Problems related with the MFA of Armenia

[Vrej1915]

Re: Problems related with the MFA of Armenia

Արտաքին քաղաքական գերատեսչությունն է խոցվել
2014-11-18Դիտումներ՝
Հեղինակ՝ Մուսա Միքայելյան

http://www.1in.am/

Արդեն վեց օր է, ինչ հայկական կողմը չի կարողանում հասնել Հայաստանի և Ղարաբաղի համատեղ զորավարժությանը մասնակցելու ընթացքում Ադրբեջանի կողմից խոցված հայկական ուղղաթիռին և վերցնել անձնակազմի դիակները:

Հայկական կողմը միայն հայտնում է ամեն օր, որ դեռ չեն կարողանում մոտենալ ուղղաթիռին: Նաև տեղեկություններ են հրապարակվում, որ հայկական զինված ուժերում քննարկվում են ուղղաթիռին մոտենալու տարբերակները, որն ընկած է չեզոք գոտում՝ հայկական և ադրբեջանական դիրքերի միջև, և որին մոտենալն անհնար է ադրբեջանական կրակահերթերի պատճառով:

Այս ընթացքում, սակայն, բացի ռազմական գործողություններից` բնականաբար կա նաև դիվանագիտական-քաղաքական գործողությունների տարբերակը, այսինքն` հայկական կողմի գոնե այդ ճակատում կատարվող քայլերը պետք է որ տեսանելի լինեին: Սակայն առ այսօր Հայաստանը կարծեք թե չունի արտաքին դիվանագիտություն, որը կզբաղվի ուղղաթիռի խնդրով գոնե իր մասով: Եվ ընդհանրապես ոչ միայն զոհերի դիակները դուրս բերելու, այլ նաև Ադրբեջանի սանձարձակությանը միջազգային մակարդակում հակադարձելու:

Ի վերջո, սա է պետությունը, երբ բանակն իր մասով է պլանավորում քայլեր, որոնք, բնականաբար, գաղտնի են, իսկ արտգործնախարարությունն իր մասով, որոնց առնվազն մեծ մասը ուղղակի չի կարող տեսանելի չլինել: Մինչդեռ Հայաստանի ԱԳՆ-ն և այսպես ասած քաղաքական ղեկավարությունն այս կապակցությամբ առաջին դատապարտող հայտարարությունից զատ` որևէ տեսանելի քայլ չեն արել: Իսկ դատապարտող հայտարարություններ, ըստ էության, շատերն են արել, և այս իմաստով Հայաստանի ԱԳՆ-ն ընդամենը այդ շատերից մեկն է թվում, կարծես խոսքը ոչ թե Հայաստանի, այլ մեկ այլ երկրի զինուժին հասցված աննախադեպ հարվածի մասին է:

Այնպիսի տպավորություն է, որ խոցվածը ԱԳՆ-ն է, ոչ թե ուղղաթիռը:

Ավելորդ է, իհարկե, մտածել, որ Հայաստանի ԱԳՆ նման պահվածքի պայմաններում կարելի էր որևէ բան պահանջել ղարաբաղյան արտգործնախարարությունից: Եվ սա այն դեպքում, երբ Հայաստանի արտգործնախարարը անցնող մեկ շաբաթվա ընթացքում երևի թե պետք է «նյուզմեյքեր» լիներ իր հայտարարություններով, իր այցերով, առաջարկներով, նախաձեռնություններով, պահանջներով, կոչերով և հորդորներով:

Եվ հենց սա է, որ ստեղծում է առավելապես նվաստացուցիչ ու հուսահատ վիճակ, որովհետև այնպիսի տպավորություն է, որ հայկական կողմը ընդամենը փորձում է հերթական անգամ Մոսկվայում ճշտել խաղի այն շրջանակներն ու սահմանները, որ թույլատրված են մեզ՝ Եվրասիական միությանն անդամակցող Հայաստանին:

Համենայնդեպս, զարմանալի է այն լռությունն ու իներտությունը, որ ցուցաբերում է Հայաստանի արտաքին քաղաքական գերատեսչությունը ստեղծված իրավիճակում:

[Vrej1915]

Re: Problems related with the MFA of Armenia

Հայաստանի ԱԳՆ-ի ցնցող հաղթանակը
Lragir.am

18 Նոյեմբերի 2014,

Այս օրերին, երբ հանրությունը քննարկում է հայկական ուղղաթիռի անձնակազմի խնդիրը, որը մնացել է սահմանի չեզոք գոտում, որին հայկական կողմը չի կարողանում մոտենալ, շատերը հարց են տալիս՝ իսկ որտե՞ղ է Հայաստանի արտաքին գործոց նախարարությունը: Ինչո՞ւ է այս հարցում արտաքին շահագրգիռ կազմակերպությունների հետ բանակցում բանակի ղեկավարությունը:

Նման հարցեր էին տրվում նաեւ օգոստոսյան պատերազմի օրերին:

Դա բնական է: Ենթադրվում է, որ նման իրավիճակներում ԱԳՆ-ն պետք է ծավալի ահռելի աշխատանք, հայկական դիրքորոշումն առաջ մղելու եւ մասնավորապես զինված ուժերի դիրքերն ամրապնդելու ուղղությամբ: Զինված ուժերը, որոնք անմիջական պատասխանատվություն են կրում արյան համար, կարիք ունեն ամուր թիկունքի:

Սակայն թե օգոստոսին, թե ներկայում մեր զինված ուժերը կրկին մենակ մնացին: ԱԳՆ-ն, քաղաքական կոչվող տարաբնույթ ուժերը մերկացրել են հայկական բանակի թիկունքը: Նրանք բանակի ժամանակը չունեն, քանի որ գտնվում են «անվտանգության» մեկ այլ երաշխավորի տրենդի մեջ:

Հայաստանի Սահմանադրությամբ, երկրի անվտանգության երաշխավորը բանակն է: Ներկայում մնացել են ժողովուրդը, բանակն ու Սահմանադրությունը: Առաջինն ու երկրորդը պաշտպանության ոլորտում կատարում են իրենց սահմանադրական պարտականությունը ու դեռ բովանդակություն հաղորդում պետությանն ու Սահմանադրությանը:

Մյուսներին այս հարցերը չեն հետաքրքրում: Նրանք իրենց համար գտել են այլ երաշխավոր եւ բանակը բնականաբար մենակ են թողել: Առայժմ: Մոտ ապագայում երեւի կսկսվի իսկական արշավ, քանի որ բանակը սկսում է խանգարել անվտանգության այլ երաշխավորին: Իսկ քանի որ այդ երաշխավորի արտաքին «պրովայդերը» ԱԳՆ-ն է, նրա լռությունը առավել քան հասկանալի է: Մանավանդ որ, հայկական բանակի վրա կրակում են այդ երաշխավորի զենքից:

Այս պայմաններում, բանակի ղեկավարությունն ստիպված իր վրա է վերցրել արտաքին հարաբերություններ կառուցելու ծանր բեռը, երկրի անվտանգությունն ապահովելու համար: Իսկ սա անընդունելի է ԱԳՆ-ի համար, քանի որ բանակի ինքնիշխան որոշումների ֆոնին մնացյալը նվազագույնն ի ցույց է դնում այլ բաներ ու հարցեր առաջացնում, որոնց հարկ է պատասխան տալ:

Հանուն արդարության, սակայն, պետք է նշել, որ ԱԳՆ-ն այս անգամ լիովին չի «կորել». պատրաստել է ուղղաթիռի անկման ինֆոգրաֆիկան: Սակայն, տեղի է ունեցել մեկ այլ իրադարձություն՝ ուղղաթիռի անկումից երկու օր անց՝ նոյեմբերի 14-ին Արգենտինայի Մենդոսա քաղաքում Հայաստանն անդամակցել է Գինու և խաղողի միջազգային կազմակերպությանը:

ԱԳՆ-ն այս կապակցությամբ տարածած հաղորդագրության մեջ նշել է, որ չնայած Ադրբեջանի ԱԳՆ-ն դիմադրել է, սակայն հայկական կողմին հաջողվել է քաջաբար հաղթահարել դիմադրությունը եւ դառնալ Գինու և խաղողի միջազգային կազմակերպության լիիրավ անդամ, այն էլ՝ հանդիսավոր արարողությամբ: Սա կարեւոր է, քանի որ այլ երաշխավորի հովանու ներքո հույս կա ազատվել արտաքին քաղաքականության ծանր բեռից եւ վայելել կյանքը:

- See more at: http://www.lragir.am/index/arm/0/com....IsWGuIvc.dpuf

[londontsi]

Re: Problems related with the MFA of Armenia

Հայաստանի ԱԳՆ-ի ցնցող հաղթանակը
Lragir.am

18 Նոյեմբերի 2014,

Այս օրերին, երբ հանրությունը քննարկում է հայկական ուղղաթիռի անձնակազմի խնդիրը, որը մնացել է սահմանի չեզոք գոտում, որին հայկական կողմը չի կարողանում մոտենալ, շատերը հարց են տալիս՝ իսկ որտե՞ղ է Հայաստանի արտաքին գործոց նախարարությունը: Ինչո՞ւ է այս հարցում արտաքին շահագրգիռ կազմակերպությունների հետ բանակցում բանակի ղեկավարությունը:

Նման հարցեր էին տրվում նաեւ օգոստոսյան պատերազմի օրերին:

- See more at: http://www.lragir.am/index/arm/0/com....IsWGuIvc.dpuf

I think the guy is out of his depth.

.

[Vrej1915]

Re: Problems related with the MFA of Armenia

I think the guy is out of his depth.

.

Tchasgatza intch es asum?

[londontsi]

Re: Problems related with the MFA of Armenia

Tchasgatza intch es asum?

Its an english phrase

I was referring to the "FM",

http://dictionary.cambridge.org/us/dictionary/british/out-of-your-depth

.

[Vrej1915]

Re: Problems related with the MFA of Armenia

http://www.times.am/?p=101858&l=am/edvard+nalbandyany+sharunakum+e+janqer+gorcadrel+xocvacvo%D6%82xxatiri+andznakazmi+chakatagri+harcov

[Vrej1915]

Re: Problems related with the MFA of Armenia

Ադրբեջանը խայտառակ ձեւով ընդունեց խնդրի լուծումը
Lragir.am
Քաղաքականություն - 22 Նոյեմբերի 2014,

«Հայկական բանակը կարողացավ իր գործողությամբ Ադրբեջանի այսպես ասած տակտիկական հաղթանակը վերածել ռազմավարական պարտության»,- Lragir.am-ի հետ զրույցում ասաց Միջազգային և անվտանգության հարցերի հայկական ինստիտուտի ղեկավար Ստյոպա Սաֆարյանը՝ անդրադառնալով խոցված ուղղաթիռի դեպքի վայրում Հակական բանակի անցկացրած հատուկ գործողությանը:

Նրա խոսքով՝ հայոց բանակը հերթական անգամ ապացուցեց, որ հաղթող է: «Հուսադրող է, որ խնդիրը լուծվեց, որովհետև Ադրբեջանը նպատակ էր դրել ապացուցել հայկական պետության և նաև բանակի անճարակությունը: Եվ ի դժբախտութունն իրեն, նա չկարողացավ անել դա ու ստիպված եղավ շատ ավելի խայտառակ ձևով ընդունել խնդրի լուծումը՝ տալով կորուստներ»,- ասաց Սաֆարյանը:

Նրա խոսքով՝ այս իրադարձությունը փաստեց, որ հայկական դիվանագիտությունը թույլ է, բայց բանակը բարեբախտաբար մարտունակ է և նման գործողություններ իրականացնելու կարող:

«Եթե դիվանագիտությունն ուժեղ լիներ, ապա Հայաստանը կարողացած կլիներ ի կատար ածել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահների հայտարարությունը, կամք պարտադրել և հարցը լուծել քաղաքական եղանակներով: Բայց փաստացի այդ խնդիրը լուծեց բանակը՝ ռազմական եղանակով: Սա արդեն ինքնին խոսում է մեր դիվանագիտության հնարավորությունների և հայոց բանակի կարողությունների մասին»,- ասաց Ստյոպա Սաֆարյանը:
- See more at: http://www.lragir.am/index/arm/0/pol....dYuo30sp.dpuf

[Vrej1915]

Re: Problems related with the MFA of Armenia

Երբ դասալքում է արտգործնախարարությունը...
Արմեն Առաքելյան

19 նոյեմբերի, 2014


Ադրբեջանի զինուժի կողմից ոչնչացված ուղղաթիռի հայ օդաչուների կամ նրանց մարմինների վերադարձման հարցը ռազմական օպերացիայի միջոցով չլուծելու միակ տրամաբանական բացատրությունը կարող է լինել այն, որ հայկական կողմը դեռևս սպառված չի համարում դիվանագիտական ճանապարհով այդ հարցի լուծման հնարավորությունները:

Սակայն եթե այդպես է, ապա առնվազն առաջին պլանում պետք է հիմա լիներ Հայաստանի արտաքին գործերի նախարարությունը` իր ունեցած ռեսուրսներով: Դա ոչ թե նրա իրավունքն է, այլ պարտականությունը, որը պետք է իրացներ միջազգային կազմակերպությունների հետ երկկողմ ու բազմակողմ, կուլիսային ու հրապարակային բանակցությունների, դիվանագիտական աշխատանքի միջոցով:

Այլ մեխանիզմ, կարծես թե չկա, հաշվի առնելով, որ Ադրբեջանը, իր ներկայիս բացարձակ անադեկվատ, անտրամաբանական ու հակամարդկային վարքագծով պարզապես ունակ և պատրաստ չէ երկկողմ հարաբերությունների մակարդակով այդ հարցը լուծելուն: Սակայն Հայաստանի արտգործնախարարության ոչ ձայնն է լսելի, ոչ էլ գործողությունները` տեսանելի կամ գոնե զգալի:

Հայաստանի արտգործնախարարությունն այս ամբողջ ողբերգական ու նյարդային սպասողականության մեջ պարզապես չկա: Հետևանքը ստեղծված իրավիճակի նկատմամբ միջազգային հանրության բացարձակ անտարբերությունն է:

Անգամ Մինսկի խումբը գործնականում ոչինչ չի անում Ադրբեջանին ուշքի բերելու, օդաչուներին հասնելու հնարավորություն ստեղծելու ուղղությամբ: Եվ սա մի պարագայում, երբ այդ ցավալի միջադեպից անմիջապես հետո անխտիր բոլոր ուժային կենտրոնններն անմիջապես արձագանքեցին` հրաշալի հասկանալով, որ հայկական կողմի համարժեք պատասխանը կարող է պատերազմի վերսկսման պատճառ դառնալ:

Այսինքն` տվյալ պահին և նույնիսկ առ այսօր միջազգային հանրություն կոչվածը հայկական կողմի պատասխան գործողություններից ոչ պակաս զգուշանալու խնդիր ունի, քան Ադրբեջանի կատարած աննախադեպ սադրանքից: Ու թվում էր, որ այս հանգամանքը հայկական դիվանագիտական կորպուսի համար ստեղծում է անհրաժեշտ աշխատանքային միջավայրը` դրդելու, ստիպելու միջազգային հանրությանը ճնշումներ գործադրելու Ադրբեջանի վրա:

Բայց դիվանագիտական կորպուսը, այն ղեկավարող նախարարության և նախարարի հետ միասին, անցել է ընդհատակ և այդ բացահայտ կամ երևացող անգործությունը նույն միջազգային հանրության մոտ ձևավորել է այն մտայնությունը, թե հայկական կողմը ևս խուսափում է իրավիճակը լարելուց ու հավանաբար կտրուկ գործողությունների գնալու մտադրություն չունի: Եթե լիներ հակառակը, ապա Երևանից, ըստ ամենապարզ տրամաբանության, պետք է որ սպառնալիքներ հնչեին և պետք է որ դրանով Հայաստանը փորձեր ճնշում գործադրել իրենց վրա: Այս անգործությունը ահա, բերել է նրան, որ անգամ խաղաղության համար միջնորդ հանդիսացող կազմակերպություններն ու երկրները, Մինսկի խումբը բացարձակապես չեն զգում իրենց պատասխանատվությունը ստեղծված իրավիճակի և դրա խաղաղ հանգուցալուծման համար, ինչն էլ իր հերթին ջուր է լցնում ադրբեջանական լկտիության ջրաղացին:

Այդ հանգստությունն ու անպատասխանատվությունը, հայկական կողմի վախվորած դիվանագիտության արդյունքում, հասել է նույնիսկ աբսուրդի. այն դեպքում երբ ադրբեջանական զինուժը ոչնչացված ուղղաթիռի անկման վայրը պահում է շարունակական գնդակոծման տակ, ԵԱՀԿ գործող նախագահի անձնական ներկայացուցիչ Անջեյ Կասպրշիկը հանգիստ դիտարկում է անցկացնում Ասկերանի ուղղությամբ շփման գծի ինչ-որ հատվածում ու նույն հանգստությամբ հայտարարում, թե հրադադարի ռեժիմը չի խախտվում: Որևէ երկրի դիվանագիտության համար ավելի խայտառակ իրողություն, քան այս ամենը կախած ականջներով լսելը, ուղղակի չի կարող լինել:

Եվ ահա այս պայմաններում արտգործնախարարության ֆունկցիաները իր վրա է վերցնում պաշտպանության նախարարությունը` թեկուզ և Ադրբեջանի հասցեին սպառնալիքներ հնչեցնելով, մամուլի քարտուղարի միջոցով Բաքվի պատասխան սպառնալիքներին պատասխանելով, Կարմիր խաչի միջազգային կազմակերպության հետ աշխատանքներ ծավալելով, Կասպրշիկի հետ հանդիպելով ու օդաչուների վերադարձման հարցը բարձրացնելով և այլն: Եթե, միևնույնն է, արտգործնախարարությունը որպես այդպիսին, այս պրոցեսներում չկա, ի՞նչ իմաստ ունի առհասարակ նման կառույց պահելը: Բյուջետային խնայողությունների համար թերևս արժե լուծարել այդ մարմինը և պարտականությունները դնել ՊՆ-ի համապատասխան ստորաբաժանումների վրա: Միևնույնն է` երկրի համար ամենազգայուն, ամենավտանգավոր իրավիճակներում արտգործնախարարությունը բովանդակային իմաստով դադարում է գոյություն ունենալուց կամ լավագույն դեպքում թաքնվում է` գլուխը ավազների մեջ խոթելով:

Ի դեպ, սա առաջին նման դրսևորումը կամ դեպքը չէ: Այս տարվա օգոստոսին, երբ հայ-ադրբեջանական շփման գծի գրեթե ողջ երկայնքով բախումներ էին տեղի ունենում, արտգործնախարարությունն իր նախարարով հանդերձ փախել էր իրեն հատկացված «ճակատից», և ՊՆ-ն այդ ժամանակ ևս աշխատում էր երկու` ռազմական և դիվանագիտական ֆրոնտով: Այն ժամանակ արտգործնախարարը նման վարքագծի համար որևէ բացատրություն չտվեց և գրեթե կասկած չկա` չի տալու նաև այս անգամ: Փոխարենը, երբ ամեն ինչ Աստծո հաջողությամբ հանդարտվի, սովորության համաձայն խրոխտ կեցվածքով Նալբանդյանը կհայտարարի, թե միջազգային հանրության կարծիքի հետ որքան համահունչ են հայկական կողմի դիրքորոշումներն ու ակնկալիքները: Հավանաբար կարծում են, թե այսպիսի գործելաոճի պայմաններում, իրենց ինչ-որ մեկը, դրսում թե ներսում, լուրջ է վերաբերվում:

http://hetq.am/arm/news/57414/erb-dasalqum-e-artgortsnakhararutyuny.html

[Vrej1915]

Re: Problems related with the MFA of Armenia

Բանակը դարձել է մեր պետության ողնաշարը, ԱԳՆ-ն՝ կույրաղիքը

http://www.irates.am/hy/1416661215

22.11.2014


Այսօր առավոտյան հերթական անգամ առիթ ունեցանք հպարտանալու մեր բանակի ոգով, արհեստավարժությամբ. հետ վերադարձվեցին թշնամու կողմից խոցված ուղղաթիռի հերոսների մարմինները:

Այնպես է ստացվել, որ մեր բանակը պետության կյանքում դարձել է շատ ավելի նշանակալից ինստիտուտ, քան նախատեսված է Սահմանադրությամբ, ՊՆ-ի պաշտոնական լիազորություններով:

Բանակը հրաշալի կատարում է իր անմիջական պարտականությունները. պաշտպանում է Հայաստանի ու Արցախի սահմանները, բոլորիս անվտանգությունը:
Վերջին իրադարձությունները՝ ուղղաթիռի խոցումը, այսօրվա հատուկ գործողությունը նաև այլ հուսադրող իրողություն արձանագրեցին: Մեր ռազմաքաղաքական ղեկավարության համար թանկ են ցանկացած զինվորի կյանքը, նահատակի հիշատակը: Սա խոսում է մեր բանակի նաև մարդասիրական բաղկացուցչի, մոտիվացիոն հզոր ներուժի մասին:

Բայց մեր բանակը հաճախ հարկադրված է լինում կատարելու նաև այլ պետական գործառույթներ՝ մյուս պատկան մարմինների անգործության, դիլետանտիզմի պատճառով:

Խոսքը, մասնավորապես, ԱԳՆ-ի մասին է, որը ոչ միայն չի կարողանում առարկայնացնել ղարաբաղյան հաղթանակի դիվանագիտական արդյունքները, այլև կորցնում է համարժեք արձագանքման ու նախաձեռնողականության հատկությունը ոչ ստանդարտ իրավիճակներում:

Հայ-ադրբեջանական օգոստոսյան լարվածության օրերին հասարակությունը համառորեն փնտրում, սակայն չէր գտնում արտգործնախարար Էդվարդ Նալբանդյանին, ով, իհարկե, ուշացումով խոսեց, սակայն՝ ոչ թե բոլորին հուզող խնդրի, այլ ԵԱՏՄ-ին Հայաստանի անդամակցության հեռանկարի մասին: Ու այս համատեքստում Սեյրան Օհանյանն ու ՊՆ-ն կատարում էին նաև արտաքին քաղաքական գործառույթներ, ու հենց բանակի համարժեք պահվածքը հնարավոր դարձրեց, որպեսզի կանխվեն Ղարաբաղում խաղաղարար զինուժ տեղակայելու, միջնորդական ձևաչափը վերանայելու Բաքվի ու նրան սատարող Անկարայի, մասամբ՝ Մոսկվայի ջանքերը:

Այս օրերին նույնպես ոչ թե մեր դիվանագիտությունը, այլ բանակի հստակ գործողությունները կանխեցին լայնամասշտաբ պատերազմի վերսկսման հավանականությունը:
Բանակը դարձել է մեր պետության ողնաշարը, ԱԳՆ-ն՝ կույրաղիքը:

Սուրեն ՍՈՒՐԵՆՅԱՆՑ

--------

PS: In any normal country, Mr Nalbantoghlu/Nalbantov must have been fired a dozen times till now.
But it seems his Kremlin backing is much more than the self-esteem of the whole Armenian Nation.....

[Vrej1915]

Re: Problems related with the MFA of Armenia

Ուշագրավ դրվագ Նալբանդյանի գործունեությունից
Lragir.am
26 Նոյեմբերի 2014,


Ժողովուրդ թերթը գրում է, որ միայն այս տարվա սեպտեմբեր-հոկտեմբերին ՀՀ արտաքին գործերի նախարարությունն ավիատոմսեր գնելու համար պետբյուջեի միջոցներից ծախսել է ավելի քան 27 միլիոն դրամ: Թերթը պարզել է, որ գումարների մի զգալի մասը գոյացել է այն պատճառով, որ ԱԳ նախարար Էդվարդ Նալբանդյանն արտերկիր մեկնել է բացառապես բիզնես կարգով:

«Այդ գումարի մոտ 30 տոկոսը ծախսվել է, որպեսզի ԱԳ նախարարը բիզնես կարգով ճանապարհորդի: Այսինքն՝ վերը նշված գումարի ծախսն առնվազն 8 միլիոն դրամով պակաս կլիներ, եթե ԱԳ նախարարը բացառապես բիզնես կարգով արտերկիր չմեկներ», գրել է թերթը։

Իհարկե, որեւէ երկրի արտաքին գործերի նախարար պետք է քիչ ինչ «առանձնահատուկ» պայմաններում երթեւեկի, հաշվի առնելով այդ պաշտոնի կարեւորությունը: Սակայն տվյալ դեպքում թերթի եզրակացությունը ճիշտ է, ավելին՝ այն բավական մեղմ է:

Խնդիրն այն է, թե արդյոք Հայաստանն ունի Արտաքին գործերի նախարարություն բառի իսկական իմաստով, քանի որ ԱԳՆ ունենում են ինքնիշխան երկրները, ԱԳՆ-ներն իրացնում են երկրի ինքնիշխանությունը եւ ազգային շահերը միջազգային հարաբերություններում:

Հայաստանի ԱԳՆ-ն վաղուց փաստացի սպասարկում է Ռուսաստանի շահերը: Հայաստանը չունի ինքնիշխան արտաքին քաղաքականություն, արտաքին քաղաքականության հայեցակարգ: Հայաստանը միջազգային ասպարեզում չի անում քայլեր, որոնք կհակասեն Ռուսաստանի շահերին: Քանի որ Հայաստանի ու Ռուսաստանի շահերը ներկայում բավական հակամետ են, ստացվում է, որ ՀՀ ԱԳՆ-ն աշխատում է Հայաստանի շահերի դեմ:
Օրինակները բազմաթիվ են ու ցցուն՝ քվեարկություններ միջազգային կառույցներում, Իրանի հետ հարաբերություններ, Ղարաբաղի խնդիր եւ այլն:

Միջազգային կառույցներում Հայաստանը քվեարկում է Ռուսաստանի օգտին, մերժում է Իրանի բոլոր շահավետ առաջարկները, քանի որ դրանք դեմ են Ռուսաստանի շահերին, իսկ Ղարաբաղի խնդրում փորձում է «խլացնել» ԼՂՀ անկախության միջազգային ճանաչման գործընթացը, որը սարսափելի հարված կլիներ Մոսկվային:

ՀՀ ԱԳՆ-ն այսպիսով դարձել է մեկուսացված ու դաշնակիցներ չունեցող Ռուսաստանի կցորդ ու նրա լրացուցիչ «ձայնը» միջազգային կառույցներում:
Ավելորդ չէ նշել, որ Հայաստանի ու Ղարաբաղի համար ճգնաժամային պահերին, ԱԳ նախարարը «անհետանում» է, եւ միայն ճգնաժամը հաղթահարելուց հետո հայտնվում են տեղեկություններ նախարարի այս կամ այն «անկապ» այցերի վերաբերյալ:

Նման պայմաններում, երբ ԱԳՆ գործունեության ամեն մի օրը փաստացի ավելի է խորացնում այս իրավիճակը, առաջանում է ընդհանրապես գործուղումների նպատակահարմարության խնդիրը: Քանի որ դրանց համար վճարում են հայ հարկատուները: Գուցե ավելի ազնիվ կլիներ, եթե Ռուսաստանի ԱԳՆ-ն վճարեր Նալբանդյանի այցերի համար՝ չէ՞ որ այդ այցերը պետք են միայն Մոսկվային:

- See more at: http://www.lragir.am/index/arm/0/cou....bQQCiego.dpuf