Russians will manage, what they do best: turn their friends into enemies....

[Vrej1915]

Հայաստանը տարա՞ծք է կորցրել, թե՞ հանձնել է

[LIST][*]
:

Հայ-իրանական սահմանի միջադեպի անսպասելի զարգացում

• 
• • ՀԱԿՈԲ ԲԱԴԱԼՅԱՆ, Մեկնաբան
  • Մեկնաբանություն - 15 Դեկտեմբերի 2017,

Հայաստան-Իրան սահմանային հատվածում 40 մետր ճանապարհի նորոգման պատմությունն ունեցավ անսպասելի եւ ուշագրավ զարգացում: Ըստ Հայաստանի ջրային տնտեսության պետկոմի նախագահ Արսեն Հարությունյանի, ճանապարհի նորոգման վերաբերյալ պայմանագիրը դադարեցնելու պատճառը ոչ թե հայ-իրանական սահմանը հսկող ՌԴ սահմանապահների, այլ իրանական կողմի անհամաձայնությունն է:



Արսեն Հարությունյանը լրագրողների հետ ճեպազրույցում հայտարարել է, թե նախագծում նշվածը, որ դադարեցնելու պատճառը ՌԴ սահմանապահների անհամաձայնությունն է, պարզապես վրիպակ է:



Խոսքը մոտավորապես այն հայտնի ընդամենը «մի մուշտիի» մասին է, որը պատմվածքում մարդ էր սպանել: Ջրային տնտեսության պետական կոմիտեի պատրաստած նախագծում ընդամենը «վրիպակը» բարեբախտաբար մարդ չէր սպանելու, սակայն գործնականում կարող էր առաջացնել պարզապես միջպետական լրջագույն խնդիր, ստեղծելով իրավիճակ, որը կարող էր լուրջ սադրանքների տեղիք տալ հայ-ռուսական հարաբերության ներկայիս բավական նուրբ եւ բարդ տրանսֆորմացիայի փուլում:



Արսեն Հարությունյանը հայտարարել է, թե ճանապարհի նորոգումը դադարեցնելու պատճառը իրանական կողմի անհամաձայնությունն է, ոչ թե ՌԴ սահմանապահների: Ըստ նրա, եղել է բանակցություն, որին բնականաբար մասնակցել է նաեւ սահմանի հսկողության գործառույթ իրականացնող ՌԴ սահմանապահ ծառայությունը: Ըստ հայաստանցի պաշտոնյայի, իրանական կողմը չի տվել համաձայնություն ճանապարհի նորոգման հետ կապված հարցերում, եւ բանակցությունը շարունակվում է:



Թե ինչու է իրանական կողմը անհամաձայն, հատկապես ինչի՞ն է անհամաձայն, ո՞րն է խնդիրը, պարզ չէ, Արսեն Հարությունյանը չի մանրամասնել:



Պետք է հուսալ, որ Հարությունյանն իրանական կողմի անհամաձայնության մասին խոսելիս գոնե չի «վրիպում», այլապես հայ-ռուսական սկանդալից «կպրծնենք» ու կընկնենք հայ-իրանական սկանդալի մեջ: Այսինքն, հայաստանցի պաշտոնյան Իրանի անհամաձայնության մասին վկայակոչում է ըստ էության եւ իրականության, ոչ թե ընդամենը իր կառույցի պատրաստած նախագծում ՌԴ սահմանապահների վերաբերյալ տեղեկությունը քողարկելու եւ առաջացած աղմուկը մարելու համար:



Հայաստանի պետական կառույցի ղեկավարի քաղաքական գրագիտությունն ու պատասխանատվությունը թերեւս կբավարարի պատկերացնելու համար իրանական կողմի վրա «մեղքը» բարդելու հետեւանքը, եթե իրականում խնդիրը Իրանը չէ:



Իսկ եթե խնդիրը իրանական կողմի անհամաձայնությունն է, ապա ստացվում է, որ ջրային տնտեսության պետական Կոմիտեի քաղաքական գրագիտությունն ու պատասխանատվությունը մեղմ ասած չի բավարարել պատկերացնելու համար, թե ինչ հետեւանք կարող է ունենալ այդօրինակ լրջագույն միջպետական իրավիճակների վերաբերյալ պատրաստված որոշումների նախագծերում այդպիսի սկանդալային «վրիպակ» թույլ տալու համար:



Կոմիտեն փաստորեն ստեղծել է մի վիճակ, երբ Հայաստանը կարող է ստիպված լինել արդարանալ կամ Ռուսաստանի, կամ Իրանի առաջ:

[Vrej1915]

14 / Դեկտեմբեր / 2017Իսկ եթե Կրեմլում նստողները մի օր «թարս ոտքով» արթնանան. ռազմադիվանագիտական դասեր Աֆրիկյան պատերազմներից. «Հետախույզի օրագիրը»

https://lratvakan.am/?p=102634&l=am/isk+ete+kremlum+nstoxnery+mi+or+tarsvotqov+artnanan%C2%A0razmadivanagitakan+daser+afrikyan+paterazmneric+hetaxuyzi+oragiry

Ավելացնենք զինվորական ծառայությունը երեք ամսով, ստեղծենք նոր բազաներ, ավելացնենք ՊՆ-ին տրվող գումարները. մի խոսքով՝ անենք ամեն ինչ սեփական անվտանգությունը սեփական ուժերով պաշտպանելու համար: Հիշում եք՝ ինչպես ռուսները մեզ մենակ թողեցին թուրքի հետ Արցախյան պատերազմում, հիշում եք նաև Ապրիլյան դեպքերը: Ես հիշում եմ նաև Հարավսլավիան ու ռուսների կողմից վճռական պահին լքված այլ երկրների դառը ճակատագրերը: Երբ դաշնակիցդ ռուսն է, թշնամիդ՝ թուրքը:

[Vrej1915]

Իսկ եթե Կրեմլում նստողները մի օր«թարս ոտքով»արթնանան.ռազմադիվանագիտական դասեր Աֆրիկյան պատերազմներից

ԼՐԱՏՎԱԿԱՆ ՌԱԴԻՈ fm106.5

Ավելացնենք զինվորական ծառայությունը երեք ամսով, ստեղծենք նոր բազաներ, ավելացնենք ՊՆ-ին տրվող գումարները. մի խոսքով՝ անենք ամեն ինչ սեփական անվտանգությունը սեփական ուժերով պաշտպանելու համար: Հիշում եք՝ ինչպես ռուսները մեզ մենակ թողեցին թուրքի հետ Արցախյան պատերազմում, հիշում եք նաև Ապրիլյան դեպքերը: Ես հիշում եմ նաև Հարավսլավիան ու ռուսների կողմից վճռական պահին լքված այլ երկրների դառը ճակատագրերը: Երբ դաշնակիցդ ռուսն է, թշնամիդ՝ թուրքը:

[Vrej1915]

Խոստովանություն Մոսկվայից. Ռուսաստանի մատն ապրիլյան պատերազմում

• • ՀԱԿՈԲ ԲԱԴԱԼՅԱՆ, Մեկնաբան
  • Մեկնաբանություն - 19 Դեկտեմբերի 2017

Եզրակացություններ արվել են եւ կարծում եմ այդպիսի դիսբալանս այլեւս թույլ չի տրվի, դեկտեմբերի 19-ին տեսակամուրջի ընթացքում հայտարարել է ՌԴ Պետդումայի պատգամավոր Կոնստանտին Զատուլինը: Զատուլինը նկատի է ունեցել ապրիլի պատերազմը եւ Ռուսաստանի սպառազինության մատակարարումն Ադրբեջանին:



ՌԴ Պետդումայի պատգամավորը փաստորեն խոստովանել է ապրիլյան պատերազմի հարցում Ռուսաստանի գեներացնող, խթանող դերակատարումը՝ տարածաշրջանում հավասարակշռության խախտման միջոցով: Անկասկած դրանում իր դերն է խաղացել Հայաստանի իշխանությունն ու քաղաքական դաշտը, որը բացարձակապես անկարող է գտնվել կատարել քայլեր, որոնք կզսպեին Ռուսաստանին:



Հետեւանքն այն էր, որ Ռուսաստանի ռազմա-քաղաքական աջակցությամբ Ադրբեջանը գնաց Արցախի դեմ ագրեսիայի, եւ միայն հայկական զինված ուժերը կարողացան զսպել դրա աղետալի ծավալումն ու նաեւ 100-ից ավելի կյանքի գնով վերականգնել ռազմա-քաղաքական հավասարակշռությունը:



Զատուլինը ներկայում հայտարարում է, թե այլեւս թույլ չի տրվի հավասարակշռության խախտում եւ պետք է մոռանալ դրա մասին, մոռանալ ռուս-ադրբեջանական ռազմա-տեխնիկական գործակցության, Ադրբեջանին միլիարդավոր դոլարների սպառազինության վաճառքի մասին:



Մոռանալ այդ մասին, նշանակում է մոռանալ ապրիլի պատերազմի մասին, մոռանալ այդ պատերազմի ընթացքում զոհված 100-ից ավելի զինվորների մասին, որոնց կյանքի գնով նաեւ զինուժը վերականգնեց ռազմա-քաղաքական հավասարակշռությունն ու հանրային աջակցությամբ ստիպեց Ռուսաստանին «դասեր քաղել» եւ «եզրակացություն» անել, ինչպես ասում է Զատուլինը:



Ռուս-ադրբեջանական ռազմա-տեխնիկական գործակցության մասին մոռանալը նշանակում է մոռանալ այդ ամենի մասին: Իսկ մոռանալ այդ ամենի մասին, նշանակում է վաղ թե ուշ կանգնել ռազմա-քաղաքական հավասարակշռությունը նոր կյանքերի գնով վերականգնելու անհրաժեշտության առաջ:



Ըստ այդմ, «հիշողությունը» տվյալ դեպքում հայկական հանրության համար ինքնիշխանության եւ անվտանգության առանցքային երաշխիք է ու գրավական: «Հիշողությունն» է, որ Ռուսաստանին կաշկանդելու է այնպիսի գործողությունների հարցում, որոնք կդառնան Ադրբեջանի նոր ագրեսիա սնուցելու աղբյուր:



Հայաստանի զինված ուժերի արձանագրած նոր իրավիճակն ու Հայաստանի հանրային գիտակցության ստեղծած ճնշումն է, որ ապրիլյան պատերազմից հետո Ռուսաստանին ստիպել է գնալ քաղաքականության նվազագույնը մարտավարական վերանայումների եւ Հայաստանի հարցում որդեգրել հրապարակային կամ լռելյայն մի շարք դիրքորոշումներ, որոնք համահունչ են Հայաստանի անվտանգության պահանջներին:



Միեւնույն ժամանակ, «հիշողության» հարցում կա իհարկե մի բավական նուրբ պահ, որը սակայն խորքային առումով ունի չափազանց կարեւոր նշանակություն: Բանն այն է, որ ապրիլյան պատերազմը պայթեցրեց Հայաստանում ռուսական քարոզչության մի շարք փուչիկներ, որոնց կրողները Կրեմլին համոզել էին սեփական տեղեկատվա-քարոզչական գործունեության արդյունավետության եւ անվրեպության հարցում, հավաստիացնելով, որ Հայաստանն այլեւս գրպանային է եւ զուրկ նվազագույն դիմադրունակությունից անգամ: Այդ հավաստիացման դիմաց տարաբնույթ այդ շրջանակները վարձատրվում էին շռայլորեն:



Հետապրիլյան իրավիճակը արգելակել է այդ բիզնեսը, ցույց տվել, որ այդ շրջանակները գործնականում բիզնես են արել թե Հայաստանի, թե նաեւ Ռուսաստանի շահերի հաշվին, քանի որ դրա հետեւանքով Մոսկվան բացի Հայաստանն անվերադարձ կորցնելուց, չէր ստանալու ոչինչ՝ այդ թվում ղարաբաղյան գոտում ներկայություն, որովհետեւ դա թույլ չէին տալու Ադրբեջանը, Թուրքիան եւ Իրանը՝ Արեւմուտքի չմիջամտության պայմաններում:



Քանի դեռ Հայաստանի հանրությունը «հիշում» է այն, ինչ կար ապրիլից առաջ, դրանով արգելակվում է նաեւ տարաբնույթ այդ շրջանակների շահեկան բիզնեսի վերականգնումը: Այդ իսկ պատճառով կա մեծ շահագրգռություն, որպեսզի Հայաստանի հասարակությունն արագորեն մոռանա ապրիլից առաջ եղածի մասին:



Հայաստանի հանրության հիշողությունը թանկ է նստում այդ շրջանակների վրա, իսկ Հայաստանի հանրության «ամնեզիան» շատ թանկ է նստելու Հայաստանի վրա:

[Vrej1915]

Ռուսաստանը Ադրբեջանին է փոխանցել ԲՏՌ-82Ա զրահափոխադրիչների հերթական խմբաքանակը

Posted on Հունվար 19, 2018
by Հայկ Խաչիկյան


Հունվարի 19-ին Ռուսաստանը Ադրբեջանին է փոխանցել զրահափոխադրիչների և զինամթերքի հերթական խմբաքանակը: Այս մասին հայտնել է Ադրբեջանի ՊՆ կայքը:

Դատելով հրապարակմանը կից լուսանկարներից և տեսագրությունից՝ փոխանցված տեխնիկան ԲՏՌ-82Ա զրահափոխադրիչներ են: Ինչ վերաբերում է քանակին, ապա, ըստ նույն նկարների, Ադրբեջանին փոխանցված ԶՓ-ների թիվը շուրջ 2 տասնյակից ավել է:

Ռուսաստանից ստացած ԲՏՌ-82Ա-երի հերթական խմբաքանակը Բաքվի նավահանգստում

Հիշեցնենք,որ ԲՏՌ-82Ա զրահափոխադրիչների նախորդ խմբաքանակը Ադրբեջանը Ռուսաստանից ստացել էր անցյալ տարվա ապրիլի 26-ին: Այդ տեխնիկան արդեն համալրել է առաջնագծի որոշ զորամասեր:

Նշենք, որ նախկինում՝ 2007-2008 թվականներին, Ադրբեջանը Ռուսաստանի պատվիրել և ստացել է ԲՏՌ-80Ա զրահափոխադրիչների ևս մեկ խմբաքանակ՝ 24 մեքենա:

[HyeSocialist]

Russia does not care about Armenia outside of having a military base in the South Caucasus and some kind of land border with Turkey and Iran to monitor them. It's monopolies in Armenia are essentially used as an arm twisting strategy. They are happy to sell more weapons to Azerbaijan, and happy to let Aliyev kill Armenians and use his toys, so long as he still has a client in Baku... This is not just the Armenian narrative, but quite possibly the Turkish and Azeri one as well.

[Hakob]

Russia does not care about Armenia outside of having a military base in the South Caucasus and some kind of land border with Turkey and Iran to monitor them. It's monopolies in Armenia are essentially used as an arm twisting strategy. They are happy to sell more weapons to Azerbaijan, and happy to let Aliyev kill Armenians and use his toys, so long as he still has a client in Baku... This is not just the Armenian narrative, but quite possibly the Turkish and Azeri one as well.

One day Russians will pay for this. Their economy is in shambles. It’s true that Russia succeeded in Syria, but west is like a bunch of wolves persistently stuck on horses neck. One day they will succeed in bringing it down.
When this happens, Russians will look around for their allies, but will not find any left. They could never dream of any better than Armenians. But they will totally alienate us soon if they keep going on this road.

[HyeSocialist]

https://www.reuters.com/article/us-mideast-crisis-syria-turkey-politicia/syrian-kurds-will-likely-not-attend-russias-sochi-congress-politician-idUSKBN1FB2LL

They just alienated their Kurdish partners in the region. To appease Turkey. One has to wonder if there is some kind of method to this madness or if they are just as confused as the Americans are...

[Hakob]

https://www.reuters.com/article/us-m...-idUSKBN1FB2LL

They just alienated their Kurdish partners in the region. To appease Turkey. One has to wonder if there is some kind of method to this madness or if they are just as confused as the Americans are...

No one is confused. Even America. They’re at their usual poker table. At this moment Kurds are the chips.

[Vrej1915]

Մոսկվայի արածն այլ կերպ չի կարելի որակել, քան միջազգային կարգի քաղաքական պոռնկություն

• • ՍԻՐԱՆՈՒՅՇ ՊԱՊՅԱՆ, Հարցազրուցավար
  • Հարցազրույց - 25 Հունվարի 2018,

Մեր զրուցակիցն է Մարտական խաչի ասպետ Վահան Բադասյանը

ՊարոնԲադասյան,հունվարի 19-ին Ադրբեջանը Ռուսաստանից ԲՏՌ-ների հերթական խմբաքանակն է ստացել։ Ինչպե՞ս եք գնահատում Ռուսաստանի այս քայլը, որ որևէ արձագանք չստացավ Հայաստանում։


Ռուսաստանն այս քաղաքականությունն առաջին անգամ չէ, որ վարում է։ Նա այդ քաղաքականությունը վարում է 200 տարուց ավելի։ Նա ևս մեկ անգամ ապացուցեց, որ իր վերաբերմունքը ընդհանրապես միջազգային ասպարեզում քաղաքական պոռնկություն է։ Ռուսաստանը համարվում է Հայաստանի գործընկերը, ավելի ճիշտ Հայաստանը Ռուսաստանի միակ գործընկերն է Հարավային Կովկասում, իսկ Հարավային Կովկասը Ռուսաստանին շատ է անհրաժեշտ։ Մյուս կողմից, Ռուսաստանը ղարաբաղա-ադրբեջանական հակամարտության խաղաղ կարգավորմամբ զբաղվող Մինսկի խմբի համանախագահողներից մեկն է։ Ուստի եթե Ռուսաստանը, լինելով միջնորդ ու Հայաստանի ռազմավարական գործընկեր, զենք է տալիս իր գործընկերոջ հակառակորդին, զենք է տալիս հակամարտող կողմերից մեկին, դա այլ կերպ չի կարելի որակել, քան հանցագործություն և միջազգային կարգի քաղաքական պոռնկություն։ Երբ Լենինն ասում էր, որ քաղաքականությունը պոռնկություն է, հենց այս դեպքերի համար է ասել, որովհետև ինքն էլ, լինելով ռուսական կայսրության ներկայացուցիչներից, նույնպես քաղաքական պոռնկություն կատարողներից մեկն էր, խոսքը վերաբերում է Ղարսին, քեմալական Թուրքիայի հետ կնքած դաշնագրերին և այլն։



Ես արդեն ասացի, որ Հարավային Կովկասը շատ է պետք ռուսներին, ու փոխանակ նրանք ընկնեն հայերի հետևից, հակառակն է տեղի ունենում։ Ցավոք, Հայաստանի իշխանությունները տառապում են կույր ռուսապաշտությամբ, և դա է պատճառը, որ Ռուսաստանն ինչ ուզում անում է, ինչպես ուզում վարվում է Հայաստանի հետ։ Այստեղ մի բայց կա, ի ուրախություն բոլորիս՝ պետք է ասեմ, որ հայ ժողովուրդը և հայաստանաբնակ քաղաքացիները այլևս նախկինը չեն։ Այսօր շատ մարդիկ կան ինձ նման մտածող, որ ոչ թե հակառուսականությամբ են տառապում, այլ օբյեկտիվ ու ճիշտ են գնահատում իրականությունը։ Սա շատ կարևոր է, որովհետև հենց ժողովուրդը պետք է հստակ դիրքորոշում ունենա և կարողանա զսպել իշխանություններին։ Դա է եղել պատճառը, որ Հայաստանի բոլոր նախագահները հերթով Ռուսաստանին են հանձնել Հայաստանի տնտեսական լծակները։ Իսկ այդ տնտեսական լծակները կարժենան այնքան մեծ գումարներ, որ կարելի է թե անգլիական, թե ֆրանսիական, թե ամերիկյան արսենալից մեծ քանակությամբ զենք գնել ու զսպել Ադրբեջանին, քան ռուսական արսենալով։ Իսկ մեր տնտեսական լծակները էլեկտրական հոսանքն է, որը տվել ենք ռուսներին, և նա մեզ վաճառում է 49 դրամով, իսկ մեր հարևան երկրներին վաճառում է 22 դրամով։ Հաջորդը իրանական գազն է, որի կառավարումը մեր իշխանությունները հանձնել են Ռուսաստանին, և վերջինս 320 դոլարով վաճառում է մեզ։ Հաջորդը կապն է, որ օրական հարյուր միլիոնավոր դրամներ են տանում մեր քաղաքացիներից։ Մյուսը ԱՊՊԱ-ն է, որը տարեկան մոտ 100 մլն դոլար է տանում ՀՀ քաղաքացիների գրպանից։ Էլ չեմ ասում ջրի, օգտակար հանածոների, մոլիբդենի, պղնձի, ոսկու մասին, որոնք հոսում են դեպի Ռուսաստան։ Այսինքն մենք բախտավոր երկիր ենք, որ նավթ չունենք, որովհետև բոլորը կհարձակվեին մեզ վրա, և բախտավոր երկիր ենք, որ ունենք ներքին այլ հարստություններ, բայց այդ բոլորը հիմա Ռուսաստանի ձեռքին են։ Ու Ռուսաստանը մեզ հետ վարվում է այնպես, ինչպես ուզում է։


ԵԽԽՎ-ում հարցուպատասխանի ժամանակ, ի պատասխան ադրբեջանցի պատվիրակի հարցի, Սերժ Սարգսյանը նշեց. «Բանակցային գործընթացում դուք անհնարինն եք ուզում։ Ցավոք, այլատյացությունն Ադրբեջանում այնքան է զարգացել, որ արդեն դուք բացահայտ հայտարարել եք, որ Ղարաբաղը ձեզ պետք է առանց հայերի։ Անհնար է դա, դա երբեք չի լինելու, Լեռնային Ղարաբաղի ժողովրդի պայքարի էությունը շատ պարզ է, դա պայքար է ազատության ու ինքնորոշման համար, որը չի կարող դրական ելք չունենալ»։ Ինչպե՞ ս եք գնահատում այս պատասխանը։


Ես նորմալ եմ համարում այդ հայտարարությունը։ Կամաց-կամաց Ադրբեջանը պետք է հասկանա, որ Արցախը երբեք իր կազմում չի եղել, միայն Խորհրդային տարիներին է եղել, բայց ԽՍՀՄ-ը վերացել է։ ԽՍՀՄ փլուզումից հետո այդ երկրի Սահմանադրության համաձայն Արցախը Ադրբեջանի պես ինքնորոշվել է և հռչակել անկախություն։ Ադրբեջանը դրանից հետո ագրեսիա սկսեց և պատերազմի արդյունքում կորցրեց նաև այն տարածքները, որոնք պատմականորեն իրենը չէին։ Այսինքն պատմականորեն Ադրբեջանն ի հայտ է եկել 1918 թվականին, բայց այդ տարածքները պատմականորեն մերն էին ու դա մենք ապացուցում ենք։ Ու ապացուցում ենք ոչ թե խաչքարերով, այլ հայկական գերեզմաններով, պատմական հայկական բնակավայրերով։ Այդ տարածքները մերն են և չեն հանձնվելու, ինչքան էլ խոսեն։ Հարցի լուծման ձևն է, որ պետք է պարտադրվի համանախագահներին, որ նրանք դրանով առաջնորդվեն։


Ձեր կարծիքով, Հայաստանը զենք ձեռք բերելու այլընտրանքային ուղինե՞ր պետք է որոնի, որպեսզի չապավինի միայն Ռուսաստանին։


Այո, ես կարծում եմ՝ պետք է դեն շպրտել ռուսական զենքերը և զինվել այլ երկրների զենքերով, օրինակ Ամերիկայի, Ֆրանսիայի, Գերմանիայի, Անգլիայի։ Նաև պետք է սեփական արտադրության մասին մտածել, բայց դրա համար պետք է ունենալ հայրենասերներից կազմված իշխանություն։ Երկիրը չպետք է թալանվի, չպետք է օտարին տրվի։


ՀՀ նախագահի թեկնածուն պետք է այցելի նաև Լեռնային Ղարաբաղ և հանդիպումներ ունենա։Ինչո՞ւ է նա որոշել այցելել Ղարաբաղ։


Ես չեմ կարծում, թե Արմեն Սարգսյանը նախագահի թեկնածու է, նա մարզպանի թեկնածու է։ Մարզպան եմ ասում, որովհետև նախագահ նշանակում է լինել ժողովրդի ընտրյալ, իսկ նա ժողովրդի ընտրյալը չէ, նա մի քանի հոգու կողմից նշանակված անձ է, որին թեկնածու ասել էլ չի կարելի։ Ես նրան համարում եմ մարզպան, ինչպես նախկինում Պարսից շահը Հայաստանում և Վրաստանում մարզպան էր նշանակում։ Ինչպես Շապուհը մարզպան էր նշանակել Վասակ Սյունուն։ Նախագահը խորհրդանիշ է, քանի որ ընտրվում է ժողովրդի կողմից, բայց հիմա նա նշանակվում է, ու այդ դեպքում ի՞նչ տարբերություն՝ նշանակվողը նախագահ է, թե մարզպան։


Այդ դեպքում ինչո՞ւ է գալիս Արցախ, ի՞նչ ակնկալիքով։


Դե մարդ է, իր իրավունքն է գալ Արցախ։ Նորմալ է, որ նշանակովի մարզպանը գալիս է Արցախ։ ԼՂ բանակցություններին մասնակցելու լիազորություն նա չպետք է ունենա թե օրենքով սահմանված, թե ընդհանրապես։ Նման լիազորություն նա օրենքով չունի էլ։