Regional geopolitics

[Vrej1915]

Turkey in a pickle over Syrian olives

By News from Elsewhere......as found by BBC Monitoring

• 31 January 2019

Image copyrightGETTY IMAGES Image captionQuestions are being raised over the origin of Turkey's olive products
When Turkey launched a military offensive in northern Syria last January and called it Operation Olive Branch, many dismissed the name as part of a propaganda campaign.

Turkey said it wanted to rid the region of the Syrian Kurdish People's Protection Units. It has long fought Kurdish insurgents at home and views the fighters in Syria as part of the banned Kurdistan Workers' Party (PKK) in Turkey.

One year on, it appears the name of the operation has also taken on a more literal meaning. 'They have been stealing the olives'

Kurds in Turkey and the Syrian region of Afrin, which Turkey now controls, have accused Turkish forces of stealing the region's olive crops.

"After this area fell to the Turkish occupation, thousands of olive trees have been cut down. It has since emerged that they have been stealing the olives," said a commentary in the Turkish Kurdish newspaper Yeni Ozgur Politika last week. Image copyrightGETTY IMAGES Image captionSyrian Kurds marked the first anniversary of Turkey's military operation on 20 January
The issue has been raised since the start of the olive harvest.

In September, a former agricultural council leader in Afrin, Salleh Ibo, told a PKK-linked news agency that Turkish forces had confiscated olive groves from people who had fled the area, and were taking the region's harvest back to Turkey.

"We can say that 80 percent of the olives in Afrin are being taken to Turkey," he said. "They stand to make 80m dollars from the olives they steal this way."

He said most people in Afrin made their living through olives and olive oil, and that there were about 14m productive trees there.

One sign of how emotive the issue is can be seen in the name of a Kurdish-led group that has attacked Turkish forces in Afrin. It calls itself the Wrath of Olives. Image copyrightGETTY IMAGES Image captionAfrin is an important agricultural production region in Syria'We want the revenues from Afrin'

Turkey has acknowledged taking Afrin's olives. It views its actions as justified given its occupation of the area, and says this is being done with the backing of the local authorities that it supports.

Agriculture Minister Bekir Pakdemirli told parliament in November that 600 tonnes of olives had "entered the country".

"We do not want revenues to fall into PKK hands," he said. "We want the revenues from Afrin... to come to us. This region in under our hegemony." Pro-government media have also praised Turkey's control of the Afrin olive market.

Yeni Safak newspaper reported back in November that Turkey's Agricultural Credit Cooperative and local authorities backed by Turkey were working together to sell Afrin's olives internationally.

"The Afrin olive market, worth 200m dollars a year, is being used for the benefit of the Syrian people," it said. 'The little we earn... will end'

But some of Turkey's own olive producers have been dismayed by these actions.

In Kilis province, which borders Syria, the Serhat newspaper said that olive oil from Afrin would reduce the price of local products.

"The little we earn from olives will come to an end, and agriculture in Kilis will be finished," the newspaper quoted farmers saying.

Although government officials have said the relatively small amount of olives from Afrin could not significantly affect prices in Turkey, this argument has also been used by some to question the government's actions.

"Turkey has enough olive oil for its own market and for exports… Turkey produces 16 percent of the world's total olives and eight percent of its olive oil. It doesn't need olive oil from Afrin," said one commentator in the Dunya newspaper.

"State-supported olive imports from Afrin have damaged morale in the sector," he added.

Questions have also been raised about the olive oil that Turkey is exporting to Europe.

Spanish politicians on Tuesday called on their government to make sure Spain and other European countries are not buying oil made from olives "plundered" from Afrin, the El Publico newspaper reported.

Reporting by Will Armstrong and Tse Yin Lee

[Hakob]

https://m.youtube.com/watch?

[Hakob]

https://m.youtube.com/watch?

[Azad]

[Azad]

Did Pashinian say that?
Hakob what you want? The train to hit you in the face to see it?
When he says "pipeline" is he referring to the Iranian and Russian pipelines to be joined?
He is talking of azeri pipeline going into Armenia. The azeris will just do it cause they love Armenians?
The guy has the same mental issues like Sakofxxxxvillie of Georgia. Looks like this one is going to eat his tie as well.
Other than kicking out the thieves, he has nothing to offer. Not the sharpest knife in the shed. He is just full of himself!

[Vrej1915]

Ահա թե ինչն է ցավալին, պարոն նախարար

Lragir.am

29.01.2019 | Մեկնաբանություն



Նախօրեին Իլհամ Ալիեւը կրկին ռազմատենչ հայտարարություն է արել, որի կապակցությամբ Հայաստանի արտգործնախարար Զոհրաբ Մնացականյանն ասել է. «Շատ ցավալի է: Մեր դիրքորոշումը հայտնի է՝ մենք խաղաղ լուծում ենք ցանկանում: Գործընթացի առաջընթացի համար համապատասխան միջավայր է պետք»:

Ի՞նչն է ցավալի, որ Ալիեւը նման հայտարարությո՞ւն է արել, թե՞ որ այդ հայտարարությունը տհաճ իրավիճակի մեջ է դրել հայկական կողմին: Հարցադրումն այս դեպքում ավելորդ չէ. բանն այն է, որ ռուս-հայկական որոշակի շրջանակներ ներկայում Հայաստանի նոր կառավարությանը մեղադրում են Ադրբեջանի հետ ինչ որ համաձայնության գալու մեջ, այդ թվում՝ տարածքներ հանձնելու մասով: Այս հարցը շատ է շահարկվում, որի համար որպես փաստարկներ են բերվում Ադրբեջանից հնչող լավատեսությունը, Մինսկի խմբի հայտարարություններում Վիեննայի օրակարգի հիշատակումների բացակայությունը, սահմանին հարաբերական խաղաղ իրավիճակը, ժողովուրդներին խաղաղության պատրաստելու վերաբերյալ թեզը եւ այլն:

Այդ շրջանակների մոտիվացիան հասկանալի է, Ադրբեջանի դիրքորոշումը՝ նույնպես, որը բացառում է որեւէ զիջում իր կողմից, եւ այս ամենը՝ հայկական կողմից խաղաղապաշտության ֆոնի վրա:

Իրավիճակն ապրիլյան պատերազմից հետո հակիրճ հետեւյալն է. Ադրբեջանը տանուլ է տվել իր ռազմական դիվանագիտությունն ու կորցրել պատերազմի «իրավունքը», բացի այդ՝ ոչ մի ուժային կենտրոն մտադիր չէ լսել ու կատարել նրա պահանջները: Ադրբեջաննն այս իրավիճակից փորձում է դուրս գալ Վիեննայի օրակարգը չեղարկելու միջոցով, ինչը հնարավոր է միայն Հայաստանի համաձայնության դեպքում: Միեւնույն ժամանակ՝ պետք է ինչ որ կերպ փրկել Ալիեւի դեմքը, որը չափազանց բարձր նշաձող սահմանելով՝ ներկայում պետք է ցույց տա, որ հայկական կողմին հակել է խաղաղության իր տարբերակին:

Հայաստանի նախորդ ղեկավարությունն ըստ էության Վիեննայից հետո նույնպես լծվել էր Ալիեւի դեմքը փրկելու գործին, ուժային կոնտրոններից մեկի պահանջով, որին նույնպես ձեռնտու չէր Վիեննայի օրակարգը:

Դա Ալիեւին հնարավորություն տվեց խոսել դիվանագիտական մեծ հաղթանակի մասին, հայկական կողմի հետ հանդիպումները ներկայացնելով որպես դրա ապացույց: Իրականում նա հայկական կողմի հետ խոսելու բան չուներ, նրան պետք էր հանդիպման ինքնին փաստը, իսկ խոսելիքը արտաքին կենտրոնների հետ էր:

Հիմա, չի բացառվում, որ ներկայում կառավարության հետ պայմանավորվածություն կա «Վիեննայի դիմաց սահմանին չկրակելու» վերաբերյալ: Դա կարելի է համարել որոշակի արդյունք, նայած թե ինչ տեսանկյունից: Միեւնույն ժամանակ, որեւէ մեկի մոտ կա՞ պատրանք, որ Բաքուն երբեւէ հետ չի կանգնելու իր դիրքերից, եւ ներկայում պարզապես փորձում է ժամանակ ձգել, մինչեւ իրավիճակի փոփոխություն: Նրա խաղն ու նպատակը պարզ են՝ այն, ինչ չհաջողվեց պատերազմի միջոցով, իրականացնել «խաղաղության» միջոցով:

Այնպես որ, Ալիեւի ասածներում որեւէ ցավալի բան չկա: Ցավալին այն կլինի, եթե հայկական կողմը հիմա էլ տրվի այս խաղին, ինչպես նախորդները համաձայնվեցին երկու զինադադարի, մադրիդյան ու այլ տեսակի տարբերակների եւ այլն, ինչը պատերազմի ամենակարճ ուղին է:

[Hakob]

[QUOTE=Azad;n578261]Artsakh was added to Armenia to prevent Western oil interest and turning the remaining Armenia turkic. This turk is a mouth piece of herya levon!


Did Pashinian say that?

[Azad]

Artsakh was added to Armenia to prevent Western oil interest and turning the remaining Armenia turkic. This turk is a mouth piece of herya levon!

"Armenia interested in construction of transit pipeline in its territory: PM

Armenia is interested in construction of a transit gas pipeline in Armenia, Prime Minister Nikol Pashinyan said in an interview with Russian RBK asked whether Armenia plans to join the countries seeking to have less energy dependence from Russia and viewing variants like North Stream 2.

“Unfortunately today North Stream-2 is not being built in Armenia. We are interested in construction of transit pipeline in Armenia which would transfer gas or oil from A point to B,” Pashinyan said, adding that Armenia is very much interested in such projects.

https://www.aysor.am/en/news/2019/01/29/transit-pipeline/1518938

[Vrej1915]

Desperately Seeking A Postwar President In Ukraine

January 25, 2019

• By Christopher Miller

---

Ukrainian President Petro Poroshenko with Ukrainian special forces in the Zhytomyr region, in northern Ukraine, on January 17.
KYIV -- Ukrainians say the biggest problem facing their country ahead of a crucial presidential election in March is the same one that ushered in the current head of state in the first place: war.

It's been almost four years since officials from Ukraine, Russia, France, and Germany agreed on a way to end a hot phase of the conflict between Ukraine's central government and Russia-backed separatists in the east.

Fast forward to today, and that deal, known as the Minsk accords, has largely failed, much to the dismay of most of Ukraine's 44 million citizens.

Sporadic fighting has killed more than 10,000 people and displaced 2 million more from an area sliced through by a 500-kilometer "line of contact" teeming with land mines. As the war grinds toward a sixth year, there is no end in sight.

But a growing field of challengers hopes that fellow Ukrainians are ready to turn the page on their wartime president, Petro Poroshenko.

Just don't insist on seeing the fine print.

"Everyone is saying they will finish the war...and they may talk about general ideas, like international peacekeepers, as a way of moving forward," says Oleksiy Haran, a professor of political science at Kyiv's Mohyla Academy and head of research at the Ilko Kucheriv Democratic Initiatives Foundation, a think tank. "But I think no politician is able to talk about specific details."

Moreover, he adds, any candidate who is brave enough to offer specifics "would immediately be accused of making concessions to [Russian President Vladimir] Putin."

In fact, that's already happened.

Talking To The Separatists

Candidates Yuriy Boiko and Oleksandr Vilkul, whose opposition parties are regarded by some as Russia-friendly or pro-Russian, have suggested any peace deal should include compromises and dialogue with the separatists -- a nonstarter for many Ukrainians who equate such a move with capitulation.

One candidate who has laid out a "new strategy for peace and security" is Yulia Tymoshenko, a former gas executive and prime minister who lost a presidential runoff to Viktor Yanukovych in 2010 and looks like a front-runner in the looming race.

She proposed a "Budapest+" negotiating format involving the European Union, China, France, Germany, Russia, the United Kingdom, and the United States. The name is a reference to widely lauded quadrilateral talks in 1994 at which a newly independent Kyiv agreed to give up the world's third-largest nuclear arsenal in exchange for security assurances from Washington, London, and Moscow. Russia's annexation of Crimea in 2014 and support for armed separatists in eastern Ukraine marked a clear abrogation of that commitment, in most Ukrainians' eyes.

Speaking to a packed house of supporters in the capital on January 22, Tymoshenko even offered up a hopeful vision to millions of eastern Ukrainians displaced by the war: "Gather up your fridge magnets, you'll soon have someplace to hang them."

SEE ALSO: This Street Once Brought Ukrainians And Russians Together. Now It Divides Them.

But throughout, Tymoshenko was short on her plan's specifics.

"It does not reject the Minsk agreements and does not say what may be compromised regarding Donbas," Fesenko says in a reference to the eastern regions where separatists control large sections of territory.

Another candidate, Volodymyr Zelenskyy, who plays a fictional president in a TV comedy series, recently offered voters something along the lines of "we'll meet in the middle" when asked how he might resolve the conflict.

"'Putin has his position; I have my position. We'll decide something and then have a referendum,'" is how Haran characterizes Zelenskyy, who is running third behind Tymoshenko and Poroshenko in early polling. "Zelenskyy demonstrated that he's totally unprepared for such questions."

Growing Desire For Peace

Many of the two dozen people who have declared their intention to run -- 17 of them already registered ahead of the February 8 deadline -- have talked about ending the war, albeit in extremely vague terms.

"Absolutely it is the most important issue," says Oleksandr Zenov, an eastern Ukrainian who has done humanitarian work during the conflict. "My [vote] will be based not only on the plans of action but also on the activities that have already been done." Ukrainian soldiers are still fighting in eastern Ukraine.
After all, he says, "most of the candidates have been in Ukrainian [politics] for more than 20 years."

Polls have shown Ukrainians' desire for peace growing as the election approaches.

A poll published in November suggested 57 percent of people saw the Donbas conflict as the country's most pressing issue, ahead of corruption. That was up from 53 percent in June. Later the same month, another survey put that number at 66 percent of Ukrainians. By December, more polling said 72 percent of Ukrainians regarded the war as the country's biggest problem.

Volodymyr Fesenko, director of the Kyiv-based Penta Center for Political Studies, says there are three main reasons why candidates avoid details when it comes to ending the war.

First, there's no "meaningful alternative" to the Minsk agreements at hand, and the Ukrainian and Russian positions are "fundamentally different." Second, Ukrainians themselves are not unified behind any single solution to the conflict. And third, he insists, Ukrainian voters and politicians are convinced that peace is most contingent on "Putin's position, [and] his readiness for a real compromise."

A peace breakthrough that could dramatically sway the race in Poroshenko's favor is unlikely before the election, given Putin's public disdain for the former businessman.

But both Fesenko and Haran suggest the war's hold on many voters, at least those farther from the war zones, might recede as election day nears. They point to the same polls indicating that the war falls to third or fourth place -- after economic issues, such as utility prices, salaries, and pensions -- when Ukrainians are asked what the most important issues are for their families.

"The Minsk plan can be compared to a seriously ill patient who is in the intensive-care unit," Fesenko says. "He can be saved from death, but he will no longer be completely healthy."

Ukraine's roughly 36 million voters must be wondering if the same is true of their country.

[Vrej1915]

Ինչ-որ մի պահի Արցախի գոյություն չունեցող հարցը հանրաքվեի դնելը Անին երկրորդ անգամ հանձնելու պես մի բան է լինելու

Hayk A. Martirosyan

23 հունվար 2019Ինչ-որ մի պահի Արցախի գոյություն չունեցող հարցը հանրաքվեի դնելը Անին երկրորդ անգամ հանձնելու պես, ուղղակի ավելի սարսափելի և անդառնալի հետևանքներով մի բան է լինելու:

Բրիտանացիները 1975թ-ին ձայների գերակշիռ մեծամասնությամբ քվեարկեցին Եվրոպական Միությանն անդամակցելու օգտին: 2016թ.-ին՝ Բրեքզիթի՝ Բրիտանիայի՝ Եվրոպական Միությունից դուրս գալու օգտին: Ընդամենը երկու և կես տարի անց բրիտանացիների տրամադրությունները դարձյալ փոխվել են և դուրս գալու օգտին քվեարկածների գերակշիռ մեծամասնությունը հիմա դեմ է իրենց իսկ վերջին քվեարկության արդյունքներին և նոր հանրաքվե է պահանջում՝ նախորդ որոշումը չեղարկելու համար: Երկիրը խոր քաղաքական ճգնաժամում է, որ տնտեսության համար տեսականորեն կարող է և կործանարար լինել:

Հանրաքվեները բացարձակ արժեք չեն: Եվ այսօրվա սերունդը, այսօրվա հասարակությունը որևէ դեպքում իրավունք չունի վաղվա սերնդի, վաղվա հասարակության և ընդհանրապես ազգային պատմության նման որոշումներ ընդունել՝ քվեարկություններով: Կան հարցեր, որոնք որոշելու կարիք չկա: Որևէ մեկն Իսրայելում հանրաքվեի չի դնի, ասենք, Երուսաղեմի հանձնման հարցը: Արցախի և այսպես կոչված ազատագրված տարածքների մեկ մետրը, կամ ինչպես ոմանք են սիրում ասել. «մի թիզ հողն» անգամ Հայաստանի Երուսաղեմն է, առանց որի Հայաստան այլևս չի լինի: Սա պետք էր հասկանալ, ամրագրել և անցնել առաջ: Սեփական պատմական և ազատագրված հողերի շուրջ երբեք, ոչ ոք, ոչ մի պարագայում չի բանակցում: Աշխարհում նման նախադեպեր չկան: Եվ քանի դեռ Մադրիդյան սկզբունքները կենդանի են ու սեղանին՝ հենց այդ հարցն է բանակցվում: Չի կարելի հղումներ կատարել հանրաքվեին, կամ ժողովրդի որոշմանը: Դա վատագույն սցենարներից է, որ կարելի է պատկերացնել:

Արցախի հարցով իր լավագույն որոշումը նոր իշխանությունն այդպես էլ չընդունեց: Եվ հիմա, կարծես թե ինքն իրեն կամովին շնաձկներով լիքը ջրեր է նետում: Զուգահեռաբար՝ հնարավորություն տալիս ամենատարբեր ուժերի՝ իր վրա հսկայական ճնշումներ բանեցնել: Հենց այդ հնարավորությունն էր, որ անհրաժեշտ էր հենց ի սկզբանե կանխել: Այս վտանգավոր իրավիճակում առկա ինքնավստահույթունը ավելի է վտանգավոր դարձնում վիճակը: Լավագույն վարքագիծը՝ և արցախյան խնդրի նոր և հստակ գաղափարախոսության բացակայության պայմաններում կլիներ գոնե լռելը և ոչինչ չանելը, հանդիպումներից խուսափելը և խնդրի ընթացքը նախ մասնագիտական լայն շրջանակների հետ թեկուզև փակ ռեժիմով քննարկելը:

Անհրաժեշտ է ծայրահեղ զգուշավորություն դրսևորել և վերանայել ընթացիկ մոտեցումները: Սրանք վտանգավոր իրավիճակ կարող են ստեղծել, եթե արդեն չեն ստեղծում: