Is Russia an ally or foe, nowadays?

[Hakob]

Re: Is Russia an ally or foe, nowadays?

2. ԻՆՉՈՒ ԵՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆՆ ՈՒ ՌՈՒՍԱՍՏԱՆԸ ՇԱՀԱԳՐԳՌՎԱԾ ՄԻՄՅԱՆՑ ՀԶՈՐՈՒԹՅԱՄԲ
Սկիզբը` նախորդ համարում

ՍՊԱՌՆԱԼԻՔ ՉՈՐՐՈՐԴ. ՆԵՐՔԱՇՈՒՄ ԶԻՆՎԱԾ ՀԱԿԱՄԱՐՏՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ

Միջազգային հարցերով ռուսական խորհուրդը (որի ղեկավարը ՌԴ նախկին արտգործնախարար Իգոր Իվանովն է) այս տարվա հոկտեմբերի 22-ին հրապարակեց իր փորձագետ Վալերի Ալեքսեևի «Հնարավո՞ր է պատերազմ Ամերիկայի դեմ» վերլուծությունը: Հեղինակն արձանագրում է, որ վերջին 20 տարիներին հակասություններն ԱՄՆ-ի և Ռուսաստանի միջև ավելանում են:

Ըստ նրա` հակասությունները սկսել են սրվել դեռ 1994 թ.-ից, երբ Վաշինգտոնը հասկացավ, որ Ռուսաստանին զինաթափել չի հաջողվի: Իսկ 2007 թ. փետրվարի 10-ին Մյունխենում ՌԴ նախագահ Վ.Պուտինը հայտարարեց, որ Վաշինգտոնի ոչ բարեկամական քայլերին Ռուսաստանը կարող է նաև ռազմական հակազդեցությամբ պատասխանել: Հեղինակը հիշեցնում է, որ Ռուսաստանն ու ԱՄՆ-ը տարածքային վեճեր ունեն Խաղաղ օվկիանոսում. Բերինգի և Չուկոտյան ծովերի սահմանները, Օխոտի ծովի կարգավիճակի հարցը (ԱՄՆ-ը այն չի ճանաչում որպես Ռուսաստանի ներքին ծով), Հյուսիսային ծովային ուղու կարգավիճակի հարցը (ԱՄՆ-ը դա էլ չի ճանաչում որպես Ռուսաստանի ներքին հաղորդակցության ուղի), երկու տերությունների հավակնությունները Դե Լոնգի կղզախմբի նկատմամբ: Գլխավոր հակասություններից մեկը կապված է ԱՄՆ-ի հակահրթիռային պաշտպանության համակարգի ընդլայնման հետ, որին կտրուկ դեմ է Ռուսաստանը: Մյուսը Ռուսաստանի ինտեգրումն է (Եվրասիական միության ստեղծումը) հարևան երկրների հետ, որին դեմ է ԱՄՆ-ը (այդ ծրագրին ամեն կերպ խոչընդոտելը ԱՄՆ արտաքին քաղաքականության գերակա ուղղություն էր հռչակել ԱՄՆ նախկին պետքարտուղար Հիլարի Քլինթոնը):

Հակասությունների սրման հետևանքով կարող է գալ մի պահ, երբ ԱՄՆ-ը շահագրգռված կլինի Ռուսաստանին վերջինիս սահմանների մոտ զինված հակամարտության մեջ ներքաշելով և Ռուսաստանի պարտությամբ (Վ.Ալեքսեևը դրա փորձարկում է համարում 2008 թ. օգոստոսի վրաց-ռուսական հնգօրյա պատերազմը, որում, նրա խոսքով, «փաստացի ներգրավված էր ԱՄՆ-ը»):

Այդպիսի հակամարտության իբրեւ առավել հավանական տարբերակ` հեղինակը դիտարկել է ռուս-ճապոնական պատերազմը, որի ընթացքում Ռուսաստանը վրեժխնդիր է լինում 1904-1905 թթ. պատերազմում կրած պարտության համար: Այլ փորձագետների կարծիքով, նման սցենարը անհավանական է: Ըստ իս` առավել իրատեսական է Ռուսաստանին Կենտրոնական Ասիայում (մասնավորապես, Տաջիկստանում) զինված հակամարտության մեջ ներքաշելու տարբերակը` պայմանավորելով այն Աֆղանստանից միջազգային ուժերի դուրսբերումից հետո հավանական անկայուն իրավիճակով:

Ռուսաստանին անհանգստացնում է նաև Կասպից ծովում (այսինքն` ծովափնյա պետություններից մեկում` Ադրբեջանում, Ղազախստանում կամ Թուրքմենստանում) ԱՄՆ-ի ռազմական ներկայության հեռանկարը: Ռուս քաղաքական վերլուծաբանները ակտիվորեն քննարկում են նշված երկրներից մեկում ամերիկյան ռազմակայանի ստեղծման հնարավորությունը: Կասպիական բոլոր 5 պետություններն էլ ռազմուժ են կենտրոնացնում այդ ծովում, ուստի այն տեսականորեն կարող է վերածվել զինված հակամարտության օջախի, որում կարող է ներքաշվել Ռուսաստանը:

Սկզբունքորեն այդպիսի օջախ է նաև Լեռնային Ղարաբաղը. մեծ է հավանականությունը, որ ադրբեջանա-ղարաբաղյան պատերազմի վերսկսման դեպքում դրան կմիջամտեն նաև երրորդ երկրները` Ռուսաստանը, Թուրքիան և, որոշ հանգամանքների դեպքում, նաև Իրանը: Ուստի դա կանխելու, ինչպես նաև դրան պատրաստ լինելու նպատակով Ռուսաստանը պետք է հզորացնի և՛ Հայաստանի իր ռազմակայանը, և՛ Հայաստանը:

Այժմ տեսնենք, թե ի՞նչ գործոններ կարող են խանգարել Հայաստանի և Ռուսաստանի դեմ ուղղված վերոնշյալ սպառնալիքների չեզոքացմանը:

ԱՆԲԱՐԵՆՊԱՍՏ ԳՈՐԾՈՆՆԵՐ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԵՒ ՌՈՒՍԱՍՏԱՆԻ ՀԱՄԱՐ

Առաջին. ԱՄՆ կառավարության սնանկ ճանաչվելը («դեֆոլտ»), որը կարող էր տեղի ունենալ դեռ այս տարվա հոկտեմբերի 17-ին: Սակայն այդ պահը հետաձգվեց. ընդունվեց փաստաթուղթ, որի համաձայն ավելացվում է ԱՄՆ պետական պարտքի առավելագույն շեմը: ԱՄՆ կառավարության ֆինանսավորումը վերսկսվեց և կշարունակվի մինչև 2014 թ. հունվարի 15-ը, իսկ ֆինանսների նախարարությունը կարող է փոխառություններ իրականացնել մինչև փետրվարի 7-ը: Այդ ժամանակ Միացյալ Նահանգները դարձյալ կհայտնվեն սնանկ ճանաչվելու եզրին: Բնականաբար, ԱՄՆ կառավարության սնանկ ճանաչվելը բացասական հետևանքներ կունենա ոչ միայն ԱՄՆ, այլև ամբողջ աշխարհի տնտեսության վրա:

Երկրորդ. Եվրագոտու քայքայում, Եվրամիության փլուզում: Այս հեռանկարը չեն բացառել Ֆրիդրիխ Էբերտի անվան գերմանական հիմնադրամի (որը Գերմանիայի սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցությանը կից կառույց է) վերլուծաբանները` հոկտեմբերի 31-ին Միջազգային հարցերով ռուսական խորհրդին ներկայացրած` «Ռուս-գերմանական հարաբերությունները 2030 թ.` չորս սցենար» վերլուծություն-կանխատեսման մեջ: Ֆինանսների հարցերով եվրակոմիսար Օլլին Ռենի` վերջերս ներկայացրած տվյալների համաձայն` Եվրամիության տնտեսությունն այս տարի ևս լճացման վիճակում է եղել (տնտեսական աճը տարեվերջին կկազմի ընդամենը 0.4%): 2014 և 2015 թթ. կանխատեսվում է համապատասխանաբար 1.1% և 1.7% տնտեսական աճ: Փորձագետները նույնիսկ այդ դանդաղ աճի վերաբերյալ լավատեսությունը համարում են չափազանցված, քանի որ տնտեսական ճգնաժամի հետևանքով Եվրամիության երկրների պետական պարտքն ավելացել է և կազմում է ԵՄ համախառն ներքին արդյունքի 90%-ը, իսկ Եվրագոտու երկրներինը` ՀՆԱ-ի 96%-ը:

Երրորդ. Ռուսաստանի ներքին խնդիրները: Համաշխարհային բանկի փորձագետների գնահատմամբ` Ռուսաստանի տնտեսությունը մոտեցել է իր հնարավորությունների սահմանին: Ընթացիկ պրոբլեմները ոչ թե ֆինանսական են, այլ կառուցվածքային: Նոյեմբերի 7-ին ՌԴ տնտեսական զարգացման նախարարությունը ներկայացրեց առաջիկա 3 տարում Ռուսաստանի տնտեսության զարգացման վերաբերյալ կանխատեսումները, ինչպես նաև մինչև 2030 թ. զարգացման միտումները: Ըստ նախարար Ալեքսեյ Ուլյուկաևի` առաջիկա 17 տարիներին Ռուսաստանի ՀՆԱ աճի միջին տեմպը չի գերազանցի 2.5%-ը` նախկինում ծրագրվող 4%-ի փոխարեն (2013-ի նախավերջին եռամսյայի ընթացքում աճը կազմել է ընդամենը 1.2%): Ընդ որում, արդյունաբերության մեջ ներդրումները չեն աճել: 2013 թ. 9 ամիսների ընթացքում Ռուսաստանից «փախչող կապիտալը» կազմել է 48.2 մլրդ դոլար: Գործազրկության մակարդակը 5% է: Ռուսաստանում կա 40 մլն թոշակառու: Կանխատեսվում է, որ 2020-ական թթ. սկզբին Ռուսաստանը կսկսի ավելի շատ ապրանք ներմուծել, քան արտահանել, և այս միտումը կպահպանվի մինչև 2030 թ.: Տնտեսության աճի միջին տեմպը համաշխարհային միջին ցուցանիշից փոքր կլինի: Կաճի գործազրկության մակարդակը, կսրվի գույքային անհավասարությունը, կենսաթոշակային և սոցիալական ոլորտի բարեփոխումների ծրագիրը չի հաջողվի ավարտին հասցնել: Այս ամենը բացասաբար կազդի Ռուսաստանի ներքաղաքական իրավիճակի վրա:

Բացի այդ, Ռուսաստանի ղեկավարությանը շարունակում են մտահոգել առանձին մարզերում (Թաթարստան, Չեչնիա, Հյուսիսային Օսիա, Կարաչաևա-Չերքեզիա, Դաղստան) անջատականության տրամադրությունները: 2011-2012 թթ. Ռուսաստանում քաղաքական ճգնաժամի հետևանքով կենտրոնական իշխանությունը որոշակիորեն թուլացավ, և Կրեմլը զիջում արեց մարզերին` վերստին արտոնելով մարզերի բնակիչների կողմից մարզերի ղեկավարների ընտրությունը քվեարկության միջոցով. տեղական իշխանությունները դարձան ավելի ինքնուրույն: Մի քանի ամիս առաջ Մոսկվայում (Բիրյուլևոյում) ազգային հողի վրա բախումները վերլուծաբաններին հիմք տվեցին քննության առնելու նաև Ռուսաստան ներգաղթածների և տեղի բնակիչների միջև ապագա հակամարտության սցենարը: Վերլուծաբանների կարծիքով, որոշակի հանգամանքների դեպքում Ռուսաստանի Դաշնության տրոհման սպառնալիքը կարող է իրական դառնալ:

ՌՈՒՍԱՍՏԱՆԻ ՀԶՈՐԱՑՄԱՆ ՀԵՌՆԿԱՐԸ

Ակնհայտ է, որ վերոնշյալ գործոնների ազդեցության մեծացման դեպքում Հայաստանի անվտանգության նոր սպառնալիքներ են ի հայտ գալու: Արտաքին թշնամիները փորձելու են օգտվել ստեղծված իրավիճակից: Ահա թե ինչու Հայաստանում ռուսական ռազմակայանի և ՀՀ զինված ուժերի հզորացումը պետք է դիտել նաև որպես պաշտպանություն հնարավոր համապարփակ քաղաքական ու տնտեսական անբարենպաստ զարգացումների բացասական հետևանքներից:

Ակնհայտ է նաև, որ Հայաստանը շահագրգռված է Ռուսաստանի ներքաղաքական իրավիճակի կայունությամբ, տնտեսական աճով, աշխարհաքաղաքական զարգացումներում Ռուսաստանի դերի մեծացմամբ: Նման միտում արդեն իսկ նկատելի է. Ռուսաստանը նախաձեռնությունն իր ձեռքը վերցրեց Սիրիայի քիմիական զենքի հետ կապված քաղաքական կնճիռը հարթելիս, ակտիվ դեր խաղաց Իրանի «միջուկային գործի» կարգավորման հարցում (թեպետ, ըստ ամերիկյան ԶԼՄ-ների, Ժնևում նոյեմբերի 24-ին, մի կողմից Իրանի և մյուս կողմից ՄԱԿ-ի ԱԽ անդամ երկրների ու Գերմանիայի միջև համաձայնության կնքման համար հող էին նախապատրաստել ամերիկա-իրանական գաղտնի բանակցությունները): Քաղաքական փորձագետների գնահատմամբ, Ռուսաստանը դարձել է Մերձավոր Արևելքի «ամենաազդեցիկ դերակատարը», մանավանդ Իսրայելի և ԱՄՆ-ի հարաբերությունների վատացման ֆոնին (Իսրայելի արտգործնախարար Ավիգդոր Լիբերմանի խոսքով, հարաբերությունների այդ վատացումը Իսրայելին ստիպում է նոր գործընկերներ փնտրել):

Ֆ.Էբերտի անվան հիմնադրամի` վերոնշյալ գերմանացի փորձագետներն իրենց ռուսաստանցի գործընկերների հետ մշակել են ապագայի սցենար, ըստ որի 2030 թ. Ռուսաստանին հաջողվել է կառուցել Եվրասիական Միությունը և ԱՊՀ տարածքում վերականգնել իր ռազմաքաղաքական ու տնտեսական հեգեմոնությունը: Միևնույն ժամանակ, ԱՄՆ-ը «հեռացել է» Եվրոպայից և ավելի շատ «հետաքրքրվում է» Ասիական-խաղաղօվկիանոսյան տարածաշրջանով: Այդ իսկ պատճառով ՆԱՏՕ-ն կորցրել է իր երբեմնի ազդեցությունը, իսկ Գերմանիան վերածվել է Եվրամիության «միջուկի» կամ գլխավոր դերակատարի: (Ըստ այս սցենարի` Ռուսաստանն անվտանգության հարցերով համագործակցությունն ընդլայնել է Թուրքիայի հետ):

Ռուսաստանի հզորացման պարագայում Հայաստանին կարող է մտահոգել միայն մի հարց. եթե Ադրբեջանն ապագայում նույնպես անդամակցի Մաքսային միությանը կամ Եվրասիական միությանը, և եթե Թուրքիան անվտանգության հարցերում դառնա Ռուսաստանի հիմնական գործընկերներից մեկը, արդյո՞ք այս կամ այն մոտավորությամբ չի կրկնվի 1921 թվականի իրավիճակը, երբ Ստալինի միանձնյա որոշմամբ Արցախը հայտնվեց Ադրբեջանի կազմում: Այս հարցին կանդրադառնանք մեր հաջորդ հոդվածում:

(Շարունակելի)

ԱՐՍԵՆ ՅԱԼԱՆՈՒԶՅԱՆ
Փոխգնդապետ

[Vrej1915]

Re: Is Russia an ally or foe, nowadays?

Վաղը կտրվի Ղարաբաղի օկուպացիայի մեկնարկը
Նաիրա Հայրումյան
Չորեքշաբթի, 11 Դեկտեմբերի 2013,


Վաղը Հայաստան է ժամանում Թուրքիայի արտաքին գործերի նախարար Ահմեդ Դավութօղլուն: Այս կապակցությամբ արդեն մի քանի օր ռուս-թուրք-ադրբեջանական մամուլում ակտիվ արշավ է սկսել, որի էությունն այսօր «ամփոփել» է Ռեգնումը:
Ըստ դրա, ամեն ինչ հանգում է նրան, որ Ռուսաստանը կաջակցի հայ-թուրքական սահմանի բացմանը, փոխարենը Թուրքիան կպահանջի Ղարաբաղի երկու շրջան հանձնել Ադրբեջանին, եւ Հայաստանը կհամաձայնվի, եթե Ռուսաստանն իր խաղաղարարներով «երաշխավորի» պատերազմի չվերսկսվելը:
Ծրագիրը ցնցող է: Բոլորը ստանում են այն, ինչ իրենց պետք է՝ Թուրքիան բացում է սահմանը եւ չեզոքացնում «հայկական հարցը վերջնականապես», Ադրբեջանն առանց որեւէ ջանքի ստանում է տարածք, Ռուսաստանը զորք է մտցնում Ղարաբաղ եւ այն տեղակայում Իրանի հետ սահմանին: Հայաստանը ոչ միայն կորցնում է տարածքներ եւ ռազմավարական դիրքեր, այլեւ Իրանի հետ սահմանը, աշխարհքաղաքական գործոն լինելը, անվտանգությունը, այդ հողերի համար զոհված մարդկանց արյունը եւ շատ այլ բաներ:
Ադրբեջանն արդեն պատրաստում է հարմար պլատֆորմ տարածքները ստանալու համար՝ այդ երկրի փոխվարչապետը հայտարարել է, որ ղարաբաղյան պատերազմի վնասը կազմել է 300 միլիարդ դոլար: Ընդ որում, նա չի բացառել, որ եթե Հայաստանն «իրեն ճիշտ պահի», Ադրբեջանը կնվազեցնի այդ գումարը:
Երեւում է, Բաքուն որպես փոխհատուցում կպահանջի 2 շրջան, եւ դա թույլ կտա պահել ինչպես Հայաստանի, այնպես էլ Ադրբեջանի իշխանության «դեմքը»:
Հայաստանին Մաքսային միություն չեն ընդունի առանց ղարաբաղյան կարգավորման: Այնպես որ, Կրեմլին պետք է մինչեւ հաջորդ տարվա մայիս ամիսը լուծել այդ հարցը, ընդ որում Ղարաբաղի «խաղաղարար» օկուպացիայի միջոցով: Ոչ Ղազախստանը, ոչ Բելառուսը չեն համաձայնվի ընդունել Հայաստանին առանց Ադրբեջանի թույլտվության: Իսկ Ադրբեջանին կարելի է հանգստացնել երկու շրջանով, առայժմ:
Երեւում է հենց այս մասին է ԱՄՆ պետքարտուղարի տեղակալի օգնական Էրիկ Ռուբինը խոսել Սերժ Սարգսյանի հետ: Արեւմուտքն առաջարկում է այլ ձեւաչափ՝ ԵԱՀԿ-ն, ռուս-թուրքական նախաձեռնության փոխարեն: Շուտով ԵԱՀԿ-ում նախագահությունն Ուկրաինայից կանցնի Շվեյցարիային: Մինսկի խմբի ամերիկացի փոխնախագահ Ջեյմս Ուորլիքն արդեն հայտարարել է, որ Շվեյցարիան միջնորդ է հայ-թուրքական հարաբերություններում եւ կարող էր զբաղվել նաեւ ղարաբաղյան կարգավորմամբ:
Արդյոք Սերժ Սարգսյանը կընդունի ԵԱՀԿ շրջանակում բանակցությունը շարունակելու առաջարկը, թե կգերադասի «հեշտ ճանապարհը»: Դատելով մաքսային միությանն անդամակցելու արագացված ընթացքից, Սերժ Սարգսյանը համաձայնություն կտա տարածքները հանձնելուն, առավել եւս, որ պաշտոնական Երեւանը շարունակում է ղարաբաղյան 5 շրջանները համարել «անվտանգության գոտի», ոչ թե ԼՂՀ անկապտելի մաս, ինչպես ամրագրված է ԼՂՀ սահմանադրության մեջ:
Այս հանցավոր գործարքին կարող են դիմակայել միայն ղարաբաղցիները, որոնց համար երկու շրջանը քարտեզի վրայի 2 սանտիմետրը չէ, ինչպես նաեւ նրանք, ովքեր հասկանում են ռուս-թուրքական դաշինքի վտանգը եւ չեն կարող թույլ տալ դրա ամրապնդումը:
- See more at: http://www.lragir.am/index/arm/0/pol....p3BOLsRH.dpuf

[Hakob]

Re: Is Russia an ally or foe, nowadays?

Here are true patriots, ARF, Henchag and other youth organizations protesting against our enemy. But where are those other groups that have been in streets against customs union or other issues, with their gey flags and such? Where are Zaruhi Postanjian, Paruir Hayrikian, Idiot Sakunts, Igor Mouradian, Naira Hayrumian and Lragir? I guess turkey and Azerbaijan are not on their list. Our government and society are their target, hell with possible war or genocide.





December 12, 2013 | 10:29
YEREVAN. – Members from the youth and the student unions of opposition ARF Dashnaktsutyun Party gathered in front of Armenia Marriott Hotel in capital city Yerevan, on Thursday morning.

They gathered to voice their protest against Turkish FM Ahmet Davutoğlu, who is in Yerevan to participate in Thursday’s meeting of the Organization of the Black Sea Economic Cooperation.

The youth are demanding Turkey to recognize and to restitute for the Armenian Genocide.

A large number of police officers likewise are gathered in front of the hotel.

“This is not a political matter; this is a national issue. Don’t stop us! We will approach him [i.e., Davutoğlu] and say our piece,” the protestors told the police.

Members from the youth and student union of the Social-Democratic Hnchakyan Party (SDHP) are in front of the hotel, too.

They demand that Davutoğlu, “Leave our homeland forthwith!”

“Let him return to his Ankara and not pollute our air. Davutoğlu is considered an ideologist of the anti-Armenian movement and he is the FM of the country that denies the Genocide,” the SDHP youth stated.

[Hakob]

Re: Is Russia an ally or foe, nowadays?

Armenia ready for gas talks with Iran at any rate lower than $189 - Minister



December 12, 2013 | 12:01
YEREVAN. – Armenia is ready for talks with Iran at any rate lower than $189 per thousand cubic meters, Energy Minister Armen Movsisyan told reporters.

“When Ambassador of Iran returns to Armenia, we will meet and will hold a discussion. If the Iranian side finds it possible to sell gas at $100 per thousand cubic meters, I will immediately visit Tehran to start talks. Everything that is cheaper is beneficial for the Armenian side,” the Minister said.

Movsisyan emphasized that Armenia is not connected by “take and pay” formula with Russia, and can buy any amount at its discretion. In this regard, he added, the conditions for Armenia are much softer than those for some other trade partners of Russia.

The Minister said that issue of transfer of any energy facilities to Iran has not been discussed, too.

“We sold energy facilities to Russia, and did not concede in exchange for a better price on gas. That did not happen. The discussions with the Iranian side also took place. If you remember, the Iranian side has been proposed to buy the fifth unit of Hrazdan thermal power plant. But our partners found unprofitable to invest in it,” he added.

During the last week’s press conference, Iranian Ambassador said nothing prevents his country from selling gas to friendly states and other countries at different rates.


News from Armenia - NEWS.am

[Haykakan]

Re: Is Russia an ally or foe, nowadays?

Sounds like a win win to me. WTG Armenia!

So, according to Igor Mouradian, Europe will scratch Armenia from list after joint customs union ha? EU grants Armenia access to its agencies and programmes



December 11, 2013 | 16:57
The European Parliament on Wednesday gave its consent to the participation of Armenia in EU Agencies and Programmes, adopting the report drafted by MEP Tomasz Poreba on this issue, which represents the first tangible cooperation step after the EU-Armenia declaration at the recent Vilnius Summit, European Friends of Armenia (EuFoA) reported.

In particular Armenia will have access to the EU world leading programs in the fields of culture, education, environment, and science. Armenian civil servants will be integrated into EU agencies such as aviation security, medicine and environment, and this on all levels

“Participants of the Vilnius summit discussed the best way to promote and shape the EU-Armenia cooperation, while respecting Armenia complementary foreign policy and its integration into the Customs Union. Granting Armenia access to EU Agencies and Programmes, reserved to date mostly to EU member states, is a very concrete step in the right direction and will allow Armenia to reap financial and administrative benefits vital for the country's modernisation. I think this is a more than encouraging signal from both sides to keep moving forward in concrete terms, with benefits for everyone involved,” comments EuFoA Secretary General Dr Michael Kambeck.

The European Parliament report underlines that it was the Republic of Armenia which requested access to the EU Programmes and Agencies, and that the EU with this initiative aims to promote the modernisation in the country.

Along the same lines of the Vilnius declaration, the report clearly states that, "...it will permit the gradual opening of or reinforced participation in certain Union programmes for Armenia, offering an opportunity to promote further cultural, educational, environmental, technical and scientific links, enhancing people-to-people contacts and sectorial cooperation, in addition to the strengthening of the political and relations through the Eastern Partnership..."

The Republic of Armenia is in a unique situation to make the most out of this new milestone with the EU, as according to the latest International Renaissance Foundation integration index for EaP countries, Armenia is already in the second best position to benefit of its participation in EU programmes and Agencies.


News from Armenia - NEWS.am

1 0 0 0 0
Print | Հայերեն | На русском

[Hakob]

Re: Is Russia an ally or foe, nowadays?

I just heard on the radio about Vietnamese community in Southern California, that has for many years celebrated Vietnamese new year, Tet, with parades, is having problems with city, because city does not want to grant permission for parade this time unless they allow gey community to participate with their flags and banners. This is how national cultures are respected in the west. And this is why the opposition protests in last week in Yerevan are nothIng more than freak show with gey flags. How are they going to convince others that it was genuinely for countries benefits and not another opportunity used for advancing narrow minority interests.

Click and see

http://news.am/arm/news/184803.html

[Vrej1915]

Re: Is Russia an ally or foe, nowadays?

Մոսկվային զայրացրել է Հայաստանին արված Իրանի առաջարկը
ՀԱԿՈԲ ԲԱԴԱԼՅԱՆ
Չորեքշաբթի, 11 Դեկտեմբերի 2013,


Ռուսաստանի արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը աշխատանքային այցով մեկնել է Թեհրան, որտեղ Իրանի իշխանության հետ կքննարկի տարբեր հարցեր կապված թե Իրանի ու «վեցյակի» միջուկային խնդրով կայացած համաձայնության, թե երկկողմ ու տարածաշրջանային նշանակության զարգացումների հետ:
Թեհրանից Լավրովը հավանաբար կժամանի Հայաստան, որտեղ տեղի է ունենալու սեւծովյան տնտեսական գործակցության կազմակերպության երկրների արտգործնախարարների հավաքը եւ որին մասնակցելու է նաեւ Թուրքիայի արտգործնախարար Դավութօղլուն:
Երեւանյան այդ հավաքից առաջ Լավրովի թեհրանյան այցը հատկանշական է Իրանի վերջին օրերի ակտիվության ֆոնին, որ այդ երկիրը դրսեւորում է հատկապես Հայաստանի հետ հարաբերության մասով: Մի քանի օրվա ընթացքում Իրանի դեսպան Մոհամմադ Ռեիսին երկու անգամ մամուլի ներկայացուցիչներին է հանդիպել եւ արել փաստացի սենսացիոն հայտարարություններ: Մասնավորապես, Ռեիսին հայտարարել է, որ Իրանը Հայաստանին կարող է մատակարարել ավելի էժան գազ, քան Ռուսաստանը:
Առաջին հայացքից զուտ տնտեսական նպատակահարմարությանն առնչվող այդ հայտարարությունն իրականում աշխարհքաղաքական ռումբի էֆեկտ ունի, որովհետեւ Իրանը Հայաստանին փաստացի առաջարկում է ինքնիշխանություն, անկախություն, ինչը ոչ միայն էապես կփոխի հայ-ռուսական հարաբերության բնույթը, այլ նաեւ ընդհանրապես տարածաշրջանային իրավիճակը եւ զարգացման վեկտորները:
Ներկայում դրանցում գերակշռում է ռուս-թուրքական դաշինքը, որում ներգրավված են նաեւ Ադրբեջանն ու առավելապես անուղղակիորեն Իսրայելը, որը գոնե առայժմ չկարողանալով ազդել Օբամայի վարչակազմի վրա, Ռուսաստանին փորձում էր համոզել, որ հարկ է տորպեդահարել Իրանի եւ Արեւմուտքի համաձայնությունը: Այդ համաձայնությունը սպառնալիք է ռուս-թուրքական վեկտորին, որտեղ Անկարան ու Մոսկվան փորձում են փակել տարածաշրջանն Արեւմուտքի համար եւ այն կիսել միմյանց միջեւ:
Սեւծովյան տնտեսական գործակցության երեւանյան հավաքին Թուրքիայի արտգործնախարարի մասնակցությունն անկասկած այդ վեկտորի հերթական հանգրվաններից մեկն է: Դրանից առաջ Լավրովը Թեհրան է թռչում հավանաբար Իրանին որեւէ գործարք առաջարկելու համար, որ Թեհրանը Երեւանին էժան գազ՝ իսկ փաստացի ինքնիշխանություն եւ անվտանգության այլընտրանք առաջարկելով չփչացնի Ռուսաստանի ծրագրերը:
Իրանում իհարկե Սերժ Սարգսյանն ու Էդվարդ Նալբանդյանը չեն որոշում արտաքին քաղաքականությունը, եւ մեղմ ասած քիչ հավանական է, որ Թեհրանն իր պետական ու ազգային շահի եւ անվտանգության հաշվին գնա Մոսկվայի հետ գործարքի, թույլ տալով, որ տարածաշրջանում շարունակի իր առաջընթացը ռուս-թուրք-իսրայելական դաշինքը
Այդ առաջընթացը սպառնալիք է Իրանի հյուսիսային սահմանին, որտեղ ռուս-թուրքական գործարքի արդյունքում կարող են հայտնվել ռուս խաղաղապահներ՝ Արցախի ազատագրված հողերում: Դա ոչ միայն կարգելափակի Իրանի հնարավորությունները տարածաշրջանային դերի ավելացման առումով, այլ նույնիսկ զգալիորեն հետ կմղի Թեհրանին՝ նվազեցնելով անգամ այն, ինչ կա այժմ: Այսինքն, Իրանի ներկայիս ակտիվության առավելագույնը տարածաշրջանին նոր, մրցունակ վեկտոր հաղորդելն է, ինչը միանգամայն բխում է ինքնիշխան Հայաստանի շահից, եւ որին փաստացի իր համաձայնությունը տվել է Արեւմուտքը, իսկ նվազագույնը՝ սեփական դերի ու կշռի առկա ծավալները պահպանելը, ինչը եւս հանդիսանում է ինքնիշխան Հայաստանի շահից բխող նվազագույնը:
Բայց Սերժ Սարգսյանն ու Էդվարդ Նալբանդյանը, կամ թեկուզ միայն Արմեն Մովսիսյանը բավարար են, որպեսզի տորպեդահարվի Իրանի ակտիվությունը եւ նախաձեռնությունը: Համենայն դեպս, մինչ այժմ Երեւանն ակնհայտորեն հենց դրանով էլ զբաղվել է, անուշադրության մատնելով Իրանի առաջարկները էներգակիրների մատակարարման ուղղությամբ եւ Հայաստանի որոշումներ կայացնելու մեխանիզմը ավելի ու ավելի ենթարկեցնելով Ռուսաստանին:

[Hakob]

Re: Is Russia an ally or foe, nowadays?

So, according to Igor Mouradian, Europe will scratch Armenia from list after joint customs union ha? EU grants Armenia access to its agencies and programmes



December 11, 2013 | 16:57
The European Parliament on Wednesday gave its consent to the participation of Armenia in EU Agencies and Programmes, adopting the report drafted by MEP Tomasz Poreba on this issue, which represents the first tangible cooperation step after the EU-Armenia declaration at the recent Vilnius Summit, European Friends of Armenia (EuFoA) reported.

In particular Armenia will have access to the EU world leading programs in the fields of culture, education, environment, and science. Armenian civil servants will be integrated into EU agencies such as aviation security, medicine and environment, and this on all levels

“Participants of the Vilnius summit discussed the best way to promote and shape the EU-Armenia cooperation, while respecting Armenia complementary foreign policy and its integration into the Customs Union. Granting Armenia access to EU Agencies and Programmes, reserved to date mostly to EU member states, is a very concrete step in the right direction and will allow Armenia to reap financial and administrative benefits vital for the country's modernisation. I think this is a more than encouraging signal from both sides to keep moving forward in concrete terms, with benefits for everyone involved,” comments EuFoA Secretary General Dr Michael Kambeck.

The European Parliament report underlines that it was the Republic of Armenia which requested access to the EU Programmes and Agencies, and that the EU with this initiative aims to promote the modernisation in the country.

Along the same lines of the Vilnius declaration, the report clearly states that, "...it will permit the gradual opening of or reinforced participation in certain Union programmes for Armenia, offering an opportunity to promote further cultural, educational, environmental, technical and scientific links, enhancing people-to-people contacts and sectorial cooperation, in addition to the strengthening of the political and relations through the Eastern Partnership..."

The Republic of Armenia is in a unique situation to make the most out of this new milestone with the EU, as according to the latest International Renaissance Foundation integration index for EaP countries, Armenia is already in the second best position to benefit of its participation in EU programmes and Agencies.


News from Armenia - NEWS.am

1 0 0 0 0
Print | Հայերեն | На русском

[Hakob]

Re: Is Russia an ally or foe, nowadays?

Armenian president will not meet with Turkish FM - spokesperson



December 11, 2013 | 17:40
YEREVAN. – The meeting between Armenian president and Turkish FM has not been planned and will not take place, spokesperson for president Arman Saghatelyan tweeted.

As reported earlier, Turkish media continued spreading various reports concerning Foreign Minister Ahmet Davutoglu’s visit to Armenia. Turkish FM is going to Armenia with two offers, including transfer of two regions to Azerbaijan in return for opening of the border, Sabah daily wrote. Quoting its sources, the newspaper claims Davutoglu plans to meet with his Armenian counterpart Edward Nalbandian and President Serzh Sargsyan.

Ahmet Davutoğlu will be in Yerevan Thursday to participate in the meeting of the Organization of the Black Sea Economic Cooperation.

[Eddo211]

Re: Is Russia an ally or foe, nowadays?

I rather loose my sovereignty in battle to the Turks then to piss it away to Russians Iranians the West or whatever country.....Armenia's sovereignty is not lost but it is being gained more everyday and the day will come that we can be truly independent.

Only countries with the biggest guns can claim full sovereignty and that even can change in short time.....we have alot going for us, not to mention we are still around indestructible.