Is Russia an ally or foe, nowadays?

[Vrej1915]

Re: Is Russia an ally or foe, nowadays?

Նազարբաեւը դեմ է Ղարաբաղին
Նաիրա Հայրումյան
Երեքշաբթի, 24 Դեկտեմբերի 2013,


Մոսկվայում հանդիպում են Մաքսային միության անդամ եւ ապագա անդամ պետությունների նախագահները: Նիստի ժամանակ, խոսելով Հայաստանի ճանապարհային քարտեզի մասին, Ղազախստանի նախագահ Նուրսուլթան Նազարբաեւն ասել է, որ քարտեզը մշակված է, սակայն Ղարաբաղի հետ սահմանը ճշտված չէ:
Փորձագետները վաղուց են խոսում այն մասին, որ Ղազախստանը երբեք չի համաձայնվի Մաքսային միությանը Հայաստանի անդամակցությանը Ղարաբաղի հետ միասին: Եւ այս իրավիճակում մնում է երկու ճանապարհ. Կամ Հայաստանը համաձայնում է Ղարաբաղի հետ սահմանին մաքսակետ տեղակայելու պահանջին, կամ հրաժարվում է Մաքսային միությանն անդամությունից:
Հայաստանի պաշտոնատարներն այս մասին որեւէ հայտարարություն չեն արել եւ ինքզինքը չեն ծանրաբեռնել ավելորդ պատասխանատվությամբ: Չի բացառվում, որ Սերժ Սարգսյանը կհամաձայնվի Ղարաբաղի հետ սահմանին մաքսակետի տեղակայմանը: Առավել եւս, որ ղարաբաղցի մեր գործընկերներն ասում են, որ սահմանին նախապատրաստական աշխատանքներ են կատարվում:
Եթե նման բան կատարվի, Ղարաբաղը կհայտնվի խոր փոսի մեջ:
- See more at: http://www.lragir.am/index/arm/0/pol....zPmOSP1J.dpuf

[Hakob]

Re: Is Russia an ally or foe, nowadays?

Kazakhstan demands clarification on Karabakh problem in issue of Armenia’s accession to Customs Union

Kazakhstan is ready to sign a 'road map' on Armenia's accession to the Customs Union, but with a dissenting opinion, because the country demands clarification of issues regarding the Customs Union's borders arising in connection with the Nagorno-Karabakh problem, Kazakh President Nursultan Nazarbayev said, RIA Novosti reported on Dec. 24.
Kazakh president made the remarks at a meeting of the Supreme Eurasian Economic Council.
"The 'road map', with regard to Armenia, has been in general agreed, and I believe perhaps it can be approved. However, the issue of the Customs Union's border, where it will stretch in Armenia in connection with the Nagorno-Karabakh conflict, still remains open. Therefore, we will sign 'road maps' with our colleagues, but with a dissenting opinion, which will be reported," Nazarbayev said.
He expressed the hope that during the harmonization of the document the experts will find a solution to this issue.
The conflict between the two South Caucasus countries began in 1988 when Armenia made territorial claims against Azerbaijan.
Armenian armed forces have occupied 20 per cent of Azerbaijan since 1992, including the Nagorno-Karabakh region and seven surrounding districts.
Azerbaijan and Armenia signed a ceasefire agreement in 1994. The co-chairs of the OSCE Minsk Group, Russia, France and the U.S. are currently holding peace negotiations.
Armenia has not yet implemented the U.N. Security Council's four resolutions on the liberation of the Nagorno-Karabakh and the surrounding regions.
Follow us on Twitter @TRENDNewsAgency

By: Trend.AZ News, Baku

[Hakob]

Re: Is Russia an ally or foe, nowadays?

Well All ANG wants is resignation of government. What will happen after? keep your fingers crossed.
Propaganda tool for azeris? So what? Political casualties? you bet....




Resignation of government only way out of impasse – Armenian MP
Fri 20 December 2013 09:10 GMT | 14:10 Local Time

The resignation of the current government of Armenia could lead the country out of an impasse, but it lacks a political courage to take this step, said Aram Manukyan, MP from the parliamentary faction Armenian National Congress.

"I am convinced that all the external problems of Armenia with European Union, Russia and Turkey in this case would have fallen under a timeout at least one year which is needed for acclimation of a new government which would already have confidence of the people," Manukyan said in his interview with ArmInfo.

"In this case, all would have happened in a civilized, peaceful way and without courts and instigating hostility in society. But either they do not have this courage or the government has internal problems: people who have taken them up, for obvious reasons, do not let it go," said the oppositioner.

Manukyan believes the current Armenian authorities led by President Serzh Sargsyan understand that after they rejected European integration, Europe will no more give money to Yerevan and Russia and Iran also do not trust them. Not having expectations for bailouts from the outside, the regime is trying to compensate for them within the country.

"They need somehow to keep the power, to issue pensions, wages,” he added. They cannot bring the oligarchs from a "shadow" to the tax field, which requires elementary economic feasibility,” he continued. “They fail to create a favorable environment for business, jobs, which requires prudence."

They do not even think about it, the Armenian MP believes. "Therefore, they have no other way to get money and save the power, but to strengthen and tighten the screws and promote a terror," he added.

What is the year 2013 marked for?

Aram Manukyan remembers the outgoing year primarily for "rigged presidential elections, which led to another wave of disappointment in the Armenian society and contributed to emigration from Armenia."

He also remembers this year for the level of poverty, which became the second cause of the same migration. "Not creating jobs, the government is constantly increasing tax burden. This has resulted in a migration,” he stressed.

Another failure of the authorities in 2013, according to MP, was the fact that Armenia ceased to be a player in its own foreign policy.

"The sharp intention for Customs Union membership, rejection of the upcoming initialing of association agreement with the EU and incomprehensible policy of rapprochement with Turkey were deprived of any signs of concept," he said.

Manukyan believes all these decisions, at a glance, were taken at the behest of anything, but are not manifestation of a political will.

"As a result, Armenia lost the confidence of both the West and Russia and Iran. And all this took place against a background of lack of confidence vote by Armenian society in people who have proclaimed themselves the power," he said.

News.Az

[Hakob]

Re: Is Russia an ally or foe, nowadays?

Nazarbayev Is Against Karabakh
Naira Hayrumyan
Politics - Tuesday, 24 December 2013, 20:41


In Moscow the presidents of the member states and future member states of the Customs Union met today. During the discussion of the roadmap of Armenia the president of Kazakhstan Nursultan Nazarbayev said the roadmap has been drafted but the border with Karabakh has not been adjusted.
Experts say Kazakhstan will never agree to the membership of Armenia to the Customs Union together with Karabakh. And in this situation there will be two ways: either Armenia agrees that a BCP is built on the border with Karabakh or refuses membership to the Customs Union.
Armenian officials have not made any relevant statements that would burden them with responsibility. It is not ruled out that Serzh Sargsyan will agree to a BCP on the border with Karabakh. Moreover, our colleagues in Karabakh say that some preparations have been noticed on the border.
If this happens, Karabakh will appear in a deep ditch.
- See more at: http://www.lragir.am/index/eng/0/pol....d61yMbOy.dpuf

[Hakob]

Re: Is Russia an ally or foe, nowadays?

Appears that we should read azery news instead of Lragir, to get more balanced reporting. Because lragir is more against Armenia's government than azeri news.

[Mher]

Re: Is Russia an ally or foe, nowadays?

Nazarbayev Is Against Karabakh
Naira Hayrumyan
Politics - Tuesday, 24 December 2013, 20:41


In Moscow the presidents of the member states and future member states of the Customs Union met today. During the discussion of the roadmap of Armenia the president of Kazakhstan Nursultan Nazarbayev said the roadmap has been drafted but the border with Karabakh has not been adjusted.
Experts say Kazakhstan will never agree to the membership of Armenia to the Customs Union together with Karabakh. And in this situation there will be two ways: either Armenia agrees that a BCP is built on the border with Karabakh or refuses membership to the Customs Union.
Armenian officials have not made any relevant statements that would burden them with responsibility. It is not ruled out that Serzh Sargsyan will agree to a BCP on the border with Karabakh. Moreover, our colleagues in Karabakh say that some preparations have been noticed on the border.
If this happens, Karabakh will appear in a deep ditch.
- See more at: http://www.lragir.am/index/eng/0/pol....d61yMbOy.dpuf

lmao how does this garbage get published? iskakanits, this is the sort of thing crazy conspiracy theorist come up with in their basements, except the difference is, they don't get published.

[Hakob]

Re: Is Russia an ally or foe, nowadays?

lmao how does this garbage get published? iskakanits, this is the sort of thing crazy conspiracy theorist come up with in their basements, except the difference is, they don't get published.

If the publisher and reporter are bunch of rented out "patriots", then everything can happen my friend.

[Vrej1915]

Re: Is Russia an ally or foe, nowadays?

Critics will sayn Richard Girgossian is on US Payroll...
Yet his opinion is at least as worthy, as all experts on Russian Payroll, beginning from Alexander Iskandaryan, to.....

______________________
NOT SO FAST...
Armenia’s own parliament subverts the democratic process.

23.12.2013

By Richard Giragosian, Director of Regional Studies Center

Armenia has never been known for either upholding the democratic standards or conducting truly uncontested free and fair elections, but even on Armenian standards, a controversial vote in the Armenian parliament has seriously undermined, and embarrassed, the country’s already feeble democratic process.

More specifically, as hundreds of demonstrators protested outside of the parliament, the ruling Republican Party demonstrated that to vote in the Armenian parliament, only a majority, and not the rules or procedures count.

After the parliamentary leadership called for an open vote with a show of hands, some 77 deputies from the ruling Republican Party “voted” to approve a highly controversial gas agreement with Russia, which critics consider a serious blow to Armenia’s sovereignty.

While the deal itself was already dubious, it is the manner in which the pro-government bloc forced the result, in violation of the democratic process, which raises even more serious concerns. Moreover, as the parliamentary opposition has pointed out, the conduct of the vote itself was in violation of the rules, and declared that the vote was therefore “null and void.” In a joint statement, they cited the National Assembly’s statutes stipulating that if the electronic system is not used, votes should be counted by a special parliamentary commission, comprised of representatives from all parties in the parliament. Instead, the vote count was done by parliament speaker Hovik Abrahamian and his two deputies, with no participation of any opposition or independent deputies.

Thus, the real meaning of today’s incident is the message is sends to those aspiring to a more democratic Armenia: “not so fast.” But for those idealists who have not yet given up the fight for democracy, and for those opposition deputies fighting to defend the democratic process, the message is even louder: “NOT SO FAST.”

The issue was the ratification of a deal that was signed during Russian President Vladimir Putin’s recent visit to Armenia, and that formalized the sale of the Armenian government’s 20 percent share in the domestic gas distribution network to Russia’s Gazprom monopoly. In return, Gazprom promised to write off a $300 million which the government has incurred as a result of secretly subsidizing the price of Russian natural gas supplied to Armenia since 2011.

More importantly, the deal stipulates that the current and future Armenian governments cannot raise taxes or make any other changes in the regulatory environment for the Gazprom-owned network until January 2044. The Armenian side is also obliged to ensure that domestic gas tariffs in the country are high enough for Gazprom to recoup 9 percent of its capital investments in the network annually, which the media lambasted as undeserved and “unprecedented privileges” for Russia.

Clearly, a difficult year is ahead for Armenia.

[Vrej1915]

Re: Is Russia an ally or foe, nowadays?

Վերջնական որոշումը կայացվել է
Իգոր Մուրադյան
Չորեքշաբթի, 25 Դեկտեմբերի 2013,


Շրջափակում. Երկրորդ շրջան
Որքան էլ քաղաքական վերլուծությունն ամբողջական ու մշակված լինի, իրատեսական տեղեկատվությունը չի կարող փոխարինվել եւ միշտ ներկայացնում է առանձնահատուկ արժեք: Այսպես թե այնպես, Եվրոպայի մեր բարեկամները պատասխանում են բավական բարդ ու նրբանկատ հարցերի, որոնց պատասխանները սովորաբար ավելի բազմաշերտ են, քան այն խնդիրները, որոնք գտնվում են համաշխարհային իրադարձությունների կենտրոնում:
Պետք է ընդունել, որ սեպտեմբերի 3-ի իրադարձությունն այնքան անսովոր է, որ «վիրավորվածություն» կատեգորիան ճիշտ չէր լինի անտեսել: Դժվար է ուշադրության չառնել տվյալ տրամադրությունները, որոնք հեշտ չէ քողարկել, եւ Հայաստանի հանդեպ «վիրավորվածության» գործոնը թվում է բավական էական:
Սակայն, տվյալ դեպքում «վիրավորվածությունը» բավական քաղաքականացված է թվում, ինչը նշանակում է, որ Սերժ Սարգսյանն ու նրա մերձավոր թիմն արդեն գործընկեր չեն համարվում ոչ Եվրոպայում, ոչ էլ ԱՄՆ-ում, եւ նրան միայն մնում է ցուցադրել բարեհաջող արտաքին քաղաքականության պատրանք:
Եվրոպացիներն արդեն հասցրել են արձագանքել Սերժ Սարգսյանի այդ արարքին՝ ցեղասպանությունը ժխտելու վերաբերյալ եվրոպական դատարանի որոշմամբ, ինչը ցնցել է Եվրոպայի հայ համայնքներին: Բարեփոխումների ֆինանսավորման շարունակումը չի խոսում Եվրոպական միության քաղաքականության մասին, դա մանրուք է: Կան ավելի էական հանգամանքներ:
Համենայնդեպս, Եվրոպական միության արտաքին քաղաքական գերատեսչության երկու ստորաբաժանում արդեն Եվրոպական հանձնաժողովին առաջարկել են Հայաստանի վերաբերյալ իրենց տեսլականը: Համարվում է, որ որեւէ խոսք չի կարող լինել Հայաստանի կողմից որեւէ առաջարկի մասին, քանի որ հայկական ղեկավարությունն ի վիճակի չէ կայուն պահվածք դրսեւորել, որը պահանջում է նվազագույն ինքնիշխան վիճակ:
Սեպտեմբերի 3-ի նախօրեին Եվրամիության այդ պաշտոնյաները բավական ակտիվ շփվել են Հայաստանի ներկայացուցիչների հետ եւ իրենց ղեկավարությանն ուղարկել բավական հուսադրող ռելյացիա, եւ նրանց վիճակը ներկայում բարդ է:
Եվրոպայում մեր բարեկամները չէին կարող չհամաձայնվել այն բանի հետ, որ Եվրոպական հանձնաժողովի փաստաթղթերի ձեւավորումն ու կարծիքը խիստ կտրված էին եվրոպական առաջատար պետությունների քաղաքականությունից ու դիրքորոշումից, ինչը հանգեցրեց այդ իրադարձություններին Եվրոպական միության անպատրաստվածությանը: Եվրոպայի երկրների միջեւ հակասությունների հետ մեկտեղ, կային բավական հոռետեսական տրամադրություններ Արեւելյան Եվրոպայի երկրների հետ ասոցիատիվ հարաբերությունների ընդլայնման կապակցությամբ:
Սա բավական ուսումնասիրված ու հասկանալի խնդիր է, սակայն չարժե այդ հանգամանքին չափազանց մեծ նշանակություն տալ:
Եվրոպական միությունը պաշտոնապես հավանություն է տվել այդ քաղաքականությանը եւ պատրաստ էր հետեւողական զարգացնել հարաբերությունները, ներառյալ զանազան նախագծերի ֆինանսավորումը: Այնպիսի ահռելի քաղաքական կառույցում, ինչպիսին Եվրոպական Միությունն է, միշտ կան հակասություններ, սակայն Արեւելյան գործընկերության նախագծի իրականացման համար ներկայում ստեղծվել են բարենպաստ պայմաններ, եթե հաշվի չառնենք աշխարհքաղաքական պայմանները:
Որքանո՞վ է հնարավոր ԱՄՆ եւ Եվրոպական միության գործողությունների համակարգումը Հայաստանի ճակատագրի հարցում: Այս կապակցությամբ որեւէ քիչ թե շատ հանգամանալից բանակցություններ չեն եղել եւ դժվար թե երբեւէ լինեն: Սակայն եղել է կարծիքների ու հայացքների փոխանակում: Նախեւառաջ, Հայաստանի ներկայիս ղեկավարության հետ գործընկերության մասին խոսք չի կարող լինել: Այդ պատճառով կարելի է եզրակացնել, որ Հայաստանի քաղաքական ղեկավարները դատապարտված են հետեւել Ռուսաստանի թելադրանքին ցանկացած պայմաններում, ինչպես ասում են՝ մինչեւ վերջ:
Հայաստանի քաղաքական շրջանակներից այդպես էլ չեն ստացվել քիչ թե շատ հոդաբաշխ առաջարկներ, եւ դա կարեւոր նշանակություն է ունեցել Հայաստանի վերաբերյալ «վերջնական» որոշման կայացման հարցում: ԱՄՆ ջանքեր է գործադրում տարածաշրջանում աշխարհքաղաքական իրողությունները ճշգրտելու ուղղությամբ, եւ Հայաստանը, չնայած ներկայիս վիճակին, դիտարկվում է որպես ապագա, ավելի ճիշտ արդեն ձեւավորվող համակարգի տարր: Դա բավական տարօրինակ վերաբերմունք է իրականությանը, սակայն չպետք է մոռանալ, որ ուժի համաշխարհային կենտրոնները համարվում են այդպիսին, քանի դեռ նրանք են գեներացնում նոր իրականությունը:
Համարվում է, որ ներկայում ԱՄՆ-ն զգուշանում է մտնել Եվրոպայի քաղաքական «ճահիճ», ներառյալ Արեւելյան Եվրոպան: ԱՄՆ ձեռնարկում է Ռուսաստանի շրջափակման եւ մեկուսացման առավել մասշտաբային ծրագրեր, տարածաշրջաններում տարբեր մոտեցումների ու իրադարձությունների օգնությամբ: ԱՄՆ համար Հայաստանը մնում է տարածաշրջանում աշխարհքաղաքական նոր կոնֆիգուրացիայի կայացման բավական հետաքրքիր փորձադաշտ:
Հայաստանում քաղաքացիական հասարակության «երկրորդային զտման» վերաբերյալ Արեւմտյան հանրության որոշումը բավական ուշացած է թվում, սակայն այդ նախաձեռնությունների արդյունքում կարող են առաջանալ նոր ակտիվ խմբեր: Եվրոպական կառավարությունները տեղեկատվություն են ստանում, որ Հայաստանին սպասվում է հասարակական ակտիվության նոր ալիք, եւ Արեւմուտքը հնարավոր է սկսի առավել կոշտ արձագանքել իշխանության գործողություններին: Ըստ ամենայնի, որեւէ մանրամասն ծրագիր չկա, սակայն այն կարող է առաջանալ եւ իրականացվել:
Ինչ մոտեցումներ է կիրառելու Արեւմուտքը Հայաստանի հանդեպ: Լիովին հասկանալի է՝ Հայաստանի քաղաքական ղեկավարության որոշումների չեզոքացումը: Այլ խոսքով, դա նշանակում է խեղդել Հայաստանին, անցկացնել նրա զարգացումը ճնշելու եւ միջազգային մեկուսացման էքսպերիմենտ: Հայաստանի ու հայ հասարակության վերաբերյալ ԱՄՆ եւ Եվրոպան խնդիրներ չունեն: Խնդիրն իշխանության սուբյեկտությունն է:
Ներկայում Արեւելյան Եվրոպայի ասպարեզ է վերադառնալու լիբերալ դեմոկրատիայի կողմից «արգելված» հին գաղափարախոսությունը՝ ազգայնականությունը: Ցավոք, Ուկրաինայից տեղեկատվությունը շրջափակվում է, սակայն այնտեղ ուժեղանում է քաղաքական ազգայնականությունը եւ հայրենասիրությունը, ընդ որում՝ արմատական եւ հակառուսական բնույթի: Արեւմտյան հանրությունը հասկանում է, որ այդ իրավիճակում պետք է աջակցի այն ազգերի ազգայնականությանը, որոնց փորձում են մտցնել կայսրություն: Այս խաղում տեղի է ունենում առավել արմատական ազգայնականների, ինչպես նաեւ ազգային-ազատագրական շարժման մասնակիցների փնտրտուք:
Ռուսաստանն, անշուշտ, աջակցելու է Հայաստանի իշխանությանը, զենքով հագեցնելով եւ միաժամանակ փորձելով նրա հետ հարաբերությունները կառուցել այնպես, որ 5-7 տարվա ընթացքում Հայաստանի հարցում տանուլ չտա որեւէ դոլար, նաեւ նրանից քամի ինչ հնարավոր է: Այսինքն, սա շրջափակման այլ հնարք է: Այսպիսով, տեղի է ունենում կրկնակի շրջափակում, սակայն առայժմ «առաջին շրջանում»:
Այս իրավիճակում հայ հայրենասերները պետք է մտածեն, թե ինչի են պատրաստ հանուն ռուսական գաղութատիրությունից հայրենիքի ազատագրման: Նրանցից բացի ոչ ոք այդ խնդիրը չի լուծի:
- See more at: http://www.lragir.am/index/arm/0/com....LcqxbswY.dpuf

[Serjik]

Re: Is Russia an ally or foe, nowadays?

What a smart comment by our "war hero". Pull your head out of where you are keeping it and look at syria for gods sake.

Critics will sayn Richard Girgossian is on US Payroll...
Yet his opinion is at least as worthy, as all experts on Russian Payroll, beginning from Alexander Iskandaryan, to.....