Politics in Hayastan

[Haykakan]

I made this thread so we can discuss political happening in Armenia. Im gona start it of with a good example of Armenian democracy in action. Note that what goes on in other countries including the USA is actually far worst and that i am not doing this to make Hayastan look bad but to point out some obvious problems and perhaps discuss some possible solutions.

ELECTION CANDIDATE QUITS ARMENIAN PARLIAMENT RACE AFTER ASSAULT

Armenia - A 2012 parliamentary election banner at the Central
Election Commission in Yerevan

http://www.azatutyun.am/content/article/24542435.html

09.04.2012

Irina Hovhannisyan,
Ruzanna Stepanian

An independent election candidate has pulled out of the Armenian
parliamentary race after being injured in a reported attack which his
family blames on his main rival backed by President Serzh Sarkisian's
Republican Party of Armenia (HHK).

Meruzhan Mkhoyan's relatives confirmed on Monday that he withdrew
his candidacy from a single-mandate constituency in the southern
Armavir region because of the assault. "They were telling us, 'Drop
out or we'll hurt your kids," his wife told RFE/RL's Armenian service
(Azatutyun.am), referring to local loyalists of HHK candidate and
businessman Aleksan Petrosian.

According to his family, Mkhoyan was kidnapped from his house in the
regional capital Armavir and driven to a nearby village cemetery by a
group of men early on Friday. The incident is said to have degenerated
into a mass brawl after the candidate's friends and male relatives
rushed to his aid moments later.

Law-enforcement authorities have so far given few details of the
incident. They only said on Friday afternoon that two young men were
seriously injured in the melee and that criminal investigation is
underway. Nobody was arrested as of Monday evening.

It emerged that Mkhoyan and his cousin Mushegh were also taken to
an Armavir hospital later on Friday. Doctors there said the election
candidate suffered a concussion.

Mkhoyan, who is not known to have engaged in political activities
before, withdrew from the race on Saturday. According to a district
election commission in Armavir, he gave no reason for the move.

Mkhoyan was at home on Monday but refused to comment on the incident,
leaving it to his wife and other relatives to answer journalists'
questions. The relatives insisted that Petrosian's loyalists attacked
him in order to force him to stop challenging the HHK candidate in
the May 6 election. Petrosian's campaign aides denied the allegations,
however.

The HHK leadership in Yerevan also denied any connection with the
Armavir violence. "I don't think that was done for the Republican
Party," HHK spokesman Eduard Sharmazanov told RFE/RL's Armenian service
(Azatutyun.am). "But if anyone breached the law in any way, they must
be strictly punished regardless of their party affiliation."

"Everyone must realize that paying [the ruling party] a lip service
will not work anymore," he said. "Everyone must know that for the
Republican Party the most important objective is the conduct of free,
fair and democratic elections."

Sharmazanov added that the incident must not call into question the
seriousness of the Armenian authorities' pledges to make the May 6
parliamentary elections the most democratic in the country's history.

Armenia's leading opposition groups will likely dismiss these
assurances. Earlier this year they joined forces to demand that the
elections be held only under the party-list basis. Wealthy candidates
traditionally doing well in single-mandate constituencies have long
been accused by them of vote buying and intimidation.

The HHK majority in the outgoing National Assembly rejected the
opposition demands. The vast majority of 33 candidates fielded
by President Sarkisian's party in single-seat districts are
government-linked businessmen like Petrosian. The latter owns one of
Armenia's leading alcoholic beverage firms.

[Haykakan]

Re: Politics in Hayastan

The gloves are off
VARTAN OSKANIAN STARTS TO SPEAK ABOUT THE NEED TO GET RID OF POLITICAL
MONOPOLY

By David Petrosian

June 18, 2012


Last week the National Security Service (NSS) of Armenia issued a
statement, which bears evidence of the criminal case opened in
connection with a number of serious tax abuses committed by Vartan
Oskanian, former Armenian Foreign Minister, currently a parliamentary
deputy from Prosperous Armenia Party and the founder of the Civilitas
Foundation.

The NSS opened the criminal case under Article 190, Part 3 Point 1 of
the RA Criminal Code (legalization of incomes obtained illegally in
large amounts by an organized group through abuse of the official
position).

The matter concerns a preliminary investigation into the criminal case
related to the sale of 100% of the shares of Huntsman Building
Products OJSC, which was established in Armenia and owned by Polymer
Materials and Huntsman International Corporations, for about $2
million, but as a result of the transaction's wrong formulation, the
failure to submit it to tax authorities, and the non-fulfillment of
the tax liabilities, about $1,135,000 of the indicated sum was not
used for charitable purposes and this money was transferred to the
account of the Civilitas Foundation's founder Vartan Oskanian and
member of the Foundation's Board of Trustees, Tigran Karapetian. The
criminal case was also opened based on the fact of illegal use of this
money for private profit.

In addition, the Civilitas Foundation violated its regulations and the
requirements of the law, failing to submit a statement about the
sources of finance, the funds used in the reporting year, including
the abovementioned $2 million.

Such is the official information about the case. The following
circumstance is noteworthy: the statement of the NSS maintains the
presumption of innocence regarding Armenia's ex-foreign minister,
although very often officials and official bodies as well as the press
don't take the trouble to abide by that legal provision.

In connection with the aforesaid, we should note that:

- before the statement of the RA NSS had been posted on Armenian sites
of the Internet, a website published an interesting analysis of the
possible versions of how Vartan Oskanian could launder money of the
Civilitas Foundation. The analysis was made by a certain correspondent
of a website based in the U.S. and the content of the analysis
surprisingly coincided with the arguments put forward by the NSS;

- the events (the transaction and the subsequent operations) described
in the NSS statement took place in 2010-2011, and judging from the
official statement, U.S. money was laundered;

- according to V. Oskanian and the press reports, the criminal case
was opened on 25 May 2012, i.e. the day after the leader of Prosperous
Armenia Party Gagik Tsarukian made a statement to the effect that he
has no intention of entering a coalition with the Republican Party of
Armenia (RPA);

- the `money laundering' case is being investigated by the NSS, and
not by fiscal authorities or the Office of the Prosecutor General. This
circumstance is explained by the fact that the matter concerns large
sums. Yet, five years ago, in a `money laundering' case, the NSS kept
another ex-Foreign Minister Alexander Arzumanian in custody for six
months and confiscated $40,000 from ex-Deputy Minister of Defense
Vahan Shirkhanian, that is to say, the matter concerned much less
money. The case of Alexander Arzumanian and Vahan Shirkhanian never
went to court;

- to judge by various sources of information, the NSS has not so far
carried out any searches and seized any documents in the office of the
Civilitas Foundation and in apartments of the Foundation employees and
Vartan Oskanian. For the time being, V. Oskanian as a witness provides
explanations to NSS investigators, in other words, he shows his
readiness to cooperate with investigators. However, at any moment he
may decline to give evidence or may turn from a witness into an
accused, and in that case the NSS will have to seek support of the
Office of the Prosecutor General, while the latter will have to
present the respective arguments to the parliamentary deputies because
V. Oskanian has immunity as a deputy.

Vartan Oskanian himself made it clear that he views everything that has
happened to him in the political context. Prime Minister Tigran Sargsyan
and the Vice Speaker of the parliament Edward Sharmazanov ruled out any
political connotation in the Oskanian case.

Interestingly, the ex-foreign minister is becoming increasingly radical
in his political rhetoric, stressing the need to deprive the RPA of its
political monopoly in Armenia, as well as his mistrust of the legal
system. Yet, in February and March of 2008 when ten Armenian citizens
were killed in the center of Yerevan, he somehow overlooked the problem.
Moreover, he was one of the most consistent advocates of the political
monopoly and the legal system.

In 2009 the same legal system sentenced V. Oskanian's predecessor,
ex-foreign minister Alexander Arzumanian to five years in prison, within
the framework of `the case of seven'. At that time V. Oskanian
neither protested against that sentence nor recognized A. Arzumanian as
a political prisoner, believing that Armenia's legal system is fair.
Now that he is concerned, Mr. Oskanian has started to speak about the
need to combat the political monopoly and about his mistrust of the
legal system and political persecutions.

All the three political forces that set up the Inter-Party Center for
Public Oversight of the Elections (Prosperous Armenia Party (PAP), the
Armenian National Congress, and the ARF-Dashnaktsutyun Party) have made
it quite clear - in one form or another - that they, too, do not
rule out a political connotation in the `money laundering' case and
in the circumstance that the RA NSS asked V. Oskanian to appear as a
witness.

On the whole, these events can be assessed in different ways, but the
author's point of view (at the moment of writing the article) is as
follows:

- the ongoing processes show that the presidential pre-election campaign
has de facto begun in Armenia;

- the `money laundering' case shows that the level of contradictions
between RPA and PAP is quite high and that all the talk that in the
autumn these two parties will merge in a political ecstasy is unfounded.
This confirms the fact of a split within the once monolithic `party in
power' in Armenia;

- V. Oskanian is one of the persons most closely connected with
ex-President Robert Kocharian. The relations of R. Kocharian and the
incumbent president are rapidly deteriorating. Apparently, President
Serzh Sargsyan fears that not only R. Kocharian, but also V. Oskanian
will be put up as candidates in the upcoming election;

- in this situation, the actions of Armenian special services are
aimed at taking over control of considerable flows of funds in the
country ahead of the start of the presidential campaign.

In our opinion, what has happened to Vartan Oskanian and the Civilitas
Foundation shows that this summer (which is usually considered a `dead
season' from the political point of view) may prove pretty eventful.


"The Noyan Tapan Highlights" N23, June 2012


--
David Petrosyan is a political analyst in Yerevan, Armenia, and writes
a regular weekly column in Noyan Tapan. He is also a freelancer who
collaborates with Groong, and other publications.

[Haykakan]

Re: Politics in Hayastan

Hayots Ashkhar' says that a new `war' is brewing within the Armenian
opposition. The pro-government paper points to allegations by
Zharangutyun party representative Stepan Safarian that a company
controlled by a member of the Armenian Revolutionary Federation
(Dashnaktsutyun) is selling public benches to municipal authorities at
inflated prices. Dashnaktsutyun has hit back at the allegations,
saying that they `smack of an order' issued by the authorities. The
paper wonders if the two opposition parties can continue to cooperate
on the conduct of elections and other issues after this bitter
exchange.

[Vrej1915]

Re: Politics in Hayastan

Հաջողությունը ծնվում է ճշգրիտ հարցադրումներից
Սիրանույշ Պապյան
Երեքշաբթի, 24 Դեկտեմբերի 2013,


Մեր զրուցակիցն է ՌԱՀՀԿ տնօրեն, քաղաքական վերլուծաբան Մանվել Սարգսյանը
Պարոն Սարգսյան, ձեռքբերումներո՞վ, թե՞ կորուստներով ենք ամփոփում 2013-ը:
Այս տարի թե երկրի ներսում, թե արտաքին աշխարհում քաղաքական և հասարակական շատ էական փոփոխություններ են տեղի ունեցել: Երբ շատ մեծ փոփոխություններ են լինում, դժվար է այդ ամենը արագ ռեֆլեքսիայի ենթարկել. մեր երկրի այսօրվա անորոշությունը դրանով է պայմանավորված: Տարեսկզբին նախագահական ընտրություններ տեղի ունեցան, որոնք շատերի մոտ շոկային ապրումների պատճառ հանդիսացան, քանի որ երևույթին նայում ես անցյալի փորձից, հետո տեսնում՝ գործող վարչակարգը փորձում է նոր ձևեր գտնել և ամեն անգամ ստեղծում ուրիշ արդյունքներ: Սակայն երկրի ներքին վիճակն այն աստիճան անկայուն է, որ անընդհատ վակուումային իրավիճակ է առաջանում, այս կամ այն պահին այս կամ այն իրադարձության հետ կապված անսպասելի փաստի առաջ ես կանգնում: Մարդկանց պատկերացումները ձևավորվում են տարիների ընթացքում, վերածվում կարծրատիպերի, և ավելի ու ավելի դժվար է արագ փոփոխությունների մեջ փորձել գնահատել կոնկրետ իրավիճակները: Եվ երբ փորձում ենք հասկանալ՝ ինչի հասանք և ինչի չհասանք, պետք է հասկանանք՝ ինչ ենք ուզում և տեսնենք՝ մեր ուզածի հետ կապված ինչ փոփոխություններ կային:
Եթե որպես չափանիշ ուզում ենք ժողովրդավարություն, մարդու իրավունքներ, արդար ընտրություններ, փաստացի մենք չհասա՞նք որևէ արդյունքի:
Ես չգիտեմ՝ դրա՞նք են արդյոք մարդկանց սպասելիքները: Մարդկանց սպասելիքները մի քիչ վերացական են: Իհարկե, ընդհանուր առմամբ մարդիկ ուզում են օրինական իշխանություն, կարգուկանոն, մարդու իրավունքներ, կյանքում դրսևորվելու հնարավորություններ, բայց սրանք շատ ընդհանուր ձևակերպումներ են: Իսկ կոնկրետության մեջ հասարակության և քաղաքական խավի ցանկությունները շատ դժվար է իմանալ: Հասարակության տարբեր խավեր իրենց սպասելիքներն ու ցանկություններն ունեն, և դա գնալով ավելի ու ավելի ցայտուն է երևում: Մեր հասարակությանը բնորոշ կլանայնությունը բերում է նրան, որ հասարակության տարբեր շերտեր ավելի կարծրացած պատկերացումներ և կարծրացած սպասելիքներ ունեն, և անգամ իրար չեն էլ կարող հասկանալ: Այստեղից էլ ծնվում են նույն երևույթների իրարամերժ գնահատականներ:
Պարոն Սարգսյան, մի՞թե կլանայնությունը բնորոշ է նաև քաղաքացիական հատվածին և առանձին պայքարնե՞րն էլ կլանային բնույթ ունեն:
Նոր պրոցեսում էլ անպայման բացասական երևույթները պետք է բյուրեղացվեն: Այսինքն՝ եթե ինչ-որ մի պահ հաջողության են հասնում, այդ հաջողություններից հետո անպայման անկումներ են լինում, քանի որ ռեֆլեքսիան չկա, մարդիկ չեն կարողանում հասկանալ, միասնական գնահատական տալ հաջողության պատճառներին, ինչն էլ հանգեցնում է տարբեր խմբավորումների ձևավորմանը: Այսինքն՝ եթե իսկապես հասարակությունը ցանկություն ունի կոնսոլիդացվել, այդ կոնսոլիդացումը գալիս է լայն, համոզիչ գնահատականներից, երբ լայն շերտերն են գալիս ու գնահատում նույն երևույթն իրար համոզիչ մոտեցումներով: Իրականությունը կարծես զարգանում է մարդկանց գիտակցությունից անկախ, գիտակցությունը մի շերտով է գնում, իրականությունը՝ մեկ այլ, և սա պետք է հյուսվի, ներդաշնակություն ձևավորի: Բացի այդ, հաճախ մեզ մոտ երևույթների նշանակությունը կամ թերագնահատվում, կամ գերագնահատվում է: Կարելի է հարյուր կամ հազար հոգով հավաքվել, մի հասարակ միջոցառում իրականացնել և ներշնչել քեզ, որ շատ էական մի բան ես արել: Կամ էլ հակառակը, շատ կարևոր իրադրությունն անգամ չնկատել: Կլանայնությունն այստեղ խանգարում է, քանի որ ծնում է կեղծ չափանիշներ՝ եթե սա ես եմ արել, իմն է, ուրեմն շատ էական է և շատ լավն է, բայց եթե օրինակ ուրիշն է արել, դա անէական է: Եվ այդ չափանիշը չի թողնում կոնսոլիդացվել ակտիվ քաղաքացիներին: Անընդհատ խոսում են միավորվելու մասին, բայց ինչի՞ շուրջ միանալ...
Արդյոք սեպտեմբերի 3-ից հետո չպետք է միավորվեին, ինչպես օրինակ Ուկրաինայում: Խնդիրը դրված է՝ ուզո՞ւմ ես ապրել ազատ, ինքնիշխան երկրում՝ պետք է պայքարես, բայց կարծես սա էլ չի համախմբում:
Չի համախմբում, քանի որ սա կեղծ հարցադրում է: Եվ ընդհանրապես, եթե Հայաստանը, Ուկրաինան, Մոլդովան Եվրոպայի հետ ինտեգրման նախագծերի մեջ են, դա չի նշանակում, որ Հայաստանի խնդիրը նույնացվում է այդ երկրների խնդիրների հետ, քանի որ նույն պրոցեսների դաշտում դուք կարող եք բոլորովին ուրիշ խնդիրներ ունենալ: Ընդհանրապես, Հայաստանը Ուկրաինայի հետ համեմատելն ինքնին համոզիչ չէ: Այդ պատճառով մարդիկ Հայաստանում սկսում են իրար հետ կռվել, բանավիճել՝ չհասկանալով, որ հերիք է համեմատես՝ դու արդեն կեղծ դաշտի մեջ ես: Հայաստանում դա է տեղի ունենում, դրա համար էլ մարդիկ ի վիճակի չեն հասկանալ սեփական խնդիրները:
Ուկրաինացիների համար էլ ամեն ինչ պարզ չէ. Ի՞նչ է նշանակում Ուկրաինայի խնդիր. եվրոպացի դառնալու գաղափարը դարձել է նրանց համար ազգ ձևավորելու գաղափար, և ամբողջ այդ ժողովուրդը ընկել է Արևմուտք-Ռուսաստան հարաբերությունների ճնշման տակ, և ամբողջ երկիրն է վտանգի տակ, այսինքն՝ ամբողջ ժողովուրդը կարող է կոնսոլիդացվել, խնդիրներ դնել և արդյունքում երկիր կորցնել: Դրա համար էլ իրենց մոտ պրոցեսները շատ դժվար են գնում, շատ դժվար են ձևակերպվում խնդիրները: Տեսեք՝ ինչ ահռելի էներգիա է. երկրի երկու երրորդը մի ձգտում ունի, բայց մեծ դժվարությամբ են գալիս նրան, որ հստակ ձևակերպեն իրենց խնդիրները, շարժում ստեղծեն: Բողոքարկումը մի այլ, ոչ բավարար պրոցես է, դու կարող ես բողոքել ինչքան ասես, բայց դա նպատակաուղղված քաղաքացիական շարժման վերածելը պահանջում է շատ հստակ ձևակերպված խնդիր: Մենք ուզո՞ւմ ենք գնալ Եվրոպա. սա ընդամենը ձգտում է, բայց ո՞րն է խնդիրը, ինչ խնդիր եք դուք դնում և միլիոնավոր մարդկանց ջանքերով լուծում, որ հասնեք ձեր նպատակին: Այ, սրան չեն կարողանում գալ Մայդանում, դրա համար էլ Ուկրաինան մնացել է ուրիշի հույսին՝ Եվրոպա, Միացյալ Նահանգներ: Մինչդեռ ցանկացած երկիր կարող է որակական փոփոխությունների ենթարկվել, եթե պարզ ու հստակ տեսնում է՝ որն է երկրի գերխնդիրը: Եթե այդ երկրի խնդիրն այն է, որ իրենք օկուպացված են Ռուսաստանով և պետք է ազատվեն, այդպես էլ պետք է դնեն խնդիրը: Եթե խնդիրը դա չէ, պետք է ասեն՝ որն է, իսկ այդ էներգիան արդեն կստեղծի շարժում, ձևակերպված խնդիրը լուծող ինստիտուտ: Այս դեպքում դա դեռ չկա, և դրա համար էլ այդ ահռելի էնեգիան փոշիանում է, որը մի կողմից կարող է ոչ մի բանի չբերել, կամ էլ կարող է երկիրը քայքայել: Այսինքն՝ դուք կարող եք փողոցներում մրսելով, տանջվելով, ոստիկանության հետ բախվելով անընդհատ ձեր տունը քանդել, եթե դուք չգիտեք՝ ինչ խնդիր եք լուծում:
Նույն վիճակը եղավ Թուրքիայում Գեզի այգու հետ կապված, եղավ բողոք, բայց բողոքն ընդամենը բողոք էր: Եվ մեկ ամսվա մեջ ոչ ինստիտուտ ստեղծվեց, որ այդ պրոցեսը վերածեր շարժման, ոչ խնդիր ձևակերպվեց: Որևէ խնդիր չի ձևակերպվել, և երբ եկել են այն ճգնաժամին, որ ոստիկանությունը հանձնվել է, և բանակի խառնվելու վտանգ է առաջացել, մարդիկ գնացել են տուն: Ուրիշ արդյունք չէր էլ կարող լինել. մարդիկ կշեռքի վրա են դնում՝ իմաստ կա՞ բախման մեջ մտնել բանակի հետ և հանուն ինչի՞... երբ այդ հարցի պատասխանը չկա, գնում են տուն:
Հայաստանում էլ հաճախ հասարակական լայնածավալ բողոքարկումը մարդիկ շփոթում են կոնկրետ քաղաքացիական շարժման հետ՝ չգիտակցելով, որ այն ընդամենը բողոքարկում է: Բազմաթիվ հետընտրական բողոքարկումներն այդպես էլ չեն վերածվել նպատակաուղղված շարժումների, քանի որ մնացել են կեղծված ընտրությունների արդյունքները վերանայելու խնդրի շրջանակում՝ ընդունելով վարչակարգին ձեռնտու ձևական ընթացակարգերը: Դրա համար որևէ ուղիղ արդյունք երբեք չի արձանագրվել: Իհարկե, այս ամենի շնորհիվ հասարակական և քաղաքական խաղը փորձ է կուտակում, բայց միևնույն է, դա որակյալ փոփոխությունների չի բերում:
Պարոն Սարգսյան, ո՞ր խնդիրն այսօր կարող է միավորիչ գործոն հանդիսանալ: Շատերը միանում են այս կամ այն ակցիային, ինչ-որ հատվածական փոփոխություններ արձանագրում, բայց համակարգափոխության չեն հասնում, ինչո՞ւ:
Կոնկրետ խնդիրները պետք է անընդհատ դրվեն և լուծվեն, կոնկրետը կապ չունի խնդրի մասշտաբի հետ: Ինչպես 100 դրամի խնդիրն ես դնում և լուծում, ճիշտ այդպես էլ պետք է դնես համակարգային փոփոխության հասնելու խնդիրը նույն ճշգրտությամբ. այդ ժամանակ դու հասնելու ես համակարգափոխության: Նպատակը և այդ նպատակին հասնելու խնդիրները տարբեր բաներ են: Մարդիկ անզիջում պայքարում են այն ժամանակ, երբ տեսնում են ամենօրյա անելիքը և սպասվելիք արդյունքը: Բավական է ոչ կոռեկտ ձևակերպես խնդիրը, որպեսզի փոշիացնես պայքարի դուրս եկած մարդկանց ամբողջ ներուժը: Փողոց դուրս եկած մարդը նույն վայրկյանին պետք է հասկանա՝ ինչ խնդիր է լուծում իր նպատակին հասնելու համար:
Ես Հայաստանի քաղաքական խնդիրը տեսնում եմ պետական իշխանության պերմանենտ յուրացման (ուզուրպացիայի) հնարավորությունը վերացնելու մեջ: Մեր երկրի հասարակությունը քսան տարվա ընթացքում չի կարողացել տիրապետել այդ խնդիրը լուծելու հմտությանը: Դրա համար էլ ոչ մի իշխանափոխություն չի կարող բերել երկրում սահմանադրական կարգ հաստատելուն: Պետությանը տեր կկանգնեն նորանոր ուզուրպատորներ՝ մինչև հասարակությունը չգտնի օրինական իշխանություն ձևավորելու կարողություն: Սա է հասարակության առաջ կանգնած խնդիրը: Բազմաթիվ ժողովուրդներ աշխարհում ինչ-որ պահի եկել են այն գիտակցության, որ երկրի բոլոր խնդիրները ծագում են նրանց կողմից օրինական իշխանություն ձևավորելու անկարողությունից: Նրանք, ովքեր միասնական ջանքերով հաղթահարել են այդ բացը, կարողացել չեզոքացնել պետական իշխանությունը ուզուրպացնելու հնարավորությունները և հաստատել իրենց երկրներում օրենք և արդարադատություն, ոչ ոք չի կարողացել նրանց խանգարել:
- See more at: http://www.lragir.am/index/arm/0/int....eJTlXys6.dpuf

[Vrej1915]

Re: Politics in Hayastan

Armenia Misses Nationalism

Igor Muradyan, Political Analyst
Wednesday, 08 January 2014,

The Meaning of Compromise
The developments of the past year demonstrated that the Armenian political class, primarily the official one, that is the parliamentary opposition, is prone to a compromise, and hardly anyone will be ever interested in deciding political protest.
This has a partly positive meaning because the circle of what could be referred to as a political class has been defined. Most commentators preferred calling the new year a period of “new protest” but they have not defined the subject of the protest. In the meantime, it is clear that a new opposition is emerging on the basis of the organization of the new generation which has, for the first time, proposed an apprehensible political perspective.
The new opposition may truly develop only by means of excluding the old and annoying leaders who have made compromises or rather betrayed national interests for dozens of times. Such devices as paid rallies and staged protests, hopes for foreign approval and support, as well as “convenient opportunities” when the authorities may propose compromise won’t do.
Currently, hard work is done, and attempts are made to recruit in public organizations people of not only governmental circles but also the official opposition. In other words, attempts are made to reduce the public sector to a compromise, ruling out principles in these circles. For the time being, there is no success or rather the representatives of the public organizations participating in heavy protests against colonization of Armenia by Russia think so.
It is not simple in the younger generation, and the groups that are professionals and are paid by the authorities are ready to cooperate with anyone but they are increasingly thinking about the meaning of their current positions. For example, there are well-known NGOs which open up for compromise, non-approval of either the European, or the Eurasian bias. Apparently, there can be no compromise in this case but a banal political perversion which underlies the interests of certain retired politicians with obviously painful self-love.
What is the concept base of political compromise in an obviously protest situation? As one studies the materials based on the moods of four NGOs, one may conclude that the reason of such funny lack of principles is ambitions of amateurs which are far from professional arguments and views. The government and the official opposition, especially the well-off groups, would gladly pay and support political amateurs. Amateurship is the basis and arena for the so-called political actions in any of the available forms.
There are attempts to hide behind amateurship, i.e. irresponsibility but it will not succeed eventually because everything ends in a denouement. Amateurship and readiness for compromise is the face of the social base of collaboration which is in full blossom in Armenia.
History does not know a single politician of compromise or collaboration who would be honored by future generations or would stay alive after successful completion of fight with occupants. Compromise and centrism are a true way to betrayal and everyone knows how they treat betrayers. One of the leaders of the French defense informed Charles de Gaul in London that it is time to deal with collaborationists, and the general said: “Patriots do not deal with betrayers.”
Observers have noticed that the Armenians are actually sectarians. This might be explained by the nature of our church but, most probably, it is innate pettiness. Armenians would not mind organizing all kinds of sects to create a comfortable environment for themselves. Moreover, this is a way of earning one’s living.
In addition, they surprisingly get money from the Americans and Europeans but work for the Customs Union. However, sects are also needed because they distract all kinds of conformists from real activities but they mix with other people’s business too often. Interestingly, sectarians have a demonic passion for intellectualism. They literally miss their illusions whereas they have consciously undergone sterilization. In Armenia there is a strange phenomenon when collaborationists need a respectable status. In other words, if you are a betrayer, call yourself a political analyst – the sect thinks this is legitimate.
Along with such deliberations one should note that in the unhealthy situation in Armenia NGOs without appropriate development would easily make an environment for more radical forms of vassalization and collaboration. Therefore, it is necessary to set to create political parties which are able to offer new approaches in a political strife that is not marred with betrayal and stupidity of former generations. One should keep in mind that the fight will be for the independence of the homeland, not social priorities. Armenia misses nationalism, fight for its own independence.
- See more at: http://www.lragir.am/index/eng/0/com....HEifi9RL.dpuf

[Haykakan]

Re: Politics in Hayastan

Here is the kind of crap a crappy opposition will spew out on a regular bases

January 17, 2014 | 11:43

YEREVAN. - The Armenian opposition Pre-Parliament initiative released
a statement.

"To overcome the existential challenges that all Armenians are
facing today it is a must to establish a nation-state, and the first
precondition of it is the existence of a sovereign government led by
national interests.

"Meanwhile, the current government of the Republic of Armenia and
the core of it - the administration not only fail to be led by
those interests but also openly serve the foreign powers for the
sake of their personal and clan interests. As a consequence of the
anti-national and oppressing activities of this system we have reached
a state where not only sovereignty but also the physical existence
of Armenians in their homeland are endangered.

"Hence, today the overarching goal for all Armenians is the formation
of a representative government in Armenia, serving national interests
and Pre-Parliament has undertaken the process of creating the necessary
preconditions for reaching this goal.

"This nationwide undertaking requires significant resources necessary
for the formation of all-Armenian movement targeting the creation
and development of a renewed Armenian state.

"For this purpose we shall particularly need:

"1) to attract professionals in the development of the strategic
vision of the renewed state;

"2) to create a network support structure in Armenia and Diaspora
centered around above mentioned goal;

"3) to develop and operate an independent media system (TV and e-media
ecosystem, etc.);

"4) to provide legal and social protection and support to the oppressed
and their family members;

"5) to form representative governing bodies necessary for the removal
of the regime, and first of all - an alternative parliament, and to
ensure the legitimization and activities of those bodies.

"Reaching above mentioned goal implies stopping of any support to
criminal administration and its actions to pretend serving national
interests and to mislead our people.

"That purpose is served also by 'Hayastan' All-Armenian Fund. It is
no longer an instrument for the development of our Homeland and is
mainly applied to fulfill the criminal oligarchic interests of the
regime at the expense of the Diaspora.

"Taking into account all the above-mentioned, the Pre-parliament
urges all Armenians to stop donating to the regime and to establish
an alternative nationwide fund, the main objective of which shall
be the formation of the government led by national interests," the
Pre-Parliament statement reads.

http://news.am/eng/news/189641.html

[Hakob]

Re: Politics in Hayastan

Here is the kind of crap a crappy opposition will spew out on a regular bases

January 17, 2014 | 11:43

YEREVAN. - The Armenian opposition Pre-Parliament initiative released
a statement.

"To overcome the existential challenges that all Armenians are
facing today it is a must to establish a nation-state, and the first
precondition of it is the existence of a sovereign government led by
national interests.

"Meanwhile, the current government of the Republic of Armenia and
the core of it - the administration not only fail to be led by
those interests but also openly serve the foreign powers for the
sake of their personal and clan interests. As a consequence of the
anti-national and oppressing activities of this system we have reached
a state where not only sovereignty but also the physical existence
of Armenians in their homeland are endangered.

"Hence, today the overarching goal for all Armenians is the formation
of a representative government in Armenia, serving national interests
and Pre-Parliament has undertaken the process of creating the necessary
preconditions for reaching this goal.

"This nationwide undertaking requires significant resources necessary
for the formation of all-Armenian movement targeting the creation
and development of a renewed Armenian state.

"For this purpose we shall particularly need:

"1) to attract professionals in the development of the strategic
vision of the renewed state;

"2) to create a network support structure in Armenia and Diaspora
centered around above mentioned goal;

"3) to develop and operate an independent media system (TV and e-media
ecosystem, etc.);

"4) to provide legal and social protection and support to the oppressed
and their family members;

"5) to form representative governing bodies necessary for the removal
of the regime, and first of all - an alternative parliament, and to
ensure the legitimization and activities of those bodies.

"Reaching above mentioned goal implies stopping of any support to
criminal administration and its actions to pretend serving national
interests and to mislead our people.

"That purpose is served also by 'Hayastan' All-Armenian Fund. It is
no longer an instrument for the development of our Homeland and is
mainly applied to fulfill the criminal oligarchic interests of the
regime at the expense of the Diaspora.

"Taking into account all the above-mentioned, the Pre-parliament
urges all Armenians to stop donating to the regime and to establish
an alternative nationwide fund, the main objective of which shall
be the formation of the government led by national interests," the
Pre-Parliament statement reads.

http://news.am/eng/news/189641.html

So, basically pre-preparliament wants Armenians to stop helping one another so they can have their revolution? This is sort of twilight logic.

[Mher]

Re: Politics in Hayastan

So, basically pre-preparliament wants Armenians to stop helping one another so they can have their revolution? This is sort of twilight logic.

This is why Armenia is run by morons. Because the opposition is a band of bigger morons.
Yes let's stop establishing orphanages, helping veterans, and building roads, so the country can collapse, so we can come to power and rebuild it

[Haykakan]

Re: Politics in Hayastan

This is why Armenia is run by morons. Because the opposition is a band of bigger morons.
Yes let's stop establishing orphanages, helping veterans, and building roads, so the country can collapse, so we can come to power and rebuild it

This is reminding me of LTP days.

[bell-the-cat]

Re: Politics in Hayastan

This is why Armenia is run by morons. Because the opposition is a band of bigger morons.
Yes let's stop establishing orphanages, helping veterans, and building roads, so the country can collapse, so we can come to power and rebuild it

Your words are really just another variation of the "don't ask me to wash, I might stink but I allege that the opposition is even smellier" excuse for inaction.

Yes, let's continue to build lots of roads and orphanages so that mafiosi contractor allies get money and big donors get medals, and honorary dinners, and audiences with the demon. But let's never actually try and solve the underlying problem of where those "orphans" come from. Or where all the problems come from that year after years worth of donations never seem to solve.