Announcement

Collapse

Forum Rules (Everyone Must Read!!!)

1] What you CAN NOT post.

You agree, through your use of this service, that you will not use this forum to post any material which is:
- abusive
- vulgar
- hateful
- harassing
- personal attacks
- obscene

You also may not:
- post images that are too large (max is 500*500px)
- post any copyrighted material unless the copyright is owned by you or cited properly.
- post in UPPER CASE, which is considered yelling
- post messages which insult the Armenians, Armenian culture, traditions, etc
- post racist or other intentionally insensitive material that insults or attacks another culture (including Turks)

The Ankap thread is excluded from the strict rules because that place is more relaxed and you can vent and engage in light insults and humor. Notice it's not a blank ticket, but just a place to vent. If you go into the Ankap thread, you enter at your own risk of being clowned on.
What you PROBABLY SHOULD NOT post...
Do not post information that you will regret putting out in public. This site comes up on Google, is cached, and all of that, so be aware of that as you post. Do not ask the staff to go through and delete things that you regret making available on the web for all to see because we will not do it. Think before you post!


2] Use descriptive subject lines & research your post. This means use the SEARCH.

This reduces the chances of double-posting and it also makes it easier for people to see what they do/don't want to read. Using the search function will identify existing threads on the topic so we do not have multiple threads on the same topic.

3] Keep the focus.

Each forum has a focus on a certain topic. Questions outside the scope of a certain forum will either be moved to the appropriate forum, closed, or simply be deleted. Please post your topic in the most appropriate forum. Users that keep doing this will be warned, then banned.

4] Behave as you would in a public location.

This forum is no different than a public place. Behave yourself and act like a decent human being (i.e. be respectful). If you're unable to do so, you're not welcome here and will be made to leave.

5] Respect the authority of moderators/admins.

Public discussions of moderator/admin actions are not allowed on the forum. It is also prohibited to protest moderator actions in titles, avatars, and signatures. If you don't like something that a moderator did, PM or email the moderator and try your best to resolve the problem or difference in private.

6] Promotion of sites or products is not permitted.

Advertisements are not allowed in this venue. No blatant advertising or solicitations of or for business is prohibited.
This includes, but not limited to, personal resumes and links to products or
services with which the poster is affiliated, whether or not a fee is charged
for the product or service. Spamming, in which a user posts the same message repeatedly, is also prohibited.

7] We retain the right to remove any posts and/or Members for any reason, without prior notice.


- PLEASE READ -

Members are welcome to read posts and though we encourage your active participation in the forum, it is not required. If you do participate by posting, however, we expect that on the whole you contribute something to the forum. This means that the bulk of your posts should not be in "fun" threads (e.g. Ankap, Keep & Kill, This or That, etc.). Further, while occasionally it is appropriate to simply voice your agreement or approval, not all of your posts should be of this variety: "LOL Member213!" "I agree."
If it is evident that a member is simply posting for the sake of posting, they will be removed.


8] These Rules & Guidelines may be amended at any time. (last update September 17, 2009)

If you believe an individual is repeatedly breaking the rules, please report to admin/moderator.
See more
See less

Regional geopolitics

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • Re: Regional geopolitics

    Date: Thu, 30 Jul 2015 13:30:08 +0000 (UTC)

    BALKANIZING SYRIA, BUFFER ZONE IN NORTHERN SYRIA. REDRAWING THE MIDDLE EAST MAP

    By Stephen Lendman
    Global Research, July 29, 2015
    Region: Middle East & North Africa, USA
    Theme: US NATO War Agenda
    In-depth Report: SYRIA: NATO'S NEXT WAR?

    Image: author Stephen Lendman

    Longstanding US/Israeli plans call for redrawing the Middle East map -
    including balkanizing Iraq and Syria along with installing regional
    puppets serving Western/Zionist interests.

    The ugly scheme involves endless wars - killing millions through
    violence and deprivation. Imperialism works this way - causing
    unspeakable human misery for power, resource control and profit.

    America, key NATO allies, Israel and rogue Arab states like Saudi
    Arabia are allied in potentially embroiling the entire region and
    beyond in endless conflicts - wanting regime change in Iran, Syria
    and elsewhere.

    Washington wants all independent governments replaced by pro-Western
    puppet regimes. Israel wants all its regional rivals eliminated -
    Iran, Hezbollah in Lebanon and Assad in Syria.

    Former US Political Advisor for the Coalition Provisional Authority
    in Baghdad, current Consul General to Jerusalem Michael Ratney was
    just appointed US Special Envoy for Syria.

    It comes when Turkey joined America's war on the Syrian Arab Republic
    directly - by attacking Syrian Kurds on the pretext of fighting Islamic
    State terrorists it actively supports - providing them safe haven in
    its territory, training them and funneling them cross-border to wage
    war on Syria as US proxy foot soldiers.

    Last week, Obama and Turkish President Recep Tayyip Erdogan agreed on
    letting US warplanes use Ankara's Incirlik and Diyarbakir air bases
    to bomb Syrian targets - along with the first step toward balkanizing
    its territory by establishing a buffer and no-fly zone in northern
    Syria bordering Southeastern Turkey.

    At Monday's daily State Department press briefing, AP's Matt Lee asked
    spokesman Admiral John Kirby "what's going on with the Turks? (I)t
    seems like a really bizarre situation has unfolded over the course
    of the past week with them (claiming to join) the air strikes against
    ISIS, but at the same time bombing PKK positions" in Syria and Iraq.

    "So what exactly is going on here, and doesn't this just make an even
    bigger mess out of the situation than" earlier?

    Kirby ducked the question saying "(w)e are grateful for Turkey's
    cooperation against ISIL (America's ally, not enemy) to include now use
    of some of their bases for coalition (US/Britain/Israel and now Turkey)
    aircraft to go against targets - ISIL targets, particularly in Syria."

    Fact: Washington provides air support for IS proxy foot soldiers.

    Syrian infrastructure is targeted. Easily visible columns of IS
    elements (via satellite imagery) move free of US attacks.

    They could easily be destroyed if Washington wanted them eliminated.

    Just the opposite. Kirby and other US officials claiming America is
    at war with IS is polar opposite truth.

    Matt Lee pressed Kirby on attacking PKK fighters in Iraq and YPG Kurds
    in Syria - "perhaps the most effective (ones) on the ground against
    ISIS/ISIL," he said. "You don't have a problem with that," he asked?

    Kirby disagreed on Kurdish effectiveness, called the PKK "a foreign
    terrorist organization" because Washington say so, and added "Turkey
    has a right to self-defense" - the same rationale as Israel's phony
    claim about a Palestinian threat.

    Lee pressed further asking "(i)s the US telling Turkey not to go
    after the PKK if the PKK in Syria are going after ISIL - yes or no?"

    Kirby seemed nonplussed - interrupted by another reporter asking
    "(s)o you don't know (about Kurdish elements) fighting inside Syria?"

    Kirby lied saying "I have no specific information."

    Question: "Who is shooting at whom at this point?"

    Kirby ducked the question - without explaining sophisticated US
    satellite imagery he understands well as a retired navy admiral,
    able to follow ground activity wherever the Pentagon wishes.

    An unnamed US official said Washington and Ankara are cooperating to
    create "an ISIL-free zone and ensure greater security and stability
    along Turkey's border with Syria."

    Fact: The last thing Washington wants is stability anywhere in Syria
    or other targeted countries - regionally or elsewhere. It defeats US
    imperial aims. Endless wars serve them.

    On Tuesday, all 28 NATO ambassadors are meeting in Brussels (at
    Turkey's request) to discuss Ankara's intervention in Syria and Iraq
    along with US/Turkish plans for Syrian buffer and no-fly zones -
    escalating Obama's war to oust Assad and perhaps enlisting greater
    NATO involvement even if not announced.

    An Alliance statement said member states "follow developments very
    closely and stand in solidarity with Turkey." Whether it suggests
    direct NATO involvement in Syria and/or Iraq (including ground forces)
    remains to be seen.

    On Monday, Turkey's Prime Minister Ahmet Davutoglu said Ankara will
    press ahead with military action against PKK forces - claiming it's
    part of its "war on terror" even though the secular PKK is bitterly
    opposed to IS extremists, engaged in combat against them.

    A Syrian Kurdish People's Defense Units (YPG) spokesman accused Turkey
    of attacking its positions. Ankara claimed unidentified elements
    fired cross-border from Syrian territory.

    US officials said they're unaware of any such attack but support
    Ankara's right to self-defense - even if its forces committed naked
    aggression.

    Meanwhile, US/Turkish plans call for a 60-mile-long buffer and
    no-fly zone around 30 miles into Syrian territory, according to
    various reports.

    If established, it'll constitute a blatant violation of international
    law without Security Council authorization, besides breaching Syrian
    sovereignty - along with a first step toward balkanizing the country,
    destroying it by dismemberment.

    At the same time, a shaky 2013 established Turkish/PKK truce was
    breached. A group spokesman said "(i)t seems Erdogan wants to drag
    us back into war."

    "When things reach this level and when all of our areas are bombed,
    I think by then the ceasefire has no meaning anymore."

    White House deputy national security advisor Ben Rhodes expressed
    support for Turkey's "right to take action related to terrorist
    targets."

    So did EU foreign policy chief Federica Mogherini and Germany's
    Angela Merkel - "expressing solidarity and support in the fight
    against terrorism."

    The region already is boiling. Turkey's intervention ups the stakes.

    Stephen Lendman lives in Chicago. He can be reached at
    [email protected].

    His new book as editor and contributor is titled "Flashpoint in
    Ukraine: US Drive for Hegemony Risks WW III."

    22 geopolitical analysts counter the fraudulent Western narrative, and explain why the world risks World War III over events in Ukraine.


    Visit his blog site at sjlendman.blogspot.com.

    Image: author Stephen Lendman Longstanding US/Israeli plans call for redrawing the Middle East map – including balkanizing Iraq and Syria along with installing regional puppets serving Western/Zionist interests. The ugly scheme involves endless wars – killing millions through violence and deprivation. Imperialism works this way – causing unspeakable human misery for power, resource control and …
    Hayastan or Bust.

    Comment


    • Re: Regional geopolitics

      TURKEY ANTI-ISIL AERIAL ATTACKS JUST FOR SHOW: KURD LEADER

      31.07.2015

      PressTV - A top leader of Turkey's main Kurdish party has denounced as
      nothing more than a "show" Turkey's alleged anti-terror police raids
      and its military campaign against Takfiri ISIL militants in Syria.

      In an interview with AFP on Thursday, Selahattin Demirtas, the co-chair
      of the People's Democratic Party (HDP), accused the government of
      Turkish President Recep Tayyip Erdogan of using purported anti-ISIL
      airstrikes as a "cover" to bomb positions of the Kurdistan Workers'
      Party (PKK).

      "A few air raids were launched by Turkey against" ISIL targets "for
      show only and it is over," Demirtas said, adding that the suspects
      were also detained in the county "with a few operations for show and
      most of them were released."

      Turkey recently launched airstrikes allegedly against the PKK bases in
      northern Iraq as well as ISIL positions in Syria after a deadly bomb
      attack which left 32 people dead in the southwestern town of Suruc,
      across the border from the Syrian Kurdish town of Kobani.

      Ankara also launched a far-and-wide arrest campaign following the
      July 20 Suruc bombing, which was blamed on the Takfiri ISIL militants.

      However, figures from the Turkish government demonstrate that only
      around one tenth of those detained in police raids were ISIL-linked
      with the rest being Kurds.

      Ankara is believed to be one of the main supporters of the terrorist
      groups fighting against Syrian President Bashar al-Assad since 2011,
      with reports showing that the Turkish government actively trains and
      arms the militants operating in Syria, and also facilitates the safe
      passage of would-be foreign terrorists into crisis-hit areas.

      Ankara, PKK peace process

      Elsewhere in his remarks, the HDP co-chair accused the Turkish
      administration of putting the peace process between Ankara and the PKK
      "in deep crisis" by its military campaign and efforts to equate the
      ISIL with the PKK.

      "This (the peace process) was going to be settled," before the Turkish
      air offensive, said Demirtas, adding that Erdogan was trying to put
      the PKK and ISIL on the "same scale."

      The comments came as a ceasefire that had stood since 2013 was recently
      declared as null by the PKK following the Turkish airstrikes against
      the group, all but killing the chances of the warring sides reaching
      a deal in the near future.

      Erdogan's AKP election defeat

      Demirtas also noted that Erdogan is orchestrating the crisis in attempt
      to bolster his own powers after he failed to gain his desired outcome
      in the country's parliamentary elections.

      Erdogan's Justice and Development Party (AKP) "is dragging the country
      into a period of conflict, seeking revenge for the loss of its majority
      in the June election," he said.

      Last month, Erdogan's AKP failed to obtain an absolute majority in
      parliament for the first time since coming to power in 2002.

      Comment


      • Re: Regional geopolitics

        TURKEY FREEZES "TURKISH STREAM" GAS PIPELINE TALKS

        30 July, 2015

        YEREVAN, JULY 30, ARMENPRESS. Turkey has decided to temporarily freeze
        the negotiations with the Russian Federation over the "Turkish Stream"
        due to lack of progress in the negotiation process. "Armenpress"
        reports that "TASS" informs about this citing the Haberturk TV channel.

        One of the reasons for freezing the above-mentioned negotiations is
        the absence of the final document that was to provide discount for
        delivering Russian gas. Russia and Turkey were arranging an agreement
        according to which the price for gas was to be discounted by 10.25%
        starting from January 1, 2016, but the document has not been signed
        up till now.

        According to the Russian experts no document will be signed until
        Turkey forms the new government.

        Comment


        • Re: Regional geopolitics

          Comment


          • Re: Regional geopolitics

            Comment


            • Re: Regional geopolitics

              Comment


              • Re: Regional geopolitics

                Hmm Papian is in cahoots with that idiot Muradian? That is not good.
                Hayastan or Bust.

                Comment


                • Re: Regional geopolitics

                  Հայաստանը պետք է կարողանա օգտագործել միջազգային հարթակներում Իրանի քաղաքական կշիռը
                  2015-08-01
                  Հեղինակ՝ Արմինե Ավետյան Հյուր` Վարդան Ոսկանյան




                  «Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է իրանագետ Վարդան Ոսկանյանը

                  – Պարոն Ոսկանյան, ավարտվեցին Իրանի և «վեցյակի» երկրների միջև ընթացող բանակցությունները: Այս փուլից հետո ի՞նչ կարելի է սպասել:

                  – Պետք է սպասել այդ համաձայնագրի հաստատմանը նախ ՄԱԿ-ում, հետագայում՝ ԱՄՆ Կոնգրեսում և Իրանի Իսլամական Հանրապետության խորհրդարանում՝ Մեջլիսում: Կարելի է ենթադրել, որ Իրանում համաձայնագիրը խնդիրներ չի առաջացնի, թեև հռետորաբանության մակարդակով հայտարարություններ կլինեն: Այլ հարց է ԱՄՆ-ի կողմից վավերացումը, որը բավական բարդ գործընթաց կլինի՝ նկատի ունենալով այն հանգամանքը, որ Կոնգրեսում մեծամասնությունը զբաղեցնում է ներկայիս ամերիկյան վարչակարգի ընդդիմությունը՝ հանրապետականները: Բացի դրանից՝ Կոնգրեսում բավական ուժեղ դիրքեր ունի հրեական լոբբին, և ակնհայտ է, որ Իսրայելը դեմ է Իրանի հետ ցանկացած տիպի համաձայնության, այդ թվում նաև այս համաձայնությանը: Իսկ ամերիկյան վարչակարգն էլ, ի դեմս Օբամայի, հայտարարում է, որ վետո կկիրառի, եթե Կոնգրեսը դեմ որոշում կայացնի այս համաձայնագրին: Այսինքն՝ երկու երկրներում էլ ամենաբարձր մակարդակով կա համաձայնություն, քաղաքական կամք՝ կյանքի կոչելու այդ համագործակցությունը: Այլ հարց է, թե գործընթացներն ինչ հունով կընթանան: Հավանաբար, արդյունքը դրական կլինի:

                  – Ի՞նչ պետք է անի Հայաստանը, և այդ համագործակցության սկսվելուց հետո ի՞նչ է սպասվում Հայաստանին:

                  – Իրանը՝ որպես Հայաստանին հարևան, նաև բարեկամ, մեզ հետ գործընկերային հարաբերություններ ունեցող երկիր, ստանալու է նոր կարգավիճակ: Բայց պետք է հասկանալ, որ դա անմիջապես վաղվանից չի տեղի ունենալու: Վաղվանից այդ գործընթացը սկսվելու է: Ամբողջական ձեռքբերումներն ակնհայտ կդառնան մոտ մեկ-երկու տարի հետո: Բնականաբար, Իրանը կստանա տնտեսական լրացուցիչ խթաններ, կստանա քաղաքական ազդեցության շատ ավելի արդյունավետ գործիքներ, քան թե մինչ այժմ ուներ: Թեև հիմա էլ այն շատ մեծ է Մերձավոր Արևելքում: Հայաստանն էլ, որպես Իրանի հարևան ու բարեկամ երկիր, կկարողանա օգտվել այդ հնարավորություններից՝ մասնավորապես հայ-իրանական տնտեսական ծրագրերի դեպքում: Առաջին հերթին, ինչու չէ, մեր շահերը առաջ տանելու նպատակով պետք է օգտագործել միջազգային հարթակներում Իրանի քաղաքական կշիռը:

                  – Արդեն իսկ մտահոգություններ են հնչում, թե Հայաստանը գուցե չկարողանա օգտագործել այս նոր բացվող հնարավորությունները, դառնա արևմուտքը արևելքին կապող տնտեսական, առևտրային, էներգետիկ միջանցքներից մեկը:

                  – Ես չեմ կարծում, որ մենք պետք է անմիջապես վատատեսական սցենար ունենանք: Դատելով Հայաստան-Իրան երկաթուղու կառուցման վերաբերյալ վերջին ամենաբարձր՝ Ուֆայում ՀՀ նախագահի մակարդակով հայտարարություններից, ակնհայտ է դառնում, որ Հայաստանը պատրաստ է այս ծրագրի իրականացման համար: Դա փաստացի հրավեր էր ուղղված ներդրողներին՝ մասնակցելու այս ծրագրին: Ես կարծում եմ, որ իրանական կողմն էլ նկատի կունենա և շահագրգիռ կլինի այս ծրագրի կյանքի կոչմանը:

                  Ինչ վերաբերում է էներգակիրների տարանցիկ միջանցք լինելուն, դա արդեն քննարկման խնդիր է: Պարզապես Իրանի հետ հարաբերությունները, չգիտես ինչու, միշտ դիտարկվում են Հայաստանի՝ որպես պոտենցիալ տրանզիտ երկիր դառնալու հավանականության հետ: Մինչդեռ կան բազմաթիվ այլ ուղղություններ, մասնավորապես՝ իրանական կապիտալի ներհոսքը Հայաստան, որին կնպաստի մեր երկրի՝ Եվրասիական տնտեսական միությանն անդամակցումը: Կարևոր է նաև Իրանի տարածքում մեր գործարար ակտիվությունը, ինչի համար մինչև այժմ միջազգային պատժամիջոցների պատճառով կային որոշակի սահմանափակումներ:

                  Հայաստանը կարող է որոշակի դերակատարություն իրականացնել նաև բանկային ոլորտում: Այսինքն՝ միայն նավթի և գազի խնդիրը չէ, որ մեզ կապում է Իրանի հետ: Կան բազմաթիվ ոլորտներ, որտեղ, իմ կարծիքով, մենք պատրաստ ենք և ունենք համագործակցելու, մեր շահերը առաջ մղելու, տնտեսական ու քաղաքական օգուտներ քաղելու համար:

                  – Կարծիք կա, որ եթե Իրանի նկատմամբ միջազգային պատժամիջոցները հանվեն, և Հայաստանը սկսի օգտվել այդ նոր հնարավորություններից, ապա մեր երկիրը արտաքին քաղաքական ազդեցությունը կրելու առումով որոշակի հավասարակշռություն ձեռք կբերի, ինչն այդ ոլորտում կարող է ի վնաս Ռուսաստանի լինել:

                  – Ինչպես ցանկացած երկիր՝ մենք նույնպես նախ մեր շահերով ենք առաջնորդվում: Բայց ցանկացած երկիր որքան էլ անկախ քաղաքականություն վարի, հաշվի է առնում տարբեր գերտերությունների, տարածաշրջանային խաղացողների շահերը: Եվ այս տեսանկյունից սխալ է Հայաստանին դիտարկել որպես տարածաշրջանում ՌԴ-ի պոտենցիալ մրցակից: Թեև ՌԴ իշխանական վերնախավում և լրատվամիջոցներում գուցե նման միտում կա: Ժամանակին ԱՄՆ-ը Հարավային Կովկասում իր ազդեցությունը ուժեղացնելու նպատակով տարբեր տնտեսական ծրագրերով կիրառեց Թուրքիա-Վրաստան-Ադրբեջան առանցքը: Այս համատեքստում, իմ կարծիքով, ՌԴ-ն ոչ թե պետք է մերժողական դիրքորոշում որդեգրի, այլ փորձի իր անմիջական մասնակցությամբ, աջակցությամբ ձևավորել այն առանցքը, որի մասին բազմիցս խոսվել է նախկինում՝ Իրան-Երևան-Մոսկվա առանցքը: Եվ բնականաբար՝ իր մասնակցությունը հայ-իրանական տարբեր ծրագրերին: Սա արդեն կբխի ՌԴ-ի շահերից:

                  Երկրորդ կարևոր հանգամանքն այն է, որ ՀՀ-ն ՌԴ-ի համար դաշնակից պետություն է, ինչը հայտարարում է նաև ռուսական կողմը: Եվ շատ տրամաբանական է, որ ցանկացած դաշնակից ցանկանա իր դաշնակցի հզորացումը:

                  – Բայց Հայաստանի նկատմամբ Ռուսաստանի վարած քաղաքականությունը դա չի ապացուցում:

                  – Դա այնքան էլ միանշանակ չէ: Թեկուզ զինատեսակների վերաբերյալ առկա վերջին տեղեկատվությունը ցույց է տալիս, որ ռուսական քաղաքական վերնախավում կան տարբեր շերտեր: Նույն Բաղրամյանի դեպքերը ցույց տվեցին, որ փոխազդեցության հետևանքով ՌԴ դիրքորոշումը կարող է փոխվել: Կոնկրետ տեղեկատվական դաշտում դուք նկատեցիք, թե այն ինչպես փոխվեց: Եվ մեր շահերը, ճիշտ ներկայացնելու դեպքում, կարող են բազմաթիվ կետերով համընկնել ռուսական շահերի հետ:

                  – Իսկ այդ նոր զարգացումների դեպքում տարածաշրջանում ի՞նչը ձեռնտու չի լինի ՌԴ-ին:

                  – Ակնհայտ է, որ Հարավային Կովկասում ռուսական քաղաքականությունը բյուրեղացած չէ և փոփոխական է: Այսինքն՝ երբ այդ քաղաքականությունը չի բխում մեր շահերից, համապատասխան ազդեցության դեպքում դրա մեջ կարելի է որոշակի ճշգրտումներ մտցնել:

                  Comment


                  • Re: Regional geopolitics

                    Turkey: The erratic ally

                    Mark Urban

                    Diplomatic and defence editor, BBC Newsnight
                    28 July 2015

                    If you're sitting in the Pentagon or State Department there's good news and bad news.

                    The good news is that Turkey is embracing the struggle against the Islamic State group with a vigour it has never shown before; bombing them; allowing US aircraft to use Turkish air bases for the same purpose; arresting hundreds of suspects in Turkey, and tightening security on the Syrian border.

                    The bad news is that President Recep Tayyip Erdogan is also taking the opportunity for an onslaught on a long-standing enemy of Turkey's, the PKK Kurdish extremist group.

                    So keen are the Americans to disabuse people in the region that they've given any sort of green light for this attack on the Kurds that a senior official, Brett McGurk, tweeted an unusually blunt message, pointing out "there is no connection between these airstrikes against PKK and recent understandings to intensify US-Turkey cooperation."


                    After Turkey called an extraordinary meeting at Nato on Tuesday, its allies are nervous that it could link its actions against IS and the PKK in ways that they would rather avoid.

                    For the Americans, strikes against Kurdish armed groups in Iraq and Syria are highly unwelcome because these troops are one of the few reliable partners they have on the ground in the struggle against IS. To the Turks, the so-called Caliphate of IS and the PKK are two sides of the same coin - terrorist movements that endanger their security while exploiting the power vacuum in northern Syria and Iraq.


                    Syria conundrum

                    Mr Erdogan apparently calculates that hitting the PKK, against which Turkey fought a long and bitter insurgency, will not overly endanger his relations with the US or a two-year-old ceasefire with the Kurdish group; nor will they shatter the peace of south-east Turkey more generally. He tested the waters last October with air strikes against PKK bases inside Turkey, which despite some angry rhetoric and Kurdish street protests did not reignite a full-blown insurgency.

                    His actions exploit the fact that Kurdish politics is very factional, with many Turkish Kurds rejecting the Marxist-hued politics and violence of the PKK. Furthermore Mr Erdogan has built good relations with the Kurdish factions in northern Iraq that have not so far been endangered by military action against the PKK.

                    Syria presents a trickier conundrum, because the PKK is closely linked to the Kurdish People's Protection Units (YPG), which, backed by coalition air power, successfully fought off IS in Kobane and has expanded the area under its control. The YPG is another Marxist group closely aligned with the PKK.


                    Turkey has launched airstrikes on the Kurdish PKK group in northern Iraq

                    For Nato ambassadors, the risk therefore was backing anything that might lead to a new conflict in south-east Turkey or endanger recent gains by anti-IS forces in northern Syria.

                    At the same time, they had to acknowledge both the importance of Turkish co-operation against IS and its right to self-defence against groups, including the PKK, that might bring terror to its streets.

                    These calculations could become even more fraught if Turkish troops enter Syria to create a buffer zone. Mr Erdogan has been toying with this idea for the past two years - seeing it as a way to fill a power vacuum, thwart the Kurds, and give a serious blow to the regime of President Bashar al-Assad. Now there are reports suggesting that the US has agreed to a limited buffer zone.

                    If Turkish armour does indeed roll across the Syrian frontier, President Erdogan's gamble will be that the US and Nato have little choice but to back him. The consequences in terms of the fractured politics of Kurdish nationalism and the Syrian opposition would though be far harder to predict.

                    Comment


                    • Re: Regional geopolitics

                      Հայաստանը բաց է թողնում եւս մի «գնացք»

                      ԻԳՈՐ ՄՈՒՐԱԴՅԱՆ, Քաղաքագետ
                      29 Հուլիսի 2015,


                      Միանգամայն հստակ է, որ Թուրքիան օգտվել է Իսլամական պետության դիրքերին հարվածելու ԱՄն թույլտվությունից, որպեսզի հարվածներ հասցնի նաեւ Քուրդիստանի Քրդական բանվորական կուսակցությանը: ԱՄՆ ստիպված էր հավանության արժանացնել իր գործընկերոջ այդ գործողությունները՝ որը վաղուց արդեն գործընկեր չէ, որպեսզի նրան վերադարձնի պարտավորությունների շրջանակ:

                      Թուրքիայի խորհրդարանական ընտրությունը ցույց տվեց, որ երկիրը կանգնած է պետական կառուցվածքում դուալիզմի ստեղծման փաստի առաջ, քանի որ պռոքրդական «Խաղաղության եւ ժողովրդավարության ժողովրդավարական» կուսակցությունը սկսել է հավակնել իշխանության մասի: Դրա հետ մեկտեղ, լավ հայտնի է, որ այդ համեմատաբար նոր կուսակցությունն առաջացել է որպես Քրդական բանվորական կուսակցության այլընտրանք, ամերիկացիների մտահղացմամբ: Մտահղացումը հանգում է նրան, որ լինի քրդական քաղաքական կուսակցությունների եւ խմբերի ինտեգրացիա Թուրքիայի, Իրաքի, Իրանի եւ Սիրիայի պետական կառուցվածքին: Բոլոր այդ երկրներում քրդերը պետք է պահանջեն ինքնավարություն, ընդ որում տարածքային ինքնավարություն: Դրա հետ մեկտեղ, «Դեմոկրատական կուսակցությանը», ի տարբերություն Բանվորական կուսակցության, բավարար էր լինել ազատական, ինտերնացիոնալ, նրան չպետք է հատուկ լինեն հեղափոխական իդեալները, ինչպես նաեւ պայքարի ռազմական տարբերակները:
                      Բանվորական կուսակցությունը նոր կուսակցությանը վերաբերվեց ոչ միանշանակ: Հարկ է նշել, առաջին հերթին, որ «Դեմոկրատական կուսակցությունը» զգալիորեն ստեղծվել է Բանվորական կուսակցության կազմակերպական եւ կադրային ռեսուրսի հիման վրա: Բանվորական կուսակցության անդամների մի մասը միանգամայն աջակցեցին նոր կուսակցությանը, մյուսները հանդես եկան այդ նախաձեռնության դեմ եւ շարունակեցին արմատական դիրքավորումը:

                      Քրդական իրականությունում զգալիորեն դասավորվեց «իռլանդական մոդելը», երբ «Շին Ֆեյն. Կուսակցության կողքին կա նաեւ Իռլանդիայի Հանրապետական կուսակցությունը: Բայց, Թուրքիան չի դիտարկում «Դեմոկրատական կուսակցությունը» որպես սահմանադրական իմաստով ընդունելի, եւ համարում է, որ այն Բանվորական կուսակցության շարունակությունն է: «Դեմոկրատական կուսակցությունը» ակտիվորեն պայքարում է ԻԼԻՊ դեմ, այսինքն մասնակցում է զինված պայքարին:

                      Դրա հետ մեկտեղ, «Դեմոկրատական կուսակցության» որոշ գործիչներ համարում են, որ Բանվորական կուսակցությունը խանգարում է իրենց գործունեությանը, ինչի հետեւանքով, բացի այն, որ թուրքական իշխանությունը ստանում է քրդական շարժման ճնշման առիթ, ընդհանուր առմամբ, «Դեմոկրատական կուսակցության» շարքերում ավելի ու ավելի են առաջանում ձախ եւ արմատական տրամադրություններ: Իհարկե, ամերիկացիները ձգտում են թուրքական պետականության մեջ քրդական ազգային գաղափարի աստիճանական ներդրման եւ կցանկանային Բանվորական կուսակցության դերի թուլացում, որը ԱՄՆ համարում է ահաբեկչական կազմակերպություն:

                      Այդ ինտրիգում մեծ դեր ունի Իրաքյան Քուրդիստանի կառավարությունը, որը գտնվում է Բանվորական կուսակցության հետ բավական թշնամական հարաբերություններում: Բացի այդ, Իրաքյան Քուրդիստանի կառավարությունը փորձում է վերահսկողություն հաստատել բոլոր քրդերի հանդեպ եւ դա բարեհաջող իրականացրել է Սիրիայի քրդական տարածքներում, օգտվելով նավթի արտահանումից առաջացած զգալի ֆինանսական հոսքերից: Թեեւ Իրաքյան Քուրդիստանի ղեկավարը հայտարարել է, որ Բանվորական կուսակցության ճամբարներին Թուրքիայի հարվածները ցանկալի չեն, իրականում քչերն են հավատում այդ հայտարարությանը: Ընդհաուր առմամբ ուշադրության է արժանի այն, որ ոչ միայն հենց Քուրդիստանում կան սուր հակասություններ եւ թշնամանք քրդական խմբավորումների եւ թայֆաների միջեւ, այլ նաեւ նրանց պատմական հայրենիքի սահմաններից դուրս՝ Լիբանանում, Ֆրանսիայում, Բելգիայում, Գերմանիայում: Դա չի կարող չթուլացնել քրդերի դիրքերն աշխարհում:

                      Եվ դա այն պայմաններում, երբ ԱՄՆ հավանության է արժանացրել Թուրքիայի գործողությունները ԻԼԻՊ եւ Քրդական բանվորական կուսակցության դեմ, եւ դա Անկարայի «մանկության երազանքն» է, որը որոշել է, որ եկել է իր գլխավոր նպատակի իրականացման ժամանակը՝ ՆԱՏՕ-ի մասնակցությունը Մերձավոր Արեւելքի պատերազմում, երբ Թուրքիան կկատարի կարեւորագույն դեր:

                      ԱՄՆ նախկինում էլ առաջարկում էր Թուրքիային ակտիվորեն մասնակցել Մերձավոր Արեւելքում իրենց գործողություններին, բայց առանց ցամաքային օպերացիայի: Հենց ԱՄՆ է տարիներ շարունակ Թուրքիային զսպում ցամաքային գործողության հարցում: Իր կողմից, Թուրքիան համաձայն է ցամաքային գործողության միայն ՆԱՏՕ մասնակցությամբ, ինչը կապահովի այդ գործողության լեգիտիմությունը եւ կբերի Եվրաատլանտյան հանրույթում Թուրքիայի դերի բարձրացման:

                      Այդպիսով, Մերձավոր Արեւելքը նոր եւ նշանակալի իրադարձությունների առաջ է: Շատ բան կախված է նրանից, թե քանի պետություն կմասնակցի ԻԼԻՊ դեմ կոալիցիային: Հայաստանը կարող էր մասնակցել կոալիցիային եւ ձեռք բերել միանգամայն նոր նշանակություն միջազգային հարաբերություններում, բայց հազիվ թե դա հավանության արժանացնի Ռուսաստանը, որը Հայաստանը ներքաշել է Կենտրոնական Ասիա զինվորականներ գործուղելու գործընթացի մեջ, առանց ՄԱԿ որեւէ որոշման: «Հայկական կառամատույցից հեռանում է եւս մի գնացք եւ պարզ չէ, թե արդյո՞ք էլի գնացքներ մնացել են»:

                      - See more at: http://www.lragir.am/index/arm/0/com....vT6kF4zJ.dpuf

                      Comment

                      Working...
                      X