Regional geopolitics

[Vrej1915]

Assad loses 2,000 tanks since Syrian War started, still has thousands more anyway, also happens to be winning

By Andrew Illingworth
-
27/03/2018

BEIRUT, LEBANON (6:10 P.M.) – The latest hype to be spread around by opposition sources to ease humiliation suffered by East Ghouta rebels is the new-found realization that the Syrian Army and allied forces have lost around two thousand armored vehicles since the Syrian War started in 2011.

In reality, the mentioning of this probably true (since it is reportedly based on video evidence and assuming every recorded hit equals a knock-out) statistic by opposition sources is a compliment in disguise for Syrian government forces because it actually proves their resourcefulness.

Around 2,000 armored vehicles in seven years (2,550-odd days) could be better translated as less than one fighting vehicle per day on average. Let it be said that double that number is the case (which it is not) – that is less two fighting vehicles per day when averaged out.

One does not need to be a military analyst to know that such a loss rate does not even register on the lowest ranks of what is considered major army equipment losses in the history of modern warfare.

Opposition analysts have also failed to factor in how about half of all knocked-out government tanks are recovered, repaired and then eventually returned to service, how new military equipment is constantly arriving from Russia or how the Syrian Army still currently possess thousands of battle tanks and infantry fighting vehicles (an ever increasing amount of them modernized types).

Finally, another reality seems to elude opposition analysts in all of this – the Syrian Army is winning the conflict at a time when the supply of anti-tank weapons given to rebel fighters by rich outside powers is drying up.
ALSO READ Breaking: Syrian Army seizes full control of imperative rebel town in east Damascus
Indeed, the latest opposition ‘analysis’ report has served to prove something other than what opposition sources were hoping to prove. This is that rebel forces – who will not lay claim to a single tree in Aleppo province without first recording themselves next to it on a high-definition camera – have, despite the expenditure of thousands of sophisticated anti-tank missiles and tens of thousands of artillery shells provided by the US, Europe, Turkey and various Gulf States, failed to defeat the second-tier army of a small-power Arab nation after seven years of conflict.

Disclaimer: The views and opinions of this article are those of the author and do not necessarily reflect those of Al-Masdar.

[Vrej1915]

ՀԱՅԼՈՒՐ լրատվական
3 avr. 2018


Վաղարշակ Հարությունյան. ՀՀ պաշտպանության նախկին նախարար Ի՞նչ փոխեց ապրիլյան պատերազմը Արցախյան հարցի կարգավորման մեջ ռազմաքաղաքական և դիվանագիտական հարթակում, և ի՞նչ դերակատարություն ուներ և ունի այստեղ Թուրքիան: Քաղաքական առումով ի՞նչ դիրքում էր թե հայկական կողմը թե Ադրբեջանը մինչև 2016թ-ի ապրիլը, և ինչպիսի՞ն է իրավիճակն այժմ: Ապրիլին Ալիևը հարձակվեց Էրդողանի՞ հրահանգով: Ընդհանրապես ի՞նչ չափաբաժին ունի Թուրքիան Բաքվի որոշումների վրա: Ադրբեջանում վերջին զորավարժություններից հետո Զաքիր Հասանովը թղթապանակով այցելեց Թուրքիա, ի՞նչ է սա նշանակում: Գերտերությունների լռության ներքո մենք այսօր տեսնում ենք Թուրքիայի ազդեցության բարձրացում մեր ռեգիոնում, ինչու՞ Ի՞նչ դեր ունի թուրքական այս խաղի մեջ Ադրբեջանը: ՌԴ-ն ինչպես կարող է զսպել թուրք-ադր տանդեմի ախորժակը: Այս զարգացումների համտեքստում ո՞րն է ՀՀ-ի անելիքը:

[Vrej1915]

Բաքուն մեր «Իսկանդեր»-ի թիրախում է

2018-04-04 13:52:23



«Նախքան ապրիլյան պատերազմը բանակցային գործընթացը գնում էր Մադրիդյան սկզբունքների շուրջ: Կար նաև կազանյան փաստաթուղթը, իսկ հանդիպումների ընթացքում քննարկվում էր այն, որ հայկական կողմը վերադարձնում է որոշ շրջաններ, իսկ Արցախի կարգավիճակը որոշվում է հանրաքվեով, որը կունենար իրավական ուժ: Սա եղավ հիմնական պատճառը, որ Ադրբեջանը պատերազմ սանձազերծեց»,-լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց ՀՀ Պաշտպանության նախկին նախարար, գեներալ-լեյտենանտ Վաղարշակ Հարությունյանը։

Բանախոսը հիշեց նաև Թուրքիայի կողմից ռուսական ինքնաթիռի խոցման և ՌԴ-ի կողմից սանկցիաներ կիրառելու մասին:

«Հետևանքն այն եղավ, որ Թուրքիան Ադրբեջանին հրահրեց պատերազմ սկսել, որպեսզի լուծի իր հարցերը ՌԴ-ի հետ: Իսկ Ադրբեջանը Արցախը վերադարձնելու խնդիր չէր դրել իր առջև, ուզում էր փոփոխել շփման գիծը»,-նկատեց Վաղարշակ Հարությունյանը։

Ինչ վերաբերում է ռազմական գործողությունների կրկնությանը, ՀՀ Պաշտպանության նախկին նախարարը նկատեց.

«Լայնածավալ պատերազմը նրանց ծրագրերի մեջ չի մտնում: Մենք պետք է գիտակցենք, որ գործ ունենք ադրբեջանա-թուրքական դաշինքի հետ և որոշումներն ընդունվում են Ստամբուլում: Նրանց բոլոր սպաները սովորել են Թուրքիայում: Պատերազմի ժամանակ վաշտի ու նախարարների կողքին թուրք խորհրդականներ են կանգնած եղել»:

Վաղարշակ Հարությունյանը Ադրբեջանին զսպող գործոնը մեր զինտեխնիկան է համարում:

«Իսկանդեր»-ի մասին էլ չեմ խոսում: Ռազմավարական զենք է ու ոչ ոքի չի վաճառվում՝ մենք ունենք: «Իսկանդեր»-ը հասանելի է դարձնում Բաքուն ու բոլոր թիրախները: Սա է զսպող գործոնը: Ադրբեջանի միակ հույսը մեր տնտեսության վատացումն ու արտագաղթն է»,-ընդգծեց ՀՀ Պաշտպանության նախկին նախարարը:

Անի Կարապետյան

[Vrej1915]

Ռուսաստանին ու Թուրքիային հարվածող «երրորդ ձեռքը». Իրանի զգուշացումը Բաքվում

• • ՀԱԿՈԲ ԲԱԴԱԼՅԱՆ, Մեկնաբան
  • Մեկնաբանություն - 04 Ապրիլի 2018,

Անկարայում ապրիլի 4-ին տեղի կունենա Ռուսաստանի, Իրանի եւ Թուրքիայի նախագահների հերթական եռակողմ հանդիպումը, որը վերաբերելու է Սիրիային: Հայտարարվել է, որ հանդիպումը լինելու է «սլաքների ճշտում», առնչվելու է հրադադարի շուրջ պայմանավորվածությունների իրականացմանը, թեեւ ինչպես նշում են միջազգային փորձագետները, կողմերի միջեւ հակասությունները թույլ չեն տալիս Սիրիայում հասնել տեւական կայուն եւ խաղաղ իրավիճակի հաստատման:



Եռակողմ նախորդ հանդիպումը տեղի էր ունեցել նախորդ տարի ամռանը, Սոչիում: Դրանից առաջ եղել էր Ասիա-խաղաղօվկիանոսյան Վեհաժողովը Վիետնամում, որտեղ խոսվում էր Պուտին-Թրամփ հնարավոր հանդիպման մասին: Հանդիպումը չեղավ, սակայն հետո եղավ համատեղ հայտարարություն Սիրիայի վերաբերյալ, որտեղ ԱՄՆ եւ ՌԴ նախագահները հայտարարում էին հրադադարի շուրջ պայմանավորվածությունների մասին: Դրանից որոշ ժամանակ առաջ էլ եղել էր ԱՄՆ թեւավոր հրթիռներով հարվածը Սիրիայի կառավարական օդուժին, որը դե ֆակտո հարված էր Ռուսաստանին:



Վիետնամի համատեղ հայտարարությունից հետո Սոչի մեկնեցին Էրդողանն ու Ռոհանին, Պուտինի հետ դարձյալ «սլաքները», իսկ իրականում թերեւս Թրամփի հետ նրա պայմանավորվածությունների բուն բովանդակությունը ճշտելու կամ հասկանալու: Պուտինը հետո հայտարարեց Սիրիայում ռազմարշավը հաջողությամբ ավարտելու եւ զինուժի հիմնական մասը դուրս բերելու մասին, մեկնելով Սիրիա, իսկ հետո Թուրքիա:



Կարճ ժամանակ անց Սիրիայում տեղակայված ռուսական օդուժը ստացավ մի քանի հարվածներ: Եղան տեղեկություններ, որ դրանք կատարվել են թուրքական պատասխանատվության գոտուց: Ռուսաստանը սակայն հրաժարվեց դրա համար Թուրքիային մեղադրելուց, կրկնելով արդեն ավանդական դարձած միտքը, որ ինչ որ երրորդ ձեռք է փորձում հարվածել ռուս-թուրքական բարեկամությանը:



Այդ բարեկամությունը գործնականում «ոխերիմ» բարեկամություն է, երբ Անկարան ու Ռուսաստանը շատ լավ հասկանում են, որ հեռանկարում հակասությունները շատ ավելին են, քան շահը, սակայն ստիպված են բարեկամություն անել: Այլ կերպ ասած, նրանք երկուստեք առաջնորդվում են թերեւս հայտնի սկզբունքով՝ չես կարողանում հաղթել, բարեկամացիր:



Ով է ցանկանում հարվածել ռուս-թուրքական բարեկամությանը, Մոսկվան չի կոնկրետացնում: Այդ առումով կա տարածված ընկալում, թե դա Արեւմուտքն է: Համենայն դեպս, թե Անկարան, թե Մոսկվան արել են այդպիսի ընկալմանը նպաստող ակնարկներ: Միեւնույն ժամանակ, նաեւ կա մտայնություն, որ Արեւմուտքն իսկապես կցանկանա հարվածել այդ բարեկամությանը, թեեւ գործնականում օրինակ հենց Արեւմուտքը Թուրքիային ու Ռուսաստանին մղեց հաշտեցման՝ այդ թվում Գերմանիայի Բունդեսթագում ընդունված հայերի ցեղասպանության մասին բանաձեւով, ինչը Անկարային ստիպեց ընդունել Լավրովի անուղղակի առաջարկը՝ եթե չեք ուզում այդպիսի անակնկալներ, ապա եղեք Ռուսաստանի հետ պայմանավորվածություններին հավատարիմ:



Դա իհարկե 2016 թվականին էր, երբ հետո եղավ հեղաշրջման փորձը Թուրքիայում, որի համար Էրդողանը դարձյալ մեղադրեց Արեւմուտքին, ու հայտարարեց նաեւ, թե Ռուսաստանն է ժամանակին իրազեկելով օգնել իրեն փրկվել:



Խոշոր հաշվով, Արեւմուտքին պետք չէ խանգարել ռուս-թուրքական բարեկամությանը: Այն պետք է ընդամենը կառավարել եւ նկատելի է, որ կառավարվում է հիմնականում արդյունավետ:



Իսկ ու՞մ է պետք խանգարել ռուս-թուրքական բարեկամությանը: Գուցե Իրանի՞ն: Թեհրանը մեծ հաշվով կարող է ունենալ բավականին երկակի կամ երկշերտ խաղի մտավախություն, այդ թվում սիրիական ուղղությամբ, երբ Ռուսաստանն ԱՄՆ-ի հետ պայմանավորվում է ռազմավարությունը, իսկ հետո Թուրքիայի հետ իրականացնում դրա ապահովման մարտավարությունը: Համենայն դեպս, Վիետնամի համատեղ հայտարարությունից հետո տեղի ունեցավ ուշագրավ տրանսֆորմացիա՝ Ռուսաստանը էապես նվազեցրեց իր ռազմական ներկայությունն ու սահմանափակեց վերահսկողության տարածությունը, իսկ Թուրքիան դրանից հետո մտավ Սիրիա, Աֆրին՝ դե ֆակտո Ռուսաստանի ազատ թողած ճանապարհով:



Թեհրանն անկասկած պատկերացնում է, որ ռուս-թուրքական բարեկամությունը արեւմտյան քաղաքականության աշխարհքաղաքական ռազմավարությունների համար առանցքային գործիքներից է: Հետաքրքիր է, որ Անկարայում Էրդողան-Պուտին-Ռոհանի հանդիպումից առաջ Պուտինը հաղորդակցվել է Թրամփի հետ, ով զանգահարել էր Պուտինին վերընտրության առիթով շնորհավորելու եւ խոսել հանդիպելու ցանկության մասին:



Խոշոր հաշվով, Անկարայում հանդիպումը ոչ թե 3-ի ֆորմատով է, այլ 3-1-ի, որտեղ մի կողմում Արեւմուտքը, Ռուսաստանն ու Թուրքիան են, իսկ դիմացը՝ Իրանը: Դա անշուշտ իրավիճակային խաղ է, որը սակայն Թեհրանին կարող է պատճառել բավական անհարմարություններ: Ըստ երեւույթին այդ առումով կանխարգելիչ էր Ռոհանիի այցը Բաքու, որի ընթացքում նա արեց բավականին թափանցիկ ակնարկներ Ադրբեջանի մասով, Մոսկվային ու Անկարային թերեւս ցույց տալու համար, որ եթե Իրանը որեւէ տեղ ունենա լուրջ խնդիրներ, նրանք կարող են լուրջ խնդիրներ ունենալ Ադրբեջանում:

[Vrej1915]

Ալիեւը Հայաստանին համոզեց հետ չվերադարձնել ոչ մի տարածք. ամերիկացի փորձագետ

• Lragir.am
• Քաղաքականություն - 04 Ապրիլի 2018,

Հայաստանի առջեւ ծառացած մարտահրավերներին էր նվիրված Վաշինգտոնում, Ռազմավարական եւ միջազգային հետազոտությունների կենտրոնում անցած քննարկումը: Մարտահրավերներից կարեւորագույնը ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորումն է, համաձայնեցին ամերիկյան փորձագետները, հաղորդում է «Ամերիկայի ձայն»-ը:



Վուդրո Վիլսոնի կենտրոնի վերլուծաբան Քենեթ Յալովիցի խոսքով, մինչեւ հակամարտության վերջնական կարգավորում Հայաստանն ու Ադրբեջանը չեն կարողանալու իրագործել սեփական ներուժը. «Անընդհատ պատերազմի շեմին գտնվելու փաստը պատրվակ է դառնում ղեկավարների համար՝ ժողովրդավարությունն ու մարդու իրավունքները չզարգացնելու համար»:



Վերլուծաբանի խոսքով, ինքը հույս ուներ, որ քառօրյա պատերազմից հետո Ադրբեջանը, իր իսկ խոսքով, «մեկ-երկու բլուր վերադարձնելուց հետո» կվերականգնի ինքնավստահությունն ու պատրաստ կլինի իրական զիջումների վերաբերյալ բանակցել: Հայաստանը սակայն, իր հերթին պետք է զիջումների պատրաստ լինի, նշում է Յալովիցը. «Լեռնային Ղարաբաղի շուրջ այդ տարածքների վերաբերյալ դուք պետք է որոշում կայացնեք՝ արդյոք ձե՞ր շահերից է այդ տարածքները պահել չնայած ամեն ինչի, թե՝ ժամանակն է այդ տարածքների փոխարեն Ադրբեջանից զիջումներ ստանալ»:



Դրան հակառակ սակայն, ապրիլյան պատերազմն էլ ավելի կողմերին հեռացրեց միմյանցից, իսկ պաշտոնական Բաքուն հայտարարեց Երեւանը «վերադարձնելու» վերաբերյալ: Հայտարարություն, որը փորձագետներն անհասկանալի են համարում: Կարնեգիի հաստատության վերլուծաբան Փոլ Սթրոնսկին ասում է. «Դա շատ անառողջ հայտարարություն է Ադրբեջանի նախագահի կողմից: Կարծում եմ, այն ներքին սպառման համար է, սակայն, այն Հայաստանին ավելի է համոզում որեւէ տարածքներ չվերադարձնել»:



Անդրադառնալով ղարաբաղյան խնդրի կարգավորման գործում Ռուսաստանի դերին, Սթրոնսկին նշում է, թե չի հավատում, որ Ռուսաստանը կարող է հաջողության հասնել, եթե փորձի Հայաստանի վրա ճնշում գործադրել տարածքներ զիջելու համար.



«Ռուսաստանը կարեւոր դեր է խաղում այստեղ, սակայն, ես չեմ հավատում, որ բոլոր խաղաթղթերը Ռուսաստանի ձեռքում են»:



Ժողովրդավարության ազգային հիմնադրամի ներկայացուցիչ Միրիամ Լանսկոյի կարծիքով, ապրիլյան պատերազմը ցույց տվեց հայ հասարակությանը, որ հույսը պետք է դնել միայն սեփական ուժերի վրա, քանի որ Ռուսաստանից որեւէ աջակցություն պատերազմի դեպքում չի լինելու:



«Հայաստանում մարդիկ ակնկալում էին, որ Ռուսաստանն աջակից կլինի Հայաստանին, ավելին կանի Հայաստանը պաշտպանելու համար», - նշում է Լանսկոյը:



Սակայն, երբ դա տեղի չունեցավ, Հայաստանի հասարակությունն ու իշխանությունները սկզբում հիասթափություն ապրեցին, այնուհետեւ՝ փորձեցին ավելի ամրապնդել Արեւմուտքի հետ հարաբերությունները, նշում է վերլուծաբանը:



Ռուսաստանը ղարաբաղյան հակամարտության տարածաշրջանում պատերազմ չի ցանկանում, սակայն, բոլորովին այլ հարց է, թե որքանով է Ռուսաստանին ձեռնտու խնդրի վերջնական խաղաղ կարգավորումը, ավելացնում է Քեն Յալովիցը: Ինչ վերաբերում է Միացյալ Նահանգներին, ապա այն կարող է դրական դեր խաղալ հակամարտության կարգավորման գործում. «Հիմնական բանը, որ մենք կարող ենք անել, եւ հավատացած եմ, ռուսները նույնպես կարող են անել, թույլ չտալ պատերազմական գործողությունները»:

[Vrej1915]

US reinforcements arrive in Manbij ahead of Turkish invasion (photos)

By Leith Aboufadel
-
02/04/2018


BEIRUT, LEBANN (7:10 P.M.) – The U.S. Coalition sent reinforcements to the northern Aleppo district of Manbij, the Turkish state-owned Anadolu Agency reported on Sunday.

Citing “trustworthy local sources,” the Anadolu Agency claimed that the U.S. military sent at least 300 soldiers to Manbij in a convoy comprised of several armored vehicles and construction machines.

The Anadolu report added that the U.S. troops were deployed near the Sajur River and village of Zub’ul Bayn in western Manbij.

The U.S. Coalition has not commented on this Anadolu report.
US military vehicleUS military vehicle

[Vrej1915]

Turkey's Erdogan Slams Kosovo Criticism Of Deportation Of Gulen-Linked Turks

Last Updated: March 31, 2018

• RFE/RL's Balkan Service

---

Students of Mehmet Akif College demonstrate against the arrest of their teachers in Pristina on March 29.
Turkey's president has slammed Kosovo's prime minister for being critical of the arrest and deportation of six Turkish citizens with ties to schools linked to the Fethullah Gulen movement that Ankara blames for a failed 2016 coup.

President Recep Tayyip Erdogan said on March 31 he was "saddened" and that Prime Minister Ramush Haradinaj would "pay" after he dismissed both his interior minister and his intelligence chief for deporting the six from Kosovo without his permission.

Haradinaj, who said he was not informed about the operation, launched an investigation on March 31 "of all [state] structures that were involved in arresting and deporting" the six Turkish citizens.

"My question to Kosovo's prime minister is: under whose instructions did you undertake such actions? Since when have you started to defend those who attempted a coup against Turkey?" Erdogan asked, noting Turkey was the second country in the world to recognize Kosovo after the United States.

"How can you [defend] these people who attempted a coup against Kosovo's brother country -- Turkey?' You will answer for this!" he added.

On March 30 Haradinaj dismissed his interior minister and the secret-service chief after the arrest and expulsion of the six Turkish nationals a day earlier.

Turkey said the six arrested on March 29 were allegedly responsible for recruiting into Gulen’s network and helping those in Turkey leave the country amid a security crackdown in which tens of thousands of people have either been fired or imprisoned for alleged ties to Gulen.

Turkey is a major supporter of impoverished Kosovo, which declared independence from Serbia in 2008, and Turkish firms run the tiny Balkan country's sole airport and electricity network, and are building two highways worth around $2 billion.

Ankara accuses Gulen, a Muslim cleric based in the United States, of masterminding a July 15, 2016 coup attempt, and has declared his movement a terrorist operation. Gulen denies any link with the abortive putsch.

Human Rights Watch has criticized the Kosovo authorities over the arrests.

"In addition to the questionable arrests, the men were sent to a country where they face a serious risk of torture," the watchdog said in a statement. With reporting by Reuters

[Vrej1915]

Kosovo security chiefs sacked after six Turks deported

• 30 March 2018
• BBC

Image copyrightAFP Image captionKosovo school students protested over the arrest of their Turkish teachers
Kosovo Prime Minister Ramush Haradinaj has sacked two top security officials for failing to tell him about the arrest and deportation of six Turks.

Turkey says the six support Fethullah Gulen, the US-based cleric blamed by Turkish President Recep Tayyip Erdogan for a plot to oust him in 2016.

Mr Haradinaj and Mr Erdogan have both said the six were sent back on Thursday.

It is reported to be Europe's first deportation of "Gulenists" to Turkey.

Several hundred such suspects have been sent back to Turkey previously from outside Europe, from countries such as Sudan, Pakistan and Afghanistan, the Turkish daily Hurriyet reports.

Most of Kosovo's population is ethnic Albanian and Muslim.

Since breaking away from Serbia in 1999, Kosovo has forged close ties with Turkey, getting much-needed economic assistance. Turkish firms run the airport and electricity network.

Mr Haradinaj sacked Kosovo Interior Minister Flamur Sefaj and intelligence agency chief Driton Gashi.

In a tweet, he said he had not been informed about the Kosovo Intelligence Agency operation.

Five of the suspects are teachers at schools run by the Mehmet Akif College, a Kosovo-based institution reported to have links to Mr Gulen. On Thursday college students demonstrated against their arrest.

Hurriyet, quoting security sources, said all six had been detained by Kosovo officials on Thursday "as a result of co-operation" between the two governments.

They were later taken to the airport near the capital, Pristina, and handed over to Turkish intelligence officials, Hurriyet said.

• Turkey crackdown pushes intellectuals out
• Turkey post-coup purge convulses society
• Fethullah Gulen: Powerful but reclusive cleric
• Kosovo politics and history

Mr Erdogan has cracked down hard on alleged Gulen supporters, arresting or dismissing thousands of public servants, and urging foreign governments to hand over suspects.

[Vrej1915]

Syria war: Turkey's Erdogan rejects French mediation offer

• 30 March 2018
• BBC

Related Topics

• Syrian civil war

Image copyrightAFP Image captionPresident Recep Tayyip Erdogan has rejected Emmanuel Macron's call for dialogue between Turkey and Kurds
Turkish President Recep Tayyip Erdogan has rejected France's offer to mediate in northern Syria, saying he is "saddened" by its position.

"We have no need for mediation," he said. "We are extremely saddened by France's... wrong stance on this."

Turkey is battling to drive out the Kurdish YPG militia, which it sees as an extension of the banned Kurdistan Workers' Party (PKK).

In a speech in Ankara, Mr Erdogan rebutted France's call for dialogue.

"Since when has Turkey been sitting down at the table with terror organisations?" he said. "You can sit down at the table with terror organisations but Turkey will continue its fight against terror."

France says the YPG has no direct organisational links to the PKK, which Turkey says is a terror group.

• Who are the Kurds?
• Why the battle for northern Syria matters

Earlier on Friday, a spokesman for Mr Erdogan said countries should take a "clear stance against all types of terrorism".

"We reject any efforts to promote 'dialogue', 'contact' or 'mediation' between Turkey and those terrorist organisations," the spokesman said. What's behind the French offer?

President Emmanuel Macron had met members of the Kurdish-dominated Syrian Democratic Forces (SDF), including the YPG and expressed hopes for dialogue between Turkey and the militia.

His office said he had "paid tribute to the sacrifices and the determining role" of the SDF in the fight against the Islamic State (IS) group.

• Why is there a war in Syria?
• Why is Turkey targeting Kurdish forces? The short, medium and long story

Image copyrightAFP Image captionTurkish-backed Syrian opposition fighters in Afrin
The SDF is a key US ally in the fight against IS and the Kurdish YPG forms a core part of it.

France and the US have given the militia weapons and training to support its battle against IS.

The president said France would support the "stabilisation" of the security zone in north-east Syria to stop IS regaining strength.

Kurdish officials said Mr Macron had committed himself to sending more troops to the area but Paris declined to comment on that.

France has suffered a series of deadly terror attacks claimed by IS in recent years, including the Paris attacks which killed 130 people in 2015.

A week ago an IS sympathiser killed three people in a rampage in southern France, including a police officer who died after swapping places with a hostage. How dangerous is the conflict in northern Syria?

Earlier this month Turkey ousted Kurdish fighters from the Syrian-Kurdish city of Afrin. Activists said 280 civilians had been killed, although this was denied by Ankara.

As many as a quarter of a million civilians are said to have fled the city. Media captionFootage shows destroyed statues and flags being raised in the centre of Afrin

• How Afrin became a prize worth a war

Turkey has since threatened to attack the SDF-controlled town of Manbij, which was taken from IS in 2016 - and where the US has stationed troops.

The Turkish national security council issued an ultimatum on Wednesday, saying it would act if Kurdish fighters did not leave immediately.

Elsewhere in Syria, Turkey said five soldiers were killed and seven wounded in an attack by the PKK in the south-eastern province of Siirt.

The attack, the deadliest by the PKK for months, is likely to be in revenge for Turkey's offensive in northern Syria, BBC Turkey correspondent Mark Lowen reports.

[Vrej1915]

Pictures: US motorized forces in Syria patrol frontline with Turkish-backed rebels near Manbij as tensions reach new level

By Andrew Illingworth
-
30/03/2018


BEIRUT, LEBANON (7:20 P.M.) – Photos (below) have emerged showing US motorized forces patrolling the frontline with Turkish-backed rebels near the city of Manbij in northern Aleppo province.

The stepped up US patrols in defense of Pentagon-backed proxies comes as Ankara is making serious threats about launching an offensive to expel Syrian Kurdish forces from Manbij and its surrounding countryside.

There are reports that Turkish-backed rebel groups (guided by Ankara) are already making preliminary moves for a major military operation against US-led forces in Manbij.

Recently, two troops of the US-coalition (at least one confirmed to be an American) were killed and five others injured in an IED attack that sources are now saying happened in Manbij city; no warring faction has officially been blamed yet.

Recently, reports emerged that France was planning to send troops to Manbij to deter Turkish aggression towards Syrian Kurdish forces.