Elections in Armenia

[Eddo211]

Re: Elections in Armenia

You ask --- what has our President done to make him better than Raffi ?
Answer --- He hasn't become an American stooge .
20 yrs of a new republic and in his one term he's accomplished more than all the others , don't you think ?
I think the politicle tight rope he is ( and has been ) compelled to walk whilst trying to accomplish all else has actually been done so masterfully as to be stunning !
Pressure from Russia , pressure from the oligarchies , pressure from the west ( super sneaky ) , hybrid turks ( simi hominoids ) , honestly I think there is more to the picture ( far more ) than is apparent .
You say --- you'd have to change the whole system ---
Who is you'd ?
I say --- for starters , let's not put everything on one mans shoulders ( Serj ) , but rather say --- what can I do , what can we as a diaspora do for our people !!!
Unless I'm mistaken , there is more dollars in the diaspora than the entire HAY economy !!!
Unless I'm mistaken there are more people in the diaspora than the entire population of what's left ( or acknowledged ) of Armenia !!!
If we as a diaspora can't get our shxt together and agree on common ground and actions to take , how can we look to our brethren who are HOLDING the fort down and say --- ?????
Is it only Serj's responsibility ???
An old saying --- United We STAND , divided WE ( Hayastanci's & Diaspora ) FALL .
The question is not only --- what has he done but what have we done .
Artashes

Problem is that we Armenians all think we are President.....

[londontsi]

Re: Elections in Armenia

Problem is that we Armenians all think we are President.....

Ultimately the President is the servant of the people.
It is not a privilege to him or his selected cronies.

If he does not do his job successfully then the people can fire him ( I hope through elections).

He is like the chief executive of a company who has a free hand to run things as he sees fit for the benefit of the company
without forgetting that the company belongs to the shareholder and he can be fired if the shareholders are dissatisfied.

In this case the shareholders of the country are the electorate who DO NOT ALL think they are President but want a better ( performer, achiever) President.

Also the the electorate has the right to demand and propose ideas ..... that is democracy !!


.

[ZORAVAR]

Re: Elections in Armenia

Hey Vrej have you ever posted anything positive about Armenia anywhere?

Do not expect anything positive from people who are negatively conditioned by their brain.
People like him think that they are doing the right thing by criticizing everything and that by criticizing even more, they will be able to improve things even more. What they actually achieve is to drag other people around them in a vicious cycle of negativity that only harms us. People who become negative about everything in their country will become disenchanted, demoralized and unhappy. They will be more likely to leave the country instead of striving harder towards sucess within the situation.
With their constant negative talk and criticizm, they even get some Diaspora Armenians (who had a little bit of patriotism left) to abandon their plans to visit the fatherland and go somewhere else for vacations.

I am not against criticizing, but criticizing everything all the time is a disease that some people suffer from...and it is contagious.
Our enemies would love to see more negative people like him on our forum and in our society in general. Hell, they would love to pay people like Vrej1915 to be more active and speak more and spread their negativity further.
Just ignore him and don't read his posts. As the saying goes: The dog barks, but the caravan moves on (Shoune ge hatche, karavane ge kale).

The ability to distinguish right from wrong, white from black, good from bad is a priviledge that God has granted us. Pitty those who have lost it and see everything in black. They will not be happy a single day of their lives.

[Vrej1915]

Re: Elections in Armenia

«Հաղթած թեկնածուների» կախարդական շրջանը
Հայկ Արամյան
Մեկնաբանություն - Շաբաթ, 23 Փետրվարի 2013, 12:45

Այնպես է ստացվել, որ Հայաստանն ունի երեք նախագահ, եւ հինգ «հաղթած թեկնածու»: Նրանցից մեկը՝ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը, եղել է եւ ընտրված, եւ չընտրված նախագահ, եւ «հաղթած թեկնածու»: Այնպես է ստացվել նաեւ, որ հանրությանն այդպես էլ պարզ չի դարձել, թե ի վերջո ով որքան քվե է ստացել նախագահի ընտրություններին: Ոչ ոք չի հավատացել պաշտոնական թվերին, եւ պատկերացում էլ չի ունեցել, թե որքան քվեներ է ի վերջո ստացել «հաղթած թեկնածուն»:
Ներկայում նույն իրավիճակն է: ԿԸՀ-ն հրապարակել է թվեր, որոնց ոչ ոք չի հավատում, սակայն պարզ չէ նաեւ, թե որքան քվե է ստացել Րաֆֆի Հովհաննիսյանը, ով համարում է, որ ինքը հաղթել է: Ընդ որում, հետաքրքիրն այն է, որ ոչ մեկին, խոշոր հաշվով, թվերը չեն էլ հետաքրքրում: Երկրում խորն անվստահության մթնոլորտ է, որն առաջացել է ոչ միայն ընտրական մեխանիզմները ոչնչացնելու, այլեւ ընդհանրապես պետական-հանրային կյանքի բոլոր ոլորտներում տոտալ կեղծիքի ներդրման հետեւանքով:
Հայաստանի առայժմ միակ ընտրված նախագահը Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն է: Սակայն 1996-ին նա «վերընտրվեց» բռնության ու կեղծիքի ճանապարհով: Դրա հիմքը դրվել էր մեկ տարի առաջ, երբ ընտրակեղծիքի «ճարտարապետ» Գագիկ Ջհանգիրյանը եւ ՀՀՇ-ն անցկացրեցին խորհրդարանի խայտառակ ընտրությունը, իսկ Վազգեն Սարգսյանի երկրապահները կրակեցին ժողովրդի վրա:
1996-ի նախագահի ընտրությանն իրեն հաղթած թեկնածու հայտարարեց Վազգեն Մանուկյանը: Այդ ժամանակ պաշտպանության նախարար Վազգեն Սարգսյանը բանակը մտցրեց Երեւան, եւ հայտարարեց, որ եթե Վազգեն Մանուկյանը 100 տոկոս էլ ստանար, իրենք իշխանությունը չէին հանձնի: Իսկ Վանո Սիրադեղյանն էլ հայտարարեց, որ ոչ Լեւոնն էր հաղթել, ոչ էլ Վազգենը:
Վազգեն Մանուկյանը երթով գնաց Ազգային ժողով, որտեղ տեղակայված էր ԿԸՀ-ն՝ պահանջելով ձայների վերահաշվարկ, եւ տեղի ունեցան հայտնի իրադարձությունները, երբ մարդիկ կոտրեցին ցանկապատը եւ մտան ԱԺ: Մանուկյանի կողմնակիցներին ծեծեցին ու բանտարկեցին, ինքը Մանուկյանը երկար ժամանակ ընդհատակում էր: Այստեղից էլ, ինչպես ասում են, սկսեց «ավանդույթը»:
Տեր-Պետրոսյանը 2 տարի անց հրաժարական տվեց, եւ 1998-ի նախագահի ընտրությանը պաշտոնապես հաղթեց Ռոբերտ Քոչարյանը բանակի ու ոստիկանության օգնությամբ, իսկ Կարեն Դեմիրճյանը հռչակվեց «հաղթած թեկնածու»: Այդ ժամանակ հետընտրական բուռն իրադարձություններ չեղան, որովհետեւ Կարեն Դեմիրճյանի հետ ձեռք բերվեց պայմանավորվածություն, որ նա չի պայքարելու Քոչարյանի դեմ: Կարեն Դեմիրճյանին համոզեցին թե դրսից, թե ներսից, այդ թվում՝ բանակը Երեւան մտցնելու հեռանկարով:
2003-ին կրկին պաշտոնապես հաղթեց Քոչարյանը, իսկ Ստեփան Դեմիրճյանը իրեն հռչակեց հաղթած թեկնածու: Տեղի ունեցան հետընտրական գործընթացներ՝ հանրահավաքներ, դատավարություններ, երթեր, ձայների վերահաշվարկ եւ այլն, որոնք ավարտվեցին Բաղրամյան 26-ի մատույցներում, երբ Քոչարյանը ծեծել տվեց ցուցարարներին:
2008-ին պաշտոնապես նախագահ հռչակվեց Սերժ Սարգսյանը, իսկ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը՝ հաղթած թեկնածու: Հետընտրական զարգացումներն առավել բուռն էին ու ողբերգական, երբ տեղի էին ունենում շուրջօրյա հանրահավաքներ, որոնց ավելի ու ավելի շատ մարդիկ էին միանում: Իսկ 2008-ի մարտի 1-ին սպանվեց 10 մարդ: Իշխանությունը բանակ ու ոստիկանություն մտցրեց Երեւանի փողոցները, սահմանափակվեցին ազատություններ: Հետագայում Տեր-Պետրոսյանը շարունակեց հանրահավաքներն ու այլ ակցիաները, որոնք ավարտվեցին նախ Սերժ Սարգսյանի, ապա ԲՀԿ հետ երկխոսությամբ եւ խորհրդարանում 7 մանդատով:
2013 թ. նախագահի ընտրությանը շուտով պաշտոնապես հաղթող կճանաչվի Սերժ Սարգսյանը, իսկ նրա հիմնական մրցակից Րաֆֆի Հովհաննիսյանն իրեն հռչակել է հաղթած թեկնածու եւ դե ֆակտո նախագահ: Նա արդեն հասցրել է հանրահավաքներ անել, մի քանի տեղամասերում էլ պահանջել է ձայների վերահաշվարկ, որոնք արվել են առանց նրա ներկայացուցչի եւ որեւէ արդյունք չեն տվել:
Ներկայում կարեւոր հարց է, թե ինչ ճանապարհով կգնա Րաֆֆին: Այդ տեսակետից, նա բավական առավելություն ունի իր նախորդ «բախտակիցների» հանդեպ: Նախ, այն իմաստով, որ նա կարող է ուսումնասիրել իր նախորդների փորձը, որը բավական հեշտ է, քանի որ նրանք բոլորը գործել են նույն գաղափարներով, մեթոդոլոգիայով եւ սխեմաներով, որոնք ոչ մի արդյունք չեն տվել: Դրանց արդյունքում իշխանությունը մնացել է իր տեղում եւ ավելի բյուրեղացել որպես քրեական-օլիգարխիկ համակարգ, որը հանուն իր դիրքերի պահպանման պատրաստ է ամեն ինչի:
Իշխանությունը դա ապացուցել է բազմիցս, չնայած Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն օրինակ ժամանակին հույս ուներ, որ Քոչարյանը չի կրակի: Ըստ այդմ, անիրական են բոլոր այն կանխավարկածները, ըստ որոնց իշխանությունը կարող է գնալ որեւէ փոխզիջման: Սերժ Սարգսյանը դա արդեն ցուցադրել է Րաֆֆի Հովհաննիսյանի հետ հանդիպման ժամանակ, մերժելով նրա բոլոր պահանջները: Բացի այդ, Սերժ Սարգսյանը հասկացնել է տվել, որ եթե ընդդիմությունը դիմի «հակասահմանադրական մեթոդների», ապա կլինի համարժեք պատասխան: Ի դեպ, եթե նախկինում իշխանությունը բանակն օգտագործում էր անօրինական, ներկայում դրա համար ստեղծվել են օրինական հիմքեր՝ ԱԺ-ն ընդունել է համապատասխան օրենք:
Ի՞նչ անել: Նախորդ ընդդիմությունները «ձգում» էին որքան կարող էին, եւ սպասում հարմար առիթի՝ մարդկանց տուն ուղարկելու, այդ ընթացքում ոչ միայն սպառելով ինքզինքը, այլեւ հիասթափության ու անելանելության մատնելով մարդկանց: Եւ որպես միակ արդյունք արձանագրելով այն, որ «հերթական անգամ բացահայտեցին իշխանության հանցավոր դեմքը»: Սա հարց է, որի շուրջ պետք է մտածել՝ ինչու ընդդիմությունները չէին հասնում որեւէ շոշափելի արդյունքի: Ինչո՞ւ «իշխանափոխության» գաղափարը, «ժողովրդական զանգվածների մոբիլիզացիան», «սահմանադրական կարգի վերականգնումը», որոնց մասին տասնամյակից ավելի հայտարարում է ընդդիմությունը, այդպես էլ տեղի չեն ունենում:
Րաֆֆի Հովհաննիսյանը ներկայում ունի մեկ էական առավելություն, որը չունեին նրա նախորդները. դա Հայաստանում քաղաքացիական հասարակության աննախադեպ աճն է թե գաղափարական, թե պահանջների ձեւակերպումների ու նոր մեթոդոլոգիայի կիրառման առումով: Քաղաքացիական խմբերի վերջին ակցիաների մեթոդոլոգիան ու ձեւակերպումները մատնանշում են Հայաստանի հիմնարար խնդիրների լուծման, իրական փոփոխության հեռանկարը:

[Hakob]

Re: Elections in Armenia

[QUOTE=londontsi;340376]Ultimately the President is the servant of the people.
It is not a privilege to him or his selected cronies.

If he does not do his job successfully then the people can fire him ( I hope through elections).

He is like the chief executive of a company who has a free hand to run things as he sees fit for the benefit of the company
without forgetting that the company belongs to the shareholder and he can be fired if the shareholders are dissatisfied.

In this case the shareholders of the country are the electorate who DO NOT ALL think they are President but want a better ( performer, achiever) President.

Also the the electorate has the right to demand and propose ideas ..... that is democracy !!


Londontsi I agree
Your's is the idea and how it should be. But lets look at reality. The shareholders of our country are the people who have wealth and power. The oligarkhs. No president can distance himself from them and stay in post, right now. This is a country who has never had democracy and most of past 600 years has been governed by conquerors who have practiced autoritanianizm never surpassed in human history.
We are just starting to crawl like baby in the path of democracy and trying to avoid being victim of power interests struggles in our region, our own unrests that could lead into civil war and armed enemies who are much like bandits not enemies.
Any president have to deal with oligarkhs, who are the prodict of past autoritanianizm and anarkhy of country's birth years. They are all powerfull now and the maximum that any president could do is to bring them into field of law and strengthen the law.
Lets say that there was a candidate very much the democrat that we want and was elected and pulled his sleeves and boldly went after oligarkhs.
how long would he be in power? not to say how long would he live? Didn't Vasgen Sargsyan step on lot of oligarkhs feet the last days of his life in parliament?
Even all the organized oppositions to oligarkhs in our country have been checked, financed and controlled one way or another by oligarkhs.
It can be done but not by single presidential post, but by large grass roots movement that has comprehensive plan of action and leaders who are not in game for posts, but change.

[Vrej1915]

Re: Elections in Armenia

Լեգիտիմության գործոնները


Իշխանության լեգիտիմության խնդիրը Արեւելյան Եվրոպայի երկրներում ակտուալ կմնա եւս մի քանի տասնամյակ, հնարավոր է՝ ընդմիշտ: Դա պայմանավորված է ոչ միայն այդ երկրներում առկա սոցիալական եւ քաղաքական պայմաններով, այլեւ Արեւելյան Եվրոպայի եւ այլ տարածաշրջանների վրա դեմոկրատական աշխարհի առաջատար երկրներում տեղի ունեցող գործընթացների ազդեցությամբ, որտեղ ուժեղանում եւ ակտուալացվում է իշխանության լեգիտիմության խնդիրը:
Օլիգարխական-արիստոկրատական կառավարման համակարգի գոյությունը թույլ չի տալիս լիակատար իրականացնել պետության եւ հասարակության դեմոկրատական կառուցումը: Համաշխարհային ռեսուրսների օգտագործման եւ սպառման ռեգլամենտացիայի ակտուալացումը նույնպես հանգեցնում է իշխանության լեգիտիմության հարցի սրմանը, քանի որ համաշխարհային ռեսուրսներին կարելի է առայժմ հասնել ոչ թե շուկայական մեթոդներով, այլ իմպերիալիստական մոտեցումներով:
Արեւմտյան հանրությունը ստեղծել է հաղորդակից անոթների սկզբունքով ներքին ու արտաքին քաղաքականության հարաբերակցության ինչ որ մոդել, ինչը կանխորոշել է դեմոկրատիայի եւ իշխանության լեգիտիմության հարցերում սուվերեն որոշումներ ընդունելու անհնարինությունը: Ուժի համաշխարհային քաղաքական առաջատար կենտրոնները (ինչպես ազգային, այնպես էլ տրանսազգային) ներկայում ակտիվ քննարկում են «մնացյալ աշխարհում» իշխանության լեգիտիմության գնահատականներում նոր կանոնների ու մոտեցումների հարցը: Սակայն, առաջատար քաղաքագետները խոստովանում են, որ առայժմ որեւէ նոր եւ սկզբունքային բան չեն մտածել:
ԱՄՆ-ն եւ Եվրոպան, իհարկե, մտադիր են օգտվել նշանակալի բողոքական էլեկտորատի առկայությունից եւ բնակչության վարքի բնույթից, Հայաստանում վերահսկողության եւ իրավիճակի կառավարման հարցում: Միեւնույն ժամանակ, Հայաստանում, ինչպես նաեւ Արեւելյան Եվրոպայի եւ Մերձավոր Արեւելքի այլ երկրներում, իշխանության լեգիտիմության գնահատականներում որոշիչ նշանակություն ունեն արտաքին քաղաքականությունը, արտաքին քաղաքական կոմնորոշումներն ու առաջնահերթությունները:
Հայկական ակտուալ, իշխող եւ ընդդիմախոս էլիտան «նիշա» չունի Եվրասիական իրական եւ վիրտուալ նախագծում, եւ հետեւելու է արդեն իսկ հավասարակշիռ արտաքին քաղաքականությանը, այսինքն՝ Եվրատլանտյան հանրության հետ հարաբերության զարգացմանը, փորձելով պահպանել Ռուսաստանի հետ հարաբերությունը: Սերժ Սարգսյանն ունի հուսալի փաստարկներ «սեփական» ընդդիմության, ինչպես նաեւ Արեւմուտքի եւ Արեւելքի հետ երկխոսությունում, եւ ստիպված չի լինի հաշվի նստել սեփական թիմում տարբեր կարծիքների ու դիրքորոշումների հետ, որոնք կասկածով են վերաբերում Արեւմուտքի հետ մերձեցմանը: Դա պայմանավորված է ոչ միայն ազգային անվտանգության հարցերը լուծելու եւ երկրի միջազգային մեկուսացումը թույլ չտալու անհրաժեշտությամբ, այլեւ սեփական իշխանության լեգիտիմության ճանաչման հարցի լուծմամբ:
Հայաստանի դերը տարածաշրջանում ուժեղանում է, չնայած սոցիալական եւ տնտեսական բազմաթիվ խնդիրների չլուծվածությանը: Միաժամանակ, Հայաստանը մտնում է բարձր ռիսկի գոտի, սակայն այս փուլը հարկադրված է անցնել, եթե երկիրը ցանկանում է տեսանելի հեռանկարում հասնել անկախ գոյության եւ անվտանգության ու պաշտպանունակության նոր աստիճանի:
Նախագահի տեղի ունեցած ընտրությունն ակնհայտ ցույց տվեց, որ մեր ազգային շահերի դեմ թշնամաբար տրամադրված քաղաքական գործիչների օգտին ձայն տվեց ընդամենը 30 հազար մարդ: Էլեկտորատի առավել ակտիվ մասը գերադասեց լիովին գիտակցված բողոքի դիրքորոշումը, եւ դրա հետ անհնար է հաշվի չնստել: Լիովին հասկանալի է, որ որքան էլ հաջողված լինեն Սերժ Սարգսյանի հետագա քայլերը, այս ահռելի էլեկտորատին չի հաջողվի ներգրավել իր «ճամբար»: Ընդհակառակը, հակազգային ուժերը փորձում են կրկին մեջ ընկնել եւ իրենց կողմը թեքել այս մեծ կոնտինգենտը: Այդ պատճառով, ներկայիս նախագահի համար ազգային անվտանգության հարցերի լուծումը մնում է սեփական լեգիտիմության ճանաչման միակ գործոնը:
Նկատելի էր, որ չնայած Մոսկվայի մոտ «մեծ ատամ է աճել» Սերժ Սարգսյանի վրա, ռուսներին չէր կարող չանհանգստացնել հայ ընտրողների նոր կենտրոնի առաջացումը, եւ դա ձեռնտու չէ Ռուսաստանին, որը երբեւէ պատրանքներ չի ունեցել Հայաստանում արեւմտամետ վեկտորի առկայության կապակցությամբ: Որքան էլ Ռուսաստանը բավարարված չլինի Հայաստանում իրադարձությունների զարգացմամբ, ռուսները շարունակելու են աջակցել ներկայիս իշխող ռեժիմին, ընդ որում՝ իրենց շահերին սպառնալիքի հանդեպ մեծ ուշադրությամբ եւ գիտակցմամբ: Վերջին շաբաթներին Հայաստանի եւ Ռուսաստանի միջեւ հարաբերություններն աստիճանաբար բարելավվում են, հաղթահարվում է վատթարացման միտումը:
Ստեղծվում է տպավորություն, որ ինչ որ մեկը չափազանց արագացնում է ժամանակը, իսկ հնարավոր է ոչ թե չափազանց, այլ իսկը ժամանակին, եթե նկատի առնենք բարձր էնտրոպիան համաշխարհային եւ տարածաշրջանային քաղաքականության մեջ, անորոշությունը Ասիայի ուժեղացող «նոր» տերությունների պահվածքի մասով, անբարենպաստ սպասումները Արեւմտյան հանրության քաղաքականության եւ տնտեսության հարցում:
Հայաստանը մտնում է նոր ռիսկերի գոտի, սակայն այլընտրանք չկա, եւ հարկ է կատարել որոշ գործառույթներ, ներառյալ ինտեգրացիոն բնույթի, ենթադրելով ՆԱՏՕ-ն եւ ՀԱՊԿ-ը: Այդ կապակցությամբ, տվյալ կուրսը կլինի առավել քան լեգիտիմ, եւ աջակցություն կստանա ինչպես Արեւմուտքից, այնպես էլ Արեւելքից:
Միեւնույն ժամանակ, Սերժ Սարգսյանի առջեւ անհետաձգելի խնդիրներ են կանգնած կապված իր թիմում, նախեւառաջ նախագահի աշխատակազմում, հնարավոր է՝ ԱԳՆ-ում, կադրերի ռոտացիայի հետ, սակայն գլխավոր հարցը, որ պետք է լուծվի, Անվտանգության խորհրդի համակարգման համարժեքությունն է: Հայաստանն ըստ էության պատերազմող երկիր է, եւ նման երկրում հատկապես անհրաժեշտ է իրական կառույց՝ Անվտանգության խորհուրդ, որն ընդունակ լինի լուծել ռազմավարական ծրագրավորման հարցերը: Այդ հարցը չլուծելով, նախագահը մշտապես բախվելու է Հայաստանը նոր պատերազմին պատրաստելու խնդրին:
Երբ քաղաքական գործիչը հայտնվում է քաղաքական բարենպաստ պայմաններում, դրանից պետք է օգտվել, եւ ոչ թե «արձակուրդն» անցկացնել արդեն ձեռք բերվածի «բարձին»: Հայաստանի առջեւ կանգնած է ոչ թե անհամարժեք ֆունկցիոներների գոյության շարունակման հարցը, այլ արտաքին քաղաքական եւ պաշտպանական ինտեգրման, սոցիալական հարցերի լուծումը: Լեգիտիմության գործոնները կարող են նաեւ փոխել իրենց տրամաբանական բովանդակությունը:

http://www.lragir.am/index.php/arm/0/comments/view/79142

______
Decoding:
- The 30.000 votes for enemy forces: that's Bagratian = HHSh= Levon
- Concerning the National security Council: it evidently points to already too much belated ousting of Artur Baghdasarian, a famous adventurist too unserious for such a serious job. His appointment was one of the prices Serjik had to pay during 2008 elections...

[Mher]

Re: Elections in Armenia

Protest in Yerevan State University

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=493431317361500&set=a.475012722536693.93788.474910855880213&type=3&theater

[Mher]

Re: Elections in Armenia

http://civilnet.am/armvote13

[Vrej1915]

Re: Elections in Armenia

ԲՀԿ-ի կոչը՝ խոհեմություն, փոխադարձ հանդուրժողականություն եւ վճռականություն

14:21, 25 փետրվարի, 2013
Փետրվարի 18-ի նախագահական ընտրություններին ԲՀԿ մասնակցության ձևաչափը որոշվել էր կուսակցության քաղխորհրդի և խմբակցության համատեղ որոշմամբ, այն է՝ չառաջադրել սեփական թեկնածու և չպաշտպանել թեկնածուներից որևէ մեկին:

Հետընտրական զարգացումները վկայում են, որ մեր երկրում առկա է ընտրական համակարգի նկատմամբ հասարակական անվստահության մթնոլորտ:

Հասարակության լայն զանգածների դժգոհությունը խոսում է այն մասին, որ երկրում կուտակված բազմաթիվ խնդիրներ շարունակում են մնալ չլուծված։ Յուրաքանչյուր քայլի հանդիպող անարդարությունը, իշխանության տարբեր օղակների կողմից քաղաքացու արժանապատվության ոտնահարման՝ սովորական դարձած գործելաոճը, օրավուր մեծացնում են հանրային դժգոհությունը։

«Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությունը վերահաստատում է խորհրդարանական ընտրությունների ժամանակ ձևակերպած իր քաղաքական օրակարգը։

«Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությունը քաջ գիտակցում է ժողովրդի առջեւ ունեցած իր պատասխանատվությունը։

Բարգավաճ Հայաստանը եղել ու մշտապես լինելու է ժողովրդի կողքին։

«Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությունը գտնում է, որ Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիների բացարձակ իրավունքն է պահանջել սեփական իրավունքների, այդ թվում` ընտրական իրավունքի հարգում:

«Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությունը հաստատակամորեն կոչ է անում իշխանություններին՝ ցուցաբերել զսպվածություն: ԲՀԿ-ն զգուշացնում է, որ խաղաղ ցուցարարների նկատմամբ ուժի ցանկացած կիրառում կհանգեցնի անդառնալի հետևանքների: Իսկ զանգվածային միջոցառումների կազմակերպիչներին և մասնակիցներին կոչ է անում բոլոր գործողությունները անցկացնել օրենքի շրջանակներում:

Խորապես գիտակցելով կուտակված լրջագույն խնդիրների, երկրի առաջ ծառացած մարտահրավերների ողջ ծավալն ու բարդությունը՝ ԲՀԿ-ն կոչ է անում բոլոր ազդեցիկ քաղաքական ուժերին՝ ձեռնամուխ լինել ժողովրդավարական, քաղաքական, տնտեսական անհետաձգելի բարեփոխումների մեծ օրակարգ ձևավորելուն, դրանց իրականացման ճանապարհային քարտեզի մշակմանը:

«Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությունը պատրաստ է իր ողջ ռեսուրսները տրամադրել այս գործընթացի կազմակերպման եւ իրականացման համար:

ԲՀԿ-ն կոչ է անում իշխանություններին և ազդեցիկ քաղաքական ուժերին՝ ցուցաբերել խոհեմություն, փոխադարձ հանդուրժողականություն եւ վճռականություն` ժողովրդի և պետության առաջ ծառացած խնդիրները լուծելու համար:

ԲՀԿ քաղաքական խորհուրդ
_______
Seems Dodi Gago decides not to decide, but by doing so, hampers/betrays Serjik's camp?

[Mher]

Re: Elections in Armenia

Seems Dodi Gago decides not to decide, but by doing so, hampers/betrays Serjik's camp?

Hard to be inspired by a man who himself, and his criminal friends, is the root of all of the corruption problems in Armenia. This is why I support Raffi. Because for the first time the "opposition" is not a fake opposition who stand for the same bullxxxx as the person being protested, like LTP or Dodi Gago were.

If Gago was such a xxxxing patriot instead of donating to the poor and to charities like some sort of feudal overlord overlooking his peasants, he would just pay 40% taxes like the rest of the population, and allow competition in his business, and nobody would need his charity.

But for now, they have to take the support they can get, so why not. Though it sounds like he's just trying to take no sides, and keep good with the public while not stepping on the RPA's feet.