Regional geopolitics

[Vrej1915]

Տեր-Պետրոսյանի թեզը «խաղաղություն չէ, այլ խաղամոլություն»

[Vrej1915]

Թուրքերը հայտարարել են իրենց գինը, հայերը՝ ոչ

2018-03-05



«Հայ-թուրքական արձանագրությունների չեղարկումը Հայաստանի արտաքին քաղաքական պարտությունն է, քանի որ նախաձեռնողը մենք էինք, ավելին՝ ՀՀԿ-ն դոշով, ամեն ինչով պաշտպանում էր այս որոշումը: Ասեմ, որ 2009 թվականին ՀՀ պետական համակարգում գտնվող մի քանի հոգի, ովքեր քաղաքական հետազոտություններ էին կատարում, նախքան Սփյուռքում Սերժ Սարգսյանի արշավը սկսելը, զգուշացրել են, որ սա արդյուքն չի տալու: Նրանց լսելու փոխարեն նախընտրեցին դրսի բարեկամներին»,-լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց քաղաքագետ Սերգեյ Շաքարյանցը՝ հավելելով.

«Ռոմանտիզմ է այն, որ թուրքերն առանց որևէ նախապայմանի կգնան սահմանի բացման: Թուրքերը հայտարարել են իրենց գինը, Հայաստանը՝ ոչ: Այնինչ, ոչինչ չի կարող լինել միակողմանի»:

[Vrej1915]

2019-ին Արցախի հարցում լուրջ առաջընթաց չի լինի, եթե ավելի վատ սցենարներ չլինեն․ Կիրո Մանոյան

[Vrej1915]

Մենք կանգնած ենք պատերազմի շեմին և ԱՄՆ-ն մեզ զգուշացնում է. Ստեփան Գրիգորյան

[Vrej1915]

Հայաստանին ոչ ոք երաշխիք չի տալիս. Պետք է պատրաստ լինել

• • ՍԻՐԱՆՈՒՅՇ ՊԱՊՅԱՆ, Հարցազրուցավար
  • Հարցազրույց - 21 Փետրվարի 2018

• 

Մեր զրուցակիցն է քաղաքագետ Լևոն Շիրինյանը

Պարոն Շիրինյան, Մյունխենի անվտանգության կոնֆերանսում Սերժ Սարգսյանը ռուս-թուրքական ջերմացման վերաբերյալ հարցինայդպես էլ հստակ պատասխան չի տվել։ Ինչպե՞ս եք գնահատում նրա մոտեցումը։


Կարծում եմ՝ Սերժ Սարգսյանը զգուշավորություն է ցուցաբերել։ Ընդհանրապես, իրական քաղաքականության մեջ, երբ Ռուսաստանն ու Թուրքիան եղբայրանում են, մեզ համար բոլոր հնարավորությունները վերանում են, դրա համար նման հայտարարությամբ Սերժ Սարգսյանը արդարացված զգուշավորություն է ցուցաբերել։



Ինչ վերաբերում է ռուս-թուրքական մերձեցմանը, շատ անկայուն են նրանց հարաբերությունները։ Մեկ փաթաթվում են իրար, մեկ՝ բաժանվում։ Իրենց շահերը մեկ հակադրվում են, մեկ համադրվում, նաև նրանք մրցակցում են Միջին Արևելքում։ Դրա համար այս պահին նրանցից դիստանցիա պահելը, մի քիչ հեռու մնալը ձեռնտու է։ Այդ երկրների մերձեցումը մեզ համար ամենավտանգավոր բանն է, 1920 թվականին հենց դա տեղի ունեցավ, երբ մենք ոչ մի հնարավորություն չունեցանք, հետո ռուսասեր հատվածին հանեցին ոտքի։ Այնպես որ, զգուշավորությունն այս պահին հիմնավոր է։ Հատկապես, տեսեք, Թուրքիան աջ ու ձախ խփելով ման է գալիս, մեկ այստեղ է ներխուժում, մեկ՝ այնտեղ։ Դա նշանակում է, որ այդ երկիրն ունի ներքին շատ մեծ անկայունություն, բացի այդ, Թուրքիան հակադրվում է Ամերիկային, այլ երկրների ու բոլորովին պետք չէ, որ Հայաստանը ներքաշվի նման վեճերի մեջ։


Սերժ Սարգսյանը հայտարարել է, որ հայ-թուրքական արձանագրությունները գարնանը դուրս կգան օրակարգից, իսկ Մյունխենում էլ նշեց, որ նոր պայմաններում պետք է նոր փաստաթուղթ բանակցվի։ Ի՞նչ է ակնարկում Սերժ Սարգսյանը։ Ընդհանրապես, ինչպե՞ս եք գնահատում այդ հայտարարությունը։


Մի բան պարզ դարձավ, որ Հայաստանը չընդունեց Արցախի հետ կապված Թուրքիայի նախապայմանը։ Ինչ վերաբերում է նոր փաստաթուղթ բանակցելուն, Արևմուտքը Հայաստանի համար Ռուսաստանի պես մատը մատին չի տա։ Դրա համար ռուսական մուրճի ու թուրքական սրի արանքում չմնալու համար պետք է խուսանավել, ու Սերժ Սարգսյանը, ենթադրում եմ, որ հենց դա է արել։ Բոլոր դեպքերում մենք սահմանը ռուսական զորքի օգնությամբ ենք պահում։ Պատկերացրեք՝ զորքը հանում են, մենք տասնյակ հազարավոր զինվորներ պետք է տեղադրենք։ Որտեղի՞ց ենք բերելու այդքան զինվորներին, ժողովրդագրական այս վիճակում։


Բոլոր դեպքերում, հայ-թուրքական նոր օրակարգ կարո՞ղ է ձևավորվել։ Արևմուտքը կարո՞ղ է նոր քայլ նախաձեռնել։


Արևմուտքը հիմա Թուրքիայի հետ նոր խաղի մեջ է։ Թուրքերը հիմա բանավիճում են Գերմանիայի հետ, Ամերիկայի հետ, որի պատճառը քրդերին զինելն է։ Մի կողմից Թուրքիան շատ անկայուն վիճակում է, մյուս կողմից Հայաստանին այս պայմաններում ոչ ոք երաշխիք չի տալիս, ոչ ոք հայերի պաշտպանության հայտարարություն չի անում, ինչպես Ամերիկան Իսրայելի պարագայում, հետևաբար հայկական կողմի խուսանավումն արդարացված է։


Մյունխենի համաժողովում Սերժ Սարգսյանը փորձեց ամեն կերպ շրջանցել 2013 թվականի սեպտեմբերի 3-ի որոշումը՝ միանալ ԵՏՄ-ին։ Նորից նշեց, որ եվրոպացիներն էին, որ Հայաստանին կանգնեցրին «կամ-կամ»-ի առջև։


Այո, ամեն անգամ Սերժ Սարգսյանը խոսում է այդ մասին, ասում է՝ ո՞վ մեր ճանապարհը բացեց, որ մենք չարեցինք։ Ու եվրոպական կառույցները չեն պատասխանում, որ այդպես չէ։ Թող մի անգամ ասեն՝ այդպես չէ, դու սուտ ես խոսում։ Հետևաբար, գուցե ինչ-որ բան կա։ Այստեղ խնդիրը Արցախի խնդիրը «հորով-մորով» անելն է կամ տանուլ չտալը, կամ պատերազմի դեպքում պատրաստ լինելը։ Մնացածը տեսական հարցեր են։

[Vrej1915]

Մոսկվան ընդունեց, որ «Սիրիայում կան տուժողներ Ռուսաստանից և ԱՊՀ-ից»

• Արմեն Քոլոյան

---

Ռուսաստանցի վարձկանը Սիրիայում, 20 փետրվարի, 2018թ.
Ռուսաստանը երկու շաբաթ շարունակ պնդել է, որ Սիրիայում մարտական գրոհի ընթացքում տասնյակ ռուսաստանցիների զոհվելու մասին լուրերն իրականությանը չեն համապատասխանում, սակայն այսօր Արտաքին գործոց նախարարությունը խոստովանել է, որ կան տասնյակ տուժողներ Ռուսաստանից և ԱՊՀ երկրներից:

Արտաքին գերատեսչության այսօրվա հաղորդագրությամբ Մոսկվան առաջին անգամ է պաշտոնական մակարդակով ընդունում կորուստների փաստը:

ТАСС ռուսաստանյան լրատվական գործակալության փոխանցմամբ, ԱԳՆ-ն պնդում է, որ կան մի քանի տասնյակ վիրավորներ, կան նաև զոհեր, սակայն նրանց թվում ռուսական բանակի զինծառայողներ չկան:

Այդ թեմայի լուսաբանումը ռուսական մամուլում ուշագրավ զարգացում ունի: Նախ՝ բուն փաստի ժխտում, ապա խոստովանում, որ «այո, գուցե մի քանի զոհ կա, թերևս, մի 5 հոգի», հիմա երրորդ փուլն է, Մոսկվան ընդունում է, որ տասնյակ մարդիկ են տուժել, նկատել է տալիս, որ տուժել են ոչ միայն ռուսաստանցիներ, այլև ԱՊՀ երկրների քաղաքացիներ, բայց ոչ մի զինծառայող չի մասնակցել փետրվարի 7-ի գործողությանը:

Սա Մոսկվայի դասական դիրքորոշումն է, որն արտահայտվում է մեկ տողով՝ «их там нет»: Մինչդեռ, փետրվարի 7-ին Դեր էլ-Զորի գավառի Հաշամ բնակավայրի մոտ իսկական մսաղաց էր:

Սիրիայի բանակի ստորաբաժանումը և իշխանամետ ջոկատները փորձել են հարձակվել «Սիրիայի դեմոկրատական ուժեր» անվամբ միավորման կենտրոնակայանի վրա: Միավորումն ամերիկացիների աջակցությունն է վայելում: Նրանք էլ կապ են հաստատել ռուսների հետ և զգուշացրել, որ գրոհին պատասխան կտրվի ու տեղեկանալով, որ «այնտեղ չկան ռուսներ»՝ անմիջապես գործի են անցել: Հրետանային և հրթիռային հուժկու հարվածներով ջախջախել են առաջ շարժվող ջոկատը և ուղղաթիռներով ավարտին հասցրել հակահարվածը: Ընդ որում ամերիկացիները գերադասել են չկենտրոնանալ հենց ռուսական գործոնի վրա, ասելով, որ ոչնչացրել են հարձակման փորձ կատարած հակառակորդին:

Ռուսների առաջին հաղորդագրությունում ասվել է, թե սիրիացի աշխարհազորայինները հարվածի տակ են հայտնվել ռուսական բանակի հետ գործողությունը չհամակարգելու հետևանքով, և տուժել է 25 մարդ:

Փետրվարի 14-ին Վլադիմիր Պուտինի խոսնակ Դմիտրի Պեսկովն ասել է, թե պետք չէ առաջնորդվել աղավաղված տեղեկություններով և խոսել Սիրիայում բազմաթիվ զոհերի մասին, իսկ հաջորդ օրը պնդել է, որ նախագահը բնավ չի արգելում միջադեպի լուսաբանումը կամ զոհերի թվի հրապարակումը:

«Այն, ինչ կարող էինք ասել՝ ասել ենք, ավելացնելու բան չունենք»,- հայտարարել է Պեսկովը և հավելել.- «Չի կարելի բացառել, որ Սիրիայի տարածքում կարող են լինել Ռուսաստանի քաղաքացիներ, բայց նրանք զինված ուժերի հետ կապ չունեն, սակայն, իհարկե, նրանք բոլոր դեպքերում մեր քաղաքացիներն են մնում»:

Երեկ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովն է անդրադարձել Հաշամի մոտ տեղի ունեցած բախմանը:

«Մենք կարդում ենք լուրեր հարյուրավոր և նույնիսկ հազարավոր ռուսաստանցի վարձկանների զոհերի մասին, այդպես փորձ է արվում շահարկել Սիրիայի պատերազմի թեման, պատերազմ, որը, դժբախտաբար, շարունակվում է, դա անպարկեշտ փորձ է»,- ասել է Լավրովը «Վալդայ» բանավեճի ակումբի նիստում:

Եվ ահա այսօր Մոսկվան խոստովանել է, որ կան կորուստներ: Պաշտոնական թվեր չեն հրապարակվել: Ընդգծվում է, որ Ռուսաստանի զինված ուժերի ծառայողները մարտին չեն մասնակցել:

Խոսքն այսպես կոչված «ՉՎԿ Վագներ» մասնավոր զինվորական ընկերության հետ պայմանագիր կնքած քաղաքացիների մասին է: Այդ ընկերությունն ի պաշտոնե կապ չունի Ռուսաստանի պետական կառույցների հետ, սակայն ենթադրվում է, որ մասնավոր խողովակներով ֆինանսավորում է ստանում Կրեմլին մոտ կանգնած գործարարներից:

«Վագներ» ընկերությունն անցյալ տարվա ամռանը ներառվել է ամերիկյան պատժամիջոցների ենթարկված ընկերությունների ցանկում:

Ռուսաստանի արտգործնախարարությունը նշում է, որ չունի անհատական կարգով Սիրիա մեկնած մարդկանց գործողություններին իրավական գնահատական տալու լիազորություն: Վիրավորների մեծ մասը հիմա բուժում է ստանում Ռուսաստանի հոսպիտալներում:

[Vrej1915]

Russia admits dozens of Russian casualties in Syria battle

• 20 February 2018
• BBC

Image copyrightAFP Image captionRussia gave no details about Russian volunteers fighting in Syria
Russia's foreign ministry has confirmed that "several dozen" Russian citizens - not regular soldiers - were killed or wounded in a recent battle in Syria.

The statement did not give a date. Previously the Russian government said "probably five" Russians had died in a clash in Deir al-Zour province.

Some reports have said more than 100 Russian mercenaries were killed in US air strikes on 7 February.

Russia does not divulge firm details of "volunteer" fighters in the conflict. What does Russia say?

The latest Russian statement said no Russian regular forces were involved.

The foreign ministry, quoted by the RIA news agency, described the casualties as "Russian citizens who went to Syria of their own accord for various reasons". Some were also from other ex-Soviet republics.

The statement did not specify the numbers of dead or wounded, but spoke of "several dozen" casualties, and said the wounded were being treated now in hospitals in Russia. Who are the mercenaries?

Officially, Russia's military role mainly takes the form of air strikes, helping President Bashar al-Assad's forces.

However, independent media have found evidence of other Russian citizens fighting for the Syrian government side.

Relatives of the hired fighters say they have been paid insurance money by unknown representatives of so-called private military companies, which bring their bodies back. Image captionYevgeny Alikov's mother, Nina Atyusheva, with her dead son's identification tag
One mother Nina Atyusheva, a pensioner from the north-west Arkhangelsk Oblast region, told the BBC she has been fighting to get the state to formally record her son's death: "I want to ask this question: in what way are the children sent by the armed forces different from those like mine, who went as a volunteer?"

Read more: The Russian guns for hire in Syria What happened on 7 February?

The US launched air and artillery strikes in Deir al-Zour province, which, it says, killed 100 militia.

It says it had to defend the headquarters of its allies, the Syrian Democratic Forces (SDF), which was under attack by fighters aligned with the Syrian government.

The US says these forces crossed an informal demarcation line along the Euphrates River; the government controls the western side and the SDF the east.

The two sides have clashed over the past year while trying to drive Islamic State (IS) militants from their last major stronghold in the country.

The Pentagon said it had been in constant contact with Russia in the run up to the February operation.

The Syrian government called the attacks a "massacre" and said it would complain to the United Nations. How many Russians have died in Syria?

According to the Russian defence ministry, 44 official military personnel have died in Syria.

The number of dead private military contractors remains unknown.

A Reuters investigation showed that at least 131 Russians died in Syria in the first nine months of 2017 - a number thought to include private military contractors.

[Vrej1915]

Ռուսաստանի ԶՈւ ԳՇ-ն հրամայել է խլացնել բջջային կապը Սիրիայի ռուսական բազաներում

Փետրվար 20, 2018
by Տարոն Հովհաննիսյան


Ռւոսաստանի զինված ուժերի գլխավոր շտաբի որոշմամբ Սիրիայի տարածքում ՌԴ ռազմաբազաներում բջջային կապի 2G և 3G ցանցերը կխլացվեն: Ռուսաստանյան РБК-ի տվյալներով՝ որոշումը կայացրել է ՌԴ ԶՈւ ԳՇ 8-րդ վարչության պետ, գեներալ Յուրի Կուզնեցովը:

Ըստ այս տեղեկության՝ 2G և 3G ցանցերի խլացումը իբր կապված է վերջին շրջանում Սիրիայում ՌԴ «Հմեյմիմ» և «Տարտուս» բազաների վրա հարձակման հետ, որի ընթացքում անօդաչու թռչող սարքեր էին կիրառվել:

ՌԴ ԶՈւ ԳՇ կարգադրության մեջ խոսք է գնում նաև անձնական սմարթֆոնների և համակարգիչների օգտագործման դեմ ուժեղացված պայքարի մասին: Նախատեսվում է, որ մաքսային ծառայության աշխատակիցները պետք է անձնական օգտագործման տեխնիկական միջոցների» առգրավման դեպքում զգուշացնեն ռազմական ոստիկանությանը:

Հավելենք, որ, հավանաբար, այս որոշումը կապված է ՌԴ ՊՆ-ի վերջին «խորհրդի» հետ: Ռուսաստանի պաշտպանական գերատեսչությունը զինծառայողներին «խորհուրդ էր տալիս» հրաժարվել սոցիալական ցանցերից, չհրապարակել ծառայության մասին տեղեկություն:

ՌԴ ՊՆ-ն արդեն իսկ սրա հետ կապված նախատեսում է համապատասխան փոփոխություններ իրականացնել «Զինապարտության և զինվորական ծառայության», «Զինծառայողի կարգավիճակի մասին» օրենքներում: Այժմ ընթանում է երկրի ուժային կառույցներում այդ փոփոխություների համաձայնեցման գործընթացը:

[Vrej1915]

Սերժ Սարգսյանին մյունխեն տարած երկու գործոնները. հարվածը Սիրիայում ուժեղ էր


Lragir AM

19 févr. 2018


Հարթակ հաղորդման հյուրը քաղաքագետ Անուշ Սեդրակյանն է: Հակոբ Բադալյանը նրա հետ զրուցել է Մյունխենում տեղի ունեցած անվտանգության հարցերի համաշխարհային համաժողովի, դրան Սերժ Սարգսյանի մասնակցության մասին: Հայաստանը փետրվարի 16-18-ը անցկացված հեղինակավոր հավաքին մասնակցեց բարձր՝ նախագահական մակարդակով, ինչը հազվադեպ երեւույթ է: Ինչո՞վ էր թելադրված այդպիսի մակարդակի մասնակցությունը: Անուշ Սեդրակյանը մատնացույց է անում Հայաստանի իշխանության վարքը պայմանավորողղ երկու առանցքային գործոն, որոնք Սերժ Սարգսյանին փաստացի «տարել» են Մյունխենի համաժողով: Սեդրակյանը ուշադրություն է դարձնում Սիրիայում զարգացումների, մասնավորապես ըստ տարբեր տեղեկությունների մոտ 300 զոհի հանգեցրած հարվածի մասին, որ ԱՄՆ զինուժը հասցրել էր ռուսական վարձկաններից կազմված ստորաբաժանմանը: Սեդրակյանի կարծիքով, Մյունխենի համաժողովը այլ բան չէ, քան պարզապես ՆԱՏՕ անվտանգության շրջանակի միջոցառում եւ այստեղ իհարկե Հայաստանի մասնակցությունը կարեւոր եւ դրական իրողություն է: Միեւնույն ժամանակ, քաղաքագետը անհրաժեշտ է համարում Հայաստանի անվտանգության լայն հայեցակարգի առկայությունը, որպեսզի չլինեն կետային քայլեր, որոնք չեն պարունակում տրամաբանական շարունակություն անվտանգության քաղաքակրթական փաթեթի շրջանակում: Անուշ Սեդրակյանը այդ տիրույթում քննարկում է պատմական միֆերի, մեդիամանիպուլյացիաների, Հայաստանի ներքին դաշտում տեղի ունեցող գործընթացների եւ իշխանական տարբեր խմբերի շահերի ու պատկերացումների, Հայաստանում հանրային նոր պատկերացումների եւ արժեհամակարգի ձեւավորման ուղղությամբ արեւմտյան ներդրումների, ազատ փողերի եւ դրանց հանդեպ իշխանության վախի խնդիրներն ու պատճառները: Մանրամասները՝ հաղորդման տեսագրությունում

[Vrej1915]

The Israel-Lebanese oil dispute – part of US-Russian Mid-East energy battle

Feb 17, 2018
debka




Instead of accepting a US-brokered deal for Block 9, Hizballah and Iran make Israel’s offshore gas and oil fields a fourth war front.

When six years ago, the US tried to mediate the dispute over Block 9, which straddles the maritime waters of Lebanon and Israel (offering 60 percent to Lebanon; 40 percent to Israel), Russia, Iran and Hizballah had not yet intervened militarily in that early stage of the Syrian civil war. At the time, too, the US controlled Middle East energy markets and Israel cherished the belief that its offshore gas and oil fields were rich enough to supply Europe’s annual consumption and make the Jewish state a Middle East energy power.

But Beirut flatly rejected the US compromise then – just as it does now, except that, today, Lebanon speaks with a stronger and more aggressive voice, backed since then by Hizballah’s and Iran’s victories in the Syrian war arena.

Israel, for its part, missed the train. Major international energy firms have since drawn away from investing in the development of Israel’s Mediterranean gas and oil fields, and it has fallen back on supplying its own needs and sales to neighbors, Egypt, Jordan and the Palestinians. Most of all, Israel has reason to rue its rejection of Russian President Vladimir Putin’s repeated offer to Prime Minister Binyamin Netanyahu for Russian state firms to develop those fields, finance a pipeline network to Europe and provide security for the project. Putin maintained that neither Iran nor Hizballah would venture to attack rigs and pipelines under Russian ownership and protection. This rationale worked effectively in October 2017, when Iraqi and Shiite militia forces seized the oil city of Kirkuk from the semiautonomous Kurdish region of northern Iraq, while refraining thus far from laying hands on the oil fields supplying Turkey, because the Kurds had earlier handed them over to the Russian Rosneft energy giant.
Netanyahu spurned Putin’s proposition at the time for the sake of Israel’s close ties with Washington.

In the present geo-strategic circumstances, DEBKAfile’s military and intelligence sources are strongly skeptical of the chances of US Secretary of State Rex Tillerson and Acting Undersecretary David Satterfield pulling off their bid to broker a deal between Lebanon and Israel over Block 9. Even if a compromise is negotiated, Beirut will flout it before the ink is dry, just as it did UN Security Council Resolution 1701, which prohibited Hizballah from rearming after its 2006 war with Israel or positioning armed strength in South Lebanon.

Five compelling impediments stand in the way of the US mediation bid:

1. The Block 9 issue has evolved from the latest turn in the Syrian war into part and parcel of a broader test: US controls the oil fields and gas plants of eastern Syria which the US-backed SDF seized from ISIS last year, including the Conoco natural gas facility. Against this, Iran, Hizballah and Syria are in position for holding Israel’s Mediterranean oil and gas facilities hostage.
2. A resolution of this impasse is contingent on the US and Russia reaching understandings on Syria. In their absence, US forces on Feb. 7, for the first time attacked Russian “mercenaries” helping Syrian and pro-Iranian attempting to cross the Euphrates and seize control of the Tabiyeh oil fields on the eastern bank; and Moscow, for its part, will not lift a finger to stop the Iranian Al Qods commander, Qassem Soleimani, or Hizballah’s chief, Hassan Nasrallah, from continuing to threaten Israel’s offshore rigs. Nasrallah said explicitly on Friday, Feb. 16: The region has entered “the battle of oil and gas. No one should look at this as a separate dispute,” he said. If the Lebanese Defense Council so decides, we [Hezbollah] are ready to disable Israel’s offshore gas installations in a couple of hours.”
3. The Israeli-Lebanese dispute is not the only energy-related quarrel in the region, which Secretary Tillerson is trying to tackle. For months he has been trying without success to settle the feud which oil-rich Saudi Arabia, the UAE and Egypt are fighting with Qatar. Just as the former is tangled up in the Syrian crisis, the latter is caught up in the challenge the US and Saudi Arabia is presenting to Iran’s bid for control of the Red Sea and determination of the outcome of the Yemen war.
4. The Trump administration’s perception of Lebanon’s government and mlitary structures is unrealistic. Its officials appear to believe that they are not fully under Iranian and Hizballah control and can still be rescued from those Shiite-imperialistic claws. Washington therefore continues to remit arms and funds to Beirut, although Hizballah takes the first cut.

For Israel, the dispute over Block 9 is a major handicap for its strategic position against its foes. Until now, Israel had to contend with three belligerent Iranian-Hizballah fronts building up from Quneitra on the Syrian Golan, southern Syria and southern Lebanon. Hizballah’s threat to its offshore gas and oil fields has added a fourth.