Nagorno-Karabagh: Military Balance Between Armenia & Azerbaijan

[burjuin]

Armenian Army

[burjuin]

Nagorno-Karabakh Defense Army

[Azad]

"The UAV of the Azerbaijani Armed Forces hit the vehicle of the Ministry of Emergency Situations of Armenia carrying out a humanitarian humanitarian mission,no_casualties. The details are to be clarified.”

https://twitter.com/ArmeniaMODTeam

This is the second light colored (White, Gray) van that the self guided shekelist UAV software is targeting. Last time it was 2016 volunteers van attacked with self guided UAV it was white as well. For God’s sake, put some camo black and white on top of the vans close to the border.

[burjuin]

Armenia MOD shares video showing Azerbaijanis evacuating their soldiers' bodies

[Vrej1915]

[Vrej1915]

Մենք թևակոխում ենք կարճատև դադարներով ուղեկցվող պերմանենտ սահմանային լարվածության ժամանակաշրջան



ՀՀ Զինված ուժերի հենակետի ուղղությամբ հակառակորդի ձեռնարկված վերջին գրոհը է՛լ ավելի վատթարացրեց իրենց վիճակը։ Այն հուսահատ քայլ էր։ Ըստ էության, հակառակորդի անձնակազմի շրջանում գործում է օրինաչափությունն առ այն, երբ նախորդ ձախողումը կանխորոշում է հաջորդ մարտական խնդրի ձախողումը։ Համոզված եմ՝ եթե ոչ հիմա, ապա արդեն շատ շուտով հակառակորդին դադար է պահանջվելու։

Այսպիսով արձանագրենք՝ ՀՀ ԶՈՒ երրորդ զորամիավորումը փայլում է իր մարտական պատրաստվածությամբ։ Շնորհակալություն ԶՈՒ ԳՇ պետ, գեներալ-լեյտենանտ Օնիկ Գասպարյանին, ով երկար տարիներ ղեկավարել է զորամիավորումը, զորամիավորման ներկայիս հրամանատար՝ գեներալ-մայոր Գրիգորի Խաչատուրովին, իր անձնակազմին։ Երկար տարիների հետևողական աշխատանքը արդյունք է տալիս։

Հայոց դիվանագիտությունն այժմ պետք է բանակցային օրակարգ բերի Վիեննայի և Սանկտ Պետերբուրգի պայմանավորվածությունները։ Հակառակորդն իր նախահարձակ ագրեսիվ գործողություններով ակտուալ է դարձրել Ադրբեջանի հետ՝ ինչպես ՀՀ, այնպես էլ՝ Արցախի պետական սահմաններին միջազգային վերահսկողության մեխանիզմների ներդրման անհրաժեշտությունը։ Բովանդակային բանակցություններին վերադառնալու միջնորդների կոչն անընդունելի է։ Այն բովանդակությունը, որն առկա է այս պահին բովանդակային բանակցությունների օրակարգում, մեզ համար անընդունելի է։ Հայաստանն այսօր բանակցային գործընթացում ուժի դիրքերից հանդես գալու հնարավորությունը պետք է օգտագործի լիարժեք։ Այժմ պետք է բանակցել միայն Վիեննայի և Սանկտ Պետերբուրգի համաձայնությունների տրամաբանության շրջանակներում՝ կայուն և վերահսկելի սահմաններ ունենալու շուրջ։

Հաջորդը՝ իրավիճակը պետական սահմանին առաջիկայում կհանդարտվի, սակայն պետք է իրատես լինենք․ ապակայունացման հաջորդ փուլն իրեն երկար սպասեցնել չի տա։ Մենք թևակոխում ենք կարճատև դադարներով ուղեկցվող պերմանենտ սահմանային լարվածության ժամանակաշրջան։ Մեր հանրությունը պետք է պատրաստ լինի այդ հեռանկարին։ Այս իրավիճակում, որքան հուժկու և անհամաչափ լինի բանակի պատասխանը, այնքան ավելի ուշ վրա կհասնի լարվածության հաջորդ փուլը։ Այդ է հուշում նախորդ տարիների փորձը։ Ավելին՝ թե ՀՀ Զինված ուժերը, թե՛ Արցախի Պաշտպանության բանակն իրենց գործողություններում ոչնչով չպետք է կաշկանդված լինեն, և պետք է ունենան հայոց երկու պետությունների հանրությունների անվերապահ և լիակատար աջակցությունը։

Եվ վերջին: Այո՛ ստեղծված իրավիճակում հանրության համախմբումն օրվա հրամայականն է։ Հստակորեն ընդգծենք՝ հակառակորդին զսպելու, նրան խաղաղություն պարտադրելուն ուղղված հայոց երկու պետությունների ռազմաքաղաքական ղեկավարությունների վճռական գործողություններն այլընտրանք չունեն։ Այս հարցում բոլորս պետք է լինենք միակամ։ Միևնույն ժամանակ՝ հանրությանը համախմբելու նախաձեռնողը, նախևառաջ, պետք է լինի գործող իշխանությունը։ Մինչդեռ հենց իշխանական թևից է հնչում պառակտչական հռետորաբանություն։ «Հաղթանակը բոլորինս է»․ ահա այս թեզը պետք է առաջ մղվի թե՛ իշխանության և նրա համակիրների, թե՛ մյուս քաղաքական ուժերի կողմից։ Այս ամենի հետ մեկտեղ՝ սահմանային լարվածության պերմանենտ լինելու հանգամանքը չպետք է վերածվի ամեն տեսակ ապազգային նորամուծություններ առաջ մղելու, քաղաքացիական ազատությունները հանիրավի սահմանափակելու միջոցի։

Դավիթ Ջամալյան

Ռազմական փորձագետ

[burjuin]

Armenian Army

[Vrej1915]

Հայկական կողմն իրականացրեց առաջին անգամ, Ալիեւը չէր հավատում ու չէր սպասում

ՀԱԿՈԲ ԲԱԴԱԼՅԱՆ, Մեկնաբան
17.07.2020


Գիշերը Տավուշում անցել է համեմատաբար հանդարտ, սահմանին եղել են մի քանի ուղղությամբ զուտ հրաձգային կրակոցներ: Կպահպանվի՞ հանդարտությունը երկար, բարդ է ասել, որովհետեւ Ադրբեջանը կրել է ռազմական պարտություն եւ կորցրել ռազմավարական խորություն, ինչի հետ համակերպվելը լինելու է բարդ, եւ բարդ է լինելու սեփական հանրության մոտ այն մարսելը: Առավել եւս, որ պարտությունը բերել է ներիշխանական հակասությունների առավել մեծ լարման ու գեներացիայի:

Այդ տեսանկյունից, Ադրբեջանի հետագա պահվածքը կախված է լինելու ոչ թե իշխանության որոշումներից, այլ Բաքվում իշխանության հարցում ներքին ու արտաքին որոշումներից: Այդ հարցը սրել է Հայաստանը, բանակի աննախադեպ հարվածով: Աննախադեպ այն իմաստով, որ Հայաստանը գործնականում առաջին անգամ արել է այն, ինչի մասին զգուշացնում էր թերեւս 2014-15 թվականներից:

Ադրբեջանն այդ տարիներին ռազմա-քաղաքական մի շարք գործոնների եւ Հայաստանի սուբյեկտային թուլացման պայմաններում սահմանին դառնում էր ավելի ու ավելի սանձարձակ, այդ թվում` թե արցախյան, թե հայաստանյան սահմանների ուղղությամբ: Սանձարձակությունը հասավ այնտեղ, որ 2014-ի նոյեմբերին ադրբեջանցիները խոցեցին Արցախում վարժանքին առանց սպառազինության թռիչք իրականացնող հայկական ուղղաթիռը, հետո մոտ երկու շաբաթ թույլ չտալով հայկական կողմին դուրս բերել զոհերի աճյունները: Ի վերջո դա արեց հայկական հատուկ նշանակության ջոկատը հատուկ օպերացիայով:

Հայաստանը այդ իրադրության պայմաններում սկսեց պարբերաբար հայտարարել, որ իրեն վերապահում է անհրաժեշտության դեպքում կանխարգելիչ հարվածի իրավունք, եթե Ադրբեջանի կողմում նկատի վտանգավոր շարժեր: Այդուհանդերձ, Հայաստանն այդպես էլ չէր գնում կանխարգելիչ հարվածի եւ ինքը 2016-ի ապրիլին Արցախում հայտնվեց հանկարծակի գրոհի տակ:

Այդ իմաստով, Տավուշում տեղի է ունեցել աննախադեպ իրողություն՝ հայկական բանակը, ըստ էության, հասցրել է կանխարգելիչ հարված, «ուազիկային» սադրանքին տալով ասիմետրիկ ուժգին պատասխան, որը թերեւս անսպասելի է եղել Ադրբեջանի համար: Ըստ ամենայնի, Հայաստանի պաշտպանության նախարարի հայտարարությունները, որ հայկական զինուժը ստեղծում է հատուկ նշանակության ստորաբաժանումներ, որոնք ռազմական որեւէ սադրանքի պարագայում պատրաստ են գործողությունները արագորեն տեղափոխել հակառակորդի դաշտ եւ ծավալել այնտեղ, ադրբեջանական կողմն ընկալել է նախկինում հնչած հայտարարությունների համատեքստում: Բաքուն թերեւս կասկած չի ունեցել, որ Երեւանը չի գնա ասիմետրիկ-կանխարգելիչ հարվածի, այն էլ այնպիսի, որը կարող է փոխել ռազմա-քաղաքական իրադրություն: Իսկ հայկական կողմի զբաղեցրած ռազմավարական դիրքն այդպիսին է, ինչի մասն էլ վկայում է այն, որ առաջին արագ արձագանքողը Անկարան էր, իսկ Բաքվում գործնականում տեղի ունեցավ ներիշխանական «կայունության» փլուզում, այն էլ մի աստիճանի, երբ Ադրբեջանի նախագահ Ալիեւը ստիպված էր ոչ միայն արտգործնախարարությունը փաստացի հայտարարել որպես դավաճանական կառույց, այլ նաեւ հայտարարել իր ու ադրբեջանական հանրության կոնֆլիկտի մասին՝ հազարավոր պահանջատերերի եւ 150 կամավորի մասին խոսուն հայտարարությամբ:

[burjuin]

Armenian Army

[burjuin]

Armenian Army