Regional geopolitics

[londontsi]

Re: Regional geopolitics

US Special Forces deployed as ‘human shields’ to salvage terror assets in Syria

https://www.rt.com/op-edge/320356-syria-us-troops-shields/

Obama’s decision to send Special Forces into Syria is being widely viewed as a US military escalation in the country.
The troop dispatch also signals that the US trying to forestall Russian successes in wiping out Washington’s regime-change assets in Syria.

In short, the US Special Forces are being used as “human shields” to curb Russian air strikes against anti-government mercenaries, many of whom are instrumental in Washington’s regime-change objective in Syria.

First of all, we need to view a host of developments, including the hastily convened “peace talks” in Vienna, as a response by the US and its allies to the game-changing military intervention by Russia. That intervention, beginning on September 30, has not only dealt massive blows to militants, it has completely changed the balance of forces to give the Assad government the upper hand in the war against foreign-backed extremists. That, in turn, has sent the US-led powers trying to topple Damascus into disarray.......

[Zeytun]

Re: Regional geopolitics

Russia Tightens Its Hold on Armenia

November 2, 2015 | 10:15 GMT

https://www.stratfor.com/sample/analysis/russia-tightens-its-hold-armenia

Summary

While the Iran nuclear agreement has undoubtedly changed the dynamics of the Middle East, few perhaps have considered how such a dramatic deal will affect the nearby Caucasus region, specifically Armenia. With Western sanctions soon to be lifted, Armenia has the potential to become a transit country for Iranian oil and natural gas destined for ports in Georgia. But emerging relations between Tehran and Yerevan on energy and infrastructure projects is the last thing Armenia's major patron — Russia — wants, especially if it is excluded from controlling shares in them. To this end, Russia has been increasing its economic presence in Armenia, while also pushing influential Armenians living in Russia to enter Armenian politics.

Thwarting Armenia's capacity as an oil transit country will further isolate it, as new regional energy projects continue to bypass Yerevan. But this is exactly what Moscow wants — to have Armenia dependent on Russia and to keep the former Soviet country firmly in its sphere of influence and away from the West. And, in the long run, Armenians based in Russia could become important contenders in Armenian politics, while also serving Moscow's enduring interests.

Analysis
Surprisingly, despite being in a prime location to act as a transit state in the Caucasus region, Armenia is almost completely isolated. Since the fall of the Soviet Union in 1991, it has been stuck between hostile countries, namely Azerbaijan, which fought a war with Armenia over the Nagorno-Karabakh region, and Turkey, which supported Azerbaijan in the conflict. To buffer itself, Armenia has come to rely on Russian economic and military support, coming primarily through Georgia. Meanwhile to the south, Iran, largely because of sanctions, failed to become Armenia's alternative trade and energy partner.

Another Alternative?

Yet an agreement between the six world powers (France, Russia, the United States, the United Kingdom, China and Germany) and Iran paved the way for Tehran to become more politically and economically assertive in the region. Tehran began actively courting Armenia, with Iranian government officials reaching out to their Armenian counterparts, especially in the economic and energy sectors. Iran considers Armenia vital as a potential export conduit for Iranian energy products en route to Georgia's Black Sea ports of Batumi and Poti and to Europe. Exporting energy through Turkey would be more convenient for Iran, but difficult relations between the countries on issues including inherently incompatible visions of how to end the Syrian civil war has ultimately made the Armenian route more viable. So far, there have been talks of building a $3.7 billion-railway between Armenia and Iran.

But Russia is fiercely opposed to the project, and recent hints reveal that Tehran is now alternatively considering building railway infrastructure (costing only $400 million) through Azerbaijan — Armenia's foe — to Georgia. This so-called North-South transport corridor from Iran to Russia's Baltic ports discussed between Iran and Azerbaijan currently takes precedence over any plans for transit through Armenia. Again, regional powers are circumventing Armenia to get their exports to the European market, in turn forcing Armenia to depend on Russia.

Railway construction is not the only project being blocked by Russia. On Aug. 9, Armenia and Iran signed an agreement to construct a third high-voltage power line on Armenian soil connecting the two countries. However, as Armenian media sources claim, Russian natural gas giant Gazprom has already obtained the rights to use the planned power line for energy exports. Gazprom, together with Russian company Tashir Group, dominates Armenia's distribution networks for domestic natural gas and electricity. In January 2014, Gazprom acquired an additional 20 percent of the Armenian natural gas monopoly and in June 2015 took over ownership of the pipeline section that takes Armenian natural gas to the Iranian border.

The Kremlin had hoped to only influence Yerevan economically with Russian investments but has recently tried to pressure Armenian politics through influential Russia-based Armenians. Of note is businessman Samvel Karapetyan, who has an estimated net worth of almost $4.8 billion and owns Tashir Group — which bought the economically important Electric Networks of Armenia (formerly owned by RAO UES). Moreover, another Russia-based Armenian and current president of the Union of Armenians in Russia, Ara Abrahamyan, announced Oct. 14 that he will establish his own party to participate in Armenia's 2017 parliamentary elections. Abrahamyan's chances to set up a serious political force to undermine Armenian President Serzh Sargsyan's government in the elections are low. Still, recent reports show that he will align himself with Karapetyan. Of course, the Kremlin does not wish to openly confront Sargsyan's government, but it will use Karapetyan and Abrahamyan to influence Yerevan's policies, which at times, as in the case with Iran, go against Moscow's calculations.

Bucking Russia's Influence

Armenia's relationship with Russia was tested this year, despite that Armenia joined Russia's Eurasian Union and received financial assistance and weapons deliveries from Moscow. In January, a Russian soldier killed an entire Armenian family in Giumri. Moscow eventually allowed the Armenian government to conduct its own trial of the soldier, but not before igniting protests across Armenia and raising anti-Russia sentiments.

Protests later sprang up in Yerevan against a price hike for electricity demanded by a Russia company. Although the protesters claimed their discontent was only with social issues, Russian politicians were visibly worried that the protest would turn to overall discontent with Armenia's pro-Russia stance. Armenia's economy, hurt by Russia's economic decline in the face of Western sanctions, also declined, which has further enflamed domestic anger. Moreover, Armenia and the European Union started to work on a new cooperation agreement, which could also cause some problems with Moscow by complicating its standoff with the West.

Empowering Russia-based Armenian politicians amenable to Moscow's interests would certainly benefit Russia's negotiations with Sargsyan's government, especially on another, more important issue: Nagorno-Karabakh. Stratfor recently noted numerous efforts on Azerbaijan's part to change an existing status quo regarding the Nagorno-Karabakh conflict. Usually, small-scale clashes along the contact line that define the conflict result in mostly Armenian casualties and loss of military equipment. However, Yerevan suspects that a recent Russian-Azerbaijani diplomatic rapprochement might lead Russia to allegedly agree to a possible change of this status quo. Several theories have been propounded, from withdrawing Armenian forces from the seven regions adjacent to Nagorno-Karabakh, to the placement of Collective Security Treaty Organization (CSTO) — the Russia-led military bloc — peacekeepers.

But Armenia's political elite, predominantly made up of politicians originating from Nagorno-Karabakh (like Sargsyan), has staunchly objected to any of these scenarios. Thus it may not be entirely coincidental that Yerevan, following the alleged Russian-Azerbaijani talks, decided to ramp up its forces along the contact line as well as to overtly criticize the CSTO. Moreover, Armenian leaders even threatened that in case of an Azerbaijani military attack, Yerevan would consider recognizing Nagorno-Karabakh as an independent state, which would make placing any peacekeepers there virtually impossible.

The Kremlin's decision to overtly support Russia-based Armenians is a direct response to Moscow's challenges with the Armenian government. More important, Russia's overall strategy of isolating the former Soviet state to keep it dependent is part of its grand design to maintain a grip on the entire former Soviet periphery. Since the collapse of the pro-Russia government in Ukraine in 2014 and the conflicts and regional political maneuvers that followed, Russia has feared the loss of this sphere of influence to the West. Hence, losing clout in Armenia, even to a non-Western country such as Iran, let alone Europe, risks putting another dent in Russia's weakened buffer zone.

So in the long term, pro-Russia figures such as Karapetyan and Abrahamyan are likely to play important role in Armenian politics. The influence of Russian companies in Armenia's energy sector will have equally strategic repercussions, limiting the country's ability to become a transit country for Iranian exports and increasing its dependence on Russia.

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

[Hakob]

Re: Regional geopolitics

Thanks for post, Vrej.
An excellent interview. Excellent ideas. Very true ideas.
Interestingly enough, he points that in difference with our us lobby, which on many occasion puts pressure on Washington for Armenian couses, and is disliked sometimes for that, our Russian lobby is in deep rear end of kremlin power brokers for personal gains.
I think our government should influence and reshape that diaspora. If not, then it will be dependent from them, or rather they can hurt our policies.
The other points about fair government, end of corruption etc. does not even merit anything against.
He also describes moscows policues correctly and comparisons with Washingtons is correct.
The problem is that our general population and specially political leyers have no clue about what moscows policies are.

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

Հարկ է ժամանակ ձգել՝ բացառված չէ քարտեզի վերաձեւման հնարավորությունը

ՍԻՐԱՆՈՒՅՇ ՊԱՊՅԱՆ, Հարցազրուցավար
Հարցազրույց - 03 Նոյեմբերի 2015



Մեր զրուցակիցն է Ռուս-հայկական համալսարանի համաշխարհային քաղաքականության և միազգային հարաբերությունների ամբիոնի վարիչ, Արտակարգ և լիազոր դեսպան Արման Նավասարդյանը

Պարոն Նավասարդյան, Մինսկի խմբի համանախագահների այցը, բացի նրանից, որ դեկտեմբերի վերջին երկու նախագահները կհանդիպմեն, որևէ այլ նորություն չբերեց իր հետ: Ըստ էության՝ Մինսկի խմբի ձևաչափը այլևս սպառե՞լ է իրեն:
Եթե համանախագահների այցին իրոք հաջորդի Սերժ Սարգսյան-Իլհամ Ալիև հանդիպումը, այն կարելի է համարել հաջողված և, բացառված չէ, որ դառնա դիվանագիտական ‹‹ճեղքման›› նախաբան: Իսկ իրավիճակն այսօր, իրոք, գերլարված է, ես կասեի՝ պայթյունավտանգ: Ինչ վերաբերում է Ձեր հարցին` Մինսկի խումբը սպառե՞լ է իրեն, թե ոչ, կարելի է տալ երկու պատասխան: Այս տարիներին այն չի գրանցել շոշափելի արդյունքներ: Սակայն ներկայում այլընտրանք գոյություն չունի: Երբ չկա կոնֆլիկտի լուծման այլ հնարավորություն, Մինսկի խումբը գոնե որոշ չափով զսպում է Բաքվի միլիտարիստական նկրտումները, որը հենց դրա համարել էլ փորձում է տորպեդահարել այդ կառույցը, կամ հասնել Թուրքիայի անդամակցությանը նրան: Հետո, սա միջազգային միակ ինստիտուտն է, որը հարավկովկասյան ‹‹տաք›› գոտում գործում է քիչ թե շատ համերաշխաբար, ինչն ինքնին դրական երևույթ է Արևելք-Արևմուտք հակադրության ենթատեքստում: Բոլոր դեպքերում, հայկական կողմի համար Մինսկի խմբի առկայությունը տարածաշրջանում դրական իրողություն է:


Արդյոք հնարավոր է երկու նախագահների պարբերաբար հանդիպումներից որևէ բան ակնկալել:
Դեռևս Արման Ռիշելյեն է ‹‹հայտնաբերել››, որ բանակցությունները պետությունների միջև պետք է լինեն ‹permanente›, ասել կուզի` մշտական, անգամ եթե նրանք պատերազմում են: Դիվանագիտությունն այս պատգամի համար այլընտրանք չունի: Սա` մեկ: Երկրորդ, եթե գագաթնաժողովին հաջողվի հասնել համաձայնության, գոնե ծանր ռազմատեսակները շփման կետերից դուրս բերելու հարցում, կարելի է ասել, որ նախագահները մեծ բան արած կլինեն:

Մինսկի խմբի ամերիկացի համանախագահ Ուորլիքն ասել է, որ համանախագահների համար դժվար է որոշել, թե ով է առաջինը խախտում հրադադարը և նշում, որ դրա համար մեխանիզմներ պետք է գտնվեն: Շփման գծում համանախագահները ստիպված են եղել պատսպարվել կրակահերթից: Արդյոք դա կարող է նրանց համար պատասխան լինել, թե որ ուղղություններից են կրակահերթերը:
Իհարկե, նա այդպես պետք է ասի, եթե անգամ իր աչքով տեսած լինի, որ հրադադարն առաջինը ազերիներն են խախտում: Հակառակ դեպքում Մինսկի խումբը կհաստատի Բաքվի այն պնդումները, որ իր անդամները որդեգրել են սուբյեկտիվ դիրքորոշում կոնֆլիկտի հարցում` հօգուտ հայկական կողմի: Բացի այդ, երեք համանախագահների երկրներն ունեն իրենց շահերը Ադրբեջանում:
Եթե նախկինում կողմերը հանդիպում էին խնդրի լուծման հասնելու համար, ապա հիմա հանդիպում են մեծ տրամաչափի զինատեսակների կիրառման հետ կապված: Սա ինչի՞ մասին է վկայում:
Դա վկայում է այն մասին, որ նման զինատեսակների կիրառումը հղի է լայնամասշտաբ ռազմական գործողությունների սանձազերծմամբ, և խմբի անդամները, գիտակցելով այդ վտանգը, փորձում են գոնե այս փուլում խնդիրը դրականորեն լուծել:


Իրանը կարո՞ղ է արդյոք Մինսկի խմբի ֆորմատում ընդգրկվել, հաշվի առնելով այն, որ կարևոր դրական ներդրում ունի ԼՂ կարգավորման գործում:
Չի կարող: Եվ պետք էլ չէ ձգտել դրան: Ճիշտ է, մեծ հաշվով Իրանը մեզ բարեկամ երկիր է, սակայն դժվար է գուշակել, թե ինչ ուղղությամբ կզարգանան դեպքերը, եթե նման բան տեղի ունենա: Բացի այդ, այդպիսի հայտ անմիջապես կներկայացնի նաև Անկարան, որը վաղուց է ձգտում դրան: Այս ամենը մեզ ամենևին պետք չէ:

Ստեղծված իրադրությունում ինչպե՞ս եք տեսնում դեպքերի հետագա զարգացումը և որո՞նք պետք է լինեն հայկական դիվանագիտության քայլերը Ղարաբաղյան հիմնախնդրի կարգավորման ուղղությամբ:
Կանխատեսումն այդ հարցում անհեռանկար գործ է: Ես չէի համարձակվի որևէ կարծիք հայտնել: Սակայն եղած status quօ-ի պահպանումը մեր արտաքին քաղաքականության թիրախներից մեկը պետք է լինի: Հարկ է ժամանակ ձգել: Խնդիրն այն է, որ նոր աշխարհակարգի մարտահրավերները և միջազգային քաղաքականության ծայրաստիճան տուրբուլենտային իրավիճակը հուշում են, որ բացառված չէ աշխարհքաղաքական քարտեզի վերաձեւման հնարավորությունը: Աշխարհի մի շարք ուղեղային կենտրոններ անում են նման եզրահանգումներ` ելնելով հիմնականում Մեծ Մերձավոր Արևելքում սկսված գործընթացներից: Այնպես որ, սպասել է պետք, համբերել ու աշխատել`աշխարհքաղաքական խորքային փոփոխությունների պարագային դրականորեն լուծելու համար Հայաստանի և Արցախի ազգային անվտանգության և պետականության բարձրագույն շահերը:

- See more at: http://www.lragir.am/index/arm/0/int....sJyaHftN.dpuf

[Haykakan]

Re: Regional geopolitics

SYRIAN FORCES RECAPTURE OVER 200 SQUARE KILOMETERS OF ALEPPO IN LAST 30 DAYS

Tue Nov 03, 2015 2:35

TEHRAN (FNA)- The Syrian Army, National Defense Forces (NDF) and
Lebanese Hezbollah, in their joint massive operation in the last
one month, have pushed the militant groups back in over 200 square
kilometers of territories in the Northern province of Aleppo.

Military sources announced on Tuesday that the Syrian Army and its
allies managed to regain an area as large as 223 square kilometers
in their massive operations in the different parts of Aleppo.

On Monday, the al-Hadher region, including a major part of al-Hadher
city in the Southern parts of Aleppo fell into the hands of the
government forces after the Syrian Army and Hezbollah fighters pushed
the militant groups back from the region.

Also on Monday, sources said that the Syrian army, popular forces
and Hezbollah fighters forced the militant groups to retreat from
Aleppo-Hama border and seized full control over Ahad mountainous
region.

Simultaneous with the advances on the ground, the Syrian and Russian
fighter jets carried out many sorties and hit the militants' defense
lines hard.

Battlefield sources informed also added on Monday that most militant
positions, mainly those of ISIL, have come under large-scale operations
of the Syrian army, popular forces and Hezbollah in Northeast, East
and Southeast Aleppo.

The army razed to the ground the terrorists' strongholds in Hreitan,
al-Shamir and Talat al-Shawaya in Northeastern Aleppo.

Also, the terrorist positions in al-Hader, Kifr Halab, Khalsah,
Sheikh Ahmad, al-Muqbila, al-Muflisa and Deir Hafer on the Eastern
and Southeastern sides of Aleppo were also massively stormed by the
Syrian army and Hezbollah.

The sources said that there have been reports of mass destruction of
the militants' positions and their heavy casualties as a result of
the government forces operations in the abovementioned locations.

The Syrian army liberated 13 towns and villages in Aleppo on Saturday
and Sunday.

Also, thousands of soldiers from the Syrian army, Hezbollah and
popular forces, backed up by Russian air force, launched the final
phase of a landmark operation towards a strategic airbase Southeast
of Aleppo that has been under siege for two years now.

The Syrian army, National Defense Forces (NDF) and Hezbollah fighters
backed up by Russian warplanes started the operation early Tuesday
morning and have already come almost half a mile closer to the Kuweires
airport in a region where advance in every inch has taken days.

The pro-government forces marched on ISIL positions in the region
and advanced to the rural district of Sheikh Ahmad after taking full
control of the railway crossing. Early reports from the battlefield
said tens of Takfiri terrorists have been killed this morning.

The Syrian army and Hezbollah forces are now deployed in a region
only 2 kilomteres away from the airbase.

According to the source, the pro-government forces are preparing to
mop up the rest of Sheikh Ahmad to prepare for a massive offensive
on ISIL positions along the Aleppo-Raqqa Highway. Some 80 percent of
Sheikh Ahmad - that is seen as a milestone in the Damascus war on
terrorist groups in the Northern province of Aleppo - is now under
the control of the pro-government forces.

Army sources said the Russian strikers play a very crucial role in
the operation.

http://english.farsnews.com/newstext.aspx?nn=13940812000975

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

Հայտնի են Հարավային Սուդանում ինքնաթիռի կործանման հետեւանքով զոհված ՀՀ 5 քաղաքացիների անունները
Lragir.am
04 Նոյեմբերի 2015


ՀՀ արտաքին գործերի նախարարության ֆեյսբուքյան էջում հրապարակվել է Հարավային Սուդանում կործանված AN12 բեռնատար ինքնաթիռի զոհված անձնակազմի անունները: Ինչպես տեղեկացնում է «Արմենպրես»-ը, ըստ նախնական տեղեկությունների՝ Հարավային Սուդանում վթարի ենթարկված բեռնատար ինքնաթիռի անձնակազմի անդամներ են. Հրամանատար Գեւորգ Թովմասյան, Երկրորդ օդաչու Սամվել Համբարձումյան, Բորտ-ինժեներ Սամվել Մկրտչյան, Ավիատեխնիկ Արմեն Անտոնյան, Ավիատեխնիկ Սուրեն Պետրոսյան:

2014թ.-ից AN12 օդանավը հանվել է Հայաստանի գրանցումից: Պատկանում էր Asia Airways տաջիկական ընկերությանը:

Ավելի վաղ ՀՀ արտաքին գործերի նախարարությունը հայտնել էր, որ ինքնաթիռի անձնակազմի զոհված անդամներից հինգը ՀՀ քաղաքացիներ են:

«Եգիպտոսում ՀՀ դեսպանության նախնական տվյալներով` վթարված բեռնատար ինքնաթիռի անձնակազմի զոհված անդամներից հինգը ՀՀ քաղաքացիներ են: Զոհերի ինքնության վերաբերյալ տեղեկտվութունը կտրամադրվի հավելյալ»,-նշում են ԱԳՆ-ից:

Հայտնի է դարձել նաև, որ օդանավը շահագործվում էր տաջիկական Asia Airways ընկերության կողմից: Ինչպես «Արմենպրես»-ին տեղեկացրին ՀՀ ԿԱ քաղացիական ավիացիայի գլխավոր վարչության մամուլի ծառայությունից, անձնակազմի զոհված անդամները ՀՀ ՔԱԳՎ կողմից օդաչուական անձնակազմի արտոնագրված մասնագետներ չեն

- See more at: http://www.lragir.am/index/arm/0/cou....3WMFXDfJ.dpuf

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

Sinai plane crash: Bomb may have hit airliner, US and UK say
BBC

Intelligence suggests the Russian plane that crashed in Egypt killing all 224 people on board was likely brought down by a bomb, US and UK officials say.
But they say they have yet to reach a formal conclusion.

Britain earlier decided to suspend flights to and from the Sinai desert, where the plane went down.

Egypt has dismissed claims by militants linked to Islamic State (IS) that they brought down the plane, while Russian experts say it is too early to say.

Separately on Wednesday, Egyptian officials said the xxxxpit voice recorder of the Metrojet Airbus 321 had suffered substantial damage in the crash.
However, they managed to extract and validate data from the flight data recorder which is ready to be analysed by investigators, Egypt's Civil Aviation Minister Mohamed Hossam Kamal said.

The plane bound for St Petersburg crashed in the Sinai desert just 23 minutes after take-off from the tourist resort of Sharm el-Sheikh on Saturday.

Most of those on board the plane, which was operated by Russian airline Kogalymavia, were Russian.

[Vrej1915]

Re: Regional geopolitics

SOUTH SUDAN PLANE CRASH: DOZENS KILLED NEAR JUBA AIRPORT
04/11/15
BBC


Image copyrightReutersImage captionThe plane came down on the east
bank of the White Nile River

A cargo plane has crashed on take-off near the international airport
in South Sudan's capital Juba, killing at least 36 people.

South Sudan's transport minister says two people were found alive,
but one of them later died. Earlier an official had said there were
three survivors.

It is not yet known how many were killed on the plane, or on the
ground.

The Antonov An-12 plane was heading to Paloch, Upper Nile State,
and crashed 800m (half a mile) from the runway.

Transport Minister Kuong Danhier Gatluak told AP that 36 people were
confirmed dead.

But a police officer and eyewitness told Reuters they had seen
41 bodies.

'No exact number'

Presidential spokesman Ateny Wek Ateny said the plane was carrying
18 people, including six crew members. All of the passengers were
from South Sudan, he added.

He also said that three people, including a child, had survived the
crash, but Mr Gatluak later told AP that only two people had been
found alive and one of them, the adult, later died.

Mr Ateny suggested reports of a higher death toll could be down to
some people being killed on the ground, adding that he had not yet
had confirmation of this.

The head of the Civil Aviation at Juba airport said emergency officials
had secured the site of the crash and were "in the stage of recovering
bodies and black box".

"We cannot give you the exact number," Stephen Warikozi added.

Image copyrightAFPImage captionThe crash left a tail fin and lumps
of fuselage strewn in the vegetation close to the water

Mr Ateny said five of the six crew members were Armenian, while the
sixth member was Russian. Armenia's foreign ministry has confirmed
that five of its nationals were killed.

While it is not yet clear what caused the crash, the presidential
spokesman told a news conference that it may have been down to
engine failure.

Police were seen pulling the bodies of men, women and children from
the wreckage of the plane, with debris and cargo strewn over a wide
area along a bank of the White Nile River.

'Landed near my door'

The plane struck a farming community on an island on the river.

A man who saw the plane come down told AP he thought the plane might
crash into a market area, but the pilot seemed to divert it at the
last minute.

Another witness said he saw a child and elderly woman pulled out
alive from the wreckage.

Meanwhile, a local farmer has described the moment the plane started
to go down, telling AFP: "The sound was so loud... the plane started
descending and landed near my door."

"One of the tyres broke off and ran into the house - but thank God
it did not injure anyone."

Mr Ateny said the plane was heading towards the Paloch oil fields in
the north of the country.

Cargo planes to remote parts of South Sudan often carry passengers too.

The plane's first flight was in 1971, the Aviation Safety Network
reported. It was being operated by Allied Services Limited, a logistics
company based in South Sudan, at the time of the crash.

However, the plane belonged to the Tajik company Asia Airways,
Tajikistan's Transport Ministry told the Ozodagon news agency.

The Antonov State Company, which built the plane, is a Ukrainian
aircraft manufacturing company.

http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-34719679