, նաև` իբրև նվազագույն ձեռքբերում, Ռուսաստանից Սիրիայի հյուսիսային շրջանների նկատմամբ վերահսկողության «մանդատ» ստանալն է:

Գևորգ Դարբինյան

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

Հայկական շահերը` մերձավորարևելյան նոր քաոսում
5 Հոկտեմբերի 2015,
Yerkir.am


Մերձավոր Արևելքում ստեղծվող բացարձակապես նոր իրավիճակն իր ազդեցությունն է ունենալու նաև հարակից տարածաշրջանների, այդ թվում` Հարավային Կովկասի, հետևաբար` նաև Հայաստանի հետաքրքրությունների վրա: Ռուսաստանի և Իրանի աջակցությունը սիրիական կառավարական ուժերին և համատեղ ուժերով իսլամական ծայրահեղականներից նոր տարածքների ազատագրումն առաջին հերթին կարևոր է Սիրիայում կայունություն հաստատելու և դրանով հայկական համայնքը վերջնական կործանումից փրկելու իմաստով:

Սիրիական քաղաքացիական պատերազմի անցած 4 տարիները ցույց տվեցին, որ Արևմուտքը խորապես թքած ունի այդ երկրի բնակչության ողբերգության վրա, և քրիստոնյաների ֆիզիկական պաշտպանության հարցում ոչինչ ձեռնարկելու մտադրություն չունի: Ռուսաստանի մուտքը տարածաշրջան և բազմամիլիոն մահմեդական փախստականների կողմից Եվրոպայի ` «նվաճումը» նախադրյալներ են ստեղծում` ի վերջո, հրաժարվելու սիրիական ճգնաժամը ռազմական ճանապարհով լուծելու անհեռանկար ուղուց:

Ռուսաստանի և Իրանի անակնկալ ակտիվացումը Սիրիայում քարուքանդ է անում Թուրքիայի պլաններն այդ տարածաշրջանում: Մի կողմից Թուրքիայի քթի տակ` Լաթաքիայում, Ռուսաստանը կառուցում է ևս մեկ ռազմակայան: Եթե նկատի ունենանք, որ նման մի ռազմակայան էլ Ռուսատանն ունի Թուրքիայի արևելյան սահմանին` Հայաստանում, ապա պարզ է դառնում, որ Թուրքիան հայտնվում է, այսպես կոչված, ռուսական աքցանի մեջ, իսկ դա էականորեն ազդելու է նաև ռուս-թուրքական հարաբերությունների վրա:

Մյուս կողմից` եթե ռուսական և իրանական ուժերին հաջողվի ճեղքում մտցնել Թուրքիայի աջակցությունը վայելող «Իսլամական պետության» դեմ պատերազմում, և Սիրիայի հյուսիսային ու հյուսիսարևելյան շրջաններում հաստատվի սիրական կառավարության վերահսկողությունը, դա ամենաուժեղ հարվածը կլինի Թուրքիային քրդերի դեմ սանձազերծած պատերազմում: Խնդիրն այն է, որ դրանով կազատագրվեն Սիրիայի, Իրաքի և Թուրքիայի քրդերին իրար կապող հիմնական կոմունիկացիոն գծերը: Դա իսկական մղձավանջ կդառնա Անկարայի համար: Եվ նա ստիպված կլինի ճշտել նաև քրդական հարցի հետ կապված` Ռուսաստանի դիրքորոշումը:

Բուն Հայաստանի համար ամենաէականն այն է, որ ճգնաժամի հաղթահարմանը Ռուսաստանի ուղղակի ռազմական ներգրավումը տեղի ունենա ոչ թե ԱՄՆ-ի ու Եվրոպայի հետ ՌԴ-ի նոր կոնֆրոնտացիայի հենքի վրա, այլ փոխհարմարվողականության: Այսինքն` ԱՄՆ-ն ու Եվրոպան կհամակերպվեն Մերձավոր Արևելքում Ռուսաստանի հաստատման փաստի հետ և կգործակցեն նրա հետ առաջնահերթորեն Սիրիայի քաղաքացիական պատերազմը կանգնեցնելու և տարածաշրջանում միջազգային ահաբեկչության ցանցային օջախը վերացնելու հարցում:

Առայժմ Ռուսաստանի դեմ քարոզչական դիամադրությունը թվում է զուտ տակտիկական` նրա ախորժակը զսպելու նկատառումով: Բայց եթե սա վերածվի նոր առճակատման, ապա Ռուսաստանն, անկասկած, ձգտելու է իր կատարյալ ազդեցությունը հաստատել նաև Հարավային Կովկասում, որը փաստացի դեպի Սիրիա օդային և ցամաքային ամենակարճ և ամենաարդյունավետ ուղին `: Պատահական չէ, որ, ըստ որոշ լուրերի, ռուսական կործանիչները Սիրիա են հասել հենց Ադրբեջանի օդային տարածքով: Սա կարող է էլ ավելի արժևորել Ադրբեջանի ռազմաքաղաքական նշանակությունը Ռուսաստանի համար: Ունենալով այս տարածաշրջանը վերջնականապես կլանելու խնդիրը` Մոսկվան կարող է իսկապես գործադրել միակողմանիորեն հայ-ադրբեջանական շփման գծում խաղաղապահներ տեղակայելու իր վաղեմի պլանները:

Սիրիայում Արևմուտքի հետ համագործակցության դեպքում դրա սուր անհրաժեշտությունը Մոսկվան չի զգա: Այդ դեպքում նաև Ադրբեջանը կհամոզվի, որ եթե իրանական միջուկային ծրագրի հարցից հետո նաև Սիրիայի ճգնաժամի հարցում են ուժային կենտրոններն ընդհանուր լեզու գտնում, նշանակում է նրանք ընդհանուր մոտեցումներ ունեն նաև ղարաբաղյան հարցում ստատուս քվոյի պահպանման, խաղաղապահների տեղակայման և բանակցային գործընթացը շարունակելու հարցերում:

Գևորգ Դարբինյան